Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  unia walutowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
XX
W artykule przedstawiono przyczyny zadłużenia Portoryko oraz strategie wyjścia z kryzysu, będącego przykładem kryzysu w kraju peryferyjnym unii walutowej. Analizowana jest teza, że występowanie niektórych uwarunkowań uznanych w teorii za podstawę tzw. optymalnych obszarów walutowych (scentralizowana polityka budżetowa, nieograniczona mobilność pracy) może okazać się destabilizujące w przypadku dużych różnic w strukturze gospodarek „jądra” i peryferii unii walutowej. Z uwagi na to, że przyczyną kryzysu zadłużenia Portoryko były problemy strukturalne tej gospodarki, które przyczyniły się do wystąpienia nadmiernego zadłużenia sektora publicznego wyspy, wyniki analizy wskazują, że strategia wyjścia z kryzysu zadłużenia powinna obejmować kompleksowe podejście, obejmujące – poza reformami strukturalnymi zwiększającymi konkurencyjność wyspy – również konsolidację fiskalną oraz restrukturyzację zadłużenia.
PL
The authors aim at defining the “EURO-scepticism” as an analytical category. The paper starts with an overview of the most important works on the wider concept of Euroscepticism, following the positioning of Eurosceptic views on the monetary integration in Europe. This part of the article focuses on the subject-approach to EUROscepticism. Next, the authors indicate the most important factors determining the phenomenon. Special attention is dedicated to the economic crisis (2007–2014) which is understood as an important contextual variable of EURO-scepticism. The analysis is summarised with the concluding remarks on the present state of EURO-scepticism in Europe as well as with a speculative statement on the probable end of the “permissive consensus” phase in the process of legitimising the European integration project. Autorzy niniejszego tekstu stawiają sobie za cel doprecyzowanie kategorii EUROsceptycyzmu. Artykuł rozpoczyna przegląd literatury w zakresie szerszej koncepcji eurosceptycyzmu, aby następnie pozycjonować w tym kontekście poglądy sceptyczne wobec unii walutowej w Europie. Punkt ciężkości opracowania kładzie się na przedmiotowym zakresie pojęcia EUROsceptycyzmu. Autorzy wskazują wymieniane w literaturze czynniki warunkujące zjawisko EUROsceptycyzmu, grupując je w trzy zestawy determinant. Do nich, jako ważną zmienną warunkującą narastanie EUROsceptycyzmu, dodają kryzys gospodarczy (2007–2014). Rozważania kończy podsumowanie wskazujące na obecny poziom EUROsceptycyzmu w Unii Europejskiej i prawdopodobny koniec etapu tzw. „permissive consensus” w sposobach legitymizowania projektu integracyjnego.
EN
This article aims to present the development and history of the African CFA franc zone, which is the official currency in two groupings of African integration – the West African Economic and Monetary Union and Economic and Monetary Community of Central Africa. In the first part of the paper focuses on the theoretical aspects of monetary integration, while the second has been devoted to the analysis of monetary integration processes on the continent.
PL
Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie rozwoju i historii funkcjonowania afrykańskiej strefy franka CFA, będącego oficjalną walutą w dwóch afrykańskich ugrupowaniach integracyjnych – Zachodnioafrykańskiej Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Wspólnocie Ekonomicznej i Monetarnej Afryki Centralnej. W pierwszej części pracy skupiono się na teoretycznych aspektach integracji walutowej, natomiast drugą poświęcono analizie procesów integracji walutowej na tym kontynencie.
PL
Autorzy niniejszego tekstu stawiają sobie za cel doprecyzowanie kategorii EUROsceptycyzmu. Artykuł rozpoczyna przegląd literatury w zakresie szerszej koncepcji eurosceptycyzmu, aby następnie pozycjonować w tym kontekście poglądy sceptyczne wobec unii walutowej w Europie. Punkt ciężkości opracowania kładzie się na przedmiotowym zakresie pojęcia EUROsceptycyzmu. Autorzy wskazują wymieniane w literaturze czynniki warunkujące zjawisko EUROsceptycyzmu, grupując je w trzy zestawy determinant. Do nich, jako ważną zmienną warunkującą narastanie EUROsceptycyzmu, dodają kryzys gospodarczy (2007–2014). Rozważania kończy podsumowanie wskazujące na obecny poziom EUROsceptycyzmu w Unii Europejskiej i prawdopodobny koniec etapu tzw. „permissive consensus” w sposobach legitymizowania projektu integracyjnego.
