Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 145

first rewind previous Page / 8 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wsparcie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 8 next fast forward last
PL
Prezentowany artykuł poświęcony jest zawodowi asystenta rodziny oraz złożoności jego środowiska pracy. W ramach badań empirycznych starano się uzyskać odpowiedzi na pytania dotyczące współpracy asystenta rodziny z rodzinami wspieranymi, jak również z przedstawicielami instytucji pomocowych: policjantami, koordynatorami rodzinnej pieczy zastępczej, przedstawicielami edukacji i sądownictwa oraz pracownikami socjalnymi. Badano, jak kształtują się wzajemne relacje między grupami społecznymi i jaką pozycję społeczno-zawodową zajmują asystenci rodziny oraz jak oni sami wypowiadają się o swojej pracy. Badania empiryczne przeprowadzono w paradygmacie metodologii jakościowej, na terenie województwa opolskiego. Uczestnikami badań było 111 respondentów. Posłużono się techniką wywiadu pogłębionego, na podstawie trzech odrębnych kwestionariuszy wywiadu, po jednym dla asystentów rodziny, przedstawicieli służb pomocowych oraz rodzin wspieranych. Zebrany materiał empiryczny poddano analizie treści i wyodrębniono liczne wnioski.
PL
Celem artykułu jest analiza funkcjonowania rodzin wspierających. Pełnią one istotną rolę w procesie wsparcia rodziny naturalnej przeżywającej trudności w sprawowaniu opieki nad dziećmi oraz ich wychowaniu. W pracy z rodziną realizują zadania z zakresu opieki i wychowania dzieci, prowadzenia gospodarstwa domowego, kształtowania i pełnienia ról społecznych. Rodziny wspierające powoływane są oraz funkcjonują z ramienia gminy w oparciu o Ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. W artykule zawarte zostały aspekty prawne oraz dane liczbowe dotyczące działania rodzin wspierających. Aspekt prawny przedstawia zasady funkcjonowania, schemat rekrutacji z uwzględnieniem szeregu wymogów oraz zakres zadań realizowanych przez rodziny wspierające. Dane statystyczne prezentują analizę tendencji zmian w obszarze liczby funkcjonujących rodzin, czasu przebywania dzieci pod opieką rodzin wspierających i liczby rodzin objętych wsparciem. Rodziny wspierające stanowią coraz szerszy krąg jako forma wsparcia rodziny naturalnej przeżywającej trudności opiekuńcze i wychowawcze. Osoby, obejmując rodzinę wsparciem, wstępują w rolę autorytetu postępowania dla rodziców i wzorca „pozytywnego dorosłego” dla dzieci. Rodzina wspierająca jest wzorem rodzicielstwa, autorytetem pełnienia ról społecznych, przewodnikiem dokonywanej zmiany i nauczycielem życia codziennego rodziny. Poprzez realizację powierzonych zadań wynikających z ustawy oraz zawartej umowy z wójtem czuwa nad całościowym rozwojem rodziny jako systemu oraz indywidualnych jej członków.
PL
Rodziny wychowujące dzieci z niepełnosprawnościami napotykają wiele codziennych problemów. Są akceptowane przez społeczeństwo, a niekiedy są odrzucane lub traktowane obojętnie. W prezentowanych badaniach starano się rozpoznać, jak rodziny wychowujące dzieci z różnymi niepełnosprawnościami radzą sobie w codziennym życiu i jak postrzegają swoje problemy, oraz jak traktowane są ich dzieci przez innych ludzi. Wyniki badań wskazują, że poza wsparciem psychicznym i emocjonalnym dla badanych rodzin ważne jest wsparcie materialne, utrzymanie rodziny przy dodatkowych kosztach związanych z rehabilitacją, specjalistyczną opieką medyczną, zakupem lekarstw i odpowiedniego sprzętu medycznego utrudnia bowiem ich codzienną egzystencję.
