Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wady postawy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Cel badań. Celem badań było określenie zależności pomiędzy częstością realizacji zajęć aktywności fizycznej dzieci w wieku 9–10 lat a występowaniem u nich wad postawy w obrębie tułowia. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 25 dziewcząt i 25 chłopców w wieku 9–10 lat. Ocena wad postawy ciała została oparta na obserwacji sylwetki dziecka przez nauczyciela gimnastyki korekcyjnej, a do klasyfikacji wad zastosowano typologię Staffela. Posłużono się również ankietą własną w celu określenia, jak często w tygodniu dzieci realizują regularne zajęcia z różnych form aktywności fizycznej. Zależność występowania wad postawy w obrębie tułowia i częstości systematycznego uczestniczenia w zajęciach aktywności fizycznej w czasie roku szkolnego określono za pomocą testu chi-kwadrat. Wyniki. Istotnie wyższy odsetek występowania nieprawidłowości w obrębie tułowia zanotowano u dzieci, które uczestniczyły regularnie w zajęciach aktywności fizycznej rzadziej niż 3 razy w tygodniu. Istotny związek występowania asymetryczności w postawie ciała z częstością uprawiania aktywności fizycznej stwierdzono także u badanych, którzy uczestniczyli w regularnych zajęciach co najmniej 4 razy w tygodniu, co może sugerować uprawianie sportów o specyfice asymetrycznych technik ruchu. Wnioski. Wyniki pracy pozwalają stwierdzić, że regularna aktywność fizyczna dzieci w młodszym wieku szkolnym co najmniej 3 razy w tygodniu pozwala uniknąć nieprawidłowości postawy ciała w obrębie tułowia.
EN
Background. The aim of the study was to determine the relationship between the frequency of physical activity among children aged 9–10 years and the presence of postural defects of the trunk. Material and methods. The study involved 25 girls and 25 boys aged 9–10 years. The evaluation of postural defects was based on the observation of a child’s silhouette by a corrective gymnastics teacher, and the Staffel typology was applied to classify the defects. An own questionnaire was also used, designed to determine how often children engage in various forms of regular physical activity. The dependence between trunk postural defects and the frequency of systematic participation in physical activity during the school year was determined with the chi-squared test. Results. A significantly higher incidence of trunk postural defects was reported in children who regularly participated in physical activity less frequently than 3 times per week. A significant association of the presence of asymmetry in body posture with the frequency of physical activity was also found in children who participated in regular activities at least 4 times a week, which may suggest physical activities of asymmetrical motion techniques. Conclusions. The study results allow to state that regular physical activity of younger school children at least 3 times a week prevents postural defects of the trunk.
PL
Wstęp. Celem pracy jest porównanie parametrów opisują- cych postawę ciała dzieci mieszkających na Podkarpaciu i na Śląsku. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w wybranych szkołach podstawowych regionu podkarpackiego i śląskiego. Do badań przystąpiło 563 uczniów trzech pierwszych klas szkoły podstawowej wybranych losowo, których rodzice wyrazili pisemną zgodę, w tym 278 chłopców (49,38%) oraz 285 dziewczynek (50,62%). U każdego z badanych wyznaczono 25 parametrów opisujących postawę ciała, wykorzystując metodę fotogrametryczną opartą na zjawisku mory projekcyjnej. Wyniki. Z 25 badanych parametrów różnice istotne statystycznie wykazywały głównie parametry DCK, DKP, RKP, DLL, RLL oraz DELTA i KLL. Wnioski. 1. Parametry opisujące postawę ciała różnią sie istotnie w badanych grupach. 2. Dzieci z badanych grup różnią się istotnie statystycznie masą i wysokością ciała.
EN
introduction. The aim of the study is to compare parameters describing the body posture in children living in Podkarpacie and Śląsk. Material and methods. The study has been done in particular primary schools of Sub-Carphatian and Silesia regions. The 563 pupils of the three fist school years have been examined, randomly chosen, whose parents gave a written agreement on that, including 278 boys (49,38%) and 285 girls (50,62%). Each examined pupil was set in 25 parameters describing the body posture using the photogrammetric method based on mora phenomenon. results. Among 25 parameters, describing body posture, there are statistically signifiant diffrences, mainly in case of DCK, DKP, RKP, DLL, RLL, DELTA and KLL. conclusions. 1. Parameters describing the posture are signifiantly diffrent among examined groups. 2. Children from examined groups present statistical diffrences in a mass and the height of the body.
EN
Problem and Method. Contemporary research suggests treating martial arts and combat sports not only as a form of self- defence, sports disciplines, and a leisure activity but also a form of therapy. One of the indicators of an excellent health is the correction of body posture. The experiment group consisted of 41 taekwon-do practitioners, while the control group comprised 46 subjects. Results and Conclusion. The collected data and its statistical analysis allow to make an assumption that the traditional taekwondo training has a positive effect on the body posture change. Some defects of the control group subjects, who did not participate in any form of sports except Physical Education classes, occur in almost 79% of the participants, while in the experiment group the figure is decreased by nearly half (41%). The study demonstrates that the statistically significant (p<0.05) training contributes to a decrease in the number of occurrence of body asymmetry in the shoulders, scapulae, corpus ossa ilii (body of ilium) as well as spinal and knee defects, and scoliosis. Even a short, i.e. for 3-12 months, training improves body posture in children. In the training group as opposed to children who do not perform any form of physical activity regularly, there is less incidence of scoliosis (p<0.05), currently recognised as a civilisation disease. The presented data and the following discussion constitute the comparison of the measurements and the basis for further studies.
