Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  umowa cywilnoprawna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Filozofia tzw. ochrony osób pracujących na zasadach cywilnoprawnych - głos w dyskusji podczas I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej z cyklu „Nietypowe stosunki zatrudnienia” pt. „Stosowanie umów cywilnoprawnych w świetle przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Łódzko-poznański początek dyskusji...”

100%
Musiała A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2019
|
vol. 88
89-95
EN
The study pertains to the common misconception of an issue that is fundamental for the labour law, namely the problem of the legal grounds for employment. It is about what actually determines the choice of these grounds, and more precisely whether it is ‘free will’ of parties that is ultimately decisive in this respect. The questions are as follows: is it erroneous that the legislators have chosen the direction of equating the legal grounds for employment in the sphere of labour law and civil law? Next, if it is the case, what should certain ‘planning’ of the legal grounds for work provision look like, and what determines the legislators’ decision about this planning, or maybe it is this ‘free will’ of the parties that is solely decisive here? Finding the answer to the above questions is of primary importance in order to counter the wave of criticism to the proposals included in the draft code on individual labour law prepared by the Codification Committee in the years 2016–2018.
PL
Opracowanie dotyczy ciągle powszechnego niezrozumienia fundamentalnej dla dyscypliny prawa pracy kwestii, jaką stanowi problem prawnej podstawy zatrudnienia. Chodzi mianowicie o to, co tak naprawdę determinuje wybór owej podstawy, a dokładnie, czy w przedmiotowej kwestii przesądzająca jest ostatecznie owa „wolna” wola stron. Pytania są następujące: czy rzeczywiście obrany przez ustawodawcę kierunek zrównywania prawnych podstaw zatrudnienia w sferze prawa pracy i prawa cywilnego jest błędny, a jeśli tak, to jak powinno wyglądać pewne „rozplanowanie” prawnych podstaw świadczenia pracy i co determinuje decyzję ustawodawcy o tymże planowaniu, a może to po prostu owa „wolna” wola stron w tej mierze decyduje wyłącznie? Znalezienie odwiedzi na powyższe pytania jest zupełnie kluczowe, żeby odpierać falę krytyki na propozycje zawarte w projekcie kodeksu z zakresu indywidualnego prawa pracy, opracowanego przez Komisję Kodyfikacyjną z lat 2016–2018.
2
Publication available in full text mode
Content available

Swoboda wyboru formy prywatnoprawnej w działaniach administracji publicznej

94%
Kłosowska-Lasek K.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2018
|
vol. 61
|
issue 4
105-124
EN
The article concerns various aspects of the possibility of choosing a private law form by public administration bodies. In the first place, it refers to the possibility of applying the principle of freedom of contract, and its limitations, in public administration activity. It also presents the issue of the admissibility of concluding civil-law contracts without an explicit legal basis or choosing between forms of civil and administrative law.  
PL
Artykuł dotyczy różnych aspektów możliwości wyboru formy prywatnoprawnej przez organy administracji publicznej. W pierwszym rzędzie odnosi się do możliwości stosowania w działalności administracji publicznej zasady swobody umów i jej ograniczeń. Przedstawia także zagadnienie dopuszczalności zawierania umów cywilnoprawnych bez wyraźnej podstawy prawnej, czy też dokonywania przez administrację wyboru między formami prawa cywilnego i administracyjnego.
3
Publication available in full text mode
Content available

The Right to Choose a Legal Source of an Employment Relationship

60%
Świątkowski A. M.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2015
|
vol. 24
|
issue 3
EN
This paper is concerned with Polish labour law governing the formation of the individual employment relationship. After the changes made by national legislative authority (Sejm) in 1999 and 2002 the right to choose a legal source (employment or civil contract) provisions of regulation – civil law mentioned by the author in article as well as in Polish language summary – was more limited in relation to the contents of the employment relationship. Since 2002 the existence of the legal relationship of employment is based not on the presupposition of the both parties but more on acceptance their choice of civil law type of contract by the judicial (labour court) and administrative authority (labour inspection).
PL
Przemiany w prawie pracy, które miały miejsce w latach 1996 i 2002, sprawiły, iż obowiązujące w polskim systemie prawa pracy i prawa cywilnego zasady wolności umów i prawa stron stosunków prawnych, w ramach których świadczona jest praca, sformułowane w art. 55 k.z., art. 3531 k.c. w związku z art. 300 k.p. oraz art. 10 § 1 k.p., zostały w stosunkach pracy poważnie ograniczone. Zainteresowane strony stosunku prawnego mają prawo wyboru podstawy prawnej zatrudnienia pod warunkiem, że będzie to podstawa, która zostanie zaakceptowana – jako zgodna z obowiązującym prawem pracy – przez organy sprawujące merytoryczny nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy przez przedsiębiorców (sądy pracy oraz Państwową Inspekcję Pracy).
4
Content available remote

