Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 19

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  umowa ubezpieczenia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
XX
Celem opracowania było przedstawienie problemu przestępczości ubezpieczeniowej w Polsce, a także poszukiwanie odpowiedzi na pytania: czy istnieją skuteczne metody eliminowania tego rodzaju przestępstw oraz w jakich sferach działalności ubezpieczeniowej dochodzi do przestępczości ubezpieczeniowej. We wstępie wyjaśniono, co to jest ubezpieczenie i przestępczość ubezpieczeniowa. W dalszej części artykułu przedstawiono metody ograniczania przestępstw ubezpieczeniowych stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, przykłady mechanizmów wyłudzeń stosowane przez oszustów ubezpieczeniowych, a także dokonano analizy danych statystycznych dotyczących ujawnionych przestępstw w związku z działalnością zakładów ubezpieczeń w latach 2012-2015, z których wynika, że z roku na rok wzrasta kwota i liczba przestępstw ujawnionych. Świadczy to o tym, że zakłady ubezpieczeniowe dostrzegły problem przestępczości i coraz skuteczniej z nią walczą. Wnioski zostały ujęte w zakończeniu.
EN
The article constitutes a summary of the Final Report of the Commission Expert Group on European Insurance contract Law issued by the European Commission – Directorate General for Justice on 27 February 2014, within the scope of insurance contract law and differences in contract law between EU countries. The subject of the Report was an analysis of the problem, whether differences between national legal systems of the Member States within the scope of insurance contract create an obstacle to the cross-border provision of insurance. The article aims at presentation of the main points of the Report and summarizes the findings of the Experts, which are the most important from a legal point of view and may have the impact of further development of the common insurance contract law in the European Union, influencing for example also the direction of the works of the Restatement Group. Keywords: expert group, insurance contract, cross-border insurance.
PL
Artykuł stanowi podsumowanie Raportu opublikowanego pod tytułem Final Report of the Commission Expert Group on European Insurance contract Law przez Komisję Europejską w dniu 27 lutego 2014 r. w zakresie prawa o umowie ubezpieczenia i różnic w prawie kontraktowym pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Przedmiotem Raportu była analiza problemu, czy różnice w systemach prawnych krajowych państw członkowskich w zakresie umowy ubezpieczenia stanowią przeszkodę w świadczeniu usług ubezpieczeniowych cross-border. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych aspektów Raportu i podsumowanie wniosków ekspertów, które mogą być najważniejsze z prawnego punktu widzenia oraz mają znaczenie dla dalszego rozwoju wspólnego prawa kontraktowego w Unii Europejskiej, wpływając na przykład na kierunek prac grupy Restatement.
PL
Przedmiot artykułu stanowi analiza zagadnienia występowania interesu ubezpieczeniowego w umowach ubezpieczenia dotyczących przedmiotu umowy leasingu. W aktualnej praktyce rynkowej powszechne jest stosowanie konstrukcji ubezpieczenia na cudzy rachunek w przypadku ubezpieczenia rzeczy stanowiącej przedmiot leasingu. Ze względu na specyficzne ukształtowanie praw i obowiązków stron umowy leasingu pojawiają się wątpliwości czy w każdym wypadku taka konstrukcja umowy ubezpieczenia jest prawidłowa. W celu zbadania kwestii istnienia interesu ubezpieczeniowego dla każdej ze stron umowy leasingu w pierwszej kolejności omówione zostały charakter prawny oraz treść umowy leasingu, a następnie pojęcie „interesu ubezpieczeniowego”. W dalszej części artykułu przedstawiono wnioski dotyczące występowania interesu ubezpieczeniowego po stronie, kolejno, korzystającego i finansującego, jak również dotyczące możliwych nadużyć w przypadku zawierania umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, w których ubezpieczającym jest korzystający, a ubezpieczonym – finansujący.