PL
W Polsce prawo do edukacji jest zagwarantowane przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej (art. 70). Pełnoprawnymi beneficjentami powszechnego systemu oświaty są również osoby z niepełnosprawnością. Realizacja prawa do edukacji (Ustawa Prawo oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 roku. Dz.U. 2017 poz. 59, art. 1 pkt 6, 7). zagwarantowała dzieciom/uczniom z niepełnosprawnościami możliwość edukacji we wszystkich typach placówek oświatowo-wychowawczych, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami, a także możliwość realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania. Dzieciom/uczniom tym, ze względu na ich specjalne potrzeby edukacyjne wynikające z niepełnosprawności, przyznano również prawo do wszelkich oddziaływań mających na celu kompensowanie, korygowanie i usprawnianie zaburzonych procesów psychicznych i fizycznych. Kompleksowe wsparcie dziecka/ucznia z niepełnosprawnością w procesie edukacji polega nie tylko na wspomaganiu jego wszechstronnego rozwoju, ale też na kształtowaniu jego kompetencji, które pozwolą mu skutecznie komunikować się (werbalnie i niewerbalnie), twórczo i krytycznie myśleć, rozwiązywać problemy z uwzględnieniem przewidywania konsekwencji dla siebie i społeczeństwa, podejmować decyzje, kierować sobą i radzić sobie w różnych sytuacjach, budować własny system wartości, postaw i zachowań oraz współdziałać i współpracować w grupie. Wsparcie to powinno być zróżnicowane w zależności od wieku dziecka/ucznia, rodzaju i stopnia jego niepełnosprawności, podejmowanej aktywności (edukacyjnej, rehabilitacyjnej, zawodowej), zainteresowań, uzdolnień.
PL
Powołanie kilka lat temu zawodu asystenta rodziny stanowi jakościową zmianę w polskim systemie pomocy społecznej, koncentrującym się dotąd w znacznej mierze na wypłacaniu świadczeń i niezbyt szeroko podejmowanych próbach bardziej intensywnej pracy socjalnej z jednostkami i rodzinami Zadaniem tego specjalisty jest świadczenie pomocy rodzinom przeżywającym trudności w codziennym funkcjonowaniu, zwłaszcza w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczej. Asystentura rodziny jest indywidualną, intensywną pracą „w” rodzinie, „z” rodziną i „dla” rodziny, przy jej czynnym uczestnictwie. Asystent rodziny to przedstawiciel służb społecznych, który przez pewien czas towarzyszy rodzinie i wspiera ją, aby w przyszłości samodzielnie potrafiła pokonywać trudności życiowe, zwłaszcza dotyczące opieki i wychowania dzieci. W jego pracy istotna jest dobrowolność, zaufanie, współudział rodziny na każdym etapie procesu wsparcia oraz symetryczna relacja między wspierającym a wspieranym. Do tej formy pomocy społecznej klient ma prawo, ale w oparciu o zasadę subsydiarności. Powinien on w pierwszej kolejności wykorzystać własne zasoby, uprawnienia i możliwości poprawy własnej sytuacji. Nie wolno wyręczać jednostki w samodzielnym podejmowaniu przez nią działań oraz inicjatywy w rozwiązywaniu trudności życiowych W tekście scharakteryzowana została istota oraz specyfika działalności zawodowej asystentów rodzin, ich zadania oraz stosowane przez nich metody pracy. Ukazano aktualnie obowiązujące przepisy prawne, regulujące w naszym kraju działalność tych specjalistów. Przytoczono też wybrane wyniki przeprowadzonych dotąd badań, których przedmiotem były różne aspekty pełnienia przez asystentów rodziny ich roli zawodowej.
