Search results

1

Nabożeństwo do Bożego Serca i uczestnictwo w misterium uświęcenia

100%

Misztal W.

Sympozjum

|

2004

|

issue 2(13)

25-46

PL

Artykuł omawia temat nabożeństwa do Bożego Serca w kontekście uczestnictwa w misterium uświęcenia.

2

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

88%

Strumiłowski J.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

249-264

PL

Interakcja teologii i nauk nie tylko stymuluje samą teologię do uzasadnienia swoich tez jako współbrzmiących z naukowym obrazem świata, ale popycha teologię do poszukiwania nowych modeli, które w sposób kompletny tłumaczyłyby jej twierdzenia w harmonijnej jedności z odkryciami naukowymi oraz wyznaczałyby przestrzeń dalszego jej rozwoju w obszarze określonym przez spójną wizję tez teologicznych i naukowych. Jednym z ciekawszych modeli tego typu jest nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Niemniej model ten, poddany głębszej analizie, pomimo ogromnego potencjału syntetyzującego wizję teologiczną i naukową, może rodzić pewne wątpliwości, które w poszukiwaniu spójności działania Boga z działaniem świata wydaje się dokonywać subtelnej redukcji samego działania Boga, rozbijając je wewnętrznie. Artykuł jest próbą diagnozy tych potencjalnych zagrożeń oraz propozycją modyfikacji i poszerzenia modelu, tak by nie tracąc swojego nowatorskiego potencjału, pozostał bardziej harmonijny z tradycyjnymi ujęciami Bożego działania.

3

Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka

75%

Baczyński A., Metropolita Sawa (Michał Hrycuniak)

Rocznik Teologiczny

|

2017

|

vol. 03

373-404

PL

Człowiek jest zwieńczeniem aktu stwórczego Boskiej Trójcy. Stworzony na obraz Boga „człowiek jest ludzkim obliczem Boga” - stwierdza św. Grzegorz z Nyssy. Posiada swoje źródło w Bogu, jego zaś istnienie odzwierciedla Boga. Realizacja jego człowieczeństwa możliwa jest wyłącznie w jedności ze Stwórcą, poza Nim człowiek traci zdolność realizacji swego powołania i sens istnienia. Zgodnie z prawosławną myślą teologiczną, człowiek, aby móc wniknąć w to Boskie życie, musi przy pomocy wysiłku wolnej woli i wiary oraz łaski Bożej zjednoczyć się mistycznie z Chrystusem i zostać żywym członkiem Jego Ciała, co dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu. Miłość Boga, mówi ap. Paweł, wpływa do serc wierzących poprzez Ducha Świętego (Rz 5,5). On uobecnia Zmartwychwstałego Chrystusa w Kościele wraz z Jego zbawczymi aktami, uświęcającymi człowieka i cały kosmos. Uczestnictwo chrześcijanina w zbawczym misterium Chrystusowym jest darem osobowym, dobrowolnie przyjmowanym przez człowieka. Akty zbawcze Chrystusa stają się aktami Kościoła, a tym samym każdego wierzącego dzięki osobowemu darowi, który jest udzielany przez Ducha Świętego. Człowiek już teraz ma możliwość stać się uczestnikiem wiecznego Królestwa Bożego, które dla tego świata jest jeszcze tylko następującym. Duch Święty zstępując na nas i zamieszkując w nas, daje nam Tego, Czyim Życiem On jest. Takim jest dar Ducha Świętego, sens naszej osobowej Pięćdziesiątnicy w sakramencie świętego bierzmowania. Przez Ducha i w Duchu Świętym wierzący w Chrystusa stali się Kościołem, a Kościół miejscem działalności Ducha Świętego. „Gdzie bowiem Kościół, tam i Duch Boży; a gdzie Duch Boży tam Kościół i wszelka łaska. Duch bowiem jest Prawdą”. Prawidłowa pneumatologia, co bardzo mocno podkreśla prawosławie, jest możliwa jedynie wówczas, kiedy ściśle wiąże się z prawidłowo rozumianą trynitologią. Pierwsza Osoba Trójcy, Bóg Ojciec jest Źródłem Boskości, Przyczyną lub Zasadą dwóch pozostałych Osób. On jest więzią jedności tych Trzech – jeden jest Bóg, ponieważ jeden jest Ojciec. „Jedność stanowi Ojciec, od którego i do którego biegnie swym torem porządek Osób” stwierdza św. Grzegorz Teolog. Ojciec, Syn i Duch Święty stanowią jedną Istotę, lecz między Osobami Boskimi istnieje zróżnicowanie. Żadna z Osób jednak nigdy nie działa oddzielnie od dwóch pozostałych, ale wszystkie Hipostazy zawsze łącznie. Każda z trzech Osób posiada nie jedną trzecią Boskości, ale całą Boskość w jej Pełni. Kiedy Duch Święty przychodzi, aby zamieszkać w nas, czyni nas siedzibą Trójcy Świętej, gdyż nie da się oddzielić Boskości Ducha od Ojca i Syna. Poprzez zstąpienie Ducha Świętego Trójca Święta zamieszkuje w nas, przebóstwiając, udzielając nam swych niestworzonych energii, swojej chwały i Boskości, wiecznej Światłości, do której jesteśmy powołani.

