Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wojna partyzancka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
For a decade, from 1964 to 1974, the Portuguese Navy planned, organised and conducted low-intensity counterguerrilla activities on Lake Niassa (Nyasa, Malawi). It was one of the theatres of confrontation with the anti-colonial liberation movement. The Portuguese maintained a lasting advantage on Lake Niassa. This fact significantly hindered the use of shipping lanes to transfer guerrillas to Southern Mozambique. In operational, tactical and logistical terms, operations on Lake Niassa are an example of the flexibility of the navy and its ability to face a wide variety of challenges. At the same time, the Portuguese demonstrated considerable organisational skills, as well as the ability to improvise effectively and manage in a rational way very limited resources. The article was based on Portuguese documents, studies and reports, as well as studies in English.
PL
Przez dekadę, w latach 1964–1974, portugalska marynarka wojenna planowała, organizowała i prowadziła działania o niskiej intensywności na jeziorze Niasa. Był to jeden z obszarów konfrontacji z antykolonialnym ruchem wyzwoleńczym. Portugalczycy utrzymali trwałą przewagę na Niasa, co w znacznym stopniu utrudniło wykorzystanie szlaków żeglugowych do przerzutu partyzantów na południe. W wymiarze operacyjnym, taktycznym i logistycznym działania na jeziorze Niasa stanowią przykład elastyczności floty i jej zdolności do stawiania czoła bardzo zróżnicowanym wyzwaniom. Portugalczycy wykazali się przy tym znacznymi umiejętnościami organizacyjnymi, połączonymi ze zdolnością do skutecznej improwizacji, a jednocześnie racjonalnością w dysponowaniu bardzo ograniczonymi zasobami. Artykuł jest pierwszą w literaturze polskiej próbą zmierzenia się z tytułowym tematem. Powstał na podstawie portugalskich dokumentów, opracowań i relacji, a także opracowań w języku angielskim.
EN
Tadeusz Kościuszko for Poles and Americans he is a symbol of strive for sovereignty and independence. He was hero for these nations. When Polish-Lithuanian Commonwealth was falling, he stood against Russian’s agression. History repeated in XX century when the Bolsheviks, seeking to spread communism in Europe, provoked a war. Unfortunately, according to decissions were made on Yalta Conference in Februrary 1945 during The Second World War. The only chance to be independent was guerilla warfare. The struggle was taken by Cursed Soldiers. At that time they were enemies of homeland, now they are hero. One of these who struggled with communist authority was Franciszek Jaskulski “Zagończyk”. He was author’s grandfather. “Zagończyk” was sentenced to death beacuse of his fight for motherland’s independence. His grave hasn’t been found to the present day.
PL
Tadeusz Kościuszko, symbol dążeń do suwerenności i niepodległości państwa, był bohaterem dwóch narodów – Polaków i Amerykanów. W momencie upadku państwa polskiego, pod koniec XVIII wieku, musiał stawić czoła rosyjskiej agresji. Historia powtórzyła się w wieku XX, gdy bolszewicy, dążąc do zalania Europy komunizmem, wywołali wojnę z Polską. Wówczas nasze wojsko zdołało odeprzeć rosyjskie natarcie. Niestety, wobec postanowień konferencji w Jałcie w lutym 1945 roku, jeszcze w trakcie trwającej II wojny światowej, byliśmy bezsilni. Pozostała tylko walka w podziemiu, którą podjęli Żołnierze Wyklęci. W tamtym czasie byli wrogami ojczyzny, obecnie są bohaterami narodowymi. Jednym z żołnierzy walczących z komunistyczną władzą był Franciszek Jaskulski „Zagończyk”, dziadek autorki artykułu. Za walkę o wolność państwa poniósł najwyższą cenę – został skazany na śmierć. Do dzisiaj nie odnaleziono miejsca pochówku „Zagończyka”.
PL
Głównym celem niniejszego eseju jest analiza trendów konfliktów zbrojnych podczas zimnej wojny i w okresie następującym po niej. Niezmiernie ważne jest, aby zdefiniować konflikty zbrojne i wojny, ponieważ można je postrzegać w rożny sposób. Autor położył nacisk zarówno na typologię, jak i na dane statystyczne, aby zilustrować częstotliwość występowania konfliktów zbrojnych w obu okresach. Tekst jest studium porównawczym obu okresów, dzięki któremu można wyciągnąć wnioski dotyczące problematyki z okresu 1945–1989 oraz po roku 1989. Jednakże nowe typy konfliktów, podobnie jak nowe podejście do nich jako nowego zjawiska, zostały jedynie zarysowane.
EN
The major purpose of the essay is to analyse trends in the Cold War and post-Cold War armed conflicts. It is important to bear in mind the necessity of definitions of armed conflicts and wars, etc., since it might be understood in different ways. The author emphasised the typology of armed conflicts in the Cold and post-Cold War era as well as statistical data so as to illustrate the frequency of armed conflicts in both periods. The article presents a comparative study of both periods so as to draw a conclusion regarding the problem in the period of 1945–1989 and post-1989 periods. However, the new types of conflicts as well as the new approach towards them as a new phenomenonhas only been touched.
EN
The author of the article begins his considerations with explaining the notion of guerilla warfare and then carries out a detailed analysis of the insurrection plans that crystallized within the „red” organizations in 1862–1863. He directs the discussion towards answering the following question: was the January Uprising planned in advance as guerilla warfare or was taking on this form of fight enforced on the uprising leaders by some other circumstances? Analyzing the subsequent projects of the uprising: by Ludwik Mierosławski, Jarosław Dąbrowski, Zygmunt Padlewski and Józef Narzymski, as well as Zygmunt Sierakowski, the author tries to find the answer to the question posed above. At the same time, the assessment of the plausibility of individual uprising plans is only a background for the main thread of the analysis.
RU
В начале данной статьи автор выясняет понятие партизанской войны, а затем подробно анализирует повстанческие планы, какие сформировались в организации „красных” в 1862–186 гг. Автор ищет ответ на вопрос: планировалось ли январское восстание изначально как партизанская война, или же к такой его форме его привело командование и прочие обстоятельства? Автор анализирует с этой точки зрения и другие повстанческие проекты (Людвика Мерославского, Ярослава Домбровского, Зыгмунта Падлевского и Юзефа Нажимского, а также Зыгмунта Сераковского), стараясь найти ответ на этот вопрос. При этом сама оценка реальности отдельных повстанческих планов является лишь фоном для главного направления этого поиска.
PL
Autor niniejszego artykułu rozpoczyna swoje rozważania od wyjaśnienia pojęcia wojny partyzanckiej, następnie zaś dokonuje szczegółowej analizy planów powstańczych, jakie wykrystalizowały się w łonie organizacji „czerwonych” w latach 1862–1863. Swoje rozważania ukierunkowuje w stronę odpowiedzi na pytanie: czy powstanie styczniowe z góry zaplanowane było jako wojna partyzancka, czy też do przyjęcia takiej formy walki zmusiły kierownictwo powstania inne okoliczności? Analizując pod tym kątem kolejne projekty powstańcze: Ludwika Mierosławskiego, Jarosława Dąbrowskiego, Zygmunta Padlewskiego i Józefa Narzymskiego oraz Zygmunta Sierakowskiego, autor stara się odnaleźć odpowiedź na powyżej postawione pytanie. Przy czym sama ocena realności poszczególnych planów powstańczych stanowi jedynie tło głównego wątku rozważań.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.