Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  współpraca rozwojowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Od początku XXI wieku obserwuje się wzrost poziomu pomocy rozwojowej. W udzielanie pomocy krajom rozwijającym się są zaangażowane nie tylko najbardziej rozwinięte gospodarki świata, ale także arabskie kraje naftowe i gospodarki wschodzące. Każda grupa donatorów kieruje się własnymi zasadami udzielania pomocy. Obecnie do najważniejszych azjatyckich donatorów należą Japonia i Chiny. Kraje te wraz z Koreą Południową stosują bardzo zbliżone strategie udzielania pomocy rozwojowej. Przede wszystkim, politykę pomocy rozwojowej podporządkowały osiąganiu korzyści narodowych. Japonia, Chiny i Korea Południowa pomoc rozwojową zastąpiły współpracą rozwojową. Unikają hierarchicznej relacji donator – odbiorca i nie interweniują w sprawy wewnętrze krajów beneficjentów. Często udzielają pomocy w celu zwiększenia siły nabywczej krajów odbiorców i zapewnienia sobie dostępu do nowych rynków zbytu. Pomoc azjatyckich donatorów nie zastępuje inwestycji zagranicznych w krajach – odbiorcach, ale ułatwia ich napływ. Często jest skutecznym narzędziem dyplomacji surowcowej. Według Japonii, Chin i Korei pomoc ma wzmacniać postawę samopomocy w krajach odbiorcach, a nie ją zastępować. W związku z tym, najczęściej ma formę pożyczek, które trzeba spłacać. Perspektywa spłaty wymusza bardziej przemyślane inwestycje rozwojowe oraz wzrost dyscypliny fiskalnej w krajach odbiorcach. Pomoc jest przeznaczana głównie na realizację określonych projektów mających na celu poprawę infrastruktury. Polityka pomocy azjatyckich donatorów skupia się na osiąganiu wzajemnych korzyści wynikających z połączenia pomocy rozwojowej, inwestycji i handlu.
XX
Since the beginning of the twenty-first century a huge increase in the level of development assistance has been observed. Development assistance is provided not only by developed countries but also by oil Arab countries and emerging economies. Each group of donors uses its own rules of providing foreign aid. Now, Japan and China are the most important Asian donors. The mentioned countries together with South Korea use very similar development assistance strategies. First of all, their policies of development assistance are subordinated to achieving national benefits. Japan, China and South Korea replaced development assistance with development cooperation. They try to avoid the hierarchical relation donor-recipient country and do not interfere in the inner affairs of their recipients. They often provide foreign aid to increase a purchasing power of recipients and to secure an access to new markets. Asian development assistance does not replace foreign investments but facilitates their inflow to recipient countries. It is also an effective tool of the resource diplomacy. Japan, China and South Korea claim that development assistance should support self-help efforts of recipients not replace them. As a result, Asian foreign aid is mainly provided in form of loans which must be repaid. The perspective of repayment forces more thoughtful development investments and increases fiscal discipline in recipient countries. Asian aid is primarily directed to infrastructure projects. Development assistance policy of Asian donors focuses on mutual benefits that result from the combination of aid, investments and trade.
EN
Germany is the third largest Development Assistance Committee (DAC) provider in terms of volume. The beginnings of German development policy date back to the late 1950s. The Federal Ministry for Economic Cooperation (BMZ) was created in 1962, and the German Development Institute (DIE) was founded in 1964. Over the last 55 years German development policy passed through numerous phases guided by the diversity of interests and principles. In order to make Germany's international cooperation and sustainable development activities more effective and efficient BMZ highlights the importance of successful cooperation between the academic world and politics and the direct input of scientific expertise into political practice. For example, the SFB 700 “Governance in Areas of Limited Statehood” is an interdisciplinary research center established by the German Research Foundation (DFG) at the Freie Universität Berlin. It provides research and analysis of the various modes of governance in areas of limited statehood from empirical and normative perspectives. The German Development Institute supports the BMZ to enhance its development cooperation policy making. This paper focuses on the German development research and discourse arena, and on the leading Think Tanks for development policy in Germany: Deutsches Institut für Entwicklungspolitik (DIE), Zentrum für Entwicklungsforschung (ZEF), German Institute of Global and Area Studies (GIGA) das Institut für Entwicklungsforschung und Entwicklungspolitik (IEE) and Institut für Entwicklung und Frieden (INEF). This article investigates the present German discourses on the opportunities, needs and practices of cooperation between the political sphere and scientific theory.