Klauzule autonomiczne umów o pracę — zagadnienia pojęciowe

60%
Tomanek A.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2019
|
vol. 117
133-145
EN
The starting point of this article is the notion of an autonomous clause which was introduced into the theory of Polish labour law by Marcin Święcicki. The author of the text maintains that an employer and an employee have the freedom to agree upon autonomous clauses of a labour contract. The above-mentioned clauses are separate contracts which are amended and terminated according to rules which are different from those relating to the main contract (contract of labour). The autonomous clauses form rights and obligations of the parties of the labour contract as opposed to other individual labour-law contracts and civil-law contracts. The limitations of the subject-matter of autonomous clauses should be deduced from the legal nature of the discussed clauses and the main labour contract.
5

Odpowiedzialność materialna pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych

60%
Kotarski P., Małozięć C. A., Szerkus M. P.
Pieniądze i Więź
|
2017
|
vol. 20
|
issue 2(75)
73-81
PL
Celem artykułu jest próba przyjrzenia się zagadnieniu odpowiedzialności materialno-prawnej pracowników na gruncie polskiego prawa. Uwzględniono istotę i przesłanki odpowiedzialności zarówno na podstawie kodeksu pracy, jak i kodeksu cywilnego. Analizując sytuację prawną uwzględniono orzecznictwo Sądu Najwyższego w tym zakresie. Poruszono także najważniejsze kwestie związane z odpowiedzialnością osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych i kontraktów menadżerskich. Przybliżono również kwestie związane z odszkodowaniem i jego wysokością, które przysługuje pracodawcy oraz poruszono tematykę odpowiedzialności za mienie powierzone.
EN
The paper discusses the financial liability of the employees based on the Polish law. The article next explores nature of liability in the context of Polish Labour Code and Civil Code. The analysis is also based on the judgements of the Supreme Court in this area. The remaining part of the article discusses liability of workers under civil law agreement and directors’ service contract, potential damages for employers and responsibility for damage or loss of entrusted property.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane zagadnienia dotyczące wykorzystania umowy cywilnoprawnej jako instrumentu działania administracji

60%
Fermus-Bobowiec A.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2018
|
vol. 61
|
issue 4
125-141
EN
Public administration entities are parties to civil-law contracts in the non-regulatory area. A characteristic feature of such contracts is their subordination to civil law regulations, but with modifications resulting from special legal provisions. These modifications are, due to the fact that one of the parties to the contract is a public entity which, by concluding the contract, acts in a public interest and caters for public needs. In the legal practice, the most frequent civil-law contracts concluded by administration entities are public procurement contracts. Their special status is based on the Act of 29 January 2004 – the Public Procurement Law (Journal of Laws of 2017, item 1579 as amended) and is subordinate to the basic purpose of the Act, that is ensuring that the entities from a widely understood public sector conclude civil-law contracts under optimum terms and conditions. The civil-law contracts are discussed from the perspective of their subject- and object-related classification, mode of conclusion, form of a contract and its duration, shaping its contents, amendments, termination and annulment.  
PL
Podmioty administracji publicznej występują jako strony umów cywilnoprawnych w sferze niewładczej. Cechą charakterystyczną tych umów jest ich podległość przepisom prawa cywilnego, ale z modyfikacjami wynikającymi z przepisów szczególnych. Modyfikacje są konsekwencją tego, iż jedną ze stron umowy jest podmiot publiczny, który zawierając je, realizuje interes publiczny i zaspokaja potrzeby publiczne. W praktyce obrotu najczęściej zawieranymi umowami cywilnoprawnymi przez podmioty administracji są umowy w sprawach zamówień publicznych. Ich szczególny status wynika z ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz 1579 ze zm.) i podporządkowany zostaje podstawowemu celowi ustawy, którym jest zapewnienie podmiotom szeroko rozumianego sektora publicznego zawierania umów cywilnoprawnych na optymalnych warunkach. Charakterystyka tych umów zostaje dokonana przez pryzmat ich kwalifikacji podmiotowej i przedmiotowej, trybu zawarcia, formy umowy i czasu jej trwania, kształtowania treści umowy, jej zmian, rozwiązania oraz unieważnienia.  
7
Publication available in full text mode
Content available