EN
The authors aim at defining the “EURO-scepticism” as an analytical category. The paper starts with an overview of the most important works on the wider concept of Euroscepticism, following the positioning of Eurosceptic views on the monetary integration in Europe. This part of the article focuses on the subject-approach to EUROscepticism. Next, the authors indicate the most important factors determining the phenomenon. Special attention is dedicated to the economic crisis (2007–2014) which is understood as an important contextual variable of EURO-scepticism. The analysis is summarised with the concluding remarks on the present state of EURO-scepticism in Europe as well as with a speculative statement on the probable end of the “permissive consensus” phase in the process of legitimising the European integration project.
PL
Elastyczność rynku pracy jest rozumiana jako zdolność rynku pracy do płynnego dostosowywania się do zmiennych warunków gospodarczych. Sprawne funkcjonowanie rynku pracy i jego elastyczność zależą od zdolności do szybkiego reagowania popytu na pracę oraz podaży pracy na zmiany zachodzące w gospodarce. W kontekście teorii optymalnych obszarów walutowych rola elastyczności rynku pracy jest jeszcze większa, ma ona stanowić bowiem alternatywę wobec elastyczności kursów walutowych w wypadku amortyzowania szoków w unii walutowej. Celem artykułu jest przeprowadzenie analizy aktualnego poziomu elastyczności rynku pracy w Polsce, w szczególności w kontekście kryteriów teorii optymalnych obszarów walutowych. Najważniejszym wnioskiem płynącym z przeprowadzonych badań jest stwierdzenie, że poziom elastyczności rynku pracy w Polsce nie jest dostateczny. W związku z tym elastyczność rynku pracy w Polsce nie może stanowić alternatywy dla elastyczności kursu walutowego w dostosowaniach makroekonomicznych.
EN
Labour market flexibility is understood as the ability of the market to smoothly adapt to changing economic conditions. To function smoothly and be flexible, the labour market must be able to quickly respond to the demand for labour and changes taking place in the economy. In the context of the theory of optimum currency areas, labour market flexibility plays a greater role as a substitute for flexibility of exchange rates in reducing shocks to the monetary union. The aim of this work is to analyse the current level of labour market flexibility in Poland, in particular in the context of the optimum currency area theory criteria. The most important conclusion from the analysis is that Poland’s labour market is too inflexible, and is therefore an effective alternative to exchange rate flexibility in macroeconomic adjustments.
PL
Myśl ekonomiczna jest obecnie daleka od teoretycznej spójności naukowego konsensusu. Nawet podstawowy układ kategorii ekonomicznych nie jest ostatecznie wypracowany. Unia monetarna euro utworzona według teorii optymalnego obszaru walutowego napotyka trudności w integracji kolejnych państw. Ponadto w myśli geopolitycznej narasta przekonanie o nadchodzącej zmianie w kierunku wielobiegunowej organizacji współczesnego świata. Polska aktywnie działa na rzecz projektu ABC, dostrzegając historyczną szansę na urzeczywistnienie idei Międzymorza. Utworzenie w strefie Europy Środkowej trwałej organizacji geopolitycznej wymaga spójnej, pozbawionej obecnych wad teorii ekonomicznej gospodarki towarowo-pieniężnej. To jest celem i przesłaniem opracowania. W wyniku zastosowania nowej teorii ekonomicznej państwa dostrzegą znaczące korzyści z integracji, która zapewni gospodarowanie bez deficytów budżetowych i mniejszymi niż dotychczas podatkami. Istotą nowego podejścia jest sformułowanie spójnego i naukowego układu pojęć ekonomicznych jako podstawy do formułowania teorii. W wyniku osiąga się spójność triady: kapitał–praca–pieniądze i efekt samofinansowania pracy, który uwalnia gospodarki od deficytów budżetowych oraz rosnącego zadłużenia ograniczającego rozwój ekonomiczny. Inicjatywa tworzenia organizacji krajów Międzymorza należy z natury do Polski jako największego państwa regionu z odpowiednim historycznym dorobkiem. Ta inicjatywa jest oczekiwana ze strony wielu państw Europy Środkowej, a przedstawiona teoria może stanowić fundamentalny krok w kierunku budowania unii walutowej Międzymorza, a następnie dalszej integracji.
