Search results

1

War – Just or Justifiable? A Christian Orthodox Perspective

100%

Nowosad S.

Studia Oecumenica

|

2016

|

vol. 16

113-122

EN

Being sent to the world Christianity had to determine its moral assessment of different worldly realities, war and peace among them. While the Western tradition rather early developed a just war doctrine, the East took a different path. War has constantly been perceived as evil though in some circumstances necessary and hence justifiable (but strictly speaking neither “just” nor “good”). Both the Greek Fathers and later Eastern authors and Church figures, like Ecumenical Patriarch Bartholomew, would develop their understanding of warfare as “irrational” and an obstacle on every Christian’s path to theosis. The Russian Orthodox Bishops’ The Basis of the Social Concept is a rare example of a more elaborated theory of the justification of warfare.

PL

Inaczej niż na Zachodzie, chrześcijański Wschód o wiele ostrożniej formułował teorię wojny sprawiedliwej (ius ad bellum). Widział wojnę zawsze jako zło, jakkolwiek w pewnych okolicznościach uznawał jej konieczność. W centrum prawosławnej teologii i liturgii jest zawsze pokój jako wyjątkowy i zobowiązujący dar Boży. Angażowanie się w wojnę, nawet jeśli konieczne, staje się przeszkodą na drodze od theosis, która ma być celem dla każdego chrześcijanina. Uznając irracjonalność wojny i niemożliwość jej pogodzenia z wolą Bożą, teologia prawosławna odnotowała jednak próby określenia warunków jej podjęcia, jak i sposobów ograniczenia jej złych skutków (ius in bello). Wielokrotnie przeciwko niegodziwości wojny wypowiadał się Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej, a względnie pełne opracowanie etycznych aspektów wojny dali prawosławni biskupi rosyjscy w 2000 r.

2

Terroryzm i wojna sprawiedliwa Josepha Ratzingera

88%

Pogoda-Kołodziejak A.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2016

|

vol. 13

|

issue 13

157-166

PL

Według chrześcijańskich teologów wojna jest skutkiem grzechu ludzkiego. Tak samo jak Kościół poucza wiernych, jak zwalczać grzech i jego skutki, tak też do jego zadań należy pouczanie, jak zapobiegać wojnie i jej unikać, ukazując jednocześnie warunki, w jakich jest ona możliwa. Czym jest terroryzm a czym wojna sprawiedliwa według Kardynała Josepha Ratzingera? Chrześcijaństwo głoszące szacunek i miłość wobec ludzi zderza się z hasłem „świętej wojny” głoszonym przez islamskich ekstremistów. Człowiek ma prawo do słusznej obrony i stawia sobie pytanie o to, w jaki sposób ma reagować na skierowaną ku niemu przemoc i agresję. Kardynał Joseph Ratzinger stara się zgodnie z myślą Kościoła wskazywać drogi poszukiwania, by terroryzm nie doprowadził do zniszczenia cywilizacji.

3

„Wojna sprawiedliwa” - pożyteczna fikcja czy realistyczny postulat?

75%

Bartula P.

Folia Philosophica

|

2017

|

vol. 38

EN

As the well-known proverb goes, war is a continuation of politics by other means. Every realistic political perspective acknowledges the possibility of war as the last resort in solving agonal conflicts. As such, politics is to war as the threat of force is to its actual use.With skepticism, my paper explores the presupposition that war can be a lawful, legitimate instrument of politics. Specifically, I consider two opposing “just war” paradigms- the realistic and moralistic.

PL

Znane jest powiedzenie, że wojna jest kontynuacją polityki za pomocą innych środków. Oznacza to, że każda realistyczna polityka bierze pod uwagę możliwość wojny jako ostateczny środek rozstrzygania agonalnego sporu. Polityka ma się zatem do wojny tak, jak zagrożenie użycia siły do jej realnego zastosowania. W swoim referacie sceptycznie rozważę możliwość przekształcenia wojny w urządzenie prawne. Przedstawię dwa przeciwstawne kanony rozważania wojny sprawiedliwej: realistyczny i moralistyczny.

