Search results

1

UMOWA UE – UKRAINA O UTWORZENIU POGŁĘBIONEJ I KOMPLEKSOWEJ STREFY WOLNEGO HANDLU (DCFTA) JAKO PRZYKŁAD NOWEJ GENERACJI POROZUMIEŃ PREFERENCYJNYCH

100%

Płonka B.

Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie

|

2015

|

issue 38

44-57

PL

Przedmiotem opracowania jest Umowa UE – Ukraina o utworzeniu Pogłębionej i Kompleksowej Strefy Wolnego Handlu (DCFTA) będąca częścią umowy stowarzyszeniowej Ukrainy z Unią Europejską. Jest ona przykładem nowej generacji porozumień preferencyjnych, które w sposób kompleksowy regulują kwestie związane z dostępem do rynków. W artykule analizie poddano treść umowy w kontekście bieżących relacji handlowych UE Z Ukrainą oraz celów unijnej polityki handlowej.

EN

The paper analyzes the EU-Ukraine agreement on the creation of Deep and Comprehensive Free Trade Area (DCFTA), which is a part of the EU -Ukraine Association Agreement. The agreement is an example of a new generation of preferential agreements which regulate in a complex way the issues regarding the access to markets. The analysis of the agreement is presented in the context of the current EU-Ukraine trade relations and the objectives of the EU trading policy.

2

Nadmiar czy niedobór regulacji prawa czynności handlowych w kodeksie cywilnym?

75%

Bielski P.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2019

|

vol. 11

|

issue 4

8-20

EN

The author of the paper understands the term of “excess of legal regulations” as the situation of imposition of regulations governing a specific institution of the com-mercial activities law under the Civil Code, which are fully or partially obsolete from the point of view of the needs of contemporary business trading. The term of “deficiency of legal regulations”, in turn, is to denote a complete lack of a regula-tion of a specific institution of the commercial activities law as may be desired in the domain of contemporary business trading, or the existence of such a regulation but in a form that is limited, incapable of addressing the needs and challenges of the said domain. When it comes to the legal regulations of the commercial activi-ties law, the author argues that it is hard to regard the current legal situation in Poland as successfully fulfilling the requirements of a coherent legal system and of the legis-lative technique principles that are applied therein. In the text, the author provides a detailed explanation of why commercial activities governed by the Civil Code suffer from a substantial deficiency of legal regulations in the scope in question.

PL

Jedną z konsekwencji znaczącej aktywności legislacyjnej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 r. jest między innymi to, że licznym nowelizacjom podlegają również akty prawne pełniące w systemie prawa szczególną funkcję (kodeksy). Czy nowelizacje te wpływają na spójność i przejrzystość zawartych w kodeksach regulacji prawnych? Czy np. zasadniczym motywem podejmowania wielu zmian legislacyjnych, którym podlegał kodeks cywilny w odniesieniu do regulacji prawnych obrotu gospodarczego - w tym zwłaszcza w odniesieniu do regulacji prawa czynności handlowych - po zmianie ustroju społeczno-gospodarczego w latach 1989-1990, był zamiar realizacji zasługującego bez wątpienia na aprobatę postulatu uwzględniania potrzeb współczesnego obrotu gospodarczego, poprzez modernizację istniejących, wprowadzanie nowych i ewentualnie rezygnację z tych istniejących regulacji prawnych w omawianej materii, których praktyczne znaczenie i zastosowanie jest obecnie znikome? Czy wobec tego w odniesieniu do aktualnego kształtu regulacji prawa czynności handlowych w kodeksie cywilnym można mówić o jej optymalnym stanie, czy też może o nadmiarze albo niedoborze regulacji prawnych w tej materii? Czy istnieją projekty zmian wymienionego obszaru regulacji prawnych i w którym kierunku zmierzają? Przedmiotem niniejszego opracowania jest poszukiwanie odpowiedzi na powyższe pytania.

3

Nadmiar czy niedobór regulacji prawnych części szczególnej prawa umów handlowych w kodeksie cywilnym?