EN
Economic thought is currently far from the theoretical consistency of the scientific consensus. Even the basic system of economic categories is not ultimately developed. Euro monetary union created by the theory of optimum currency area is facing difficulties in the integration of successive states. In addition, we see a growing conviction of geopolitical thought about the upcoming change inward reorganization of the current order to the multipolar organization of the modern world. Poland is actively working on the project ABC recognizing the historic opportunity to realize the idea of the Intermare. The creation of a strong and stable zone of the Central Europe as a political organization requires a consistent, devoid of defects present, the economic theory of money – goods economy. It is the purpose and message of the presented development. As a result of the new economic theory, the state will see significant benefits from the integration, which will provide economy without budget deficits and smaller than ever before taxes. The essence of the new approach is to formulate a coherent system of scientific elaborated economic terms, as a basis for the theory. As a result, consistency is achieved and triad: the capital – work – money attains to full reconciliation. Then appears the effect of self-financing that frees the economy of budget deficits and rising debt restricting economic development. The initiative to create the organization of the Central Europe countries belongs to the Poland as the largest countries in the region with the appropriate historical achievements and experience. This initiative is expected from many countries of Central Europe and the presented theory can be a suggestion how to formulate the monetary union of the Central Europe as the fundamental step towards tight union.
EN
This article examines the problem of economic imbalances in selected small economies in the euro area, specifically Greece, Portugal and Ireland. The analysis also covers Spain and is for a period before and after the introduction of the single European currency. These four countries have been hit particularly hard by the “2008+” crisis. In this article, three imbalances are subject to detailed analysis: an external imbalance in the sense of the current-account deficit, an external imbalance in monetary terms understood as the overall balance-of-payments deficit, and an internal imbalance based on excessive unemployment. These imbalances are modeled by means of an extended version of the IS-LM-BP (Mundell-Fleming) model. The model has been extended by introducing the current-account balance and the potential product line denoting the output level achieved by an economy running at its optimal employment level. The economic situation of the four studied countries is presented against those of Italy, Germany and the euro area (EA-12) as a whole based on Eurostat data and European Commission analyses. The conclusion from the model analysis is that by abandoning its own currency, a small economy in a state of economic imbalance has little room for maneuver in pursuing its own macroeconomic policy. The use of an expansionary fiscal policy aimed at reducing excessive unemployment leads to an increased current-account deficit. Another significant limitation in macroeconomic policy is the inability to use exchange rate policy to support the international competitiveness of the economy. In fact, the four eurozone countries hardest hit by the crisis were forced to use a mechanism of internal devaluation because they were unable to resort to a nominal devaluation of the common currency. The internal devaluation mechanism, however, may be only used temporarily due to its negative public perception (political restrictions). The conclusion is that a country joining the monetary union should pay particular attention to maintaining macroeconomic balances both before entering the union and after adopting the common currency.