PL
Niemcy należą obecnie do największych dawców oficjalnej pomocy rozwojowej. Początki niemieckiej współpracy rozwojowej sięgają końca lat 50. W 1961 r. powstało Federalne Ministerstwo Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (BMZ), w ślad za tym w 1964 r. utworzono Niemiecki Instytut Polityki Rozwojowej. W ciągu kolejnych 55 lat polityka rozwojowa RFN przechodziła liczne fazy, kierując się zróżnicowanymi interesami i zasadami. Co więcej, zwiększeniu skuteczności niemieckich wysiłków rozwojowych na rzecz państw rozwijających się zarówno w przeszłości jak i obecnie służy współpraca rządu federalnego ze światem nauki. Jej przykładem jest między innymi specjalna jednostka badawcza Sonderforschungsbereich 700, finansowana ze środków Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG). Do jej zadań należy wypracowanie koncepcyjnych podstaw niemieckiej polityki zagranicznej wobec krajów niestabilnych, głównie w zakresie wspierania rządów prawa, demokracji i reformy sektora bezpieczeństwa. A także współfinansowane przez BMZ projekty badawcze Niemieckiego Instytutu Polityki Rozwojowej (Deutsches Institut für Entwicklungspolitik, DIE). W pierwszej części artykułu zarysowano teoretyczne aspekty badań nad pomocą rozwojową w Niemczech oraz scharakteryzowano główne ośrodki badawcze zaangażowane w tę sferę niemieckiej aktywności: Deutsches Institut für Entwicklungspolitik (DIE, Bonn, Zentrum für Entwicklungsforschung (ZEF, Bonn), das German Institute of Global and Area Studies (GIGA, Hamburg) oraz Institut für Entwicklung und Frieden (INEF, Duisburg). W drugiej części przedstawiono przykłady odpowiedzi świata nauki na presję poszukiwania rozwiązań w obszarze współpracy rozwojowej wobec rosnących wyzwań międzynarodowych.
EN
The paper examines the factors that determined the emergence of non-governmental development organizations (NGDOs) in Poland and their impact on the appropriation of development norms and practices by the Polish aid system. These processes are understood as a natural continuation of, on the one hand, the international appeal of the trade union and mass movement "Solidarność" in the 1980s and, on the other hand, the country’s participation, dating back to the Cold War era, in the system of development aid. The contemporary development cooperation system has been shaped by geo-political factors. Polish aid, however, has also benefited from its cooperation with the NGDO sector, which willingly shared its hands-on experience and know-how in providing humanitarian aid, development cooperation, and global education projects. The indirect influence of foreign donors on Polish development cooperation should likewise be acknowledged.
PL
Artykuł przedstawia czynniki, które ukształtowały ewolucję polskich organizacji pozarządowych zaangażowanych w politykę rozwojową oraz wpływ tych podmiotów na przyswojenie praktyk i norm związanych z międzynarodową współpracą na rzecz rozwoju przez rządowy program „Polska pomoc”. Procesy te są rozumiane jako kontynuacja posłania NSZZ „Solidarność” do ludzi pracy Europy Wschodniej oraz zaangażowania Polski w międzynarodową współpracę na rzecz rozwoju jeszcze z czasów „zimnej wojny”. Współczesny system współpracy rozwojowej ukształtowany został przez czynniki geopolityczne. Niemniej jednak rządowy program „Polska pomoc” zyskał na współpracy z polskim sektorem pozarządowym, który podzielił się swoją wiedzę i doświadczeniem w dostarczaniu pomocy humanitarnej, współpracy rozwojowej oraz edukacji globalnej. Uwzględniono również pośredni wpływ zagranicznych darczyńców w analizowanych procesach.
PL
Przezwyciężenie kryzysu uchodźczego jest „najwyższym priorytetem” niemieckiej polityki rozwojowej. Niemieckie zaangażowanie koncentruje się przede wszystkim na zwalczaniu strukturalnych przyczyn uchodźctwa, wsparciu uchodźców i stabilizacji regionów przyjmujących. Polityka rozwojowa ma być prewencyjną polityką na rzecz pokoju. Ukazane zostały m.in. założenia inicjatywy Federalnego Ministerstwa Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (BMZ) Ofensywy zatrudnienia na Bliskim Wschodzie oraz jej realizacja.
EN
Finding a way to deal with the refugee situation is a matter of top priority for German development policy. This paper analyses the contribution of the German development policy to dealing with the growing influx of refugees from war zones and crisis areas into Europe. It deals with the question of the role of the development policy to forestall displacement. The German activities address three areas of intervention: tackling the root causes of displacement, supporting refugees and stabilising host regions. Among other things, the analysis takes a look at an initiative launched by the Federal Ministry for Economic Cooperation and Development (BMZ) Middle East Employment Drive.