75%

Bielski P.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2019

|

vol. 11

|

issue 2

140-154

EN

One of the consequences of the post-1989 significant legislative activity of the Sejm of the Republic of Poland is the fact that legal acts that play a special role in the legal system (codes) are also subject to numerous amendments. What is the influence of such amendments on the cohesion and transparency of the legal regulations included in these codes? Was the intention to fulfil the demands of the business trading of the time, undoubtedly deserving of approval, by modernising the existing regulations, introducing new ones, and – potentially – abandoning those whose practical significance and application is currently marginal in the context of the discussed matter an essential motive for undertaking many legislative changes applied to the Civil Code regarding the legal regulations of economic relations – including in particular the legal regulations of the specific part of commercial contracts law – after the transformation of the socio-economic system in the years 1989–1990? Is it therefore possible to say with respect to the present shape of the specific part of commercial contracts law in the Civil Code that this is in an optimal state? Or perhaps there is an excessive or insufficient number of legal regulations in this matter? Are there any draft amendments to the said area of legal regulations? What directions do they follow? The subject matter of this paper is to search for answers to the questions asked above.

PL

Jedną z konsekwencji znaczącej aktywności legislacyjnej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 r. jest między innymi to, że licznym nowelizacjom podlegają również akty prawne pełniące w systemie prawa szczególną rolę (kodeksy). Czy nowelizacje te wpływają na spójność i przejrzystość zawartych w kodeksach regulacji prawnych? Czy np. zasadniczym motywem podejmowania wielu zmian legislacyjnych, którym podlegał kodeks cywilny w odniesieniu do regulacji prawnych obrotu gospodarczego – w tym zwłaszcza w odniesieniu do regulacji prawnych części szczególnej prawa umów handlowych – po zmianie ustroju społeczno-gospodarczego w latach 1989–1990, był zamiar realizacji zasługującego bez wątpienia na aprobatę postulatu uwzględniania potrzeb współczesnego obrotu gospodarczego, poprzez modernizację istniejących, wprowadzanie nowych i ewentualnie rezygnację z tych istniejących regulacji prawnych w omawianej materii, których praktyczne znaczenie i zastosowanie jest obecnie znikome? Czy wobec tego w odniesieniu do aktualnego kształtu części szczególnej prawa umów handlowych w kodeksie cywilnym można mówić o jej optymalnym stanie, czy też może o nadmiarze albo niedoborze regulacji prawnych w tej materii? Czy istnieją projekty zmian wymienionego obszaru regulacji prawnych i w którym kierunku zmierzają? Przedmiotem niniejszego opracowania jest poszukiwanie odpowiedzi na powyższe pytania.

4

Taryfy importowe partnerów handlowych: doświadczenia trzech krajów Bałkanów Zachodnich

71%

Kurtović S., Halili B., Maxhuni N.

Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

|

2017

|

vol. 20

|

issue 4

83-100

EN

This paper aims to examine the effect of reducing the import tariffs of trading partners on total and individual exports of products from three countries of the Western Balkans and individually observed for each country. In order to investigate the potential effect, this paper applied the gravity equation and the GMM model system dynamic data estimation. The research is based on aggregate and non‑aggregate approach. Within the aggregate approach for the three countries of the Western Balkans, the reduction of import simple average tariff rate (SAT) and weighted average tariff (WAT) rate have a positive effect on the growth of total and individual exports of products. Within the non‑aggregate approach for each country individually, the reduction in imports of SAT and WAT rates also have a positive effect on the growth of total and individual exports of products from Albania and Serbia, while this effect is weak for FYR Macedonia.

