Search results

1

Kilka uwag o edukacji filmowej (w kontekście kultury partycypacji)

100%

Skowronek B.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2014

|

issue 6 "Edukacja kulturowa. Ujęcie monograficzne"

46-58

EN

The article discusses the current condition of film education in schools, juxtaposed with characteristics of the culture of participation (the culture of taking part). Inadequacies of the classic model of film education can be overcome in teaching by highlighting media practices of young people. The use of their semiotic activity would have a great educational value, and at the same time it would foster the creation of a critical approach to forms of media presentations and of responsibility for the actions taken.

2

Teatr zaangażowany społecznie jako sposób odnowienia dialogu z polskim widzemTeatr zaangażowany społecznie jako sposób odnowienia dialogu z polskim widzem

72%

Kluzowicz J.

Rocznik Andragogiczny

|

2007

|

vol. R. 2007

134-145

PL

Artykuł porusza tematykę działań teatralnych o charakterze społeczno- -zaangażowanym, których nasilenie od kilku lat możemy obserwować w polskim teatrze. Poza oczywistym celem twórców, zmierzającym do zwrócenia uwagi publiczności na sprawy istotne dla społeczeństwa i państwa, poprzez teatr zaangażowany udaje im się również odnowić prawdziwy, szczery dialog z polskim widzem. Obok rozważań dotyczących zjawiska kształtowania opinii społecznej przez teatr zarówno w ujęciu ogólnym, jak i odnoszącym się bezpośrednio do teatru polskiego na przestrzeni dziejów, nakreślony zostaje obraz współczesnego teatru polskiego, uwypuklający elementy mające wpływ na możliwość podjęcia dialogu z odbiorcą. Tym, co cechuje współczesny polski teatr zaangażowany, jest komunikowanie się z widzem „wprost” (brak cenzury), otwartość dyskursu politycznego, nowe typy bohaterów teatralnych odnoszących się bezpośrednio do polskich realiów oraz specyficzny rodowód artystyczny współczesnych dramaturgów. Na podstawie analizy zebranych materiałów (książkowych, prasowych,archiwalnych), wywiadów z twórcami i teoretykami teatralnymi oraz własnej obserwacji, autorka wnioskuje o pozytywnym charakterze zachodzących zmian. Wskazuje również na problemy, z jakimi boryka się nurt teatru zaangażowanego w Polsce i potrzebę otoczenia go szczególną opieką ze strony organizacji odpowiedzialnych za kształt polskiego życia kulturalnego.

EN

The article covers the topic of theatrical performances influenced by the socially-involved current – a phenomenon that has become more and more common in Polish theatre over the past few years. Apart from the obvious aim to point the audience’s attention to the matters of vital importance for the society and the country, the socially-involved theatre endeavours to renew a true and honest dialogue with a Polish viewer. Apart from a discourse concerning the idea of influencing the public’s point of view through the theatre nowadays and in the past, the article sketches the picture of contemporary Polish theatre. The author emphasizes the elements which may impact the possibility of initiating a dialogue with the audience. It is to be observed that common factors and characteristics determining contemporary involved theatre in Poland are: “straight-forward” (noncensored) communication with the viewer, the openness of political discourse, new types of main characters related to the most recent Polish reality, as well as the very specific artistic background of the contemporary dramatists. Judging from the analysis of the gathered evidence (books, press articles, archive’s documents), interviews with both the artists and the theoreticians, and also basing on one’s own experiences and observations, the author of the article came to rather positive conclusions about the changes which are taking place in the socially-involved theatre in Poland. However, she also indicates some problems faced by the theatre.

3

Teatralne oblicza nieletnich w recepcji widzów - analizy, interpretacje, refleksje

58%

Pyrzyk-Kuta A.

Kultura i Edukacja

|

2019

|

issue 3(125)

228-247

EN

The article covers the subjects related to creative rehabilitation and the pedagogy of theater. The discussions are a result of the realization of a project of theater workshops in a probation center for youths that are socially unfit. The activities resulted in a theater play and the reactions and interpretations of the audience were studied by means of an original Audience Reception Questionnaire. The inspiration for the undertaking was the concept of creative rehabilitation by Marek Konopczyński, centered around the development of potentiality and the creation of new, individual competences. The stages of theater work were coherent and reflected the stages of a creative process. The subject of the discussion is the last stage, so the verification - the evaluation of the accuracy of the idea and the acts of creation, performed by the audience. Theater is a dialogue between the sender - the creator, and the receiver - the audience. This dyad is special in this case as it is unconventionally set in the pedagogical and cultural realm. The initiator of this undertaking and, at the same time, the author was interested in the way the audience would perceive the subject of the presented image and what sense, new approach and meaning would they contribute to it. The aesthetic and emotional spheres of the audience were of great interest. Furthermore, an attempt was made to answer the following question: “is it possible for theater work to become a concrete offer of preventive, educational and rehabilitation efforts?” The reception of the audience was categorized by means of questions, and the entirety of the lapidary statements combined with the fuller narration create very interesting optics of the whole undertaking, which is saturated with humanism.