EN

Man is the crown of the Holy Trinity’s act of creation. St. Gregory of Nyssa teaches that “man is the human face of God” as he is created in the image of God. Man has his source in God, whereas his existence refl ects God. The realization of his humanity is possible only in unity with the Creator, and apart from Him, man looses the ability to realize his calling and his purpose. According to Orthodox theological thought, a man wants to enter that Divine life, by means of free will and the Grace of God, unite himself mystically with Christ and become a living member of His Body, which is made possible by the Holy Spirit. The love of God, as St. Paul says, has been poured out into our hearts through the Holy Spirit (Rom. 5:5). He makes the Risen Christ present in the Church along with His saving acts that sanctify man and the whole cosmos. A Christian’s participation in the saving mystery of Christ is a personal gift, freely accepted by man. The saving acts of Christ become the Church’s acts, and thereby the acts of the faithful thanks to the personal gift which is granted by the Holy Spirit. Therefore, man now has the possibility of becoming a participant in the eternal Kingdom of God, which is in terms of this world, is yet to come. When the Holy Spirit descends on us and dwells in us, He give us the One whose life He is. Th is is the gift of the Holy Spirit, the essence of our personal Pentecost in the Sacrament of Chrismation. By the Holy Spirit and in the Holy Spirit, believers in Christ become the Church, and the Church is the place of the activity of the Holy Spirit: “For where the Church is, there is the Spirit of God; and where the Spirit of God is, there is the Church, and every kind of grace. Th e Spirit is truth.” Proper pneumatology, which is strongly emphasised in Orthodoxy, is possible only in close association with teaching on the Holy Trinity correctly understood. The first Person of the Holy Trinity, God the Father is the Source of Divinity, the Cause or Principle of the Two remaining Persons. He is the bond of unity of the Three – God is one, because there is one Father. “Th e Father is the unity, from which and to which the order of Persons runs it course” states St. Gregory the Theologian. The Father, Son and Holy Spirit constitute one Essence, however, there is differentiation between the Persons. None of the Persons act apart from the other Two, but all of the Hypostases act commonly. Each of the Persons do not possess one third of the Divinity, but the entire Divinity in its Fullness. When the Holy Spirit comes to dwell in us, He makes us into a dwelling place of the Holy Trinity, because the Divinity of the Spirit can not be separated from the Divinity of the Father and the Son. Th rough the descent of the Holy Spirit, the Holy Trinity lives in us, divinizing and granting us His uncreated energies, His glory and Divinity, and the eternal Light to which we are called.

4

On Sanctifying Cyberspace

75%

Drozdek A.

Studia Gdańskie

|

2014

|

issue 34

79-88

EN

Because of the ubiquity and usefulness of the internet it is sometimes deemed that not only the internet is a potent technological force, but that it is sacred. Views of some proponents of this view are critically analyzed. Paper concludes that for a believer, the source of all that exists is God and in this sense the internet is God’s gift or at least the result of human ingenuity which comes from God. The internet by itself is morally and religiously neutral and it is up to the moral dimension whether it is used for good or for ill.

