Search results

1

Najwidoczniej. Pod przymusem skopicznym

100%

Szałasek F.

Panoptikum

|

2014

|

issue 13(20)

188-196

EN

The essay in an attempt to understand what happened to Gulliver during his stay in Brobdingnag, the land described by Jonathan Swift in his famous work.

2

Wizualna analiza dyskursu na Instagramie – możliwości i ograniczenia

36%

Kampka A.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2020

|

vol. 16

|

issue 4

86-103

EN

The article discusses the challenges that discourse researchers are facing with regard to new media. The author presents the characteristics of Instagram as a communication space as well as the use of Instagram in the political discourse. Based on previous research and the example of the analysis of the European presidents’ profiles, the greatest difficulties in researching this social platform have been identified, namely: the inseparability of the image and text, the need to take into account the broad technological and cultural context, and the resultant need for an interdisciplinary approach.

PL

W artykule omówiono wyzwania, jakie przed badaczami dyskursu stawiają nowe media. Autorka przedstawia charakterystykę Instagrama jako przestrzeni komunikacji oraz wykorzystanie go w dyskursie politycznym. Na podstawie dotychczasowych badań oraz na przykładzie analizy profili europejskich prezydentów jako największe trudności w badaniach tej platformy społecznościowej zidentyfikowane zostały: nierozłączność obrazu i tekstu, konieczność uwzględnienia szerokiego kontekstu technologicznego i kulturowego oraz wynikająca z tego potrzeba interdyscyplinarnego podejścia.

3

„Ist das denn auch noch Sprache?“ ̶ Visualität als Entgrenzung der Begriffssprache in Thomas Bernhards Roman Frost

36%

Sommerfeld B.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 5

83-95

EN

This article explores the delimitation of language in Thomas Bernhardʼs novel Frost. The protagonist, the painter Strauch, has given up his art and is indulging himself in his fantasies and dreams. The literary presentations of this imaginative production unfold as an anthropology of inner images which are set against the logical order of language. Bernhard develops a concept of the visionary which questions the sole validity of notional categorisations, and discusses the possibility of specific visual cognition. There emerge tableaus of pure visuality which are beyond verbal communication and are reminiscent of wordless visual experiences. Bernhard’s strategies of visualisation are presented and revealed in their discursive interrelationship with anthropological questions.

DE

Der Beitrag geht den Entgrenzungen der Sprache nach, die in Bernhards Roman Frost metapoetisch zur Disposition gestellt und performativ eingelöst werden. Dessen Protagonist, der Maler Strauch, hat der Ausübung seiner Kunst entsagt und gibt sich seinen Phantasien und Traumvisionen hin. In den literarischen Inszenierungen dieser inneren Bildproduktion wird ein Konzept der visionären Schau entfaltet, welches die alleinige Geltung begrifflicher Kategorisierungen infrage stellt und auf die Brückenlosigkeit zwischen wortlosem Bilderlebnis und Sprache verweist. Die aus der Handlung herausgesprengten Tableaus einer von Begriffslogik entbundenen, opaken Visualität zersetzen den Logos der Wissenschaftssprache und werden von dieser mit dem Stigma der Verrücktheit belegt. Bernhards Visualisierungsstrategien werden auf rhetorischer und synästhetischer Ebene nachvollzogen und dabei in ihren diskursiven Verflechtungen mit anthropologischen Fragestellungen sichtbar gemacht. So wird ein diskursiver Bezug zur Psychopathologie angedeutet, indem die psychopathologischen Anteile einer radikal künstlerischen Existenz herausgestellt werden, die als kommunikative Lähmung in der rational verfassten Welt entworfen wird. Zudem unterhalten die Visionen eine untergründige Beziehung zu menschheitsgeschichtlich früheren Zuständen des Bewusstseins, die als phylogenetische Relikte weiterhin präsent sind und eine tiefere Wirklichkeitsschicht erlebbar machen, die jenseits von Sprache liegt.