PL
Sektor energetyczny należy do priorytetowych obszarów wsparcia polityki rozwojowej Niemiec. Jednocześnie jego ukierunkowanie na zrównoważone wykorzystanie energii w państwach-beneficjentach pomocy rozwojowej pozwala kształtować przewodnią rolę Niemiec w globalnej polityce zrównoważonego rozwoju. Artykuł przedstawia sposób forsowania zrównoważonego wykorzystania energii w niemieckiej współpracy rozwojowej, koncentrując się na wybranych jej aspektach. Na tle kształtowania się koncepcji zrównoważonego rozwoju w międzynarodowym dyskursie omówiona została jego rosnąca rola w kolejnych etapach niemieckiej strategii współpracy na rzecz rozwoju. Jednocześnie zwrócono uwagę na niemiecki potencjał w kształtowaniu pomocy rozwojowej w obliczu nasilających się wielorakich wyzwań zagrażających osiągnięciu celów zrównoważonego rozwoju.
EN
The energy sector is one of the priorities of German development cooperation. The German Federal Ministry for Economic Cooperation and Development (BMZ) focuses in particular on the areas of renewable energy and energy efficiency in partner countries. This paper gives a short summary of the German policy towards developing states in the energy sector, portrays their limitations, efforts and strategies for the future. It deals with the question of the role of Germany to lay the foundations for a global switch to sustainable energy and to provide more leadership in the global development context in the future. The analysis takes a look at forthcoming global and development threats and the Germany’s potential, particularly in addressing these challenges.
EN
After the relatively successful system transformation, some young democratic countries from Central and Eastern Europe which used to receive democratic aid in the 1980s and 90s have engaged as new donors in assisting pro-democratic changes in other post-communist countries. The donor-recipient relations between two post-communist countries can be observed on the example of the development of cooperation between Poland and Ukraine. This paper deals with Polish assistance to new media in Ukraine in from 2007-2017 as a part of supporting democracy in Ukraine under the Polish Cooperation Development Program. Firstly, this work examines whether the Polish government’s support of Ukrainian media as part of cooperation development will be sustained regardless of changes in the Polish government. Secondly, the paper explores whether Polish NGOs tailor their projects, financed by the Polish MFA, to the recipients’ respective needs and the current situation in Ukraine. By examining Polish media assistance, the authors aim to explain the efforts of the new donor in developing media in a partner country, emphasizing the relation between the involvement of external actors and the presence of independent media which play an important role in democratization processes.
PL
W efekcie stosunkowo udanej transformacji systemowej niektóre młode, demokratyczne kraje, które jeszcze w latach 80-tych i 90-tych otrzymywały pomoc demokratyzacyjną, zaangażowały się w charakterze nowych donatorów we wspieranie pro-demokratycznych przemian w mniej rozwiniętych państwach. Relacje pomiędzy post-komunistycznymi donatorami a odbiorcami pomocy można obserwować na przykładzie współpracy rozwojowej Polski i Ukrainy. Artykuł koncentruje się na kwestii polskiego wsparcia rozwojowego, udzielanego Ukrainie w latach 2007–2017 w ramach Polskiej Pomocy. Niniejsza praca ma za zadanie udzielić odpowiedzi na pytania o to czy polskie, rządowe wsparcie dla ukraińskich mediów jest kontynuowane pomimo zmiany partii rządzącej oraz czy polskie organizacje pozarządowe, które realizują pomoc rozwojową w oparciu o finansowanie Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP, dopasowują swoje projekty do aktualnych potrzeb beneficjentów wsparcia i aktualnej sytuacji na Ukrainie. Autorki stawiają sobie jako cel zwrócenie uwagi na związki pomiędzy zaangażowaniem państw zewnętrznych i istnieniem niezależnych mediów a procesami demokratyzacji i wysiłkami, jakie podejmowane są przez tzw. nowych donatorów w państwach partnerskich.
EN
The refugee crisis has become one of the most important topics on the EU’s and also Germany’s domestic political agenda. This paper analyses the contribution of the German development policy to deal with the growing influx of refugees from war zones and crisis areas into Europe. It deals with the question of the role of the development policy to forestall displacement. The German activities address three areas of intervention: tackling the root causes of displacement, supporting of refugees and stabilising host regions. The analysis take look at – among others – an initiative launched by the Federal Ministry for Economic Cooperation and Development(BMZ) to Tackling the root causes of displacement, reintegrating refugees.
PL
Kryzys migracyjny jest niewątpliwie jednym z najważniejszych tematów wyznaczających obecnie niemiecką i europejską debatę publiczną. Artykuł analizuje wkład niemieckiej współpracy rozwojowej w przezwyciężanie sytuacji patowej spowodowanej masowym napływem imigrantów do Europy. Niemieckie zaangażowanie koncentruje się przede wszystkim na zwalczaniu strukturalnych przyczyn uchodźctwa, wsparciu uchodźców i stabilizacji regionów przyjmujących. Ukazane zostały m.in. założenia inicjatywy Federalnego Ministerstwa WspółpracyGospodarczej i Rozwoju (BMZ) Zwalczanie przyczyn uchodźctwa – reintegracja uchodźców oraz jej realizacja.
