Search results

1

#BlackLivesDontMatter – postapokalipsa i polityka w teledysku Señorita Vince’a Staplesa

100%

Kniaź L.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2016

|

vol. 34

|

issue 2

EN

The article aims to analyze the vision of post-apocalypse in the music video for Vince Staples’ Señorita directed by Ian Pons Jewell. The music video utilizes the post-apocalyptic aesthetics to reflect upon tense racial relations in the contemporary United States. In Señorita the apocalypse has already happened – social, political, economic, and ecological – but the world after the catastrophe does not look much different from the one known in the first decades of the 21st century. In this paper I will focus on the visual side of the music video as well as its ending, which emphasizes the pessimistic overtone of the video. It turns out that the life in the futuristic ghetto is watched in a quasi-museum by an upper-class White American family. The ending stresses the attitude of the richest towards the people who are less educated or in a worse economic situation. Depending on the interpretation of the music video, Whites will either exterminate those regarded as less valuable and now watch their life in a minimalistic museum or will consider watching their life in real time as a reality TV type of entertainment. The vision of the future, according to the director and Vince Staples, is very post-apocalyptic in nature not only thanks to the specific type of aesthetics but also due to the Señorita’s pessimistic ending. Owing to the use of post-apocalyptic iconography portraying the life in the ghetto, the viewers may draw a conclusion that those from less privileged social groups have their “post-apocalypse” now.

PL

W artykule dokonano analizy wideoklipu do utworu Vince’a Staplesa Señorita, wyreżyserowanego przez Iana Pons Jewella. Napięte relacje międzyrasowe w Stanach Zjednoczonych przedstawione zostały za pomocą formuły postapokaliptycznej. W Señoricie apokalipsa jest już faktem – społeczna, polityczna, ekonomiczna oraz ekologiczna – jednak świat nie wydaje się znacząco różny od rzeczywistości znanej z pierwszych dekad XXI wieku. Szczególną uwagę poświęcono warstwie wizualnej teledysku oraz jego zakończeniu, które akcentuje pesymizm przekazu. Okazuje się bowiem, że rzeczywistość przedstawionego w obrazie futurystycznego getta oglądana jest w niby– muzeum przez amerykańską białą rodzinę z wyższej klasy. Wskazuje to na stosunek ludzi bogatych do tych nisko sytuowanych i gorzej wykształconych. W zależności od interpretacji wideoklipu zamożniejsi albo całkowicie pozbyli się ludzi uważanych za mniej wartościowych społecznie i teraz oglądają ich świat w minimalistycznym muzeum, albo traktują obserwowanie ich życia w czasie rzeczywistym jako rozrywkę typu reality TV. Wizja przyszłości według reżysera klipu i autora utworu jest na wskroś postapokaliptyczna. Użycie ikonografii postapokaliptycznej obrazującej życie w getcie pozwala wysnuć wniosek, że dla osób z mniej uprzywilejowanych grup społecznych, parafrazując tytuł klasycznego filmu Coppoli, „czas postapokalipsy” właśnie trwa.

2

New Iconology: Dorota Masłowska’s allegorical videoclips

80%

Folta-Rusin A., Folta-Rusin A.

Ruch Literacki

|

2021

|

issue 3

3

Narracje (auto)promocyjne w wideoklipach rockowych (na przykładzie twórczości Johna Ozzy’ego Osbourne’a)

80%

Kosek J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2017

|

issue 9(2) "Film w działaniu"

20-31

PL

W artykule zwrócono uwagę na wykorzystanie wideoklipu w twórczości angielskiego prekursora muzyki heavymetalowej Johna Ozzy’ego Osbourne’a. Autor zaprezentował kluczowe typologie dotyczące badanego zjawiska, a także podjął rozważania nad działalnością brytyjskiego twórcy w perspektywie procesu autokreacji wizerunku, działań mitologizacyjnych oraz w kontekście tworzenia rockowych struktur doświadczania i odczuwania.

EN

The article focuses on the music videos in the works of English precursor of heavy metal music John Ozzy Osbourne. The author presented the key typologies on the examined phenomenon, and embarked on the activities of the British composer self-creation in the perspective of the image, mythologization activities and in the context of the creation of rock structures of experience and feelings.

4

Masz mnie, wampirze. Inspiracje horrorem filmowym w wideoklipach heavymetalowych

80%

Ner A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2019

|

issue 11(3) "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"

92-105

PL

Artykuł dotyczy inspiracji, zapożyczeń i przetworzeń motywów horroru filmowego obecnych w wideoklipach zespołów heavymetalowych. Podkreślono w nim aspekt zróżnicowanego podejścia twórców teledysków heavymetalowych do toposów horroru interpretowanych w kontekście specyfiki poszczególnych gatunków muzyki metalowej. Analizy wybranych przykładów dokonano w ujęciu kulturoznawczym oraz filmoznawczym.

EN

The article concerns inspirations, borrowings and transformations of motifs from horror movies, present in music videos of heavy metal bands. It emphasises the aspect of diverse approach of heavy metal music video makers to horror topos, interpreted in the context of specific metal music genres. The analysis of selected examples was conducted with the use of cultural and film-related approach.

Refine search results

2 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Ruch Literacki

1 Folta-Rusin A.

1 Kniaź L.

1 Kosek J.

1 Ner A.

1 2021

1 2019

1 2017

1 2016

#BlackLivesDontMatter – postapokalipsa i polityka w teledysku Señorita Vince’a Staplesa

New Iconology: Dorota Masłowska’s allegorical videoclips

Narracje (auto)promocyjne w wideoklipach rockowych (na przykładzie twórczości Johna Ozzy’ego Osbourne’a)

Masz mnie, wampirze. Inspiracje horrorem filmowym w wideoklipach heavymetalowych