PL

Internet przeniknął niemal wszystkie aspekty życia społecznego i czasami nadaje mu się znamię świętości. Artykuł krytycznie analizuje poglądy niektórych autorów mówiących o uświęcaniu cyberprzestrzeni. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że dla wierzącego źródłem wszystkiego, co istnieje, jest Bóg – i w tym sensie internet jest darem boskim, a przynajmniej rezultatem ludzkiej inteligencji, która również pochodzi od Boga. Internet sam w sobie jest religijnie i moralnie neutralny – to moralny wymiar człowieka dyktuje, czy będzie użyty do dobrych czy złych celów.

5

Uniżenie Syna Bożego a uświęcenie człowieka

71%

Orlicki M. P.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 1

67-86

EN

The source of all holiness and the only true saint is God alone. It is He who chooses the holy people for Himself as His special property, sanctifies them, and does not cease to bring to holiness everyone individually, making this holiness a gift and a task at the same time. In this short dogmatic study, the author answers the following questions: What would human being’s sanctity consist in and how is the “process” of his/her sanctification going? What role does the Christ’s Incarnation play in this process? What role plays His coming into the world and His free self-emptying (kenosis), depriving Himself of God’s glory and experiencing humiliation, which you can see in almost every aspect of His human life and public activity? Referring to the works of modern dogmatics, there is a connection between three concepts: the Incarnation of the Logos – the kenosis of Christ – the sanctification of the human being.

PL

Źródłem wszelkiej świętości i jedynym prawdziwie świętym jest tylko Bóg. To właśnie On wybiera sobie lud święty jako swoją szczególną własność, uświęca go i nie przestaje powoływać do świętości każdego z osobna, czyniąc z owej świętości jednocześnie dar i zadanie. Artykuł stara się odpowiedzieć na następujące pytania: Na czym polega świętość człowieka i jak dokonuje się „proces” jego uświęcenia? Jaką rolę w procesie tym odgrywa Chrystusowe wcielenie, przyjście na świat oraz Jego dobrowolne ogołocenie się (kenoza), wyzucie z Boskiej chwały i uniżenie, które widać w każdym niemal aspekcie Jego ludzkiego życia i publicznej działalności? Sięgając do dzieł współczesnej dogmatyki, ukazany jest związek między trzema pojęciami: wcielenie Logosu – kenoza Chrystusa – uświęcenie człowieka.

6

Apostolska idea życia ukrytego na podstawie dzieła O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) bł. Honorata Koźmińskiego

63%

Godawa M.

Studia Gdańskie

|

2022

|

vol. 51

60-70

EN

The aim of this paper is the presentation of the idea of hidden life and its apostolic dimension according to bl. Honorat Koźmiński (1829-1916), a Polish Capuchin and founder of numerous religious orders. This project has been actualised by the analysis and synthesis of the work O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) [On the Congregations Hidden from the World – the Catechism of the Hidden Life) [Krakow 1901]. The present examination, made from the perspective of spiritual theology, reveals authentic monastic character of the hidden life and its application to apostolic tasks in various social states. Dealing with Koźmiński’s particular document is to contribute to research on his plentiful heritage, all the more that his idea corresponds with a broader spiritual notion of hidden life in contemporary times.

PL

Celem artykułu jest ukazanie idei życia ukrytego oraz jego apostolskiego wymiaru według bł. Honorata Koźmińskiego. Zamiar ten został zrealizowany poprzez analizę i syntezę dzieła pt. O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) (Kraków 1901). Praca, przeprowadzona z punktu widzenia teologii duchowości, odsłania najpierw fakt, że życie ukryte ściśle należy do tożsamości zakonnej, a następnie – jego apostolski wymiar w odniesieniu do duchowości stanowej. Obcowanie z tekstem polskiego błogosławionego ma wnieść pewną cząstkę do badań nad jego bogatą duchową spuścizną, tym bardziej, że życie ukryte według Koźmińskiego łączy się w historii duchowości z szerszym nurtem odkrywania tego potencjału przez inne postaci (duchowość pustyni), co pozwala mówić o inspirującym znaku czasu.

7

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

63%

Strumiłowski J.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

249-264

EN

The interaction between theology and science not only stimulates the former to justify its thesis as harmonious with the scientific view of the world, but also motivates it to search new models that would interpret exhaustively its statements in accordance with scientific discoveries and to outline the scope of its further development in the area of coherency between theology and science. The noninterventionist theory of God’s action constitutes one of the most interesting model of such an approach. However, this model being profoundly analysed, despite its large possibility to synthetize the theological view with the scientific one, may cause some doubts. It is so since this model seems to reduce subtly and decompose internally the God’s action while searching its coherency with the world’s action. This article attempts to diagnose that potential risk as well as to propose some modifications and enlargements of the model in order to make it more harmonious with traditional views of God’s action, but without damage on its innovative capacities.