PL
W umowie ubezpieczenia na cudzy rachunek, obok ubezpieczającego i ubezpieczyciela pojawia się ubezpieczony, który nie jest stroną umowy ubezpieczenia, jednak to jego interes ubezpieczeniowy podlega ochronie z niej wynikającej. Jednocześnie ubezpieczony, którym często jest osoba fizyczna, jest niewątpliwie słabszym podmiotem tak ukształtowanego stosunku ubezpieczenia i powinna obejmować go ochrona konsumencka analogiczna do przysługującej w typowej umowie ubezpieczenia ubezpieczającemu będącemu konsumentem. Z uwagi jednak na to, że ubezpieczony nie jest stroną umowy ubezpieczenia, pojawiają się wątpliwości czy w świetle regulacji przyjętej w polskim kodeksie cywilnym przysługuje mu status konsumenta. Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na tak postawione pytanie, w głównej mierze opierając się na przyjętych w judykaturze propozycjach i rozwiązaniach.
PL
W artykule omówiono problem, czy suma ubezpieczenia oraz składki ubezpieczeniowe w umowie ubezpieczenia na życie podlegają doliczeniu do spadku na potrzeby rozliczeń z osobami uprawnionymi do zachowku, czy podlegają zaliczeniu na poczet zachowku należnego uposażonemu jako osobie uprawnionej do zachowku oraz czy podlegają zaliczeniu na poczet schedy spadkowej przypadającej spadkobiercy przy dziale spadku. W ocenie autora odpowiedź na te trzy pytania jest przecząca. Tym samym uważa on, iż przepisy art. 993 k.c., art. 996 k.c. i art. 1039 k.c. nie mają tu zastosowania.
EN
The article discusses the question whether the sum insured and insurance premiums in the life insurance contract shall be added to the inheritance for the purpose of settlements with people entitled to the legitime, or shall be charged against the legitimate portion due to the beneficiary entitled to the forced share, or whether they shall be included in the inheritance attributable to heirs during the division of estate. According to the author the response to these three questions is negative. Therefore, he believes that the provisions of Articles 993, 996 and 1039 of the Civil Code do not apply here.
PL
W niniejszym opracowaniu dokonano analizy charakteru prawnego ubezpieczenia cyber ryzyk z punktu widzenia prawa cywilnego oraz prawa ubezpieczeń, co umożliwiło podjęcie próby zakwalifikowania go do określonego typu ubezpieczenia. Przedstawiono również interakcję cyber ryzyka z otoczeniem prawnym w dziedzinie ubezpieczeń i cyber bezpieczeństwa. Jest to istotne w szczególności z tego powodu, że obydwie te dziedziny podlegają w 2018 roku bardzo dynamicznym legislacyjnym przemianom. Ubezpieczenie cyber ryzyk warto poddać analizie nie tylko z punktu widzenia zarządzania ryzykiem, czy też techniczno-ubezpieczeniowej oceny ryzyka, lecz także z prawnego punktu widzenia. Na tej podstawie będzie można stwierdzić, z jakim typem ubezpieczenia mamy do czynienia i jakie przepisy mogą mieć do niego zastosowanie.
EN
This article analyses the legal nature of cyber risk insurance from civil and insurance law perspectives, which enables to qualify it as a particular type of insurance. It also examines an interaction of cyber risks with the legal environment in the insurance industry and cyber security. This is particularly important due to the fact that these areas are undergoing dynamic legislative changes in 2018. Cyber risk insurance is worth investigating not only from the point of view of risk management or technical risk assessment, but also from a legal perspective. On this basis, it will be possible to determine what type of insurance is being dealt with and which regulations may be applied.
EN
IConclusion of insurance contract with the use of direct long distance means of communication creates problems referring the delivery of insurance policy and general terms of insurance as well as consistency of the contract with the insurance customer's demands and needs. The article aims to answer the question regarding the form of the documents accompanying conclusion of the insurance contract on distance, how the precontractual obligations of the parties should be fulfilled and when the contract is actually concluded. Most of the problems referring the insurance documents were solved by the sec. 43 of the Act of 2015 on Insurance and Reinsurance Activity which enables to create documents connected with the conclusion and performance of the insurance contract in electronic form and mechanical printing of the insurers' signature. Non consistency of the insurance contract with the consumers' demands and needs is countervailed by the Act of 2017 on Insurance Distribution. With this are connected information duties towards the customer concluding the insurance contract on distance. As a general rule information shall be provided to the customer on durable medium. According the author the above notion should also refer to the delivery of the insurance policy and general terms of insurance.