Kierunek działań prawodawczych ustawodawcy w stosowaniu prywatnej i hybrydowej formy działania w administracji publicznej

60%
Bieś-Srokosz P.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2018
|
vol. 61
|
issue 4
65-75
EN
Legislative activities of the legislator in recent years can be divided into those that are focused on the drafting a civil law agreement as one of the dominant forms of action in public administration and those focused on the drafting of hybrid legal forms of action in administrative law. Both fields of activity of the legislator do not meet with approval in the scientific community. In connection with this, the voice of re-classifying legal forms of action is taken into account, including those forms which, due to mixed features (public law and private law) create many interpretative doubts and contribute to the increase of terminological chaos in the network of basic concepts within administrative law.
PL
Działania prawodawcze ustawodawcy w ostatnich latach można podzielić na te, które ukierunkowane są na stanowienie umowy cywilnoprawnej jako jednej z dominujących form działania w administracji publicznej oraz na te, które ukierunkowane są na stanowienie hybrydowych prawnych form działania w przepisach prawa administracyjnego. Obydwa kierunki działalności normodawcy nie spotykają się z aprobatą w środowisku naukowym. W związku z tym, podnoszony jest w doktrynie głos dokonania ponownej klasyfikacji prawnych form działania z uwzględnieniem, tych form, które ze względu na mieszane cechy (prawa publicznego i prawa prywatnego) przysparzają wiele wątpliwości interpretacyjnych oraz przyczyniają się do zwiększenia chaosu terminologicznego w siatce podstawowych pojęć prawa administracyjnego.
8
Publication available in full text mode
Content available

Uznanie za pracownika osoby zatrudnionej na podstawie umowy cywilnoprawnej

51%
Świątkowski A. M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2019
|
vol. 88
43-56
EN
The author presents unified concept of worker in the UE employment law. It includes all groups of active population who perform dependent, personally and economically, during the certain period of time services for and under the direction of another person in return of remuneration. Under that UE autonomous concept of employment any type of services, including self employment regulated by the civil law, is protected against major risks caused by the globalization and poverty.
PL
Autor analizuje koncepcję pracownika wypracowaną w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE). Akcentuje autonomiczny charakter definicji „pracownika”, pod którym to pojęciem TSUE rozumie osoby świadczące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych oraz samozatrudnione. Przedstawia kryteria stosowane w judykaturze unijnej pozwalające odróżnić zatrudnienie pracownicze od niepracowniczego. Podkreśla przepisy prawa pracy, materialne i procesowe, pozwalające zainteresowanym na uznanie za pracownika osoby zatrudnionej w ramach umów cywilnoprawnych.
9
Publication available in full text mode
Content available

The Right to Strike and Other Forms of Protest of Persons Performing Gainful Employment Under Civil Law

48%
Tomanek A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2021
|
vol. 95
71-82
PL
Niniejsze opracowanie podejmuje temat rozszerzenia uprawnień do prowadzenia sporu zbiorowego pracy na osoby wykonujące pracę zarobkową na podstawie umów cywilnoprawnych, po wejściu w życie ustawy z 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw. Autor rozważa pytanie, czy i w jakim zakresie prawo do strajku i akcji protestacyjnych, przewidziane przez ustawę z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, rozciąga się na cywilnoprawnych wykonawców pracy. Prezentowane jest stanowisko, że odpowiednie stosowanie wymienionej ustawy do wskazanego kręgu adresatów nie może oznaczać de lege lata pozbawienia ani ograniczenia przysługującego im prawa do strajku i akcji protestacyjnej. Rozwiązania wdrożone przez polskiego ustawodawcę w odniesieniu do osób wykonujących pracę poza stosunkiem pracy są bardziej korzystne i dalej idące w porównaniu do wymagań wynikających z wiążących Polskę aktów międzynarodowego prawa pracy. Rysują się jednak szczegółowe problemy stosowania do tych osób niektórych regulacji zamieszczonych w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, co wynika z tego, że indywidualny stosunek prawny pomiędzy tymi osobami a podmiotami je zatrudniającymi jest oparty na przepisach prawa cywilnego, a nie na przepisach Kodeksu pracy.
EN
This article deals with the issue of extending the right to conduct a collective labour dispute to persons performing paid work under civil law contracts, after the entry into force of the Act of 5 July 2018 amending the Act on Trade Unions and Certain Other Acts (Journal of Laws 2018, item 1608). The author considers the question whether and to what extent the right to strike and to take industrial action, provided for in the Act of 23 May 1991 on Resolution of Collective Disputes (consolidated text: Journal of Laws 2020, item 123), extends to civil lawful contractors. The position is presented that the proper application of the above mentioned law to the indicated circle of work contractors cannot mean the deprivation or limitation of their right to strike and to take industrial action. The solutions implemented by the Polish legislator with regard to persons performing work outside the employment relationship are more advantageous and far-reaching in comparison with the requirements resulting from the international labour law acts binding on Poland. However, there are specific problems with applying to these persons some of the regulations included in the Act on Resolution of Collective Disputes. These problems results from the fact that the individual legal relationship between these persons and the entities employing them is based on the provisions of civil law, and not on the Labour Code.
10