PL

Niniejszy artykuł ma na celu zbadanie wpływu obniżenia taryf importowych partnerów handlowych na eksport całkowity i eksport poszczególnych produktów z trzech państw Bałkanów Zachodnich łącznie oraz obserwowany indywidualnie dla każdego państwa. W celu zbadania potencjalnego efektu, w artykule wykorzystano równanie grawitacyjne i dokonano szacowania danych dynamicznych z użyciem systemu GMM. Badania dokonano w oparciu o podejście łączne i indywidualne. Podejście łączne do trzech krajów Bałkanów Zachodnich wskazało iż obniżenie średniej stawki celnej w imporcie (simple average tariff rate – SAT) i średniej ważonej stawki celnej (weighted average tariff – WAT) pozytywnie wpływa na wzrost eksportu całkowitego i eksportu poszczególnych produktów. Zastosowanie podejścia indywidualnego dla każdego kraju wykazało, że spadek stawek SAT i WAT w imporcie ma również pozytywny wpływ na wzrost eksportu całkowitego i eksportu poszczególnych produktów z Albanii i Serbii, podczas gdy efekt ten jest słaby dla Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

5

Modernization of the Format of Ukraine’s Trade Integration With the EU in the Conditions of Implementation of the DCFTA

63%

Yatsenko O., Reznikova N., Karasova N., Musiiets T., Lavrinenko O., Nitsenko V.

Problemy Zarządzania

|

2020

|

vol. 18(4(90))

|

issue 4/2020 (90)

101-124

PL

Cel: celem jest określenie efektywności i priorytetów modernizacji integracji handlowej Ukrainy z państwami UE przy wdrażaniu pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu (DCFTA) oraz próba oceny pośrednich skutków umowy o wolnym handlu między krajami. Metodologia: w tym celu przeprowadzono analizę porównawczą, aby ocenić skuteczność układu o stowarzyszeniu oraz określić asymetrię handlu i integrację gospodarczą między Ukrainą a UE. Do określenia zależności eksportu Ukrainy do krajów UE od zmian PKB, a także wpływu integracji na wzrost gospodarczy wykorzystano metodę regresji korelacji. Z kolei metoda ekstrapolacji została zastosowana do wyliczenia prognoz tempa wzrostu gospodarczego i PKB na mieszkańca. Wyniki: określenie skuteczności i priorytetów modernizacji formatu integracji handlowej Ukrainy z UE we wdrażaniu DCFTA oraz ocena pośrednich skutków umowy między krajami. Obecnie konieczne jest unowocześnienie formatu integracji handlowej Ukrainy z UE w kontekście realizacji DCFTA. Za priorytetowe uznano trzy główne kierunki aktualizacji umowy: pogłębienie integracji sektorowej; zwiększenie bezcłowego eksportu na rynek UE; zniesienie pozataryfowych środków ograniczających handel z UE wraz z podpisaniem w tym celu szeregu porozumień. Ograniczenia/implikacje badawcze: wyniki badań będą przydatne dla badaczy tej tematyki, studentów, doktorantów i wykładowców specjalizujących się w stosunkach międzynarodowych i innych dyscyplinach naukowych, a wypracowane inicjatywy mogą posłużyć rządowi do sformułowania nowego stanowiska negocjacyjnego w sprawie układu o stowarzyszeniu między Ukrainą a UE. Oryginalność/wartość: prognozowanie i modelowanie obrotów handlu zagranicznego między Ukrainą a UE w oparciu o model grawitacyjny i analizę regresji korelacji potwierdza, że wprowadzenie DCFTA w latach 2016–2017 pozwoliło Ukrainie na zwiększenie eksportu do UE, a unowocześnienie handlowej części porozumienia pozytywnie wpłynie na rozwój gospodarczy i społeczny. W tym kontekście konieczne jest uwzględnienie interesów narodowych i partnerów handlowych, zwłaszcza możliwości wsparcia przez Ukrainę unijnej inicjatywy „Europejski Zielony Ład” na drodze do kształtowania się Europy jako kontynentu neutralnego pod względem emisji dwutlenku węgla. JEL: F10, F13, F17 Yatsenko, O., Reznikova, N., Karasova, N., Musiiets, T., Lavrinenko, O., & Nitsenko, V. (2020). Modernization of the Format of Ukraine’s Trade Integration With the EU in the Conditions of Implementation of the DCFTA. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 101–124. https://doi.org/10.7172/1644-9584.90.6.

