Search results

1

Analiza występowania zatruć u pacjentów leczonych w oddziale toksykologii w Rzeszowie w latach 2011–2013

100%

Filip D., Kucaba G., Załucka J., Ozga D., Wojtaszek M.

Medical Review

|

2015

|

issue 3

244-254

PL

Wstęp. Wraz z rozwojem cywilizacji lawinowo wzrasta liczba zagrożeń i nieprzewidzianych wypadków, a wśród nich zatruć. Zarówno przypadkowe jak i celowe narażenie na substancje szkodliwe są problemem nie tylko oddziałów toksykologii, ale także pracowników systemu ratownictwa medycznego. Cel pracy. Celem pracy była analiza zatruć pod względem rodzaju i ciężkości wśród pacjentów leczonych w Klinicznym Oddziale Intensywnej Terapii i Anestezjologii z Ośrodkiem Ostrych Zatruć Szpitala Wojewódzkiego nr 2 im. św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie w latach 2011–2013 oraz czynników mających wpływ na częstość występowania zatruć. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na podstawie oddziałowych zestawień zbiorczych pacjentów leczonych z powodu zatrucia. Na podstawie udostępnionych danych wyodrębniono płeć, wiek, rodzaje ciężkości zatruć, rodzaj zatrucia, efekt terapii, tryb przyjęcia oraz wypisu. Wszystkie wykresy i tabele wykorzystane w pracy wykonano za pomocą programu statystycznego IBM SPSS Statistic. Wyniki. Liczba pacjentów leczonych z powodu zatruć w oddziale wzrastała w poszczególnych latach z 332 do 491. Częściej hospitalizowani byli mężczyźni a najczęstszą przyczyna pobytu było zatrucie alkoholem etylowym lub inne stany związane z nadużyciem tego alkoholu. Zaobserwowano wzrost liczby ciężkich zatruć w poszczególnych latach z 5,12% w 2011 do 11% w 2013. Zaobserwowano również wzrost liczby pacjentów kierowanych z niniejszego oddziału do dalszego leczenia w innym szpitalu. Wnioski. Stwierdzono sukcesywny wzrost liczby hospitalizowanych pacjentów oraz ciężkości zatruć. Częściej zatruciom ulegali mężczyźni, a najczęstszą przyczyną zatrucia jest alkohol etylowy. Bardzo mały odsetek zatruć zakończył się zgonem. Ponad połowa zatrutych leczyła się na choroby współistniejące. Do SOR i do oddziału toksykologii pacjenci najczęściej przywożeni byli przez zespoły ratownictwa medycznego.

EN

Introduction. The number of accidents and emergencies, among them poisonings, is currently increasing rapidly. Both accidental and intentional exposure to toxic substances is not only the problem of toxicology departments but also emergency medical system. Aim of study. The aim of the study was to analyze poisonings in terms of a type and severity among the patients treated at the Department of Toxicology of St. Hedvig Provincial Hospital No.2 in Rzeszów in 2011-2013 and factors affcting the incidence of poisonings. Material and methods. The study analyzed cumulative statistics from a hospital department on intoxicated patients. Sex, age, type and severity of poisoning, effct of therapy, the way of admission and discharge were collected from the available data. All graphs and tables in the paper were elaborated by means of IBM SPSS Statistic software. Results. The number of patients treated for poisoning in the branch increased during researched period from 332 to 491. Men were hospitalized more often than women and the most common cause of the stay was ethanol poisoning or other conditions associated with alcohol abuse. The increase in the number of severe poisonings in the subsequent years from 5.12% in 2011 to 11% in 2013 was observed. The increase in the number of patients referred for further treatment to another hospital was also noted. Conclusions.The increase in the number of hospitalized patients and the severity of poisonings was found. The men were more often prone to poisonings and the most common reason of poisoning was ethyl alcohol. A very small percentage of the poisonings was fatal. More than a half of intoxicated patients had comorbidities. Most frequently patients were transported to the emergency department and the department of toxicology by emergency medical service.

2

Zastosowanie entomotoksykologii w szacowaniu czasu i ustaleniu przyczyny zgonu

84%

Stojak J.

Problemy Kryminalistyki

|

2017

|

issue 295

18-25

PL

Entomotoksykologia pozwala na oszacowanie czasu i przyczyny zgonu w przypadkach, gdy zwłoki uległy rozkładowi i tkanki niezbędne do analiz toksykologicznych nie są już dostępne. Uzyskanie informacji o potencjalnie obecnych w ciele denata substancjach toksycznych jest możliwe poprzez ich izolację z obecnych na zwłokach lub w ich pobliżu larw i poczwarek przedstawicieli muchówek (Diptera) i/lub osobników dorosłych, np. chrząszczy (Coleoptera). Celem artykułu jest podsumowanie dotychczasowego stanu wiedzy z zakresu entomotoksykologii z wykorzystaniem przykładów z literatury oraz zaprezentowanie wpływu wybranych substancji toksycznych i leków na rozwój żerujących na zwłokach larw owadów.