PL

„Czy jest to jeszcze język?” – wizualność jako wykraczanie poza ramy języka pojęć w powieści Thomasa Bernharda Mróz Artykuł analizuje delimitacje języka w powieści Mróz Thomasa Bernharda. Jego bohater, malarz Strauch, porzucił sztukę i oddaje się fantazjom i marzeniom. W literackich inscenizacjach tej imaginatywnej produkcji obrazów rozwijana jest antropologia wewnętrznych obrazów, które sprzeciwiają się logicznemu porządkowi języka pojęciowego. Bernhard przedstawia koncepcję wizjonerstwa, która kwestionuje wyłączną słuszność kategoryzacji pojęciowej i daje pod rozwagę możliwość specyficznego poznania wizualnego. Powstają obrazy czystej wizualności, które wymykają się komunikacji językowej i przypominają o bezsłownym doświadczeniu wizualnym. Strategie wizualizacji Bernharda są przedstawiane i uwidocznione w ich dyskursywnych powiązaniach z pytaniami antropologicznymi. Der Beitrag geht den Entgrenzungen der Sprache nach, die in Bernhards Roman Frost metapoetisch zur Disposition gestellt und performativ eingelöst werden. Dessen Protagonist, der Maler Strauch, hat der Ausübung seiner Kunst entsagt und gibt sich seinen Phantasien und Traumvisionen hin. In den literarischen Inszenierungen dieser inneren Bildproduktion wird ein Konzept der visionären Schau entfaltet, welches die alleinige Geltung begrifflicher Kategorisierungen infrage stellt und auf die Brückenlosigkeit zwischen wortlosem Bilderlebnis und Sprache verweist. Die aus der Handlung herausgesprengten Tableaus einer von Begriffslogik entbundenen, opaken Visualität zersetzen den Logos der Wissenschaftssprache und werden von dieser mit dem Stigma der Verrücktheit belegt. Bernhards Visualisierungsstrategien werden auf rhetorischer und synästhetischer Ebene nachvollzogen und dabei in ihren diskursiven Verflechtungen mit anthropologischen Fragestellungen sichtbar gemacht. So wird ein diskursiver Bezug zur Psychopathologie angedeutet, indem die psychopathologischen Anteile einer radikal künstlerischen Existenz herausgestellt werden, die als kommunikative Lähmung in der rational verfassten Welt entworfen wird. Zudem unterhalten die Visionen eine untergründige Beziehung zu menschheitsgeschichtlich früheren Zuständen des Bewusstseins, die als phylogenetische Relikte weiterhin präsent sind und eine tiefere Wirklichkeitsschicht erlebbar machen, die jenseits von Sprache liegt.

4

Jak należy oglądać wystawę, czyli słów kilka o dziewiętnastowiecznej tęsknocie za przejrzystością doświadczenia

32%

Sikora A.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2014

|

issue 20

163-181

EN

In my article I analyse how in the Polish press from the second half of the nineteenth century an experience of the exhibition was projected and presented. I am mainly interested in the opposition between chaotic experience (no orientation in space, lack of knowledge about what to look at) and structured visual experience. Journalism of that period expresses the belief that the spatial order of the exhibition should transparently structure the experience: the visitor always has to know what he is looking at (thanks to catalogues, maps, signatures, a suitable arrangement of exhibits), easily orient himself in space (thanks to the appropriate organization), to know how to move. He should also behave properly: watch and learn. The sense of sight is to dominate the touch, hearing, taste, smell, analytical reception – over active participation. The visitor is therefore expected to be a passive spectator in Richard Sennett’s sense, excluded from the active shaping of interpretation, interaction and space. However, the messages dealing with how the exhibition should be experienced simultaneously reveal concerns about “inappropriate” reception. These concerns manifest themselves in images of the space post-exhibition (rotting flowers, lost umbrellas and children), comments on the “wrong” behaviour of the audience, criticism on how the exhibition was organized. Planned in advance visual order of the project therefore remains in constant tension with what goes beyond it – chaos, spontaneity, multi-sensuality, melancholy. This ambivalence seems to indicate that the exhibition was a specific attempt to “subdue” the modern experience (the rate of change, motion, opacity) by limiting it in time and space, organization, regimentation, bringing to the visual aspect.

5

Widzialność w zawieszeniu. Wystawa dla wizualnie uprzywilejowanych – analiza Niewidzialnej Wystawy

32%

Bogunia-Borowska M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

181-194

EN

The contemporary model of culture is founded on two principal shifts: the pictorial one and that towards everyday life. The former has brought the development of visual culture and visual sociology in science, while the latter an interest in the life of regular people and the return to sociology of everyday life. The model of culture based on the visual and the visible apotheosises sight as a dominant sense in the building of social interactions. It naturally privileges those who can freely participate in cultural life. However, it excludes and, to a certain extent, limits the activities and the cultural participation of people with visual impairments. The aim of this article is to present the case of the Invisible Exhibition where people with regular vision are included in multisensory culture based on the tactile, auditory, and olfactory perception. The exhibition allows the privileged participants of visual culture to learn about multisensory culture built on other cognitive foundations. The Invisible Exhibition also allows people with visual impairments to join the dominant model of culture by expanding beyond their own boundaries and actions based on other principles. The case of the Invisible Exhibition is analysed with regards to the concept of history and counter-history, i.e. the narratives of the privileged and underprivileged in the cultural system by Ewa Domańska, as well as own research conducted as part of social work courses at the Institute of Sociology of the Jagiellonian University in Kraków.