EN

Purpose: The purpose is to define the efficiency and priorities of modernization of Ukraine’s trade integration with the EU countries in the implementation of DCFTA and to attempt to assess the indirect effects of the free trade agreement between countries. Design/methodology/approach: To this end, a comparative analysis was carried out to assess the effectiveness of the Association Agreement and to identify the asymmetry of trade and economic integration between Ukraine and the EU. The correlation regression method was used to determine the dependence of Ukraine’s exports to the EU countries on GDP changes and to identify the integration impacts on economic growth. In turn, the extrapolation method was employed to calculate forecasts for the economic growth rate and GDP per capita. Findings: Determining the effectiveness and priorities of modernization of the trade integration format of Ukraine-EU in the implementation of the DCFTA, as well as evaluation of the intermediate results of the FTA between the countries. At present, it is necessary to modernize the format of Ukraine’s trade integration with the EU in the context of the implementation of the DCFTA. Three main vectors for updating the Agreement have been identified as priorities: deepening sectoral integration; increasing duty-free export to the EU market; eliminating non-tariff measures restricting trade with the EU along with signing a number of agreements for the above-mentioned purpose. Research limitations/implications: The results of the study will be useful to researchers of relevant issues, students, graduate students, doctoral students and teachers specializing in international relations and other academic disciplines, and the developed initiatives can be used by the government to form a new negotiating position on the Association Agreement between Ukraine and the EU. Originality/value: Forecasting and modeling the Ukraine-EU foreign trade turnover based on the use of the gravity model and correlation-regression analysis confirms that the introduction of the DCFTA in 2016–2017 allowed Ukraine to increase exports to the EU and modernization of the trade part of the agreement will positively affect the economic and social development of Ukraine. In this context, it is necessary to take into account the national interests and trade partners, in particular the possibility of Ukraine’s support for the EU initiative “European Green Deal” on the path to the formation of Europe as a carbon-neutral continent. JEL: F10, F13, F17 Yatsenko, O., Reznikova, N., Karasova, N., Musiiets, T., Lavrinenko, O., & Nitsenko, V. (2020). Modernization of the Format of Ukraine’s Trade Integration With the EU in the Conditions of Implementation of the DCFTA. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 101–124. https://doi.org/10.7172/1644-9584.90.6.

6

New generation trade agreements as an economic challenge for the European Union and its Member States – case of CETA

51%

Śliwińska M.

Przegląd Europejski

|

2018

|

issue 4(50)

141-158

EN

The so-called new-generation trade agreements, such as the CETA agreement signed by the EU and Canada, include not only the liberalization of trade in goods and the creation of a free trade area, but also many other areas, such as liberalization of the services market, including public services, mutual recognition of professional qualifications, deregulation and liberalization of financial markets, enhanced cooperation in the protection of intellectual property, and mutual investment protection. The considerations carried out in this work show that the analysis of the consequences of this type of agreements should be carried out not only at the level of the entire EU but also from the perspective of individual member states whose level of economic development and economic structures differ significantly. This is important for proper preparation for the entry into force of such an agreement, creating conditions for the full use of the opportunities arising from it and for adapting to the new market-specific situation and avoiding the greatest possible threats.

PL

Tzw. umowy handlowe nowej generacji, takie jak podpisane przez Unię Europejską i Kanadę porozumienie CETA obejmują nie tylko liberalizację handlu towarami i utworzenie strefy wolnego handlu, ale również wiele innych obszarów. Należą do nich m.in.: liberalizacja rynku usług, w tym usług o charakterze publicznym, wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych, deregulacja i liberalizacja rynków finansowych, zacieśnienie współpracy w ramach ochrony własności intelektualnej, czy wzajemna ochrona inwestycji. Z rozważań przeprowadzonych w niniejszej pracy wynika, że analiza konsekwencji tego typu umów powinna być przeprowadzana nie tylko na poziomie całego ugrupowania integracyjnego jakim jest UE, ale też z punktu widzenia pojedynczych państw członkowskich, których poziom rozwoju gospodarczego oraz struktury gospodarek znacznie się od siebie różnią. Jest to istotne dla odpowiedniego przygotowania się do wejścia w życie takiego porozumienia, stworzenia warunków do pełnego wykorzystania wynikających z niego szans i dostosowania się do nowej, specyficznej dla danego państwa sytuacji rynkowej oraz uniknięcia największych możliwych zagrożeń.