PL
Zawieranie ubezpieczeń za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość wywołuje przede wszystkim problemy dotyczące doręczenia polisy ubezpieczeniowej i ogólnych warunków ubezpieczenia, jak również dostosowania produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką postać mają przybrać dokumenty towarzyszące zawarciu ubezpieczenia na odległość, w jaki sposób powinny być spełnione obowiązki przedkontraktowe stron oraz kiedy dochodzi do zawarcia umowy. Większość problemów dotyczących dokumentów została usunięta przez art. 43 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, który pozwala na sporządzenie dokumentów związanych z zawarciem i wykonaniem umowy ubezpieczenia w postaci elektronicznej oraz mechaniczne odbicie podpisu ubezpieczyciela. Niedostosowaniu produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta przeciwdziałają zaś przepisy ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Wiążą się z tym obowiązki informacyjne ubezpieczyciela wobec klienta zawierającego umowę ubezpieczenia na odległość. Co do zasady informacje mogą być udostępnione klientowi na trwałym nośniku. Według autora pojęcie to powinno mieć również zastosowanie do doręczenia polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia.
PL
Umowa ubezpieczenia to zgodnie z art. 805 § 1 k.c. umowa odpłatna. Umowa odpłatna zgodnie z art. 2 pkt 13 ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi zamówienie publiczne, gdy stroną jest podmiot zobowiązany do stosowania przepisów o zamówieniach publicznych. Zgodnie z art. 103 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej do umów ubezpieczenia zawieranych z Towarzystwem Ubezpieczeń Wzajemnych przez podmioty będące członkami tego towarzystwa, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. Przepis ten wskazuje na nieograniczony i niezwiązany z wartością zamówienia zakres wyłączenia stosowania przepisów o zamówieniach publicznych. Autor rozważa, czy przepis ten jest zgodny z przepisami prawa unijnego i ustawy o zamówieniach publicznych.
EN
The insurance contract is a paid contract in accordance with Art. 805 § 1 of the Civil Code. Under Article 2 section 13 of the Public Procurement Act the contract for pecuniary interest is a public contract, when a party is obliged to apply the public procurement regulations. According to Article 103 of the Insurance and Reinsurance Activity Act the provisions on public procurement do not apply to insurance contracts concluded with a mutual insurance society by entities being members of this company.
PL
Przedmiotem artykułu jest problematyka ogólnych warunków ubezpieczenia. Autor analizuje przepisy ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej dotyczące tej materii i wskazuje na brak ich spójności z przepisami kodeksu cywilnego dotyczącymi wzorców umów, w tym ogólnych warunków ubezpieczenia. Brak konsekwencji ustawodawcy ujawnia się zwłaszcza, jeśli idzie o obowiązki ubezpieczyciela dotyczące doręczenia o.w.u. w ubezpieczeniach na cudzy rachunek. Nowe przepisy rodzą też wiele trudności interpretacyjnych. Dotyczy to zwłaszcza regulacji prawnej tzw. skorowidza do o.w.u., a także obowiązku zamieszczenia o.w.u. na stronie internetowej ubezpieczyciela. W konkluzji autor postuluje kompleksowe unormowanie materii o.w.u. w kodeksie cywilnym, co pozwoliłoby na zapewnienie spójności reżimu prawnego tego wzorca umowy.
EN
The purpose of this article is to discuss the issue of the general conditions of insurance. First of all, the author analyses the provisions of the Insurance and Reinsurance Act regarding this matter and indicates a lack of consistency with the provisions of the Civil Code relating to standard contracts, including the general terms of insurance. The lack of consequences of the legislature is revealed especially in case of the obligations of the insurer concerning the provision of general insurance conditions in insurance on someone else's account. Furthermore, the new provisions lead to a variety of difficulties of interpretation, in particular referring to legal regulation of the so-called index to the general insurance conditions as well as the obligation to post general insurance conditions on the insurer's website. In conclusion, the author calls for a comprehensive normalization of general terms of insurance in the Civil Code, which would ensure the consistency of the legal regime of this standard contract.