6

Wstęp. Przełamać wzrokocentryzm

32%

Kobylińska W., Pięcińska A., Skrzeczkowski M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

10-13

EN

Contemporary culture is dominated by visuality. Dozens of ads, billboards, memes and videos flash before our eyes every day. Many of us contribute to this pool with own photos, drawings and collages published mostly in social media. Immersed in this ocean of images, we hardly ever reflect on the fact that visually impaired people can be excluded from this culture. It is a particularly pressing problem once we realise that people with low vision can participate in exhibitions, performances and film screenings only to a very limited extent, while their presence in museums, theatres and cinemas tends to evoke astonishment and doubts as to its purpose. Aldo Grassini, the founder of the Museo Omero dedicated primarily to the non-sighted, argues that the accessibility of culture for people with disabilities should be considered not only as a serious social problem but also an important factor in their therapy and social integration. While Polish cultural institutions take the effort to fully accommodate their events for the visually impaired, they often face financial, technical and psychological problems. Therefore, in this issue we present various ways of including visually impaired people in visual culture.

PL

Współczesna kultura jest zdominowana przez wizualność. Codziennie przed naszymi oczami przewijają się dziesiątki reklam, billboardów, memów i filmów. Wielu z nas do tej puli dorzuca swoje fotografie, rysunki, kolaże, publikowane zwłaszcza w mediach społecznościowych. Zanurzeni w tym oceanie obrazów rzadko zastanawiamy się nad tym, że tak zorientowana kultura może być wykluczająca dla osób z dysfunkcjami wzroku. Problem ten staje się szczególnie palący, gdy uświadomimy sobie, że osoby niewidome i słabowidzące jedynie w bardzo niewielkim stopniu mogą uczestniczyć w wystawach, spektaklach czy projekcjach filmowych, a ich obecność w muzeach, teatrach i kinach wciąż budzi zdumienie i wątpliwość co do sensowności. Aldo Grassini, twórca Museo Omero z założenia przeznaczonego przede wszystkim dla osób niewidomych, podkreśla, że dostępność kultury dla niepełnosprawnych powinna być rozpatrywana nie tylko jako poważny problem społeczny, ale także istotny czynnik terapeutyczny i sposób na pełniejsze integrowanie się tych osób ze społeczeństwem. W polskich placówkach kulturalnych podejmuje się wprawdzie wysiłki zmierzające do uznania niewidomych za pełnoprawnych uczestników organizowanych wydarzeń, jednak działania te natrafiają na problemy finansowe, techniczne i psychologiczne. W numerze zaprezentowane zostaną zatem rozmaite sposoby włączania osób z dysfunkcjami wzroku w obieg kultury wizualnej.

7

Zmysłowy wymiar obrazu – wrażliwość synestezyjna a partycypacja w sztuce wizualnej osób niewidomych

32%

Stachowiak-Dudzik E.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

109-121

EN

This article was inspired by a discussion initiated by the author among the visually impaired guides at Niewidzialna Ulica (Invisible Street) in Poznań in April 2021. The resulting text not only collects their reflections but above all proposes solutions for the popularisation of visual arts among people with vision loss. The author starts with the concept of ‘synesthetic sensitivity’ and artistic ideas for the translation of the language of the visual into the language of the remaining four senses, offering examples of successful intersensory transpositions. The projects described in the paper may serve as a model for future solutions enabling the multisensory participation in art. Each project teaches us a different approach to art and the needs of people with visual impairments. They emphasise different aspects of participation in the visual world – developing imagination, expanding the network of associations, increasing the freedom of reception, facilitating memory, and promoting dialogue. Each of the proposed solutions glues different pieces of the broken world together, re-embedding sublime ideas in the human body and providing the blind, and indeed all of us, with new opportunities to experience art.

8

A Few Questions Concerning Photographs in Court Decisions

32%

Dudek M.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2018

|

vol. 2(17)

60-74

EN

The aim of this article is to discuss the infrequent, but noticeable, practice of inserting photographs in court decisions. Against the background of the few existing studies on this practice, which seem to be overly case-specific, this article proposes a more general, even universal list of problems connected with it. It addresses a short list of questions about the inclusion of photographs in court decisions, such as, for instance: “Why do judges include in court decisions photographs concerning the case-relevant facts?”; “Who are the addressees of these photographs?”; “What is the source of the photographs used and are all sources allowable?”; and “How come that some segments of court decisions are accompanied by relevant photographs and others are not?”. A discussion of these and other questions enables the conceptualisation of many problems connected with inserting photographs in court decisions – most notably, that of the criteria of choice, which previously has not been explicitly addressed, but barely hinted at – and leads to the conclusion that the practice in question, surrounded by many controversies, should be discontinued.