PL

Interakcja teologii i nauk nie tylko stymuluje samą teologię do uzasadnienia swoich tez jako współbrzmiących z naukowym obrazem świata, ale popycha teologię do poszukiwania nowych modeli, które w sposób kompletny tłumaczyłyby jej twierdzenia w harmonijnej jedności z odkryciami naukowymi oraz wyznaczałyby przestrzeń dalszego jej rozwoju w obszarze określonym przez spójną wizję tez teologicznych i naukowych. Jednym z ciekawszych modeli tego typu jest nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Niemniej model ten, poddany głębszej analizie, pomimo ogromnego potencjału syntetyzującego wizję teologiczną i naukową, może rodzić pewne wątpliwości, które w poszukiwaniu spójności działania Boga z działaniem świata wydaje się dokonywać subtelnej redukcji samego działania Boga, rozbijając je wewnętrznie. Artykuł jest próbą diagnozy tych potencjalnych zagrożeń oraz propozycją modyfikacji i poszerzenia modelu, tak by nie tracąc swojego nowatorskiego potencjału, pozostał bardziej harmonijny z tradycyjnymi ujęciami Bożego działania.

8

MAŁŻEŃSTWO JAKO DROGA UŚWIĘCENIA

63%

MATWIEJUK K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2019

|

issue XVI/16

97-115

EN

Marriage as a path to sanctification Sacramental matrimonies and their families who are the Home Churches have a lot of help to sanctify their members. Liturgy is the crucial place and the way to experience the presence of Jesus Christ. Personal and communal prayer as well as religious services are the preparation to celebrating it. These religious practices are meant to prepare worshippers to listen to the word of God during the liturgy and become an acceptable offering to God together with Jesus Christ. The religious seryices worship God. The liturgical seryices have the power of the sacrifice. They are signs of the presence of Jesus Christ.

9

Koncepcje świętości w okresie patrystycznym. Zarys problematyki

63%

Wysocki M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2016

|

issue 23

421-448

EN

The above article presents the concepts of holiness developed in the patristic period by the Church Fathers and early Christian writers. Ancient Christianity has not worked out one specific model of holiness. Attempts of this kind of unification in the Western Church did not appear until the time of the scholastic theology and medieval legal theology of canonization. For patristic theology only God is holy in the full and the only sense, the holiness of a man and the things is a derivative of a relationship to this fundamental source of holiness. The article consists of two major parts: in the first – Indications of holiness – different meanings of holiness and realities referred as holy by early Christian writers have been presented. In the second part – The ways to holiness – five, the most common in the writings of the Church Fathers, concepts of holiness and sanctification of man were presented, among which we can distinguish: a deification of man, man’s sanctification in the Holy Spirit, the sanctification of man in grace, the perfection and holiness of man as a model of life promoted by the Church. To understand modern understanding of holiness and to present as a whole the issue of holiness one must consult the Tradition of the Church in the first centuries, and the writers who not only wrote about holiness, but in many cases they have become saints.

10

The Liturgy of the Hours in the Life of the Church

63%

Maciaszek P.

Nurt SVD

|

2013

|

issue 1

117-133

EN

The present article justifies the truth that the Liturgy of the Hours is one of the most important Church’s celebrations. This is the prayer of Christ and His people; it is the God’s Son from whom, expressed in human words, the God’s grace follows. Thus, the sanctification of man and the time experienced by him takes place. For the faithful it is also a source of piety and the way to rouse the personal prayer. Those who pray with the words contained in the breviary, continue the redeeming dialogue of the God’s Son with the Heavenly Father and, by unifying with Christ the Mediator – have access to the Father who is in Heaven. This conducted in every period of the day dialogue helps the creatures to trustingly open to the Creator; by remembering that the whole time belongs to Him, they notice His constant presence and they live through every moment of life in such a way – to perfect their own holiness. The topic of the value of the Liturgy of the Hours in the life of the Church is the more necessary to the contemporary Christians, the truer the opinion of the crisis concerning the breviary becomes in their everyday life. More and more often the statements are repeated about the misunderstanding of the prayer’s content, its too difficult a form and un-adaptation to the contemporary style of living. The Church, worried about man’s salvation, devotes much space to the Officium Divinum in its teachings, so that the faithful could develop their spiritual life, see the sense and implement the aim of their lives, enjoy the greater and greater union with God. Thus, they will effectively oppose to the prevailing secularisation.