EN

Entomotoxicology allows the estimation of the post-mortem interval and the determination of the cause of death in cases in which the corpse has decomposed and the tissues necessary for toxicological analysis are no longer available. Obtaining information about toxic substances potentially present in the body is possible by isolation of larvae and pupae of true flies (Diptera) and/or adult forms of, e.g., beetles (Coleoptera) present on or near the corpse. This article was intended to summarize the current knowledge in the field of entomotoxicology, including examples from the literature, and to present the impact of selected toxic substances and medicines on the development of necrophagous larvae of insects.

3

Nowe zagrożenie zawodowe i środowiskowe – nanoplastik

67%

Rakowski M., Grzelak A.

Medycyna Pracy

|

2020

|

vol. 71

|

issue 6

743-756

EN

Problems arising from the accumulation of plastic waste in the environment have become global. Appeals to stop the usage of disposable drinking straws or plastic cutlery did not come out without reason – 320 million tons of plastic products are produced annually, of which 40% are disposable items. More and more countries and private enterprises are giving up these types of items in favor of their biodegradable substitutes, e.g., cardboard drinking straws. Plastic waste in the environment is subject to a number of physicochemical interactions and biodegradation in which bacteria are involved. By using synthetic waste, they reduce the size of plastic garbage while increasing its dispersion in the environment. Small plastic particles, invisible to the naked eye, are called nanoplastic. Nanoplastic is not inert to living organisms. Due to its size, it is taken up with food by animals and passed on in the trophic chain. The ability to penetrate the body’s barriers through nanoplastic leads to the induction of biological effects with various outcomes. Research studies on the interaction of nanoplastic with living organisms are carried out in many laboratories; however, their number is still a drop in the ocean of the data needed to draw clear-cut conclusions about the impact of nanoplastic on living organisms. There is also no data on the direct exposure to nanoplastic contamination at workplaces, schools and public utilities, standards describing the acceptable concentration of nanoplastic in food products and drinking water, and in vitro tests on nanoparticles other than polystyrene nanoparticles. Complementing the existing data will allow assessing the risks arising from the exposure of organisms to nanoplastic. Med Pr. 2020;71(6):743–56

PL

Problemy wynikające z gromadzenia się w środowisku plastikowych odpadów stały się globalne. Apele o zaprzestanie wykorzystywania jednorazowych słomek do napojów czy plastikowych sztućców nie pojawiły się bez powodu – rocznie produkuje się 320 mln ton wyrobów plastikowych, z których 40% to przedmioty jednorazowego użytku. Coraz więcej państw i prywatnych przedsiębiorstw rezygnuje z przedmiotów plastikowych na rzecz ich biodegradowalnych zamienników, np. tekturowych słomek do napojów. W środowisku plastikowe odpady podlegają wielu oddziaływaniom fizykochemicznym oraz biodegradacji, w której biorą udział bakterie. Bytując na odpadach syntetycznych, powodują zmniejszenie ich rozmiarów i zwiększają ich dyspersję w środowisku. Małe, niewidoczne gołym okiem cząstki plastiku noszą nazwę nanoplastiku. Nanoplastik nie jest obojętny dla organizmów żywych. Z uwagi na swoje rozmiary jest pobierany wraz z pokarmem przez zwierzęta i przekazywany w łańcuchu troficznym. Zdolność nanoplastiku do przenikania barier organizmu indukuje efekty biologiczne o rozmaitych skutkach. Wiele ośrodków prowadzi badania na temat nanoplastiku, jednak ich wyniki wciąż stanowią ułamek danych potrzebnych do jednoznacznego wnioskowania o jego wpływie na organizmy żywe. Brakuje także danych dotyczących bezpośredniego narażenia na zanieczyszczenie nanoplastikiem w miejscach pracy, szkołach i miejscach użyteczności publicznej, norm opisujących dopuszczalne stężenie nanoplastiku w produktach spożywczych i wodzie pitnej oraz badań in vitro na nanocząstkach innych niż polistyrenu. Uzupełnienie dostępnych danych pozwoli obiektywnie ocenić zagrożenia płynące ze strony ekspozycji organizmów na nanoplastik. Med. Pr. 2020;71(6):743–756

Refine search results

1 Medical Review

1 Medycyna Pracy

1 Problemy Kryminalistyki

1 Filip D.

1 Grzelak A.

1 Kucaba G.

1 Ozga D.

1 Rakowski M.

1 Stojak J.

1 Wojtaszek M.

1 Załucka J.

1 2020

1 2017

1 2015

Analiza występowania zatruć u pacjentów leczonych w oddziale toksykologii w Rzeszowie w latach 2011–2013

Zastosowanie entomotoksykologii w szacowaniu czasu i ustaleniu przyczyny zgonu

Nowe zagrożenie zawodowe i środowiskowe – nanoplastik