Problem prekaryjnej pracy w kontekście dyskusji o polityce społecznej w Polsce

48%
Mazur J.
Wrocławskie Studia Politologiczne
|
2017
|
vol. 23
79-92
EN
The text consists of two parts. The first is an introduction to the problem of precarious work. The expres­sion “precarious work” itself is derived from the word “precariat”. This term refers to people who are forced to undertake poor quality employment which is mostly precarious, temporary, low-paid, lacks promotion prospects, and is undertaken on the basis of flexible contracts etc. The easiest way that the prekariat can be characterized is by using such references as “junk” contracts, unsecured employment, inhumane overtime, lack of professional identity, low pension contributions or their total absence The second part of the text presents precarious work from the perspective of Polish social policy. Above all, a speech by Elżbieta Rafalska, the Minister for Family, Labour and Social Policy was used. The speech was presented during a national conference entitled “Prekariat The Perspective of Catholic Social Science”, held in Częstochowa, Jasna Góra on 21 June 2016. Precarious work leads to negative social phenomena. They can be characterized briefly as “brain wast­ing”, which deprives young people of the opportunity to develop, and gives them a sense of being an un­necessary generation. In this way, the ethos of work is undermined. It ceases to be a service to another person, and becomes primarily a means of obtaining means of living and an instrument of the employer’s domination over employees. Thee dilemmas posed by precarious work create considerable challenges for social policy in Poland. It is not enough to combat precarious, unstable employment, but work itself needs to be healed, so that its dignity is restored. That is why one should start with the fight against unemployment. Guy Standing’s ideas are worthy of consideration, as they propose a social policy that supports non-precarious workIn this respect, the ethical guidelines contained in the John Paul II’s encyclical “Laborem exercens” still appear to be valid.
11
Publication available in full text mode
Content available

Analiza statusu procesowego osoby świadczącej pracę za wynagrodzeniem na podstawie umowy cywilnoprawnej w sprawach z zakresu prawa zatrudnienia

48%
Łaguna Ł.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
vol. 4
|
issue XXI
247-263
EN
The amendment of the Trade Union Act by the Act of 5 July 2018 amending the Trade Union Act and certain other acts (Journal of Laws, item 1608), which entered into force on 1 January 2019, redefined the essence of collective labour law. Pursuant to the aforementioned amendment, the legislator introduced into the legal system the institution of a “person who performs paid work”, which includes both an employee within the meaning of Article 2 of the Labour Code and a person providing work for remuneration on a basis other than employment relationship (so-called non-employee). The analysis of the introduced provisions leads to the conclusion that the legislator focused on providing non-employees with substantive legal rights, such as, among others, the right of union coalition. However, in my opinion, the legislator neglected analogous scrupulosity in the area of procedural rights of non-employees, which led to a situation in which non-employees are partially entitled to the same substantive rights as employees, but do not have analogous procedural rights. In my view, this constitutes a flagrant omission on the part of the legislator which, as a consequence, leads to legal uncertainty and a lack of effectiveness of the protection introduced for non-employees.
PL
Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych (dalej: u.z.z.) dokonana ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., przedefiniowała istotę zbiorowego prawa pracy. Na mocy wskazanej nowelizacji ustawodawca wprowadził do systemu prawnego instytucję „osoby wykonującej pracę zarobkową za wynagrodzeniem”, w ramach której mieści się zarówno pracownik w rozumieniu art. 2 k.p., jak i osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy (tzw. niepracownik). Analiza wprowadzonych przepisów prowadzi do konstatacji, iż ustawodawca skupił się na wyposażeniu niepracowników w uprawnienia materialnoprawne, takie jak m.in. prawo koalicji związkowej. Uważam jednakże, że ustawodawca zaniechał analogicznej skrupulatności w zakresie procesowych uprawnień niepracowników, co doprowadziło do powstania sytuacji, w której niepracownikom przysługują częściowo uprawnienia materialne tożsame jak pracownikom, przy czym nie posiadają oni analogicznych uprawnień procesowych. W mojej ocenie stanowi to rażące zaniechanie ustawodawcy, które w konsekwencji prowadzi do niepewności stanu prawnego oraz braku skuteczności wprowadzonej ochrony dla niepracowników
12
Publication available in full text mode
Content available