PL

Artykuł uzasadnia prawdę, że Liturgia Godzin należy do najważniejszych celebracji Kościoła. Jest to modlitwa Chrystusa i Jego ludu; od Syna Bożego płynie bowiem, wyrażona ludzkimi słowami, chwała Boża. W ten sposób dokonuje się uświęcenie człowieka oraz przeżywanego przez niego czasu. Dla wiernych jest to także źródło pobożności i droga ożywiania modlitwy osobistej. Ci, którzy modlą się zawartymi w brewiarzu słowami, kontynuują zbawczy dialog Syna Bożego z Ojcem Niebieskim i, przez jednoczenie się Chrystusem – Pośrednikiem, mają dostęp do Ojca, który jest w niebie. Ten prowadzony we wszystkich porach dnia dialog pomaga stworzeniom ufnie otwierać się na Stwórcę; przypominając sobie o tym, że do Niego należy wszelki czas – dostrzegają Jego nieustanną obecność i tak przeżywają każdą chwilę życia, by doskonalić się w świętości. Temat wartości Liturgii Godzin w życiu Kościoła jest tym bardziej potrzebny współcześnie żyjącym chrześcijanom, im bardziej prawdziwa w ich codziennym życiu staje się opinia o kryzysie, jaki dotyka brewiarz. Coraz częściej powtarzane są zdania o nierozumieniu treści tej modlitwy, jej zbyt trudnej formie czy niedostosowaniu do obecnego stylu życia. Kościół, zatroskany o zbawienie człowieka, w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęca Officium Divinum, aby wierni rozwijali swoje życie duchowe, widzieli sens i realizowali cel swojego życia, cieszyli się coraz większym zjednoczeniem z Bogiem. W ten sposób skutecznie przeciwstawiać się będą panującej sekularyzacji.

11

Rola pobożności ludu chrześcijańskiego w procesie uświęcenia człowieka na przykładzie kultu Najświętszego Serca Jezusowego

63%

Matczak B.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 1(38)

97-110

PL

Termin „uświęcenie” w teologii pojawia się praktycznie zawsze w kontekście liturgicznym. Zgodnie z nauką II Soboru Watykańskiego liturgia jest najdoskonalszym, choć nie jedynym, miejscem uświęcania życia ludzkiego. Wśród innych form szczególne miejsce zajmuje pobożność ludu chrześcijańskiego, która choć posiada cechy partykularyzmu, może mieć ogromny wpływ na Kościół powszechny. W tym kontekście ukazana została relacja, jaka zachodzi pomiędzy pobożnością ludu chrześcijańskiego a procesem uświęcania, który najpełniej wyraża się właśnie w liturgii. W tekście autor poddaje analizie kult Serca Jezusowego w świetle dwóch istotnych liturgicznie cech: oddania czci Bogu i dzieła apostolskiego, które jest owocem uświęcającej mocy liturgii. Dodatkowym elementem pozostaje ukazanie kultu Serca Jezusowego w kontekście historycznym i wpływu pobożności ludowej na oficjalne zatwierdzenie tekstów i świąt liturgicznych.

EN

The term „sanctification” in theology practically always appears in the liturgical context. According to the teachings of the Second Vatican Council, the liturgy is the most perfect, though not the only, place to sanctify human life. Among other forms, a special place of devotion of the Christian people should be mentioned, which, although having the characteristics of particularism, can have a huge impact on the universal Church. In this context, the relationship between the piety of the Christian people and the process of sanctification, which is most precisely expressed in the liturgy, has been shown. In the text, the author analyzes the worship of the Heart of Jesus in the light of two liturgically significant features: worship of God and apostolic work, which is the fruit of the sanctifying power of the liturgy. An additional element remains to show the worship of the Heart of Jesus in the historical context and the impact of popular piety on the official approval of texts and liturgical feasts.

12

Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?

63%

Muszytowska D.