PL
Przedmiotem publikacji jest zagadnienie obowiązku informacyjnego przedsiębiorcy w umowach ubezpieczenia zawieranych przy pomocy środków komunikowania się na odległość z konsumentem. Analizie poddano przede wszystkim zakres obowiązku informacyjnego, sposób przekazania informacji konsumentowi oraz sankcje przewidziane w ustawie za niedopełnienie tychże obowiązków. Szczególną uwagę zwrócono na różnice pomiędzy poprzednio obowiązującą ustawą z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny a obowiązującą od 25 grudnia 2014 r. ustawą z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Nowe przepisy o ochronie praw konsumenta oparte są na tych samych zasadach, na których oparty był ich unijny pierwowzór. Główny akcent położono na prawo konsumenta do informacji, co ma przyczynić się do zrównoważenia deficytu informacji i umożliwienia konsumentowi podjęcia świadomych i odpowiedzialnych decyzji. Obowiązek poinformowania konsumenta w sposób właściwy nałożony został na jego kontrahenta – przedsiębiorcę i zabezpieczony sankcją. Konsumentowi przyznano nieograniczone w czasie prawo odstąpienia od umowy w przypadku niedopełnienia obowiązków przez przedsiębiorcę. Tak sformułowany przepis budzi jednak uzasadnione wątpliwości. Po pierwsze, skorzystanie przez konsumenta z uprawnienia odstąpienia od umowy powoduje, że umowę traktuje się jako niezawartą. To z kolei stawia pod znakiem zapytania trwałość umowy, a jednocześnie osłabia jedną z podstawowych zasad prawa zobowiązań – pacta sunt servanda. Po drugie, ustawodawca przyznał konsumentowi prawo odstąpienia od umowy bez konieczności ponoszenia kosztów należnych przedsiębiorcy. Sformułowanie to nie jest do końca jasne, co z pewnością przysporzy praktyce sądowej wielu problemów interpretacyjnych.
EN
The subject matter of this article is entrepreneurs’ duty to inform that applies to consumer insurance contracts concluded through the means of distance communication. The main focus of the analysis is the scope of the duty to inform, the manner in which information is provided to the consumer and statutory penalties for a failure to comply with these obligations. Special attention has been given to the differences between the previous Act on the Protection of Certain Consumer Rights and Liability for Damage Caused by Hazardous Products of 2 March 2000 and the Act on Consumer Rights of 30 May 2014, which entered into force on 25 December 2014. The new rules on the consumers’ protection rights are based on the same principles on which their …U prototype was based. The main emphasis has been on the consumer’s right to information, which is expected to contribute to the sustainability of the deficit of information and enable the consumer to make informed and responsible decisions. The obligation to inform the consumer in an appropriate manner has been imposed on the contractor – entrepreneur and has been secured by a sanction. The consumer has been granted an unlimited in time right of withdrawal in the event of a breach of duty of disclosure. Such formulation of the provision however, raises a reasonable doubt. Firstly, the exercise of the right of withdrawal by the consumer means that the contract is treated as unconcluded. This in turn calls into question the sustainability of the contract, and at the same time undermines one of the basic principles of the contract law – pacta sunt servanda rule. Secondly, the legislature has provided a consumer with a right of withdrawal from the contract without incurring costs due to the entrepreneur. This provision is not entirely clear and certainly will increase many interpretation problems in judicial practice.