O umowach prawnorolnych

42%
Prutis S.
Przegląd Prawa Rolnego
|
2021
|
issue 2(29)
367-386
IT
Distinguere la categoria concettuale di „umowy prawnorolne” (contratti di diritto agrario) svolge una funzione ordinativa negli approcci dottrinali, i quali riguardano il meccanismo del contratto (accordo), nel nostro ordinamento giuridico. Con il termine „contratti di diritto agrario” propongo di chiamare tutti i negozi giuridici consensuali, i quali sono volti a raggiungere gli obiettivi della politica agricola (aspetto funzionale), e il cui carattere e la cui costruzione sono quelli dei contratti di diritto civile oppure dei contratti amministrativi, i quali, a loro volta, sono una forma obbligatoria di funzionamento dell’ente amministrativo. Un contratto amministrativo, in quanto forma giuridica di attività amministrativa, è un particolare equivalente di un contratto di diritto civile – di un negozio di diritto privato – sullo sfondo delle regolazioni di diritto pubblico. Lo status di "equivalente" è dovuto alle differenze strutturali tra i due contratti, pertanto tutte le eventuali classificazioni dottrinali dei contratti di diritto civile possono essere rapportate a quelli amministrativi, al massimo "rispettivamente". Il diritto agrario è quella branca del diritto che nella sua funzione di regolazione utilizza sia il meccanismo dei contratti di diritto civile sia quello dei contratti amministrativi. Per cui è opportuno svolgere una ricerca integrata sui contratti di diritto agrario, il che va decisamente a favore della necessità di mantenere il suo carattere distinto.
EN
Distinguishing the conceptual category of “agricultural legal agreements” fulfills the ordering function in doctrinal approaches which concern the mechanism of agreement (consensus) in our legal system. I propose to use the term “agricultural legal agreements” to define all consensual legal actions that serve to implement the objectives of agricultural policy (the functional aspect), and have a nature and construction of civil-law contracts or a construction of administrative contracts that are an obligatory form of action for the administering entity. An administrative contract, as a legal form of action of an administrative body, is a specific equivalent of a civil law contract – an action in private law – taken on the grounds of public law regulations. This “counterpart” status results from structural differences between both contracts, therefore all doctrinal classifications of civil law contracts can be applied to administrative contracts, according to their “appropriateness” at best. Agricultural law is that branch of law which in its regulatory function uses both the mechanism of civil law and administrative contracts. Therefore, there is a need for an integrated research on legal contracts in agriculture, which unequivocally speaks for the need for keeping agricultural law separate.
PL
Wyodrębnienie kategorii pojęciowej „umowy prawnorolne” spełnia funkcję porządkującą w ujęciach doktrynalnych dotyczących mechanizmu umowy (konsensu) w naszym systemie prawnym. Terminem „umowy prawnorolne” można określać wszelkie konsensualne czynności prawne, służące realizacji celów polityki rolnej (aspekt funkcjonalny), mające charakter i konstrukcję umów cywilnoprawnych bądź konstrukcję umów administracyjnych, będących obligatoryjną formą działania podmiotu administrującego. Umowa administracyjna, jako prawna forma działania administracji, jest swoistym odpowiednikiem umowy cywilnoprawnej – czynności prawa prywatnego – na gruncie regulacji prawa publicznego. Ten status „odpowiednika” wynika z różnic konstrukcyjnych między obydwiema umowami, toteż wszelkie doktrynalne klasyfikacje umów cywilnoprawnych mogą być przymierzane do umów administracyjnych co najwyżej „odpowiednio”. Prawo rolne jest tą gałęzią prawa, która w swojej funkcji regulacyjnej korzysta zarówno z mechanizmu umów cywilnoprawnych, jak i administracyjnych. Z tego względu zachodzi konieczność zintegrowania badań nad umowami prawnorolnymi, co jednoznacznie przemawia za zachowaniem odrębności prawa rolnego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.