4

Just war against infidels? Similar answers from Central and Western Europe

63%

Díaz B.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

55-75

EN

The aim of this paper is to take a closer look at the similitudes between the ideas of Paweł Włodkowic (Paulus Vladimiri) and Francisco de Vitoria concerning the relations between Christians and infidels, especially on the issue of just war, and to advance a hypothesis to explain such similarities. Both scholars come from “frontier States” in the process of expansion and in close contact with non-Christian peoples. They had therefore direct knowledge of these different human groups. The equality between Christians and infidels, the right of all men to property and self-rule as well as their freedom to accept faith, the idea of a community of mankind, are some of the concepts developed by both thinkers. That is why they have been pointed out as beginners of the modern ius gentium. At the end of the paper, I will advance a hypothesis on the influence of Włodkowic on Vitoria.

5

Wojna sprawiedliwa i wojna święta: raz jeszcze

63%

Walzer M., Cebula A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

21-40

EN

This article describes the arguments of Paul Wladimiri, a 15th century Polish philosopher/theologian, about the justice of war (jus ad bellum). It defends his claim that natural reason sets limits on warfare and, specifically, bars holy wars, like the crusades of the Teutonic Knights – and, by extension, the wars of jihadist militants today. It also bars the ideological crusades of secular militants.

PL

Artykuł omawia argumenty Pawła Włodkowica, polskiego filozofa/teologa z XV wieku, dotyczące wojen etycznie usprawiedliwionych (ius ad bellum). Autor opowiada się za przyjęciem twierdzenia Włodkowica, zgodnie z którym rozum naturalny wyznacza granice dla uzasadnionych działań zbrojnych, a w szczególności zakazuje wszczynania wojen świętych, takich jak krucjaty Zakonu Krzyżackiego, wykluczając tym samym również wojny prowadzone przez współczesnych bojowników dżihadu. Zakazuje on także prowadzenia operacji militarnych wspieranych przez bojowo nastawionych rzeczników ideologii świeckich.

6

From Vladimiri's just war to Kelsen's lawful war: the universality of the "bellum justum" doctrine

63%

Widłak T.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

77-96

EN

The article explores Hans Kelsen’s theory of just war (bellum justum). It addresses the question of how and why the leading modern positivist thinker in fact embraced a key natural law theory, the concept of just war. In exploring this question, it collates the Viennese philosopher’s views with those of Polish late Middle Ages philosopher and lawyer, Paulus Vladimiri, who developed his own version of the bellum justum doctrine. In the first step, an outline of Paulus Vladimiri’s views on just war is presented. Secondly, the article offers an overview of two key theses of Kelsen’s theory of international law in order to provide the necessary context for his use of the term bellum justum. Next, the analysis moves to answering the question of whether Kelsen’s position might in fact be described as naturalist. In the last part, the article adds to some criticism of Kelsen’s use of the term “just war”. The conclusion underlines the points of intersection between the two doctrines. Although Kelsen’s attempt to harness the just war tradition within the confines of his own pure theory of law seems to have largely failed, it exemplifies a degree of universalism of the just war tradition and its potential for transcending divisions among schools of legal and philosophical thinking.

7

W czterdzieści lat po publikacji "Wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych" Michaela Walzera. Kilka uwag na temat zasady równego statusu moralnego uczestników działań zbrojnych

63%

Cebula A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

165-185

EN

This article contains a brief analysis of a key assumption of Michael Walzer’s version of just war theory, presented in his main work devoted to the ethics of war. In compliance with the requirement of the author of Just and unjust wars, the controversial nature of the principle of the moral equality of soldiers is exposed through a close analysis of the course of events marking the beginning of World War II – one of the main issues dealt with in Walzer’s book. The exclusion of individual responsibility for taking part in a military operation that finds no moral justification seems to entail a number of consequences that put a heavy burden on Walzer’s overall model of military ethics. In order to maintain the required level of coherence in just war theory one may need to modify Walzer’s principle of the moral equality of soldiers – at least in relation to the participants of the so-called devastating war.