PL

Celem artykułu jest skomentowanie rzadkiej, choć zauważalnej praktyki umieszczania fotografii w decyzjach sądowych. Na tle kilku istniejących studiów na jej temat, zdających się być jednak zbytnio skupionymi na konkretnych przypadkach, niniejszy artykuł proponuje bardziej generalną, a nawet uniwersalną listę problemów związanych z tą praktyką. Rozważa się krótką listę pytań dotyczących włączania fotografii do decyzji sądowych, np.: ‘dlaczego sędziowie umieszczają w decyzjach sądowych fotografie dotyczące faktów relewantnych dla sprawy?’; ‘kto jest adresatem tych fotografii?’; ‘jakie jest źródło użytych fotografii i czy wszystkie źródła są dopuszczalne?’; czy ‘dlaczego niektóre fragmenty decyzji sądowych są okraszone fotografiami a inne nie?’ Rozważenie tych i innych pytań umożliwia konceptualizację wielu problemów związanych z umieszczaniem fotografii w decyzjach sądowych – zwłaszcza problem kryteriów wyboru, który wcześniej nie był osobno komentowany, a jedynie zasugerowany – i prowadzi do konkluzji, że omawiana praktyka, uwikłana w wiele kontrowersji, nie powinna być kontynuowana.

9

Touched by a Mural: Somatic Aspects of Urban Participation

32%

Petri J.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2018

|

vol. XX (XXIX)

173-184

EN

The article covers the issue of somatic aspects of street art. The author discusses murals as a source of multi-sensual experience for citizens and also a medium of urban participation. Street art is being presented there as a sphere of dialogue between objectified and social sphere of urban life and private, embodied experience of citizens.

PL

Artykuł odnosi się do somatycznych aspektów street artu, w szczególności murali. Murale zaprezentowane zostają jak źródło polisensorycznego doświadczenia estetycznego mieszkańców oraz jako medium miejskiej partycypacji. Street rozumiany jest tutaj jako konstytuująca się oddolnie i organicznie przestrzeń dialogu pomiędzy zobiektywizowanymi zakresami społecznego życia w mieście a prywatną, ucieleśnioną sferą doświadczenia estetycznego mieszkańców.

10

Hedonizm imaginatywny, kino postfabularne i przestrzeń wyzwolona z narracji. Hobbit Petera Jacksona

32%

de Oliveira W.

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu

|

2017

|

vol. 23

172-195

EN

Weronika de Oliveira Imaginative hedonism, post-feature cinema and space liberated from narration. Peter Jackson’s Hobbit Imaginative hedonism is analyzed in the context of contemporary cinema. Imaginative hedonism, a concept little known in Polish cultural studies, was invented in the 1980s by Colin Campbell in order to describe the attitude of modern consumers, who are primarily seeking pleasure in emotional stimulation and imaginative play. Oliveira believes that the mechanism is used not only by the advertisers in marketing campaigns, but also by the Hollywood film industry aimed at producing impressive, blockbuster performances. This tendency has gained the apogee in the form of so-called post-plot cinema, which is characterized by the reduction of the plot to a purely visual spectacle, intended to provide viewers with an immersive pleasure based on immersion in worlds created by the latest technology. Oliveira describes these phenomena based on the Hobbit series directed by Peter Jackson. She analyzes how space is created in the three films of the series in the context of the literary prototype by J.R.R. Tolkien and the concept of cinema attraction.

11

Pryzmaty postrzegania: estetyka, ideologia, interpretacja w sztukach pięknych

32%

Stanny K.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2014

|

issue 20

304-312

EN

Analising a subject "W soczewce. Wybrane aspekty wizualności w XIX wieku" from a perspective of fine arts, the article addresses a few various threads of interpretation of this phenomenon. One of them belongs to painting and technical side of impressionists, the other – eye defects related to ophthalmology and medicine, having an impact on translation of the real world into an artistic image, while another – a way of looking through the prism of ideological perceptions and interpretations in art. Despite their differences, each is equally important. It can be infinitely many interpretations of reality, which is why it is so difficult to talk about objectivity of looking through individual lens that each of us has from the moment of birth.