Verbum Vitae

|

2011

|

vol. 19

149-176

EN

The question "How do you know, wife, whether you will save your husband?" (1 Cor 7:16) closes the so-called 'Paul's marriage privileges' running in the preceding verses of 1 Cor 7. The issue expressed with a question mark refers to mixed marriages. The present essay aims to explore this already much harvested text from a new exegetical perspective. In the first part, the socio-religious context of the audience in the 1 Corinthians is exposed: the background of their beliefs and dilemmas concerning marriage. In the second part, the issues of the married women position in Judaism and in the Greco-Roman culture of the period are explored. The last step of the investigation is the analysis (mainly rhetorical) of Paul's argumentation in 1 Cor 7:16 in the context of 1 Cor 7:12-16. The final conclusion is that a Christian wife (as well as a Christian husband) cannot save ber spouse because, according to Paul 's argumentation in the passage, the responsibility for believers' salvation belongs solely to Christ. Nevertheless, a Christian wife can sanctify ber husband.

PL

Pytanie „Skąd wiesz, żono, czy zbawisz swego męża?” (1 Kor 7,16) zamyka frgament zwany “przywilejem Pawłowym” zaczynający się w poprzednich wersach 1 Kor 7. Kwestia opatrzona znakiem zapytania odnosi się do małżeństw mieszanych. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel analizę z perspektywy egzegetycznej tego już gruntownie przebadanego tekstu. W pierwszej części przedstawiony zostaje kontekst socjo-religijny słuchaczy 1 Listu do Koryntian: tło ich wierzeń i problemów związanych z małżeństwem. W drugiej części bada się kwestie pozycji kobiety zamężnej w Judaizmie oraz kulturze Grecko-Rzymskiej. Ostatnim krokiem jest analiza (głównie retoryczna) argumentacji Pawła w 1 Kor 7,16 w kontekście 1 Kor 7,12-16. Konkluzja, do jakiej się dochodzi jest następująca: chrześcijańska żona (tak jak i mąż) nie mogą zbawić współmałżonka, ponieważ, według Pawła, odpowiedzialność za zbawienie wierzącego należy wyłącznie do Chrystusa. Jednakowoż, chrześcijańska żona może uświęcić swojego małżonka.

13

Świętość na sakramentalnej drodze życia

63%

Nowak A. J.

Roczniki Teologii Duchowości

|

2011

|

vol. 3

5-27

DE

In der Einführung betont der Verfasser, dass alle Menschen zur Heiligkeit berufen sind und zwar aus diesem Grund, weil jeder Mensch nach dem Bild des Dreieinigen Gottes erschaffen worden ist. Der Mensch ist berufen zur Gemeinschaft mit Gott (vgl. GS 19). In der Endzeit, nachdem das ewige Wort leiblich in die Geschichte eingetreten ist und sich seiner Braut der Heiligen Kirche eucharistisch verschenkt hat haben wir den sakramentalen Weg zur Heiligkeit, der nur in der Kirche vorhanden ist, denn außerhalb der Kirche gibt es keine Eucharistie. Die Kirche ist also das einzige Haus in dem der Mensch und Gott beisammen sind. Die Taufe ist der feierliche Eintritt auf den Weg des sakramentalen Lebens. Dank der Taufe, darf der Mensch in einer engen Verbindung mit Christus leben. Der Verfasser schildert den Weg zur Heiligkeit auf dem Wege der Sakramente: Die Taufe, das Bußsakrament, die Eucharistie, die Firmung, die Priesterweihe, das Ehesakrament, die Krankensalbung. In der Schlussfolgerung weis der Verfasser darauf hin, dass das sakramentale Leben der schmaler Weg ist und wer auf diesem Weg ausharrt bis an das Ende, der muss gerettet werden, denn das hat Christus versprochen, der die Wahrheit ist, und die Wahrheit kann nicht Lügen.

14

Consecration of the World as Liturgical Act

63%

Fagerberg D. W.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 8: Liturgika

21-29

EN

This article intends to coordinate sacramental liturgy with the liturgy of life by interrelating a number of themes. Evident in the combination of topics in the theology is the typical Catholic approach of “both/and”: church and world, liturgy and the secular, mystagogy and evangelization, sacred and the profane, liturgical participation and mission, liturgical renewal and renewing the face of the earth. This article shows the new evangelization through the lens of liturgy. How does the new evangelization relate to history and eternity, cosmos and parousia, spiritual renewal and embodied action?