PL
Wstęp. Rozwój cywilizacji, intensywność współczesnego życia, zmiany sposobu żywienia i stylu życia są obecnie czynnikami, które sprzyjają powstawaniu chorób cywilizacyjnych, do których bez wątpienia należą wady postawy ciała. Jedną z sposobów terapii i profilaktyki wad postawy ciała jak pokazują współczesne badania może być trening taekwon-do. Badania naukowe dowiodły, że im bardziej człowiek prowadzi mało ruchliwy tryb życia( zwłaszcza siedzący), tym w szybszym tempie jego układ mięśniowy staje się niewydolny i zatraca zdolności stabilizacji czynnej kręgosłupa. Wynikiem tej zatraconej stabilizacji czynnej kręgosłupa są zaburzenia w symetrii ciała. Cel. Przedmiotem badań była postawa ciała dzieci i młodzieży trenującej i nie trenującej taekwon-do. Celem badań była próba porównania postawy ciała dzieci i młodzieży trenującej tradycyjną odmianę taekwon-do do postawy ciała dzieci i młodzieży nie trenującej żadnej dyscypliny sportowej. Metoda. Przebadano 41 zawodników taekwon-do. 23 osoby w wieku od 6 lat do 9 lat stanowiły I grupę (7.4±0.9) trenującą od 3-12 miesięcy. 18 osób w wieku od 10 do 18 lat (14.3±2.4) – II grupa, trenująca od 2-14 lat. Badania przeprowadzono w jednym ze śląskich klubów tradycyjnego taekwon-do. Grupę kontrolną stanowiło 46 dzieci i młodzież ze śląska wybranych losowo nie uprawiająca systematycznie sportu (poza lekcjami wychowania fizycznego w szkole). W skład I grupy wchodziły 23 osoby w wieku 6 lat do 9 lat (7.6±0.9), a II grupy 23 osoby w wieku 10 lat do 18 lat (14.5±2.2). Do analiza postawy ciała wykorzystano aparat Duometr Plus OP-1/DA firmy OPIW, test Berntranda oraz ocenę kąta zawartego między osią podudzia, a osią uda, jak również ocenę kąta wysklepienia stopy. Za pomocą niego wykonano pomiary symetrii ciała (barków, łopatek), pomiar pochylenia miednicy w płaszczyźnie strzałkowej, koślawości i szpotawości kończyn dolnych, kształtu kręgosłupa oraz asymetrii tułowia. Do analizy danych wykorzystano statystyki opisujące zbiorowość tj. średnia i odchylenie standardowe. Różnice między porównywanymi grupami oceniono za podstawie testu istotności χ2 Pearsona. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0.05. Wyniki. Wyniki badań pokazują występowanie obniżenia sklepienia stopy u 26 osób trenujących taekwon-do. W grupie kontrolnej obniżenie sklepienia miało 25 osób. W przypadku analizy symetrii punktów topograficznych ciała asymetrię barków miało 26 zawodników, łopatek 19 zawodników i talerzy biodrowych 25 zawodników. W grupie kontrolnej wszyscy badani mieli zaburzenia w symetrii barków, łopatek i talerzy biodrowych (46). Wyniki badań grupy ćwiczącej 3-12 miesięcy prezentują występowanie u tej grupy osób najczęściej asymetrii barków (23 osób) i pleców płaskich (20 osób). Wśród grupy trenującej taekwon-do 2-14 lat najczęstszymi zaburzeniami w obrębie ciała są obniżone sklepienie stopy (14 osób) i plecy okrągłe (15 osób). Zaburzeniami występującymi bardzo rzadko są zaburzenia symetrii ciała w obrębie barków i łopatek. I tak asymetrie ciała barków i łopatek miało 4 zawodników trenujących taekwon-do 2-14 lat. Dyskusja. Wyniki badań oraz analiza statystyczna pozwalają na stwierdzenie, że osoby trenujące tradycyjną odmianę taekwon-do charakteryzują się poprawniejszą postawa ciała w stosunku do osób nie trenujących. Wady w grupie kontrolnej (nie uprawiającej sportu poza lekcjami wychowania fizycznego) występują prawie 79%, natomiast u trenujących taekwon-do prawie o połowę mniej (41%). Osoby trenującej taekwon-do charakteryzują się większą symetrycznością ciała w obrębie barków, łopatek i talerzy biodrowych niż te nie trenujące (p<0.05). Można przypuszczać, że wpływ na to ma specyfika treningu taekwon-do. Wiąże się ona z ćwiczeniami opierającymi się na symetrycznych ruchach, wykonywanych równomiernie na lewą i prawą stronę ciała. Z danych dotyczących występowania wad stóp można wnioskować, że u trenujących taekwon-do nie stwierdza się istotności statystycznej w obrębie tego aspektu w stosunku do grupy kontrolnej. Można jednak odnaleźć w literaturze prace stwierdzające, że u młodych adeptów trenujących taekwon-do dochodzi do obniżenia łuku podłużnego stopy. Dlatego uzasadnione wydaje się być pogłębienie badania w tym zakresie. Być może, aby poprawić tego rodzaju wadę potrzeba dłuższego treningu. Analiza badań prezentuje mniejsze występowanie skoliozy (p<0.05) u osób uprawiających taekwon-do w stosunku do respondentów nie uprawiających systematycznie aktywności fizycznej. Wnioski. Analiza pokazała znaczące różnicę w postawie ciała osób trenujących i nie trenujących taekwon-do. Zauważa się istotne statystycznie różnice w większości zbadanych parametrów postawy ciała (tj. barków, łopatek, talerzy biodrowych, pleców, skoliozy i kolan) między grupą trenującą taekwon-do, a grupą kontrolną. Dzieci i młodzież trenująca taekwon-do charakteryzuje się poprawniejsza postawą ciała w stosunku do dzieci i młodzieży nie trenującej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.