PL
W artykule podjęto problematykę asystentury rodzinnej z perspektywy pracy z rodziną biologiczną dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej. Wspieranie rodzin realizowane przez asystentów polega na wspomaganiu w przezwyciężaniu trudności w celu zapobieżenia odebrania dzieci i umieszczenia w środowisku zastępczym, a gdy już do tego doszło, działania koncentrują się na dążeniu do wprowadzenia zmian i stworzenia bezpiecznych warunków do powrotu. Badania przytoczone w tekście wskazują, że rodzice biologiczni borykają się z wieloma problemami, wśród których najczęściej występuje uzależnienie od alkoholu. Asystent pracujący z rodziną ma do zrealizowania wiele zadań, których efekty zależne są od zaangażowania rodziców, współpracy z innymi podmiotami odpowiedzialnymi za wspieranie rodzin doświadczających trudności, kontynuowania wspomagania rodziców po powrocie dziecka. W artykule podjęto także próbę nakreślenia czynników zwiększających szansę na powrót dziecka do rodziny, za najważniejszy uznając utrzymywanie kontaktów między rodzicami a dziećmi przebywającymi w pieczy zastępczej oraz współpracę między asystentami a rodzinami biologicznymi, zastępczymi, osobami prowadzącymi rodzinne domy dziecka czy przedstawicielami placówek opiekuńczo-wychowawczych i innymi podmiotami w ramach systemu pomocy.
PL
Do zadań asystenta rodziny należy udzielanie wsparcia emocjonalnego i instrumentalnego oraz wzmacnianie rodziny w jej podmiotowości. Ponieważ wychowywanie dziecka z ASD niesie za sobą wiele specyficznych wyzwań (m.in. brak ogólnodostępnego, kompleksowego systemu pomocy), asystent powinien umiejętnie pokierować rodzinę do odpowiednich placówek. Celem artykułu jest wskazanie na konieczność znajomości specyfiki zaburzeń ze spektrum autyzmu przez asystentów rodziny. Ponadto, na podstawie ustawy „Za życiem”, opisano dostępne świadczenia i usługi oferowane dla kobiet w ciąży, dzieci z ASD i ich rodziny oraz przedstawiono spis placówek niosących wsparcie.
8
88%
PL
Funkcjonowanie rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym wiąże się z wieloma trudnościami i problemami, których nie doświadczają rodziny z dziećmi w pełni sprawnymi. Biorąc pod uwagę fakt, że to głównie kobieta, matka jest odpowiedzialna za opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem, to również ona zwykle boryka się z problemami i trudnościami związanymi z wychowywaniem dziecka nie w pełni sprawnego. Zazwyczaj to właśnie na matce spoczywa cały ciężar związany z rehabilitacją i pielęgnacją niepełnosprawnego dziecka, z dbaniem o jego higienę, wyżywienie, wychowanie. Codzienna opieka i rewalidacja dziecka niepełnosprawnego, jak też sam fakt niepełnosprawności są czynnikami stresogennymi, które sprzyjają powstawaniu wszelkich zaburzeń i wypalaniu się sił. Na to zjawisko częściej narażone są matki niż ojcowie właśnie z racji pełnienia przez nie szeregu czynności opiekuńczych, porządkowych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. Wyjątkowo trudna sytuacja jest udziałem przede wszystkim tych kobiet, które samotnie wychowują niepełnosprawne dziecko, gdyż zwykle są one nadmiernie obciążone obowiązkami i dodatkowo nie mają wsparcia ze strony osób bliskich. Prezentowany artykuł podejmuje tematykę sytuacji kobiety w rodzinach z dzieckiem niepełnosprawnym, koncentrując się na specyficznych trudnościach, których matki doświadczają w konsekwencji posiadania dziecka niepełnosprawnego we wszystkich sferach życia.