12

Metody mobilne i wizualne w praktyce badawczej. Zastosowanie fotospaceru w socjologicznych badaniach map mentalnych i zachowań terytorialnych ludzi

32%

Nóżka M., Natalia N.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2015

|

vol. 11

|

issue 4

34-50

PL

Artykuł zawiera wprowadzenie do założeń metodologicznych badań, których celem była identyfikacja map mentalnych zamieszkiwanej okolicy i zachowań terytorialnych osób doświadczających wykluczenia w różnych sferach życia. W tekście znalazły się także odniesienia do cząstkowych wyników badań, opracowanych na podstawie danych zebranych z wykorzystaniem poznawczej schematyzacji ścieżek, wspomaganej fotospacerem. Na tej podstawie wyróżniono typowe sposoby bycia w przestrzeni i doświadczania jej przez badanych. Autorki tekstu omawiają teoretyczne i metodologiczne implikacje sięgania po metody wizualne i mobilne w procesie wzbudzania i gromadzenia wiedzy o przestrzeni; na końcu – odwołując się do praktyki terenowej – wskazują na korzyści oraz ograniczenia w ich zastosowaniu.

EN

The article contains an introduction to the premises of methodological research which is aimed at identifying the ways in which people experiencing exclusion in various areas of life form mental maps of their neighborhood and exhibit territorial behaviors. It also refers to partial results of research developed on the basis of data collected with the use of cognitive schematization of paths aided by a photo-walk. This permitted the authors to identify typical ways of being in a space, as well as the manner in which the subjects of the research experienced the space. The authors then discuss theoretical and methodological implications of using visual and mobile methods in the process of producing and collecting knowledge about space, and finally, referring to the field research, point to the benefits and limitations of the application of these.

13

Interwencyjne aspekty fotografii reporterskiej

32%

Szcześniak K.

Studia Medioznawcze

|

2020

|

issue 2

520-534

PL

Cel/teza: Analiza mechanizmów wieloaspektowego przekazu medialnego fotografii reporterskiej w perspektywie interwencyjności. Autorka rozważa znaczenie funkcji interwencyjnej w fotodokumentalnych przedstawieniach wizualnych, w kontekście kontaminacji znaczeń kodów kulturowych i społecznych. Podkreśla, że w medioznawstwie fotografia reporterska może służyć do badania oddziaływania mediów na odbiorców przez emocjonalność, perswazyjność oraz apelatywność. Metody badań: Autorka dekoduje treści fotografii reporterskiej w kontekście znaków metonimicznych i synekdochalnych, które są skorelowane z funkcjonalno-pragmatycznym ujęciem tych przekazów medialnych. Wyniki i wnioski: Interwencyjność fotografii reporterskiej jest zwykle wartością potencjalną, może zwiększać świadomość i odpowiedzialność społeczną. Fotoreportaże o wyraźnej funkcji interwencyjnej spełniają również rolę aktywizującą społecznie odbiorców. Jednak celem prymarnym dziennikarskiej fotografii interwencyjnej pozostaje przede wszystkim naprawa zastanej rzeczywistości i zapobieganie negatywnym zjawiskom społecznym. Wartość poznawcza: Problem interwencyjności medialnych przekazów fotograficznych był rzadko poruszany w badaniach społeczno-kulturowych. Studium poświęcone interwencyjności massmedialnych fotodokumentów wpisuje się w szerszą dyskusję dotyczącą interpretacji kultury wizualnej w kontekście receptywnego rezonansu społecznego.

EN

Scientiﬁc objective: Multifaceted analysis of mechanisms of media coverage of journalistic photography in the perspective of its interventional character. The author discusses the signiﬁcance of the intervention function in photodocumented visual representations in the context of contamination of the meanings of cultural and social codes. She emphasizes that in media studies, journalistic photography can be used to study the impact of the media on recipients through emotionality, persuasiveness, and appellative character. Research methods: The author decodes the content of journalistic photography in the context of metonymic and synecdoche-like signs, which are correlated with the functional-pragmatic approach to these media messages. Results and conclusions: The interventional character of reportage photography is usually a potential value; it can increase awareness and social responsibility. Photodocumentaries with distinct interventional character also play the socially activating role for the recipients. However, the primary goal of journalism interventional photography is primarily to repair existing reality and prevent negative social phenomena. Cognitive value: The problem of interventional character in photographic media was rarely addressed in socio-cultural research. The study on the intervention of mass media photodocuments is part of a wider discussion on the interpretation of visual culture in the context of receptive social resonance.