PL
Celem artykułu jest analiza specyfiki świadczenia ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia. Analiza obejmuje przede wszystkim próbę rozstrzygnięcia sporu między zwolennikami teorii ponoszenia ryzyka, zgodnie z którą istota świadczenia ubezpieczyciela polega na ponoszeniu ryzyka wypłaty przewidzianego w umowie świadczenia oraz teorii świadczenia pieniężnego, według której sprowadza się ona do zapłaty określonej sumy pieniężnej. Autor przychyla się do stanowiska przemawiającego za uznaniem, że istota świadczenia ubezpieczyciela polega na ponoszeniu ryzyka wypłaty przewidzianego w umowie świadczenia. Stwierdzenie to ma bezpośredni wpływ na charakter prawny owego świadczenia. Świadczenie ochrony ubezpieczeniowej współistnieje przy tym ze świadczeniem o charakterze pieniężnym i stanowi obok niego równorzędne świadczenie główne ubezpieczyciela. Pierwsze z nich jest świadczeniem o charakterze ciągłym i polega na określonym, stałym zachowaniu się dłużnika w czasie trwania zobowiązania; drugie (za wyjątkiem wynikających z umowy ubezpieczenia świadczeń rentowych) – świadczeniem o charakterze jednorazowym. Z uwagi na konieczność zapewnienia ubezpieczonemu ochrony przed określonymi w umowie różnymi rodzajami ryzyka przez cały okres ubezpieczenia, pierwsze ze wskazanych wyżej świadczeń będzie przy tym świadczeniem o niepodzielnym, drugie zaś – jako świadczenie pieniężne – świadczeniem o podzielnym charakterze.
EN
The purpose of this article is to analyze the specyfics of insurer’s performance in the insurance contract. This analysis covers mostly the attempt to resolve a dispute between doctrine of risk assumption which considers the insurer’s performance as bearing the risk of the insurance indemnity payment and doctrine of cash benefit which considers such performance solely as payment of the insurance indemnity. Author supports the doctrine of risk assumption which affects also directly the legal character of the insurer’s performance. The performance understood as risk assumption coexists with performance of payment of the insurance indemnity as equal main performance of the insurer. First of them should be recognized as continuous performance, second (except insurance pension) as one-time performance. First of them should be also recognized as indivisible performance, second as divisible.
PL
Cel: Celem artykułu jest przestawienie istotnych zmian wprowadzanych przez MSSF 17 w stosunku do wymogów obowiązujących w ramach MSSF 4. Zaprezentowano zmiany w zakresie wyceny umów ubezpieczenia i jej wpływu na sprawozdawczość zakładów ubezpieczeń. Ponadto celem artykułu jest wskazanie różnych ujęć umowy ubezpieczenia, na potrzeby zarówno ujęcia prawnego, jak i bilansowego. Metodyka badań: W artykule przeprowadzono analizę aktów prawnych regulujących pojęcie umowy ubezpieczenia, analizę literatury specjalistycznej oraz wykorzystano techniki analizy porównywalności. Dodatkowym źródłem pozyskiwanych informacji były sprawozdania finansowe Grupy PZU sporządzającej swoje raporty roczne zgodnie z wymogami międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej. Wyniki badań: Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że ujęcie umowy ubezpieczenia na potrzeby prawa bilansowego jest specyficznym jej ujęciem, które odbiega od obowiązujących definicji kodeksowych. W zależności od przyjętego modelu wyceny wpłynie to zarówno na wynik finansowy osiągany przez zakłady ubezpieczeń, jak i na wartość poszczególnych pozycji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym. Ocena rzeczywistego wpływu wprowadzanych zmian będzie stanowiła przedmiot dalszych badań. Wnioski: Wprowadzenie nowego standardu MSSF 17 będzie wymagało zmiany polityki rachunkowości zakładów ubezpieczeń stosujących międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej w celu zachowania porównywalności sprawozdań finansowych zarówno w aspekcie krajowym, jak i międzynarodowym. Wkład w rozwój dyscypliny: Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jak wprowadzone regulacje w zakresie rachunkowości zakładów ubezpieczeń wpłyną na wartość użytkową sporządzanego przez ubezpieczycieli sprawozdania finansowego.
EN
Objective: The purpose of the article is to present the significant changes IFRS 17 introduces in relation to the requirements of IFRS 4. Changes in the valuation of insurance contracts and the impact on reporting by insurance companies are presented. Indicating different approaches to the insurance contract, both for the legal and balance sheet purposes, is a second aim. Research Design & Methods: A number of techniques was used to accomplish the study, including a broad analysis of legal acts regulating the concept of insurance contracts, an analysis of specialist literature, and comparability analysis techniques. An additional source of the information was financial statements from PZU Group preparing its reports annually in accordance with the requirements of the International Financial Reporting Standards. Findings: Based on the research conducted, it was found that the recognition of an insurance contract for the purposes of balance sheet law is an approach that deviates from the applicable code definitions. However, the methodology for the valuation of insurance contracts will change, affecting the financial result achieved by insurance companies and the value in use of their financial statements. This will require the creation of new criteria for assessing the profitability of their activities. However, the assessment of the actual impact of these changes will be the subject of further research. Implications / Recommendations: The introduction of the new IFRS 17 standard will require a change in the accounting policy of insurance companies using International Financial Reporting Standards in order to maintain the comparability of financial statements both in domestic and international aspects. Contribution: The article looks at how the regulations concerning accounting in insurance companies will affect the value in using financial statements drawn up by insurers.