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie problemu nierównowagi gospodarczej w wybranych małych gospodarkach strefy euro (Grecji, Portugalii i Irlandii), a także Hiszpanii w okresie przed i po wprowadzeniu euro. Powyższe kraje szczególnie dotkliwie odczuły skutki kryzysu 2008+. W artykule przeanalizowano zarówno nierównowagę zewnętrzną w aspekcie realnym, rozumianą jako deficyt obrotów bieżących bilansu płatniczego oraz monetarnym, jako nierównowagę ogólną bilansu płatniczego, jak i nierównowagę wewnętrzną, oznaczającą występowanie nadmiernego bezrobocia. Do analizy powyższych zagadnień wykorzystano rozszerzoną wersję modelu IS–LM–BP (modelu Mundella–Fleminga), modelu rozszerzonego o linie równowagi obrotów bieżących bilansu płatniczego oraz potencjalnego produktu wskazującego na poziom optymalnego zatrudnienia siły roboczej. Sytuację gospodarczą analizowanych państw przedstawiono na tle pozycji Włoch, Niemiec i strefy euro (EA-12) wykorzystując w tym zakresie dane Eurostatu oraz analizy Komisji Europejskiej. Z dokonanej w artykule analizy wynika, że mała gospodarka rezygnująca ze stosowania własnej waluty, znajdująca się w stanie nierównowagi gospodarczej ma silnie ograniczone pole manewru w polityce makroekonomicznej. Zastosowanie ekspansywnej polityki fiskalnej w celu zlikwidowania nadmiernego bezrobocia prowadzi do pogłębienia deficytu obrotów bieżących bilansu płatniczego. Istotnym ograniczeniem w polityce makroekonomicznej jest brak możliwości wykorzystania polityki kursowej w celu wsparcia konkurencyjności międzynarodowej kraju. Państwa strefy euro dotknięte skutkami kryzysu, nie mogąc dokonać dewaluacji nominalnej wspólnej waluty, zmuszone zostały do zastosowania mechanizmu dewaluacji wewnętrznej. Mechanizm ten może zostać wykorzystany tylko doraźnie (krótkookresowo) ze względów na negatywny odbiór społeczny (ograniczenia o charakterze politycznym). Z powyższego wynika ogólny wniosek, że kraj wstępujący do unii monetarnej powinien zwracać szczególną uwagę na utrzymanie równowagi makroekonomicznej zarówno przed wejściem do unii, jak i w okresie po przyjęciu wspólnej waluty.
PL
W artykule zaprezentowano wątpliwości natury teoretycznej związanej z tworzeniem i funkcjonowaniem unii walutowej na przykładzie strefy euro. Teoria optymalnych obszarów walutowych R. Mudella, w tym kontekście nie sprawdza się, gdyż istnieją w praktyce jedynie bardzo ograniczone terytorialnie obszary o zbliżonej wartości makroekonomicznej produktywności pracy. Dlatego w świetle obowiązujących procedur ustalania kursu centralnego wydaje się, że akcesja Polski do strefy euro nie byłaby korzystna w sensie gospodarczym i społecznym. Dowodzi tego próba ustalenia kursu centralnego złotego do euro bazująca na parytecie produktywności pracy. Głównym wnioskiem z przeprowadzonych rozważań jest wątpliwość natury teoretycznej utrzymywania strefy euro w obecnym kształcie. Unia walutowa bowiem powinna integrować kraje o parytecie produktywności pracy zbliżonym do jedności.
EN
In the paper the verification of the optimum currency areas theory proposed by R. Mundell has been conducted in the context of creation and sustaining the monetary union on the basis of the example of Eurozone. In practice, the optimum currency areas theory does not conform to the European Union reality, because of infinitely small regions (areas) with a similar value of macroeconomic wage productivity. That is why in the background of currently obliging procedures of setting the central exchange rate at the moment of accession it is questionable whether Poland should access the Eurozone. The argument is that a proposed procedure of estimating the central exchange rate is based on macroeconomic wage productivity parity. So the main point resulting from the analysis is the doubt, theoretical, concerning the existence of the Eurozone in a current shape. The monetary union should unify countries and not discriminate particular economic systems because of their low productivity.