14

Narcyzm hipsterski

32%

Jeziński M., Wojtkowski Ł.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 108

|

issue 1

29-42

EN

This article discusses the topic of narcissism on hipster visual blogs where the identity constructed by their authors has a narcissistic dimension defined primarily by the medium they use: photos, texts, short videos and sounds, whereby the former prevail. People who publish such blogs have created a specific code and manner in which they present their real identity by means of visual representations which they borrow from other members of this post-subculture. It is a result of a tendency to disguise oneself by using certain methods of self-presentation. They include self-defining photos of modern hipsters, which however are out of focus or accordingly filtered, show selected cultural practices from a distance or only parts of the body and clothing, a set of gadgets and environments recognised as hipster. As such they reveal conformist inclinations that are in line with the reference group and what is expected from it. This means that cultural practices that create the identity of a digital hipster are associated with generating a symbolic universe of meanings, where nostalgia, symbolism, iconography of selected elements of life are among frequently posted motives (cups of coffee, a bicycle, a collection of vinyl records, hipster clothes, specific urban spaces, nature, etc.). This kind of narcissism is about looking at one’s own reflection; however, not so much in the mirror as in symbolic visual representations characteristic of the entire digital hipster culture. Using netnography and based on their content analysis of 48 blogs, the authors argue that the development of one’s hipster narcissistic identity is part of a media practice that revolves around building the ‘self’ by referring to cultural codes shared by members of the hipster post-subculture (‘I’ and ‘us’). As a result, the hipster narcissism studied here seems to take the form and cultural identity of bricolage, and as such is subject to commodification.

15

Teoria aktora-sieci czy postfenomenologia techniki? Wizualność a współczesne studia nad nauką i techniką

32%

Juchniewicz N.

Zagadnienia Naukoznawstwa

|

2016

|

vol. 52

|

issue 2(208)

219-232

PL

Artykuł podejmuje problem pojawienia się w obszarze badań nad wizualnością obrazów generowanych przez urządzenia bądź praktyki związane z nauką i techniką. Status tych obrazów w obszarze badań nad relacją człowiek-technologia podejmuje teoria aktora-sieci (Latour) oraz postfenomenologia techniki (Ihde). Pierwsza z nich jest już bliżej znana w Polsce, natomiast druga wciąż wymaga właściwej recepcji. Wspólnym, historycznym punktem wyjścia dla tych teorii w obszarze studiów nad wizualnością są rozważania z zakresu sztuki i estetyki. Obie koncepcje różnicuje jednakże metodologia i stosunek do klasycznych teorii fi lozofi cznospołecznych. W tekście analizowane są kluczowe pojęcia dla tych dwóch kierunków badawczych, zwłaszcza pojęcie mediacji oraz hermeneutyki materialnej.

EN

The article concerns the problem of pictures generated by scientifi c and technic tools or practices in the fi eld of visualization studies. Status of these pictures in the sphere of studies of human-technology relation is analyzed in terms of actor-network theory (Latour) and postphenomenology of technology (Ihde). The fi rst of these theories is known in Poland, however the second one still demands proper reception. Common, historical beginning for the theories in their interest in visualization studies are refl ections about art and aesthetics. Both theories diversify methodology and the attitude to the classical philosophical-social theories. The article analyzes the key concepts for these two research directions especially concept of mediation and material hermeneutics.

16

Dyskurs o wizualności w epoce cyfrowej

32%

Penkowska G., Karczmarzyk M.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2023

|

vol. 42

|

issue 1

213-227

EN

Introduction: The widespread availability of mobile technologies has resulted in changes in interpersonal communication in favor of a significant increase in visual communication. The growing role of the visual representation in communication processes gives rise to, e.g. questions: about the assessment of its effectiveness in comparison with the verbal message, about the chances of intercultural understanding beyond the language, as well as about the effects of language marginalization for the development of culture, in particular language culture. The text below is a voice in the discussion on the contemporary meaning of visuality and raises issues that are important especially for educators. Research Aim: The subject of consideration is to indicate various contexts related to visuality, with particular emphasis on the understanding of graphic messages in education. The aim of the undertaken research was to check the thesis whether a work of painterly art can be a plane of common meanings. In a broader perspective, we ask whether verbal and visual communication can be treated alternatively. Method: The methods used for the research are: semiotic analysis of the “open work” and discourse analysis. Results: In addition to individual semiotic analyzes of student interviews, tables of differences and similarities were developed. The semantic and discursive analyzes show the similarities and differences in the perception of images by the surveyed female students, as well as the discourses that arose in the course of visual communication through images. Conclusion: Based on the individual and semantic analysis of student interviews, it can be concluded that both the signs in the images and the meanings created by the respondents are a kind of communication carriers. Visual discourses of images become a platform on the basis of which communication and understanding between the subjects is possible.

