Search results

1

Poetki wobec końca – liryka najnowsza a antropocen

100%

Czyżak A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2023

|

vol. 11

196-207

EN

This article considers the Anthropocene, global warming, and climate catastrophe as special challenges for humanity and as literary themes in contemporary poetry. In poems written by women during the last few years, these problems are presented in ways that transform our common perception and collective emotions. Interpretation of texts (written by Ewa Lipska, Marzanna Bogumiła Kielar, Julia Fiedorczuk, Urszula Zajączkowska, Justyna Bargielska, Ilona Witkowska, Małgorzata Lebda) lead to wider‑ranging results: the Anthropocene, as probably the last epoch in the history of the human world, must be perceived as a specific call for restorative activities for individuals and all mankind.

PL

Głównym celem artykułu są rozważania poświęcone antropocenowi, globalnemu ociepleniu i katastrofie klimatycznej pojmowanym jako wyjątkowe wyzwanie dla ludzkości oraz literacki temat w najnowszej poezji. W wierszach pisanych przez poetki w ciągu ostatnich kilku lat ta problematyka została podjęta na różne sposoby, prowadzące jednak do przeobrażeń wspólnotowej świadomości i zbiorowych emocji. Interpretacje utworów (pisanych m.in. przez Ewę Lipską, Marzannę Bogumiłę Kielar, Julię Fiedorczuk, Urszulę Zajączkowską, Justynę Bargielską, Ilonę Witkowską, Małgorzatę Lebdę) wiodą do szerzej zakrojonych wniosków: antropocen, jako być może ostatnia epoka w dziejach znanego nam świata, musi być traktowany jako szczególne wezwanie do ratowniczych działań, tak dla jednostek, jak i całego rodzaju ludzkiego.

2

Poezja otwartych ran. Stygmateksty Teresy Ferenc

84%

Szopa K.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2023

|

issue 46

185-206

EN

The article is an attempt at reading the poetry of Teresa Ferenc through the prism of feminist politics of mourning. Using Hélène Cixous’s neologism “stigmatext,” I argue that the figure of an “open wound” constitutes Ferenc’s poetic imagination. This figure refers not only to the tragic event of pacification of Sochy – Ferenc’s family village – but also to the specifically understood relation with mother as is conceived in our culture. Motherhood functions here as a synecdoche of stigmatized otherness. From this point of view, poetry of open wounds emerges as an integral element of Ferenc’s ethical program, which is opposed to the phallogocentric logic of war, death, and destruction.

PL

Niniejszy artykuł stanowi propozycję odczytania poezji Teresy Ferenc przez pryzmat feministycznej polityki żałoby. Posługując się pojęciem „stygmatekstu”, ukutym przez Hélène Cixous, wskazuję, że w centrum wyobraźni twórczej poetki znajduje się otwarta rana. Figura ta odsyła ona nie tylko do tragedii, jaką była pacyfikacja Soch, rodzinnej wsi poetki, ale też do szczególnie rozumianej, ponadjednostkowej więzi z matką. Matczyność funkcjonuje bowiem u Ferenc jako synekdocha stygmatyzowanej inności. Poezja otwartych ran staje się zatem nieodzownym elementem programu etycznego Ferenc, wymierzonego w fallogocentryczną logikę wojny, śmierci i zniszczenia.

3

“The open book of ill fate”: Maria Czajkowska's melancholy poems

84%

Samborska-Kukuć D., Samborska-Kukuć D.

Ruch Literacki

|

2021

|

issue 1

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Ruch Literacki

1 Czyżak A.

1 Samborska-Kukuć D.

1 Szopa K.

2 2023

1 2021

Poetki wobec końca – liryka najnowsza a antropocen

Poezja otwartych ran. Stygmateksty Teresy Ferenc

“The open book of ill fate”: Maria Czajkowska's melancholy poems