PL

Artykuł obejmuje zagadnienia z zakresu resocjalizacji kreującej i pedagogiki teatru. Rozważania wynikają z realizacji projektu warsztatów teatralnych w ośrodku kuratorskim z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Efektem tych działań był spektakl teatralny, a reakcje i interpretacje odbiorców badano autorskim Kwestionariuszem recepcji widza. Inspiracją do podjęcia tak zakrojonego działania stała się koncepcja twórczej resocjalizacji Marka Konopczyńskiego, zogniskowana wokół rozwijania potencjalności i kreowania nowych, indywidualnych kompetencji. Etapy pracy teatralnej były koherentne i odpowiadały fazom procesu twórczego. Przedmiotem podjętych rozważań jest ostatnia z nich, czyli weryfikacja - ocena trafności idei oraz aktów kreacji, której dokonywali widzowie. Teatr jest dialogiem między nadawcą - kreatorem a odbiorcą - widzem. Ta diada jest tu szczególna, gdyż niecodzienna, osadzona w wymiarach pedagogicznym i kulturalnym. Inicjatorka przedsięwzięcia, a jednocześnie autorka tego opracowania, była ciekawa, w jaki sposób widzowie dokonają percepcji tematu ukazanych obrazów oraz jaki nadadzą im sens, jakie przypiszą znaczenie. Zainteresowanie wzbudzał również wymiar przeżycia estetycznego i emocjonalnego odbiorców spektaklu. Podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie: „czy praca teatrem może stanowić konkretną propozycję działań profilaktyczno-wychowawczych, resocjalizacyjnych?”. Recepcja widzów została skategoryzowana poprzez zadane w kwestionariuszu pytania, a całokształt uzyskanych wypowiedzi, tych lapidarnych i narracji o pełniejszym kształcie, tworzy ciekawą, nasyconą humanizmem optykę wydarzenia.

4

Parangolés: Taniec i uruchomienie ciała widza w sztuce brazylijskiej lat sześćdziesiątych

58%

Sosnowska A.

Pamiętnik Teatralny

|

2024

|

vol. 73

|

issue 1

83-96

EN

In the text, the author refers to the work of the artist Hélio Oiticica and Brazilian Neo-Concretism in order to show, through an analysis of a series of works Parangolés, the revolutionary change that has occurred in the approach to the artwork since the 1960s. It is a journey from the artwork as an object to an ephemeral event with its implications, such as the noticing the artwork in experience, redefinition of the role of the viewer, the opening to everyday life and social (as well as political) reality. In her analysis, the author focuses on the series Parangolés, created between 1964-68, to show how dance became for Oiticica a medium of transformation of art as well as of the social life. Parangolés look like colourful sheets or long scarves. They are made without considering the size of a particular body. By wrapping oneself in them, one has to adapt them to one's figure and, by mastering the matter, create a composition in space. They are thus experienced as a kind of mobile sculpture that moves with or directly on the user.

PL

Autorka analizuje twórczość artysty Hélio Oiticiki i neokonkretyzm brazylijski, aby na tym przykładzie zobrazować zmianę paradygmatu dzieła sztuki zachodzącą od lat sześćdziesiątych, interpretowaną jako droga od dzieła sztuki pojmowanego jako obiekt do efemerycznego wydarzenia. Zmiana ta implikuje osadzenie percepcji dzieła sztuki w doświadczeniu, redefinicję roli odbiorcy, otwarcie na życie codzienne i rzeczywistość społeczną i polityczną. Artykuł koncentruje się na powstałym w latach 1964–1968 cyklu Parangolés, aby ukazać, jak taniec stał się dla Oiticiki medium transformacji sztuki, a także życia społecznego. Parangolés wyglądają jak kolorowe płachty czy długie szarfy. Szyje się je bez uwzględnienia rozmiarów konkretnego ciała. Oplatając się nimi, trzeba dostosować je do swojej sylwetki i poprzez opanowanie materii stworzyć kompozycję w przestrzeni. Doświadcza się ich więc jako mobilnych rzeźb, które poruszają się razem z użytkownikiem czy bezpośrednio na nim.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

1 Kultura i Edukacja

1 Pamiętnik Teatralny

1 Rocznik Andragogiczny

1 Kluzowicz J.

1 Pyrzyk-Kuta A.

1 Skowronek B.

1 Sosnowska A.

1 2024

1 2019

1 2014

1 2007

Kilka uwag o edukacji filmowej (w kontekście kultury partycypacji)

Teatr zaangażowany społecznie jako sposób odnowienia dialogu z polskim widzemTeatr zaangażowany społecznie jako sposób odnowienia dialogu z polskim widzem

Teatralne oblicza nieletnich w recepcji widzów - analizy, interpretacje, refleksje

Parangolés: Taniec i uruchomienie ciała widza w sztuce brazylijskiej lat sześćdziesiątych