PL
W opracowaniu przeanalizowano alternatywne wyjaśnienie mechanizmów i przyczyn leżących u podstaw narastania kosztów obsługi długu publicznego w Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Portugalii oraz we Włoszech. Podane zostały różne argumenty wspierające interpretację pojawienia się tego zjawiska jako kryzysu kursu walutowego w kontekście reżimu sztywnych kursów walutowych, związanego z występowaniem znaczącego zróżnicowania dynamik inflacyjnych, nierównowag handlowych oraz ograniczeń narzędzi polityki gospodarczej zarówno na poziomie narodowym, jak i europejskim. Zauważono przede wszystkim, że różne fazy narastania stóp procentowych w Grecji można wyjaśniać na podstawie dostępnych już modeli kryzysu walutowego. Zgod-nie z innymi źródłami podkreślono ponadto, że kraje peryferyjne kolejno dotknięte kryzysem łączył wyższy wzrost kosztu pracy w stosunku do krajów rdzenia, rejestrowany od momentu ich wejścia do wspólnej waluty aż do pojawienia się zwiększeń kosztów obsługi ich długu publicznego. Kraje peryferyjne odnotowały także znaczące deficyty rachunku bieżącego. Na podstawie przeprowadzonej przez autora analizy danych pokazano, że wyższe niż średnie w strefie euro tempo wzrostu cen rejestrowane w krajach peryferyjnych przyczyniło się do znaczącej i progresywnej aprecjacji realnego kursu walutowego we wszystkich tych krajach oraz mogło spowodować nadmierny wzrost kosztu pracy, utraty konkurencyjności i deficyty rachunku bieżącego. Zdaniem autora artykułu zróżnicowanie dynamik inflacyjnych mogło być więc główną przyczyną narastania kosztów obsługi długu publicznego w peryferyjnych państwach strefy euro.
EN
This work analyses an alternative explanation of mechanisms and likely causes, which could lead to the growth of public debt service costs in Greece, Ireland, Italy, Portugal and Spain. Different arguments supporting interpretation of such a phenomenon as a currency crisis are given, underling that, in a fix exchange rate framework, significant inflation differential, trade imbalances and economic policy limitations at national as well as at European level could have been most likely causes of the crisis. First of all, it has been pointed out, that it is possible to explain different phases of yield rate growth in Greece on the basis of already existing currency crisis models. As already stressed in other sources, it has been, then, underlined, that from the very moment of their entrance in the euro area up to the European sovereign debt crisis breakthrough, all of the peripheral countries mostly interested by the crisis have registered higher labour cost growth in comparison with core countries. Moreover, peripheral countries have been running significant current account deficits, too. On the basis of author own empirical data analysis it has been, thus, pointed out that higher price growth rate registered in peripheral countries caused a relevant and progressive appreciation of the real exchange rate in each of those countries and it could then lead to higher labour cost growth rate, competiveness loses and current account deficits, as well. According to the author, inflation dynamics differences could, thus, have been the main cause of public debt service cost rises in peripheral euro area countries.
PL
Polska weszła w skład Unii Europejskiej w ramach największego dotychczasowego rozszerzenie UE jakie miało miejsce w 2004 r. Polska nie skorzystała z mijających 19 lat członkostwa w UE i nie przystąpiła do unii walutowej. Analizę przystąpienia Polski do unii walutowej należy rozpocząć od rozważań dotyczących dostosowania i zmiany Konstytucji RP w tym zakresie. W szczególności konieczna jest analiza ustawowego definiowania niezależności NBP. Piśmiennictwo szeroko podejmuje tematykę warunków konwergencji i możliwość jej wypełnienia przez Polskę. Jednakże pomijany jest fakt, iż Polska pomimo upływu 19 lat od przystąpienie do UE, pozostaje w istotnym niedostosowaniu ustrojowym do przepisów unii walutowej. Szczególny zakresy niedostosowanie dotyczy aktualnej pozycji prawnej NBP. Wydłużając się okres przystąpienia Polski do unii walutowej, determinuje fakt pozostawania Polski w drugiej prędkości rozwoju w UE z wyraźną tendencją zwiększania się dystansu do państw tworzących strefę euro.