PL

Wprowadzenie: Powszechna dostępność technologii mobilnych, spowodowała zmiany w komunikacji interpersonalnej na rzecz istotnego zwiększenia komunikowania wizualnego. Wzrost roli przedstawień wizualnych w procesach komunikacyjnych rodzi m.in. pytania: o ocenę ich skuteczności w porównaniu z przekazem werbalnym, o szanse na międzykulturowe porozumienie ponad językowe, a także o skutki marginalizacji języka dla rozwoju kultury, w szczególności kultury języka. Artykuł jest głosem w dyskusji na temat współczesnego znaczenia wizualności i porusza zagadnienia ważne zwłaszcza dla pedagogów. Cel badań: Przedmiotem rozważań jest wskazanie różnych dyskursów związanych z wizualnością ze szczególnym zwróceniem uwagi na rozumienie komunikatów wizualnych w edukacji. Celem podjętych badań jest sprawdzenie tezy, czy dzieło sztuki malarskiej może być płaszczyzną wspólnych znaczeń. W szerszej perspektywie pytamy, czy można traktować alternatywnie komunikację werbalną i wizualną. Metoda badań: Metody wykorzystane do badań to: analiza semiotyczna „dzieła otwartego” i analiza dyskursu. Wyniki: Oprócz indywidualnych analiz semiotycznych wywiadów studenckich zostały opracowane tabele różnic i podobieństw. W analizach znaczeniowych i dyskursywnych pokazano podobieństwa i różnice w postrzeganiu obrazów przez badane studentki, a także dyskursy, które powstały w trakcie wizualnego komunikowania się przez obrazy. Wnioski: Na podstawie analizy jednostkowej i znaczeniowej wywiadów studenckich – można stwierdzić, że zarówno znaki w obrazach, jak i znaczenia tworzone przez osoby badane stanowią swego rodzaju nośniki komunikacyjne. Dyskursy wizualne obrazów stają się płaszczyzną, na podstawie której jest możliwa komunikacja i porozumienie między badanymi.

17

Multimodalna ewolucja obrazu w grach wideo

27%

Lekszycka M.

Replay. The Polish Journal of Game Studies

|

2019

|

vol. 6

|

issue 1

51-66

EN

The article is an attempt to respond to the question whether a digital game can be considered as an image. The theoretical basis for defining the category of image is the research of Jan Białostocki, Georges Didi-Huberman and Hans Belting. Due to the multimedia nature of video games, author decided to use the multimodal method to study the imaging potential of games. On the basis of three titles (Pong, Tomb Raider and The Witcher 3: Wild Hunt), author carried out an analysis and observation of the evolution of individual elements (modes) that make up the whole digital game. The results of the research determine the evolution of the imagery potential in the history of games, the change of the player’s role and influence on productions, but also significantly contribute to in-depth reflection on games as artifacts of contemporary culture.

PL

Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie czy gra cyfrowa może być rozpatrywana jako obraz. Podstawą teoretyczną dookreślającą kategorię obrazowości stanowią tutaj badania Jana Białostockiego, Georgesa Didi-Hubermana i Hansa Beltinga. Ze względu na multimedialny charakter gry wideo do badania obrazowego potencjału gier została zastosowana metoda multimodalna. Na podstawie trzech tytułów (Pong, Tomb Raider i Wiedźmin 3: Dziki Gon) przeprowadzona została analiza i obserwacja ewolucji poszczególnych elementów (modusów), które składają się na całość gry cyfrowej. Wyniki badania stanowią o ewolucji potencjału obrazowego w historii gier, zmianie roli i wpływu gracza na produkcje, ale również znacząco wpływają na pogłębioną refleksję nad grami, jako artefaktami kultury współczesnej.

18

Arena czy wybieg - merchandising i merkantylizm wizerunku sportowca

26%

Datko M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2013

|

issue 12

409-430

EN

In the consumers' society the only sellable commodity is the body and these image has become a key concept. Shaping the image and its sale provides sports, treated as the run (mimicry, presentation). It has consequences in the form of a gender change the perception of sportswomen - and sportsmen image. The women’s duty is being beautiful and having the perfect body, among men score still counts, but physical attractiveness is gaining importance. Now existing aesthetic image (nice is what is winning) is replaced by gender, appearance, sexual attractiveness and beauty of the sport so changing the image of (winning is what is nice).