PL
W artykule zostaje podjęta próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką odgrywają osoby bezrobotne korzystające z sieci wyspecjalizowanego wsparcia. W tym celu autor omawia sposób wspomagania osób pozostających bez zatrudnienia i relacje panujące pomiędzy nimi a osobami udzielającymi im wsparcia. Istotnym kontekstem jest profesjonalizacja służb pomocowych, która może przesłonić cel ich działania – pomoc w przezwyciężeniu życiowych kryzysów. W artykule głos oddany zostaje bezrobotnym, a wsparcie przedstawione tak, jak sami je postrzegają. Podjęcie tego tematu jest rezultatem dokonującej się profesjonalizacji służb pomocowych, która niesie za sobą ryzyko utraty nadrzędnego celu wspierania, jakim jest pomoc w przezwyciężeniu trudnej sytuacji życiowej. Kwestie wsparcia zostają przedstawione tak, jak widzą je sami bezrobotni. Aby podkreślić, jak niewiele zmian nastąpiło w omawianym obszarze, autor porównuje panujące relacje pomocowe i obecną sytuację bezrobotnych z historiami sprzed niemal dwudziestu lat przedstawionymi w Pamiętnikach bezrobotnych.
PL
Czasy, w których przyszło nam żyć, skłaniają nas do zadania pytania, co będzie ze światem po zakończeniu pandemii. Walka z COVID-19 i związane z nią zmiany nie pozostaną bez śladu w umysłach wielu ludzi. Jedni tracą bliskich, których nie mogą pochować; inni żyją w ciągłym strachu o zdrowie i dalsze funkcjonowanie. Świat już nigdy nie będzie taki sam. Ludzie już nigdy nie będą tacy sami, jak przed tym traumatycznym wydarzeniem. Niewidzialny wróg, którym jest koronawirus, na długo zostawi ślad w ich pamięci. Wielu będzie potrzebowało wsparcia, z którym może przyjść poradnictwo specjalistyczne. Długo będą borykać się z traumą, która uniemożliwi im powrót do „normalności”. Za traumatyczne przeżycie uznaje się doznanie przez jednostkę urazu psychicznego, który wywołany jest silnym, gwałtownym bodźcem. Bodziec ten jest na tyle intensywny, że może powodować zmiany w obszarach soma, psyche i polis, a także bezpośrednio zagrażać zdrowiu lub życiu człowieka. Osoby po przeżyciu traumatycznym wymagają kompleksowej pomocy w powrocie do normalnego funkcjonowania. Aktualnie tym bodźcem jest śmiertelny wirus. W artykule zostanie opisana rola poradnictwa specjalistycznego w pracy socjalnej z jednostką i rodziną po doświadczeniu traumatycznym.
PL
Każda choroba przewlekła dotyka całą rodzinę i jest źródłem stresu. Często pozbawia członków rodziny poczucia bezpieczeństwa, wprowadza chaos, niepewność, lęk oraz destabilizuje dotychczasowe życie. Stan apaliczny, popularnie zwany śpiączką, powoduje określone następstwa psychosomatyczne i społeczne. Opieka nad człowiekiem w śpiączce jest niezwykle trudna. Ta grupa chorych, obok koniecznej pielęgnacji, powinna doświadczać wszechstronnych działań medycznych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych. Równocześnie, w miarę trwania śpiączki, szanse na wybudzenie pacjenta gwałtownie maleją. Opieka nad chorym „obecnymnieobecnym” jest niezwykle obciążająca. Uwzględniająca specyfikę potrzeb rodzin pacjentów w stanie wegetatywnym diagnoza pomaga zaplanować skuteczne wsparcie.