PL

Artykuł ma na celu koordynację liturgii sakralnej z liturgią życia, łącząc wiele tematów. Wyraźne w połączeniu tematów z teologii jest typowe podejście katolickie „zarówno / i”: Kościół i świat, liturgia i świecka, mistagogia i ewangelizacja, święte i profanacyjne uczestnictwo liturgiczne i misja, odnawianie liturgiczne i odnowienie twarzy na Ziemi. Artykuł ten ukazuje nową ewangelizację poprzez socjologię liturgii. Jak nowa ewangelizacja nawiązuje do historii i wieczności, kosmosu i paruzji, odnowy duchowej i ucieleśnionego działania?

15

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

51%

Pryba A.

Teologia i Moralność

|

2015

|

vol. 10

|

issue 2(18)

153-165

EN

The call to holiness is for the baptized the gift and task. It is a marvelous gift of God's infinite love, by which Christ gave Himself as a sacrifice of expiation for people's sins. Though Him the Church becomes holy. This is manifested in the sanctification of its members. The Church of sinners becomes the Church of saints by the persistent undertaking of conversion.In a particular way, sacramental spouses are participants in the love of Christ. They are invited to participate in this „great mystery". If you truly love and „to the end" - they participate in it and what they become as intended by the Creator himself. The help they get on their way is regular experience of the sacrament of penance combined with spiritual direction.

PL

Powołanie do świętości jest dla ochrzczonych darem i zadaniem. Jest to wspaniały dar nieskończonej miłości Boga, poprzez które Chrystus dał samego siebie jako ofiarę przebłagalną za grzechy ludzi. W Nim Kościół staje się święty. Przejawia się to w uświęceniu jego członków. Kościół grzeszników staje się Kościółem świętych.W sposób szczególny, sakramentalni małżonkowie uczestniczą w miłości Chrystusa. Są Oni zaproszeni do wzięcia udziału w tej "wielkiej tajemnicy" miłości "aż do końca". Uczestniczą w nim i co stają się one w sposób zamierzony przez samego Stwórcę. Pomocą na ich drodze jest regularne doświadczenie sakramentu pokuty w połączeniu z kierownictwem duchowym.

16

Świętość jako dar i zadanie w Liście do Rzymian i w Pierwszym Liście św. Piotra

51%

Dąbek T. M.

Scriptura Sacra

|

2013

|

issue 17

71-83

EN

The sanctity in the New Testament is the internal change of the human person. The Christians are the new people united with Christ who died and was resurgent (was raised to life) (Rm. 1:3-7; 4:24-25; 5:1-2,6-11; 6:3-11; 7:4-6; 8:1-11,15-17,26-30.33-34; 12:13; 14:7- 9; 15:16,25-26,30-31; 16:1-2,11-15; 1 P. 1:1-2,14-25; 3:15; cf. 1 Co. 1:1-2; 6:11; Rv. 7:14). They are bound to answer to divine gift – they are obliged to live in sanctity as spiritual sacrifice acceptable to God (1 P. 2:5; cf. Rm. 5:3-5; 6:19,22; 1 P. 2:5-3,17). This is the fruit of their faith. Biblical references from The New Jerusalem Bible, Garden City – New York 1985.

17

Santidad laical y carácter teológico de la secularidad

51%

Bosch V.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 5: Teologia duchowości

133-146

EN

What spirituality do lay people need today? There is a great need today to understand the theological meaning of the “secular character” – the characteristic “color” of lay people. The layman is a Christian called to unite with God, to holiness; someone who lives in the world and its structures, and from there is called to find God in ordinary life – family, work, social relations. If the mission of the Church is – along with the salvation of souls – to sanctify the world, one cannot continue to ignore the theological and apostolic nature of the daily work of lay people in the middle of the world. It is sanctified by God and sanctifying. It is therefore necessary to appreciate secularity – recognition of lay vocation and mission in the Church. The teaching of the Church also reminds that it is necessary to raise the awareness of pastors so that they can show lay faithful their call to renew the world in Christ.