PL
W artykule przedstawiona została instytucja podwójnego ubezpieczenia. Autorka scharakteryzowała umowę ubezpieczenia – pojęcie, obowiązki stron umowy i rodzaje ubezpieczeń. Następnie opisano instytucję podwójnego ubezpieczenia w Kodeksie cywilnym oraz wykazano istnienie luki w prawie w przypadku podwójnego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Kolejno autorka przeanalizowała możliwość analogicznego stosowania art. 518 k.c., art. 376 § 1 k.c., art. 441 k.c., art. 828 k.c., art. 405 k.c. oraz art. 8241 k.c. w celu wyeliminowania wspomnianej luki w prawie. W ten sposób poczyniono analizę przepisów prawnych poprzez możliwość ich analogicznego zastosowania w przypadku podwójnego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, której efektem jest wykazanie przez autorkę, że do omawianej instytucji zastosowanie powinien znaleźć art. 8241 k.c. stosowany per analogiam.
EN
The article presents the definition of double insurance. The insurance contract has been described in general by the author. The insurance contract, the rights and duties of the parties and all types of insurance contracts have been defined in the article. Moreover, the author depicts the institution of double insurance existing in the Civil Code and demonstrates the loophole in the insurance law concerning the double liability insurance. Furthermore, the provisions of: art. 518, art. 376 § 1, art. 441, art. 828, art. 405 and art. 8241 of the Civil Code have been revised for the purpose of finding their analogical application for double liability insurance. It has been discovered that the art. 8241 of the Civil Code applies by analogy to the institution of double liability insurance.
PL
Autorka artykułu przedstawia tendencje w zakresie dokonywania oceny ryzyka w zmieniającym się świecie. Proces underwritingu został poddany analizie pod kątem prawnym, także w świetle zmieniających się regulacji prawnych, a ponadto w kontekście nowych technologii obecnych coraz szerzej w ubezpieczeniach. Celem artykułu jest ustalenie, czy technologia powoduje konieczność zmiany podejścia do zasad umowy ubezpieczenia i odpowiedź na pytanie, czy korzystanie przez ubezpieczycieli z nowych technologii w procesie oceny ryzyka, czy też pojawiające się nowe ryzyka zależne od nowych technologii, mają wpływ na zasady rządzące umową ubezpieczenia.
EN
The article aims to present trends in the risk assessment and entities involved in this process in the changing world. The underwriting process has been analyzed in terms of law, in the light of changing regulations, and what is more, in the context of new technologies increasingly used in insurance. The purpose of the article is to determine if technology causes the necessity to change the approach to the principles of insurance contract and how it affects the activities of insurers. To achieve this goal two aspects have been considered, namely, whether the use of new technologies by insurers in the process of risk assessment and, on the other hand, whether the emerging risks dependent on new technologies exert an influence on the rules governing the insurance contract.
EN
This paper addresses the issues related to legal protection of farmers’ incomes in the context of the need for income stabilization in view of agricultural risks. The volatility of agriculture becomes increasingly important in economic, social and political terms. This is recognized by multiple authorities, including the Union legislator, as reflected in amendments to legislative acts. Therefore, the purpose of this paper was to identify the direction in which the basic subsidized Union instruments for agricultural risk management evolve. This means in particular determining the trends followed by these instruments and assessing their attractiveness to agricultural producers. The new legal solutions seem to be more beneficial to agricultural producers as they tend to smooth over the negative impacts of production risk, in respect both to losses and incomes. However, their proper functioning continues to be hampered by the precise determination of farm incomes.