PL
Artykuł stanowi próbę namysłu nad istotnymi aspektami etyczne go znaczenia doświadczenia wparcia w relacji pedagogicznej w świetle osiągnięć współczesnej pedagogiki fenomenologicznej. Prezentowana refleksja odwoływać będzie się do propozycji metodologicznych oraz refleksji etycznej i pedagogicznej jednego z najważniejszych reprezentantów pedagogiki inspirowanej fenomenologią na świecie Maxa van Manena, emerytowanego profesora University of Alberta w Kanadzie. Zasadniczym celem podjętej problematyki jest pogłębienie rozumienia natury i znaczenia wsparcia w procesie budowania i rozwoju relacji pedagogicznej i w kontekście refleksji nad pojęciem taktu pedagogicznego. Refleksja nad relacją pedagogiczną wskazuje na konieczność troski o głębsze rozumienie fenomenu wsparcia w procesie wychowania i edukacji. Proponowana próba eksploracji znaczenia wsparcia w relacji pedagogicznej odnosi się do etycznego i pedagogicznego wymiaru refleksji nad znaczeniem heteronomii i bezbronności dziecka oraz odpowiedzialności dorosłego.
PL
Celem artykułu jest przybliżenie idei gospodarstw opiekuńczych, które od końca XX w. rozwijają się na obszarach wiejskich w wielu krajach europejskich, natomiast w Polsce funkcjonują wciąż w pionierskiej formie. Gospodarstwa opiekuńcze w polskich realiach mogą być miejscem pobytu dla osób starszych i przybierać formy organizacyjne charakterystyczne dla jednostek systemu pomocy społecznej w postaci dziennych domów pomocy, rodzinnego domu pomocy oraz placówki całodobowej opieki. W artykule zaprezentowano obszary funkcjonowania gospodarstw opiekuńczych, sposoby ich organizacji, formy wsparcia na rzecz różnych kategorii beneficjentów. Szczególną uwagę zwrócono na Holandię – kraj, w którym liczba gospodarstw opiekuńczych jest największa. Ostatnia część tekstu została poświęcona kwestiom prawnym zakładania i funkcjonowania tego typu gospodarstw w Polsce.
PL
Mikro i małe firmy stanowią niezmiernie istotny element polskiej gospodarki. Jak podają statysty-ki GUS – w pierwszym półroczu 2011 roku tempo wzrostu gospodarczego wyniosło 4,3% i było zbli-żone do odnotowanego w 2010 roku – 3,8% i relatywnie wysokie na tle innych krajów europejskich. W przeprowadzonej analizie wyników ekonomicznych mikro i małych firm wyliczone indek-sy wykazały wartości niższe niż neutralne 100, co oznacza pogarszającą się ich sytuację finanso-wą. Również wyliczone średnie wartości indeksów za lata 2010 i 2011 potwierdzają ten stan, szczególnie w przypadku małych firm. Pocieszający jest jednak fakt, że wiele mikro i małych firm rozwija się przy wykorzystaniu unijnych i krajowych programów pomocowych.
EN
Micro and smaller companies constitute the crucial element of the Polish economy exquisite-ly. According to statistics GUS in the 2011 first half-year to the economic growth rate amounted to the 4.3% and was similar to the year made a note in 2010 of the – 3.8% and relatively high relating to other European countries. Listed student record books showed lower than neutral values in conducted analysis of micro economic outturns and smaller companies 100 what is marking deteriorating their financial stand-ing. Also enumerated mean of indices in years 2010 and are confirming this state 2011, particular-ly in case of smaller companies. However a fact is comforting, that a lot of micro and smaller companies are being developed at using EU and domestic relief programmes.
EN
This article deals with the issue of support during the period of mourning through a skillful free time management. The authors of the article describe the problems of support, mourning and free time. They point out that a good organization of leisure time can be helpful in dealing with experiences associated with a grieving process. The article provides knowledge about free time, loss and ways of supporting people after the loss. It is also an attempt to draw attention of people working in the area of social welfare to the fact that a well-thought-out, selected and personalized form of free time can help in passing the period of mourning.