EN
Poland joined the European Union as part of the largest EU enlargement so far, which took place in 2004. Poland did not take advantage of the passing 19 years of EU membership and did not join the monetary union. The analysis of Poland’s accession to the monetary union should begin with considerations regarding the adjustment and amendment of the Constitution of the Republic of Poland in this respect. In particular, it is necessary to analyze the statutory definition of NBP independence. The literature broadly covers the subject of convergence conditions and the possibility of Poland meeting them. However, the fact is overlooked that Poland, despite the passage of 19 years from the accession to the EU, remains in a significant systemic maladjustment to the provisions of the monetary union. A particular scope of the mismatch concerns the current legal position of the NBP. The lengthening period of Poland’s accession to the monetary union determines the fact that Poland remains in the second development speed in the EU with a clear tendency to increase the distance to the countries forming the euro area.
EN
The aim of this article is to determine the influence of the single monetary policy on the process of macroeconomic stabilisation in the monetary union. The basis for the considerations concerning the impact of the monetary policy on the macroeconomic stabilisation process in the common currency area is theoretical works on the stabilisation policy existing in the related literature. However, the monetary integration processes are responsible for the fact that the conclusions of these works cannot be easily applied to the analysis of the economic situation in the entire currency union and in its individual member states. In the monetary union, the main central bank conducts the single monetary policy for all member states which, despite many common features, are quite a heterogeneous group at the micro- as well as the macro level. These special characteristics are the reason for which the analysis of the stabilising influence of the single monetary policy in the monetary union should include a risk of inadequacy of the single monetary policy, the quality of national fiscal policy, as well as the risk of inadequacy of supervisory policy.
PL
Celem artykułu jest określenie możliwości wykorzystania jednolitej polityki pieniężnej w kształtowaniu stabilności makroekonomicznej na obszarze wspólnej waluty. Podstawą rozważań dotyczących oddziaływania polityki pieniężnej na proces stabilizacji makroekonomicznej na obszarze wspólnej waluty są prace teoretyczne na temat polityki stabilizacji. Procesy integracji walutowej powodują jednak, że wnioski wynikające z tych prac nie mogą być w prosty sposób zastosowane do analizy sytuacji gospodarczej całego ugrupowania oraz jego poszczególnych krajów członkowskich. W unii walutowej prowadzona jest jednolita polityka pieniężna dla wszystkich krajów członkowskich, które pomimo wielu cech wspólnych, stanowią dość heterogeniczną grupę zarówno pod względem istniejących w nich uwarunkowań mikro-, jak i makroekonomicznych. Te szczególne uwarunkowania powodują, że w analizie dotyczącej stabilizacyjnego oddziaływania polityki pieniężnej w unii walutowej należy uwzględnić przede wszystkim ryzyko nieadekwatności jednolitej polityki pieniężnej, jakość krajowej polityki fiskalnej, a także zagrożenie nieadekwatności polityki nadzorczej.
12
51%
PL
Unia Międzymorza do swojej samodzielności politycznej potrzebuje własnej strefy walutowej, która zapewni siłę ekonomiczną i wytworzy dźwignię rozwojową państw członkowskich. Jak uczy doświadczenie, organizowanie strefy walutowej na wzór istniejącej obecnie strefy euro nie przyniosłoby dobrych skutków. Przeciwnie, szansa na zyskanie przewagi zostałaby utracona. Istnieje możliwość zastosowania oryginalnej teorii, która umożliwi powstanie integrującej strefy walutowej. Częścią tej teorii jest translacja wielkości ekonomicznych na jednostkę nowej waluty oraz sformułowanie procedur organizacyjnych. Te kwestie stanowią zasadniczą treść artykułu.
EN
The Intermare Union needs its own monetary zone, which will provide economic strength and the development leverage of the Member States. As experience shows, organizing a currency zone like the existing euro area would not be a good thing. On the contrary, the chance of gaining an advantage would be lost. It is possible to apply the original theory to create an integrating currency zone. Part of this theory is the translation of economic quantities into units of the new currency and the formulation of the correct organizational procedures. These issues are the essence of the article.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.