PL

Jakiej duchowości potrzebują dzisiaj świeccy? Istnieje dzisiaj wielka potrzeba zrozumienia teologicznego znaczenia „charakteru świeckiego” – specyficznego kolorytu ludzi świeckich. Laik jest chrześcijaninem powołanym do zjednoczenia z Bogiem, do świętości; ktoś, kto żyje w świecie i jego strukturach, a stamtąd jest wezwany do znalezienia Boga w zwykłym życiu – rodziny, pracy, relacji społecznych. Jeśli misja Kościoła polega – wraz ze zbawieniem dusz – na uświęceniu świata, nie można nadal ignorować teologicznego i apostolskiego charakteru codziennej pracy ludzi świeckich pośrodku świata. Jest ona bowiem uświęcona przez Boga oraz uświęcająca. Niezbędne jest zatem docenienie świeckości – uznania powołania i misji świeckich w Kościele. Nauczanie Kościoła przypomina również, że niezbędne jest podniesienie świadomości pasterzy, aby umieli ukazywać wiernym świeckim ich wezwanie do odnowienia świata w Chrystusie.

18

Usprawiedliwiający wymiar Eucharystii

51%

Lipniak J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

145-172

EN

The purpose of this paper was to show a justificatory aspect of the Eucharist. This sacrament has got positive and negative aspects. The Eucharist is a sacrament which leads to gradual justification through transformation of a whole human being into the resurrected Christ, which will be immortalized in the final kingdom in which the whole Christian life is included. This is a splendid synthesis of grace and cooperation of a human being, sacramental and ascetic life, liturgy and life, presence and future. The Eucharist continues the process of justification initiated by baptism. Therefore, it is a sacrament which in its repeatable character points out this healing effect of Christ on our nature, sick due to sin. The grace of justification is particularly received in the Eucharist. The sacrament of Baptism we take only once. We often receive the Eucharist because we often offend God. Looking for the grace of justification we are trying to expiate for our guilt, that is why we have to turn back and to overcome sin; those factors would not be effective in our fight against the sin, if we did not add the Eucharist, the only remedy for human evil.

19

Funkcje lektora w liturgii i jego formacja

51%

Głowa W.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2012

|

vol. 3

173-190

EN

The article consists of four parts. First-as an introduction-it presents the issue of appointment of lectors and their presence in the liturgical congregation (1). Next it discusses the functions they perform (2), the necessity of their comprehensive formation (3) and-which especially deserves emphasizing-their service as a way to their own sanctification (4).

20

Relacja kultu do uświęcenia w liturgii

51%

Głowacki Z.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2012

|

vol. 3

7-19

EN

One of the problems resulting directly from the definition of liturgy is the relation between cult and sanctification. It is connected with the double subject of liturgy, that is Christ who is present in it, and the believers who participate in it. In Christ’s activity in liturgy priority of the cultic dimension may be seen, from which sanctification of man follows. Hence in this case cult is the supreme and superior category. This priority follows from the nature of Christ as the Son of God. It is the other way round in the case of man, who, before adopting the cultic attitude has to be sanctified first. So for him cult is the purpose of liturgy that is achieved by his earlier sanctification. This thesis is confirmed by the two definitions of liturgy contained in the encyclical Mediator Dei and in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium of the Second Vatican Council. The entirety of these documents allows noticing continuity in defining liturgy that has the cult of Christ as its main purpose, the Church joining the cult, and in the Church the believers doing the same, via sanctification.

Refine search results

Nabożeństwo do Bożego Serca i uczestnictwo w misterium uświęcenia

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka

On Sanctifying Cyberspace

Uniżenie Syna Bożego a uświęcenie człowieka

Apostolska idea życia ukrytego na podstawie dzieła O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) bł. Honorata Koźmińskiego

Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu

MAŁŻEŃSTWO JAKO DROGA UŚWIĘCENIA

Koncepcje świętości w okresie patrystycznym. Zarys problematyki

The Liturgy of the Hours in the Life of the Church

Rola pobożności ludu chrześcijańskiego w procesie uświęcenia człowieka na przykładzie kultu Najświętszego Serca Jezusowego

Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?

Świętość na sakramentalnej drodze życia

Consecration of the World as Liturgical Act

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

Świętość jako dar i zadanie w Liście do Rzymian i w Pierwszym Liście św. Piotra

Santidad laical y carácter teológico de la secularidad

Usprawiedliwiający wymiar Eucharystii

Funkcje lektora w liturgii i jego formacja

Relacja kultu do uświęcenia w liturgii