PL

Artykuł zawiera szkicową analizę jednego z najważniejszych założeń teorii wojny sprawiedliwej zaprezentowanej przez Michaela Walzera w jego głównym dziele poświęconym etyce wojny. Zgodnie z postulatem autora Wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych, kontrowersyjny charakter zasady moralnej równości żołnierzy wyeksponowany zostaje poprzez jej konfrontację z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń wyznaczających początek konfliktu zbrojnego, stanowiącego główny przedmiot rozważań Walzera, tj. drugiej wojny światowej. Wykluczenie indywidualnej odpowiedzialności osób biorących udział w operacji militarnej, która nie znajduje żadnego moralnego uzasadnienia, wydaje się pociągać za sobą szereg konsekwencji stanowiących poważne obciążenie dla całościowego modelu Walzera. Utrzymanie niezbędnego poziomu koherencji teorii wojny sprawiedliwej łączy się z koniecznością modyfikacji walzerowskiej zasady równości – przynajmniej w odniesieniu do uczestników tzw. wojny wyniszczającej.

51%

Wichrowski M.

Przegląd Humanistyczny

|

2015

|

vol. 59(1 (448))

9-30

PL

The aim of the article is to present the issues related to human life protection. First, the author discusses the legal matters related to the European Declaration of Human Rights in the context of value of life. Then, principles of sanctity of life of an innocent human according to the Catholic ethics (from Saint Agustin through Pius XII to John Paul II) are investigated. The Christian attitude is dominant in the continental and broader Anglo-Saxon medical law systems. Utilitarianism with Dutch law as the juridical representative brings the opposing solution. From the point of view of these two fundamental systems, the author presents contemporary thanatology and its notions: the definition of brain stem death, euthanasia, abortion, medical futility, suicide, death penalty, palliative care. Reference to the EU law allows to understand why in case of contentious issues, the member states are free (with the exception of capital punishment) to choose solutions. Thus, certain medical law systems (e.g. Polish solutions) are determined by the principle of the sanctity of life of an innocent human (prima facie), while others (e.g. Holland) to a greater extent follow the utilitarian models. In any case, however, human life is precisely protected under the Declaration of Human Rights.

14

Starotestamentowe źródła Augustyńskiej teorii wojny sprawiedliwej. Rozważania nad fragmentem Contra Faustum

51%

Tulejski T.

Forum Teologiczne

|

2014

|

vol. 15

161-173

PL

Autor argumentuje, że Augustyńska teoria wojny sprawiedliwej nie jest jedynie Chrystianizacją koncepcji Cycerona. Wskazuje, że w już traktacie Contra Faustum, napisanym przed De Civitate Dei, Augustyn opierając się na argumencie zaczerpniętym ze Starego Testamentu określa zasadnicze komponenty wojny sprawiedliwej: kompetentną władzę (competent authority), słuszną przyczynę (just causa), prawą intencję (right intention) i pokój jako ostateczny cel wojny (peace as the ultimate objective of war). Podążając tym tropem Autor rekonstruuje koncepcję wojny sprawiedliwej funkcjonującą w starotestamentowej narracji o wojnach Narodu Wybranego. Kompetentną władzą, która może wydać rozkaz rozpoczęcia wojny są w Starym Testamencie sędziowie, a później prorocy, jako ci, którzy komunikują Izraelowi wolę YHWH, który jest jego absolutnym Panem. Wynika to wprost z teologii Przymierza, w której Izrael wybrany zostaje przez YHWH i wchodzi z nim w szczególną relację. Wszczynane są one na podstawie sprawiedliwej przyczyny, za sprawą krzywdy wyrządzonej przez inne plemion Izraelowi. Wojnom towarzyszy słuszna intencja ponieważ Izrael walczy tylko o to, co mu się, zgodnie w wolą Stwórcy, należy i nie są one powodowane pragnieniem czynienia zła i wyrządzenia krzywdy. Ich ostatecznym celem jest osiągniecie sprawiedliwego pokoju. Autor wykazuje zatem, że argument jurydyczny miał istotne znaczenie dla usprawiedliwienia niektórych akcji militarnych starożytnego Izraela. Stąd obok inspiracji cycerońskiej koncepcja istniejąca wśród plemion Izraelitów była podstawą dla sformułowani chrześcijańskiego usprawiedliwienia wojny.