PL
Artykuł odnosi się do problematyki związanej z prawną ochroną dochodów rolników w kontekście potrzeby stabilizacji dochodów w związku z występowaniem ryzyka w rolnictwie. Zmienność rolnictwa nabiera coraz większego znaczenia ekonomicznego, społecznego i politycznego. Dostrzegł to m.in. prawodawca unijny, co znalazło wyraz w modyfikowanych aktach normatywnych. Celem opracowania było wskazanie kierunków zmian podstawowych dotowanych ze środków unijnych instrumentów zarządzania ryzykiem w rolnictwie. Chodzi w szczególności o określenie tendencji zmian tych instrumentów i ich ocenę w aspekcie atrakcyjności z punktu widzenia producentów rolnych. Stwierdzono, że nowe rozwiązania prawne wydają się bardziej korzystne dla producentów rolnych, ponieważ w większym stopniu niwelują negatywne skutki ryzyka w produkcji w odniesieniu zarówno do strat, jak i dochodów. Kwestią nadal niesprzyjającą ich właściwemu funkcjonowaniu jest precyzyjne ustalanie dochodów gospodarstw rolnych.
EN
It is important to emphasize that the insurance contract for museum collections loaned for temporary exhibitions does not need to be the adhesion contract, that means the contract agreed on the imposed by the insurer, general terms and conditions of insurance. The insurer has a right to form the contract model but is not obliged to do so, nonetheless, the museum lending the objects as the insured party and the museum borrowing the museum collections – a insurant – do not have to accept the contract with the content imposed by the insurer company. Museum collections are a special protection object, they require individually agreed insurance contract content. Thus, it is important to remember the insurance protection makes sense only when it is effective.
PL
Umowa ubezpieczenia muzealiów wypożyczanych na wystawy czasowe nie musi być umową adhezyjną, czyli umową zawartą poprzez przystąpienie na podstawie narzuconych przez ubezpieczyciela ogólnych warunków ubezpieczenia. Sformułowanie wzorca umowy jest bowiem uprawnieniem ubezpieczyciela, a nie jego obowiązkiem, natomiast muzeum, wypożyczające zabytki, występujące jako ubezpieczony, ani też muzeum biorące muzealia – będące ubezpieczają- cym – nie musi się godzić na zawarcie umowy o treści z góry narzuconej przez zakład ubezpieczeń. Muzealia stanowią bowiem szczególny przedmiot ochrony, wymagający indywidualnego uzgodnienia treści umowy ubezpieczenia tychże zabytków. W związku z tym warto pamiętać, że ochrona ubezpieczeniowa tylko wtedy ma sens, gdy jest to ochrona skuteczna.
EN
The article is devoted to the analysis of legal provisions, positions of doctrine and judgments of the judicature concerning the fixing by insurance companies of the costs of repairing a damaged vehicle in voluntary motor vehicle insurance contracts. The study presents the concept and legal nature of this contract, with particular emphasis on the restriction of the principle of freedom of contracts under art. 3531 of the Civil Code as well as improper practices in the field of settlement of vehicle repair costs depending on whether the damage is classified as total or partial damage.
PL
Artykuł poświęcono analizie przepisów prawnych, stanowisk doktryny oraz orzeczeń judykatury dotyczących ustalania przez zakłady ubezpieczeń kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu w umowach dobrowolnego ubezpieczenia majątkowego autoca-sco. W opracowaniu przedstawiono pojęcie i charakter prawny tej umowy ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia zasady swobody umów wynikającej z art. 3531 k.c., a także niewłaściwe praktyki w zakresie rozliczenia kosztów naprawy pojazdu w zależności od zakwalifikowania szkody czy to do szkody całkowitej, czy to częściowej.