PL
Niniejszy artykuł przedstawia tematykę wsparcia w okresie żałoby poprzez umiejętną organizację czasu wolnego. Autorki artykułu opisują problematykę wsparcia, żałoby i czasu wolnego. Wskazują, iż dobra organizacja czasu wolnego może być pomocna w walce z przeżyciami związanymi z przechodzeniem procesu żałoby. Artykuł dostarcza wiedzę na temat czasu wolnego, straty oraz propozycję wspierania osób po stracie. Jest to też próba zwrócenia uwagi osobom pracującym w obszarze pomocy społecznej, iż można pomóc w przejściu okresu żałoby poprzez przemyślane, dobrane i dopasowane do danej osoby formy czasu wolnego.
PL
Tematem artykułu jest doświadczenie społecznego wsparcia rodziców dzieci z rzadkimi chorobami genetycznymi. Choroba dziecka zmienia życie całej rodziny: charakter relacji małżeńskich, relacji pomiędzy rodzeństwem, wzmacniając więzi lub odwrotnie – osłabiając je. W przeprowadzonych metodą biograficzną badaniach rodziców dziecka chorego autorkę interesowała odpowiedź na pytania: W jaki sposób sytuacja życia z dzieckiem chorym na rzadką chorobę genetyczną determinuje życie małżeńskie jego rodziców, w szczególności wzajemne relacje między nimi? Czy/i w jaki sposób małżonkowie udzielają sobie wzajemnie wsparcia w sytuacji choroby dziecka? Czy/i w jaki sposób rodzeństwo dziecka chorego udziela wsparcia jego rodzicom?
EN
The topic of the article is the experience of social support for parents of children with rare genetic diseases. A child's disease changes the life of the whole family: the nature of marital relationships, relationships between siblings, strengthening ties or vice versa – weakening them. In the biographical studies of the parents of the sick child, I was interested in answering the questions: How does the situation of living with a child suffering from a rare genetic disease determine the marital life of their parents, in particular the mutual relations between them? Do and how do spouses support each other in the event of a child's illness? Does / how the child's siblings give support to his parents?
Roczniki Psychologiczne
|
2015
|
vol. 18
|
issue 4
579-597
PL
Badanie opisane w artykule opiera się na założeniu, że wsparcie należy do funkcji dialogów wewnętrznych, ale nieznana jest ich rola w sytuacji stresowej. Przedmiotem badania są dialogi z wyobrażonymi rozmówcami i ich rola w radzeniu sobie w stresujących sytuacjach. Uczestnicy badania (N = 73) zostali poproszeni o wyobrażenie sobie trudnej sytuacji. Następnie grupa eksperymentalna (N = 36) przeprowadzała wyobrażony dialog z osobą z wcześniej stworzonej mapy wsparcia. Grupa kontrolna (N = 37) tworzyła listę możliwych rozwiązań trudnej sytuacji. Badana była jakość uzyskanego w wyniku dialogu bądź tworzenia listy rozwiązań spostrzeganego wsparcia. Wyniki badań pokazują, że dialog z wyobrażonym rozmówcą jest skuteczniejszą formą radzenia sobie ze stresującą sytuacją niż generowanie listy możliwych rozwiązań problemu.
EN
The research described in the article is based on the assumption that support is a function of internal dialogs, but their role in a stressful situation is not known. The subject of the research is dialogs with imaginary interlocutors and their role in coping in stressful situations. The participants in the study (N = 73) were asked to imagine a difficult situation. Then, the experimental group (N = 36) conducted an imaginary dialog with a person from the previously created map of support. The control group (N = 37) generated a list of possible solutions to a difficult situation. The study measured the quality of support obtained as a result of the dialog or as a result of making a list of solutions. The results show that a dialog with an imaginary interlocutor is a more effective form of coping with a stressful situation than generating a list of possible solutions to the problem.