19

Obrazy – nie tylko w wyobraźni. Wizualna ewolucja radia

26%

Wójciszyn-Wasil A.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 1

373-385

EN

For years, the immanent feature of the radio was avisuality. Pictures functioned only in the context of reflections on perceptual impressions produced in the listener’s imagination. Thanks to the expansion of the Internet, images in the radio have become reality. While retaining the analogue signal, the modern radio is also a producer of multimedia contents published in many distribution platforms. It uses photographs and video, co-operates with the TV and is visible in social media. The article deals with selected aspects of the visual evolution of the radio: the provision of picture from the studio, the project of a radio with vision, common programmes of radio and TV stations. It also shows how photographs and video footages are used for building a relation with the recipient.

PL

Przez lata immanentną cechą radia była awizualność. Obrazy funkcjonowały jedynie w kontekście rozważań o wrażeniach percepcyjnych wywołanych w wyobraźni słuchacza. Ekspansja Internetu sprawiła, że obrazy w radiu stały się rzeczywistością. Współczesne radio, zachowując sygnał analogowy, jest również producentem multimedialnych treści publikowanych na wielu platformach dystrybucji. Posługuje się fotografią, wideo, współpracuje z telewizją, jest widoczne w mediach społecznościowych. Artykuł omawia wybrane aspekty wizualnej ewolucji radia: udostępnianie obrazu ze studia, projekt radia z wizją, wspólne programy stacji radiowej i telewizyjnej. Wskazuje również, jak zdjęcia i materiały wideo służą do budowania relacji z odbiorcą.

20

Poezja, sztuka i antropocen. Susan Schuppli i Kacper Bartczak

26%

Kałuża A.

Porównania

|

2022

|

vol. 31

|

issue 1

259-276

EN

The aim of the article is to outline the basic critical possibilities that visual and linguistic art can have in the world of anthropocene. Referring to, among other things examples of the so-called slick images by Susan Schuppli and poems by Polish poet Kacper Bartczak I look at images in digital and poetic media. I am interested in the differences between an artistic activity in which inhuman actors play an important role and one in which the main initiator is still a human being, trying to place human language and human artifacts in the network of biological-technological transformations.

PL

Celem artykułu jest zarysowanie podstawowych możliwości krytycznych, jakimi może dysponować sztuka wizualna oraz językowa w świecie antropocenu. Odwołując się do m.in. przykładów tzw. śliskich obrazów Susan Schuppli oraz wierszy polskiego poety Kacpra Bartczaka przyglądam się obrazowaniu w mediach wizualno-cyfrowych oraz piśmienno-poetyckich. Interesują mnie różnice między artystycznością, w której istotną rolę odgrywają nieludzcy aktorzy oraz artystycznością, w której nadal głównym inicjatorem działań jest człowiek, usiłujący umieścić ludzkie artefakty w sieci przekształceń biologiczno-technologicznych.

Refine search results

Najwidoczniej. Pod przymusem skopicznym

Wizualna analiza dyskursu na Instagramie – możliwości i ograniczenia

„Ist das denn auch noch Sprache?“ ̶ Visualität als Entgrenzung der Begriffssprache in Thomas Bernhards Roman Frost

Jak należy oglądać wystawę, czyli słów kilka o dziewiętnastowiecznej tęsknocie za przejrzystością doświadczenia

Widzialność w zawieszeniu. Wystawa dla wizualnie uprzywilejowanych – analiza Niewidzialnej Wystawy

Wstęp. Przełamać wzrokocentryzm

Zmysłowy wymiar obrazu – wrażliwość synestezyjna a partycypacja w sztuce wizualnej osób niewidomych

A Few Questions Concerning Photographs in Court Decisions

Touched by a Mural: Somatic Aspects of Urban Participation

Hedonizm imaginatywny, kino postfabularne i przestrzeń wyzwolona z narracji. Hobbit Petera Jacksona

Pryzmaty postrzegania: estetyka, ideologia, interpretacja w sztukach pięknych

Metody mobilne i wizualne w praktyce badawczej. Zastosowanie fotospaceru w socjologicznych badaniach map mentalnych i zachowań terytorialnych ludzi

Interwencyjne aspekty fotografii reporterskiej

Narcyzm hipsterski

Teoria aktora-sieci czy postfenomenologia techniki? Wizualność a współczesne studia nad nauką i techniką

Dyskurs o wizualności w epoce cyfrowej

Multimodalna ewolucja obrazu w grach wideo

Arena czy wybieg - merchandising i merkantylizm wizerunku sportowca

Obrazy – nie tylko w wyobraźni. Wizualna ewolucja radia

Poezja, sztuka i antropocen. Susan Schuppli i Kacper Bartczak