7

Integration Character of the CETA Agreement

45%

Śliwińska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2018

|

vol. 4

|

issue 337

111-125

PL

Jednym z przejawów globalizacji gospodarczej jest w ostatnich latach powstawanie tzw. umów handlowych nowej generacji, takich jak TPP, CETA i TTIP. Ich celem jest liberalizacja handlu, jednak ich zakres jest szerszy i obejmuje również inne sfery życia społeczno‑gospodarczego, bezpośrednio lub pośrednio związane z handlem, jak np. liberalizacja usług o charakterze publicznym, wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych, deregulacja i liberalizacja rynków finansowych, ochrona praw własności intelektualnej, współpraca w tworzeniu nowych przepisów czy ochrona wzajemnych inwestycji. Z powyższych względów w niniejszym artykule przeprowadzona została analiza zakresu i treści podpisanego przez Unię Europejską i Kanadę w 2016 r. porozumienia CETA z punktu widzenia etapów integracji gospodarczej zdefiniowanych przez B. Balassę oraz dotychczasowego doświadczenia UE – w celu podjęcia próby odpowiedzi na pytanie, czy nazywanie tego typu umów umowami handlowymi, nawet wzbogaconymi o określenie „nowej generacji”, jest uzasadnione. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że umowa CETA powinna zostać raczej uznana za porozumienie o charakterze integracyjnym. Większość jej ustaleń charakteryzuje się bowiem podobnym stopniem złożoności, jaki był osiągany przez państwa członkowskie UE na etapie budowy jednolitego rynku, a więc etapie integracji zdefiniowanym przez B. Balassę jako wspólny rynek, a niektóre z nich na etapie tworzenia unii gospodarczej czy monetarnej. Zakres omawianego porozumienia, tzn. liczba obszarów życia społeczno‑gospodarczego przez nie regulowanego oraz poziom zaawansowania i kompleksowość zapisów, wykracza daleko ponad powszechne rozumienie umowy handlowej oraz ponad jej oficjalny cel – utworzenie strefy wolnego handlu między UE i Kanadą. Prowadzi bowiem do znacznie głębszej integracji gospodarczej niż strefa wolnego handlu w klasycznym ujęciu i potocznym znaczeniu.

EN

One of the manifestations of economic globalisation seen in recent years is the so‑called “new generation” type of trade agreements such as the TPP, CETA and TTIP. They aim at trade liberalisation, but their scope is broader, comprising other areas of socio‑economic life, more or less directly linked to trade, such as e.g.: the liberalisation of public services, the mutual recognition of professional qualifications, the deregulation and liberalisation of financial markets, the protection of intellectual property rights, and the cooperation in creating new rules or protecting mutual investments. Therefore, the aim of this paper is to analyse the scope and content of the Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) signed in 2016 by the European Union and Canada from the point of view of the Balassa stages of economic integration and the EU’s experience in order to state whether the naming of such agreements as trade agreements, even with the “new generation” qualification, is really justified. The analysis presented in this paper leads to the conclusion that this agreement should rather be included in the category of agreements labelled as integration agreements. Most of the CETA provisions are at the same level of sophistication as was achieved by the EU countries at the stage of building the single market, that is, at the stage of the implementation of the common market in Balassa’s nomenclature, and some of them are at the stage of economic and monetary union. The scope of the CETA, i.e. the number of areas of social and economic life regulated by it as well as their advancement and complexity, goes far beyond what is commonly understood as a trade agreement and beyond its official purpose – the creation of a free trade area between the European Union and Canada. It leads to economic integration at a level far deeper than a free trade area in its classic and common sense.

8

Wybrane aspekty stosunków kredytowych i handlowych Związku Radzieckiego z krajami kapitalistycznymi w latach 1918-1940

38%

Klimiuk Z.