PL
Zastosowanie nowoczesnych technologii w działalności gospodarczej ma na celu przede wszystkim uproszczenie procesów biznesowych, ograniczenie kosztów prowadzonej działalności, jak również poprawę jakości usług oferowanych klientom. Jest to także odpowiedź na zmieniające się preferencje klientów, którzy w coraz większym stopniu korzystają z rozwiązań cyfrowych. Rozwiązania technologiczne mogą być w szczególności wykorzystane w procesie dystrybucji ubezpieczeń, który w ostatnich latach stał się znacznie bardziej wymagający, ze względu na wejście w życie szeregu przepisów regulujących dystrybucję umów ubezpieczenia. Zmiany te mają głównie na celu zapewnienie podjęcia przez klienta świadomej decyzji dotyczącej zawarcia umowy, ze względu na szerokie wymogi informacyjne, jak również dopasowanie ubezpieczenia do potrzeb klienta. Wykorzystanie aplikacji mobilnych, Big Data, sztucznej inteligencji, czy technologii blockchain, może pozwolić na uproszczenie, przyspieszenie oraz ograniczenie kosztów w procesie dystrybucji umów ubezpieczenia. Artykuł jest próbą wskazania głównych możliwości wykorzystania rozwiązań technologicznych, zarówno w odniesieniu do wymagań stawianych dystrybutorom ubezpieczeń, jak i w odniesieniu do możliwych do wykorzystania technologii. Omówiono również wybrane bariery, które w ocenie autora istotnie ograniczają możliwość rozwoju cyfrowych kanałów dystrybucji ubezpieczeń.
EN
The use of modern technologies in business is primarily aimed at simplifying business processes, reducing the costs of business operations as well as improving the quality of services offered to clients. It is also a response to the changing preferences of customers who are increasingly using digital solutions. Technological solutions may in particular be used in the insurance distribution process, which in recent years has become much more demanding, due a number of provisions regulating the distribution of insurance contracts were introduced. These changes are mainly aimed at ensuring that client makes conscious decisions regarding the conclusion of the contract, due to broad information requirements as well as matching the insurance to the client's needs. The use of mobile applications, Big Data, artificial intelligence or blockchain technology may allow for simplification, acceleration and reduction of costs in the process of distribution of insurance contracts. The article is an attempt to indicate the main possibilities of using technological solutions, both in relation to the requirements for insurance distributors and in relation to the technologies that can be used. Selected barriers were also discussed, which in the author's opinion significantly limit the possibility of development of digital insurance distribution channels.
PL
Artykuł omawia dwa zagadnienia rzadko poruszane w literaturze. Pierwsze dotyczy zaliczania uposażonemu sumy ubezpieczenia lub składek ubezpieczeniowych na poczet należnego mu zachowku oraz doliczania ich do spadku jako darowizny na potrzeby rozliczeń z uprawnionymi do zachowku. Zdaniem autora, art. 831 § 4 k.c. nie wyklucza poglądu, że zaliczeniu na poczet należnego uposażonemu zachowku, ewentualnie doliczeniu do spadku na potrzeby rozliczeń ze spadkobiercami podlegają składki ubezpieczeniowe w części, w jakiej dotyczą one ryzyka śmierci. Drugie zagadnienie dotyczy ochrony wierzycieli ubezpieczonego w przypadku wskazania uposażonego w ubezpieczeniu na życie. Autor twierdzi, że wierzyciele ubezpieczonego niekiedy mogą wykorzystać skargę pauliańską, by zaskarżyć umowę ubezpieczenia, porozumienie między ubezpieczającym a ubezpieczonym przerzucające na tego ostatniego ciężar płacenia składek, ewentualnie zmianę przez ubezpieczającego jego wcześniejszej dyspozycji wskazującej go jako uposażonego na wypadek śmierci ubezpieczonego.
EN
The article discuss two questions rarely mentioned in literature. The first question refers inclusion of insurance sum due to the beneficiary of life insurance or insurance premiums for reserved portion the latter is entitled to in case of succession and for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. According to the author article 831 § 4 of Civil Code does not exclude the opinion that the insurance premiums referring the risk of the insured death may be included in the reserved portion due to the beneficiary of insurance or may be included in the estate for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. Second question refers protection of others creditors in case of designation of beneficiary in life insurance. The author says that creditors of the insured may sometimes use actio pauliana to make ineffective towards them the contract of insurance or the agreement between the name insured and the insured transferring the burden to pay the premiums on the latter. Possibly they may use actio pauliana to make ineffective towards them the change by the name insured of his earlier disposition making him the beneficiary in case of the insured death.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.