PL
Hospicjum dla dzieci jest traktowane nie tylko jako specyficzne miejsce, lecz również jako wieloaspektowy program opieki nad nieuleczalnie chorymi dziećmi i ich rodzinami. Hospicjum obejmuje pomocą potrzebujących, uwzględniając nie tylko fizyczne, emocjonalne i społeczne, lecz także i duchowe ich potrzeby. W ramach pracy hospicjum są podejmowane: leczenie bolesnych objawów choroby, niesienie ulgi i wytchnienia rodzinom oraz wsparcie w czasie umierania i w okresie żałoby. Najważniejszym celem pracy takich placówek jest poprawa jakości ostatnich dni życia podopiecznych poprzez otoczenie ich specjalistyczną i troskliwą opieką: medyczną, psychologiczną, pedagogiczną, duchową i socjalną. W artykule przedstawiono założenia pracy hospicyjnej i porównano sytuację w tym zakresie w Polsce i na Ukrainie.
PL
Przez wiele lat osoby z niepełnosprawnością intelektualną (NI) były postrzegane jako niezdolne do pełnienia ról rodzicielskich, stając się ofiarami takich praktyk jak instytucjonalizacja lub przymusowa sterylizacja, których celem było niedopuszczenie do zostania przez nich rodzicami. Obecnie zmiany w prawie oraz teorii pedagogiki specjalnej, w tym uznanie idei emancypacji i normalizacji, idą w parze ze zmianami w podejściu do praw osób z NI w zakresie równego uczestnictwa w życiu społecznym, także w kwestii rodzicielstwa. W artykule autorka poddaje analizie badania dotyczące skali występowania rodzicielstwa wśród osób z NI i sytuacji ich rodzin, jak również przywołuje dane dotyczące przypadków objęcia dzieci procedurami ochrony oraz utraty władzy rodzicielskiej przez tych rodziców. Rozważa także problem kompetencji rodzicielskich rodziców z NI oraz wpływu tej niepełnosprawności i czynników środowiskowych na wystąpienie zaniedbania dziecka przez rodzica.
EN
For many years now people with intellectual disabilities have been perceived as unable to fulfill parental roles, becoming the victims of practices like institutionalization or involuntary sterilization whose aim was to prevent them from becoming parents. At present, changes in the legal system and theory of special pedagogy (including accepting the concept of emancipation and normalization) co-exist with the changes in the attitude towards human rights of persons with intellectual disabilities and their equal participation in society, also in the sphere of parenthood. In the paper the author examines available research on the prevalence of parenthood among people with intellectual disabilities and the situation of their families as well as examines the data on cases of child protective services and losing custody by these parents. The problems of parental competencies of parents with intellectual disabilities and the influence of intellectual disability and environmental factors on parental neglect are also analyzed.
EN
The objective of the article is to present fundamental assumptions of academic advising and to indicate possibilities and limitations of the implementation of these assumptions in Polish higher education institutions. Academic advising is a proposal that helps students to plan and organize educational and non‑-academic activities in such a way as to use the individual potential, higher education institution resources and allies in the academic and professional environment to the greatest possible extent, in order to increase the chances of achieving educational, professional, personal and social goals. It seems that academic advising integrates all spheres of students’ life and helps them to rationally and optimally choose proper means to fulfil thoughtfully made life plans and pursue set priorities.
PL
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie podstawowych założeń doradztwa akademickiego oraz wskazanie na możliwości i ograniczenia implementacji tych założeń w polskich uczelniach wyższych na przykładzie UAM w Poznaniu. Doradztwo akademickie jest propozycją, która pomaga studentowi planować i organizować aktywność edukacyjną i pozaakademicką, tak, aby w możliwie największym stopniu wykorzystywać indywidualny potencjał, zasoby uczelni, sojuszników w środowisku akademickim i w środowisku zawodowym w celu zwiększenia szans na realizację celów edukacyjnych, zawodowych, osobistych i społecznych. Można uznać, iż doradztwo akademickie integruje wszystkie sfery życia studenta i pomaga mu racjonalnie i optymalnie dobrać odpowiednie środki do realizacji refleksyjnie zaprojektowanych życiowych celów i ustalonych priorytetów.
first rewind previous Page / 8 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.