EN

The author argues that the Augustinian theory of just war does not constitute merely a Christian version of Cicero's insight. He indicates that Augustine drew his argument from the Old Testament and stated it in his treatise Contra Faustum written already before his famous De Civitate Dei. It is in Contra Faustum that Augustine described the main components of just war – competent authority, just causa, right intention and peace as the ultimate objective of war. Following this train of thought, the author reconstructs the notion of just war as described in the Old Testament narrations concerning the wars conducted by the Chosen People. The authority to launch a war belonged originally to the judges and later on to the prophets who communicated the will of God to the people of Israel. These wars were conducted as a result of just cause, i.e. harm done to Israel by other tribes. They were motivated by the right intention since behind the war stood the will of God that indicated what truly belonged to Israel rather than Israel's desire to wrong others or do harm to them. Finally, the ultimate goal of these efforts was nothing more than peace. The author claims that this juridical argument played a considerable role in justifying various military actions taken by ancient Israel. Accordingly, he states that the Christian notion of just war has a dual origin – Ciceronian as well as Biblical – stemming from the Old Testament.

DE

Der Autor argumentiert, dass die von Augustinus erarbeitete Theorie des gerechten Krieges nicht bloß eine Christianisierung des Konzepts von Cicero ist. Es wird darauf verwiesen, dass schon im Traktat Contra Faustum, geschrieben vor De Civitate Dei, Augustinus, zurückgreifend auf ein Argument aus dem Alten Testament, die grundsätzlichen Bedingungen des gerechten Krieges aufzeigt: eine kompetente Autorität, ein gerechter Grund, eine rechte Intention sowie der Friede als das letzte Ziel des Krieges. Dieser Spur folgend rekonstruiert der Autor das Konzept des gerechten Krieges, welche für die alttestamentliche Narration über die Kriege des außerwählten Volkes charakteristisch ist. Die kompetenten Autoritäten, die den Befehl zum Beginn eines Krieges erteilen, sind im Alten Testament die Richter, später die Propheten, als jene, die Israel den Willen YHWH, der dessen absoluter Herr ist, kundtun. Dies folgt unmittelbar aus der Bundestheologie, nach der Israel von YHWH ausgewählt wurde und in ein besonderes Verhältnis mit ihm tritt. Die Kriege werden anhand einer gerechten Ursache, nämlich den Schäden, die andere Völker Israel angetan haben, geführt. Die Kriege werden auch durch die rechte Intention geleitet, da Israel nur um das kämpft, was ihm gemäß dem Willen Gottes zusteht, und sie werden schließlich nicht mit der Absicht geführt, Böses zu tun und Unrecht zu etablieren. Ihr letztes Ziel ist das Erreichen des gerechten Friedens. Der Autor zeigt also auf, dass das Rechtsargument eine wichtige Bedeutung bei der Rechtfertigung einiger Militäraktionen des Alten Israel hatte. Daher war für die Formulierung der christlichen Rechtfertigung des Krieges, neben den Inspirationen von Cicero, auch das bei den israelitischen Stämmen vorhandene Konzept von Bedeutung.