EN
This text describes the influence of the European Union’s regulations on the member states’ development cooperation. The article identifies and comments on relevant norms from the two key legal agreements on which the EU is based: the Treaty on European Union, and the Treaty on the Functioning of the European Union. It also highlights the content and show’s possible implication of subsidiary EU acts, that are included in the acquis, and need to be accepted by every country willing to join the EU. Currently, the leading and most comprehensive document regulating EU’s development cooperation is the new European consensus on development from 2017, which, formally, is just a non-binding joint statement of the EU institutions and governments. The goal of the text is to show the impact of the EU’s norms, including those non-legally binding, with regard to the creation, and further evolution, of development assistance donors.
PL
Tekst przybliża regulacje unijne dotyczące współpracy rozwojowej i wskazuje mechanizm wpływu, jaki wywierają one na wypełnianie roli donatora przez wstępujące do Unii Europejskiej (UE) państwa. Analiza nie ogranicza się tylko do norm prawnych, płynących choćby z traktatów, ale rozpatruje również dokumenty tworzące zobowiązania o charakterze politycznym, które notabene dominują w sferze unijnej kooperacji rozwojowej. Najbardziej aktualnym zbiorem zasad drugiego typu jest Nowy Europejski Konsensus w sprawie Rozwoju z 2017 r. W tekście weryfikowana jest hipoteza głosząca, że regulacje unijne są czynnikiem bezpośrednio wymuszającym podjęcie roli donatora pomocy rozwojowej przez kraj wstępujący do UE, a następnie determinującym kształt i wielkość jego współpracy rozwojowej.
PL
Przystąpienie do Unii Europejskiej (UE) znacznie wpłynęło na strukturę i wielkość polskiej Oficjalnej Pomocy Rozwojowej (ODA). Od 2004 roku większość pomocy przekazywana jest przez Polskę kanałami wielostronnymi (średniorocznie 73%), z dominującą wśród nich pozycją UE (rocznie 90% wielostronnej i jednocześnie 66% całości ODA). Głównym dysponentem polskich funduszy pomocowych pozostaje więc UE. Głównym celem niniejszego artykułu jest określenie wkładu (zarówno politycznego, jak i finansowego) Polski w politykę rozwojową Unii Europejskiej. Nie mniej istotna jest weryfikacja poziomu aktywności państwa w zakresie kształtowania tej polityki, co wiąże się z promowaniem własnych interesów (długo- i krótkoterminowych) na forum UE.
EN
Accession to the European Union (EU) significantly impacted the structure and volume of Poland’s Official Development Assistance (ODA). Since 2004, most of the Polish aid has been distributed through multilateral channels (annually 73% on average), with the dominant position among them of the EU (annually 90% of multilateral ODA and at the same time 66% of total ODA). The EU remains the main administrator of Polish aid resources. Therefore, the main aim of this article is to define the contribution (both in political and financial terms) that Poland makes to the European Union’s development policy. It is no less important to verify the state’s activity level in shaping this policy, which is related to promoting foreign policy interests (long-term and short-term) in the EU forum.
PL
Artykuł analizuje wpływ kwestii bezpieczeństwa na rolę współpracy na rzecz rozwoju. Od końca zimnej wojny, rosnącej wielkości ofi cjalnej pomocy rozwojowej (ODA) towarzyszył wzrost znaczenia interesów bezpieczeństwa państw-dawców pomocy. Współpraca rozwojowa w co raz większym stopniu staje się instrumentem pozwalającym na wyeliminowanie ponadgranicznych źródeł zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego. Na tle teoretycznych rozważań i interpretacji teorii sekurytyzacji, wypracowanej przez badaczy tzw. szkoły kopenhaskiej, analizie poddano wybrane aspekty dyskursu wokół współczesnego spojrzenia na rolę pomocy rozwojowej w konstruowaniu bezpieczeństwa.
EN
The article analyses the impact of security issues on the role of cooperation for development. Since the end of the Cold War, the growing size of official development assistance (ODA) has been accompanied by an increase in the security interests of donor countries. Development cooperation is increasingly becoming an instrument to eliminate cross-border sources of threats to international security. Against the background of theoretical considerations and interpretations of the theory of securitization, developed by researchers of the so-called The Copenhagen School, the selected aspects of discourse were analysed around a modern look at the role of development assistance in constructing security.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.