Roczniki Ekonomii i Zarządzania

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 1

59-100

PL

W 1923 r. Związek Radziecki zaczął otrzymywać kredyty od firm zagranicznych na okres od 3 do 6 miesięcy. Pomimo oficjalnej blokady kredytowej prywatni przedsiębiorcy byli zainteresowani w ekspansji eksportowej na jeszcze nie zdobyty rynek radziecki. Ekspansja ta musiała być poparta akcją kredytową. Blokada kredytowa wpłynęła jednak na wysokie koszty kredytów udzielonych w pierwszym okresie odbudowy przez firmy i banki zagraniczne. Były to w początkowej fazie krótkoterminowe kredyty handlowe, przeznaczone w większości na finansowanie radzieckiego importu wyrobów gotowych, gdyż przeważała w tym okresie polityka interwencji towarowej. W latach 1921-1925 głównymi rodzajami kredytów zagranicznych związanych z importem radzieckim były: a) kupieckie kredyty wekslowe, b) kredyty akceptacyjno-rembursowe banków zagranicznych. Począwszy od 1926 r. rządy krajów kapitalistycznych zaczęły udzielać wsparcia przedsiębiorstwom przemysłowym eksportującym towary do ZSRR na warunkach kredytów wekslowych. Za otrzymaną gwarancję ze strony państwa eksporterzy musieli płacić odpowiednim organom prowizję, którą z kolei wraz z odsetkami od kredytu zobowiązane były im zwrócić radzieckie organizacje importowe. Podstawową zasadą polityki handlowej Związku Radzieckiego w latach 1918-1940 było dostosowanie importu do określonych w planie potrzeb. Ogólny państwowy plan handlowy zawierał zestawienie przewidywanych ilości eksportu oraz dostosowany i zaprojektowany do tego import. Starano się w ten sposób uzyskać dodatni bilans handlowy. Na mocy zatwierdzonego planu Komisariat Handlu Zagranicznego, korzystając ze środków uzyskanych z eksportu, realizował plan importu, zakupując za granicą towary na możliwie dogodnych warunkach. W ciągu roku operacyjnego dokonywana była kontrola eksportu i w stosunku do jego postępów wydawano zezwolenia na przywóz do ZSRR (w formie licencji), które wymieniały kraj, rodzaj towaru oraz kwotę, na jaką należało zakupić dany towar.

EN

In 1923 the Soviet Union began to receive credits from foreign firms for periods of 3 to 6 months. Despite an official credit blockade private entrepreneurs were interested in expanding their businesses into the yet unexplored Soviet market. This expansion had to rely on lending activity. However, the blockade made foreign bank and company loans expensive in the first period of reconstruction. Initially, these were short-term commercial credits, mostly intended to finance the Soviet imports of finished products since the circulation of goods was mostly regulated by the State interventionist policy at that time. In the years 1921–1925, the major types of foreign credits associated with Soviet imports were: a) trade credits secured with bills of exchange, b) acceptance-reimbursement credits of foreign banks. Starting in 1926 the governments of capitalist countries began to support industrial companies exporting goods to the USSR on credits secured with bills of exchange. Exporters had to pay a commission to certain institutions for guarantees they were given by the State. The commission along with interest on the credits was reimbursable by the Soviet import organisations. The basic rule of the trading policy in the Soviet Union of 1918–1940 was to adjust imports to a particular demand specified in the plan. The general State trading plan established assumed volumes of export and relevant imports. In this way, a positive trade balance was attempted. Using the endorsed plan as the starting point and the resources coming from exports, the Commissariat of Foreign Trade executed the plan of imports buying goods abroad on convenient terms. During the fiscal year, exports were monitored and based on its volume permissions (licences) were issued to bring goods into USSR stating the country of origin, kind of goods and the price for which they were to be bought

Refine search results

2 Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

1 Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

1 Problemy Zarządzania

1 Przegląd Europejski

1 Roczniki Ekonomii i Zarządzania

1 Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie

2 Bielski P.

2 Śliwińska M.

1 Halili B.

1 Karasova N.

1 Klimiuk Z.

1 Kurtović S.

1 Lavrinenko O.

1 Maxhuni N.

1 Musiiets T.

1 Nitsenko V.

1 Płonka B.

1 Reznikova N.

1 Yatsenko O.

1 2021

2 2019

2 2018

1 2017

1 2016

1 2015