15

Recognition and restraint: Relocating a just peace in Christian ethics

51%

Tyler A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2015

|

vol. 51

|

issue 2

159-172

EN

John Paul II’s encyclical Veritatis Splendor continues to proffer a dynamic and relevant contribution to the ethical discourse surrounding just peacemaking. Concerning the human phenomena of organized violent conflict, this article explores the textual and philosophical resources advocating restraint and recognition within Veritatis Splendor. It investigates how these two concepts might be understood within an integrative moral framework of freedom and truth, and how they locate intrinsic meaning within a variety of cultural contexts. Moreover, this article demonstrate how these two faith-informed concepts, espoused within the main conceptual tenets of the encyclical, might be harnessed in a more deliberate way in the field of moral philosophy to help facilitate more inclusive and germane strategies for normative judgments in the praxis of just peacemaking.

16

Wokół definicji terroryzmu C.A.J. Coady’ego

51%

Kuniński T.

Diametros

|

2012

|

issue 33

40-57

PL

W swoim artykule przywołuję wpływową definicję terroryzmu C.A.J. Coady’ego i omawiam jej poszczególne elementy. W toku wywodu podaję różne definicje terroryzmu i staram się wykazać, że spora ich część odbiega od potocznego rozumienia pojęcia terroryzmu, a niektóre prowadzą do absurdalnych konsekwencji. Podkreślam, że brak odpowiednich ustaleń rozmywa różnice pomiędzy licznymi przejawami politycznej przemocy.

EN

In my article I focus on C. A. J. Coady’s influential definition of terrorism and discuss its most important elements. I compare various definitions of terrorism and show that many of them depart from the ordinary understanding of the term and some lead to ridiculous consequences. I conclude that the lack of adequate distinctions blurs the differences between various types of political violence.

17

From Paul Vladimiri to Gustavo Zagrebelsky. Constitutional justice in the age of hybrid warfare

45%

Kobyliński A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

97-113

EN

Paul Vladimiri (1370–1435) was a distinguished Polish scholar and jurist who defended the rights of Poland and native non-Christian tribes against the Teutonic Knights and their policies of conquest. He expressed the view that a world guided by the principles of peace and mutual respect among nations was possible, and that pagan nations had a right to peace and to possession of their own lands. Vladimiri’s analysis of the right of native peoples to self-determination anticipated by several hundred years the investigations of many subsequent authors – including Francesco Vittoria, Bartolome de Las Casas, Hugo Grotius, and John Marshall. The influence of his views can be seen today, among others, in the theory of constitutional justice developed by the Italian legal theorist Gustavo Zagrebelsky. The main purpose of this article is to outline the views of Vladimiri and Zagrebelsky, and to analyze the principles of constitutional justice in its global dimension as a tool for resolving conflicts between states in the age of hybrid wars.

Refine search results

War – Just or Justifiable? A Christian Orthodox Perspective

Terroryzm i wojna sprawiedliwa Josepha Ratzingera

„Wojna sprawiedliwa” - pożyteczna fikcja czy realistyczny postulat?

Just war against infidels? Similar answers from Central and Western Europe

Wojna sprawiedliwa i wojna święta: raz jeszcze

From Vladimiri's just war to Kelsen's lawful war: the universality of the "bellum justum" doctrine

W czterdzieści lat po publikacji "Wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych" Michaela Walzera. Kilka uwag na temat zasady równego statusu moralnego uczestników działań zbrojnych

Теория справедливой войны: причины актуализации концепции

Paulus Vladimiri and His Forgotten Concept of the Just War

Just war in the classical world: Grece and Rome

Was the 1982 Lebanon war a just war?

Edmund Burke: bezpieczeństwo i pokój europejski

Prawo do życia

Starotestamentowe źródła Augustyńskiej teorii wojny sprawiedliwej. Rozważania nad fragmentem Contra Faustum

Recognition and restraint: Relocating a just peace in Christian ethics

Wokół definicji terroryzmu C.A.J. Coady’ego

From Paul Vladimiri to Gustavo Zagrebelsky. Constitutional justice in the age of hybrid warfare