Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 100

first rewind previous Page / 5 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wsparcie społeczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 5 next fast forward last
PL
Badania systematycznie pokazują związek cynicznej wrogości z wieloma zmiennymipsychologicznymi i zdrowiem. Niniejsze opracowanie ukazuje rolę cynicznej wrogościw kształtowaniu się relacji społecznych i związku ich jakości z poczuciem bezradności.Założono, że poszukiwanie wsparcia społecznego będzie mediatorem związkupomiędzy cyniczną wrogością a bezradnością u studentów. W badaniu udział wzięło244 studentów (151 kobiet, 89 mężczyzn, 4 osoby nie podały płci) ze średnią wieku M= 21,33 (SD = 2,80). Hipoteza została częściowo potwierdzona. Poszukiwanie wsparciaemocjonalnego (ale nie instrumentalnego) okazało się częściowym mediatorembadanego związku. Przedstawione wyniki wpisują się w nurt badań nad cyniczną wrogościąi jej konsekwencji. W perspektywie współczesnych tendencji koniecznym wydajesię przebadanie jej pod kątem wpływu na inne niż zdrowie przestrzenie życiowe,szczególnie te związane z interakcjami z innymi ludźmi. Sama definicja wskazuje nawrogie nastawienie do innych i brak zaufania, które z kolei nie sprzyjają współpracy,satysfakcjonującym związkom, a co za tym idzie – budowaniu kapitału społecznegoi rozwoju gospodarki.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie innowacyjnego pomysłu na pracę z osobami „bez domu”, za pośrednictwem narzędzia, jakim jest Skrzynka „Domni – Bezdomni”. Narzędzie to ma na celu ułatwienie osobom „bez domu” wychodzenia z bezdomności, a także pomoc w realizacji ich podstawowych potrzeb pojawiających się na drodze do życiowej stabilizacji. Skrzynka stanowi pewnego rodzaju „łącznik” pomiędzy tymi, którzy pozostają w trudnej sytuacji życiowej „bez domu” a tymi, którzy chcą pomóc, wrażliwymi na drugiego człowieka „domnymi”. Pomagający za pośrednictwem Skrzynki „Domni – Bezdomni” ma pewność, że przekazywane wsparcie trafia bezpośrednio do konkretnego bezdomnego oraz odpowiada jego realnemu zapotrzebowaniu. Pracę za pośrednictwem narzędzia, jakim jest Skrzynka, rozumiemy procesualnie przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, istnieje możliwość wyodrębnienia określonych, następujących po sobie etapów, przez które przebiega. Nie jest możliwe sztywne wytyczenie między nimi granic, ale raczej zarysowanie pewnych działań stanowiących o płynnym przejściu z jednego do drugiego etapu. Po drugie, współpraca wolontariusza z Uczestnikiem projektu wymaga każdorazowo indywidualnego i wzajemnego „docierania się”, dopasowania, różnorakich modyfikacji działań, co także przybiera formę interakcyjnego procesu nieustannego komunikowania się i negocjowania. W ramach wspomnianego procesu pracy za pośrednictwem Skrzynki wyróżnić można następujące etapy: otwarcia kontaktu, budowania relacji oraz „zamykania” kontaktu.W ramach każdego z powyższych etapów wyróżnić można wewnętrznie doszczegóławiające je podetapy. W ramach każdego etapu lub podetapu wskazujemy możliwości i trudności, które się z nim wiążą. Dodatkowo owe trudności i możliwości dzielimy w zależności od tego, czy praca przebiega w instytucji, czy też w środowisku otwartym.
EN
Studies systematically show that cynical hostility is associated with a number of psychologicalconstructs and health outcomes. This research emphasizes its role concerningsocial relations and hopelessness. It is hypothesized that seeking social support willmediate the relationship between cynical hostility and hopelessness among universitystudents. Two hundred and forty four participants (151 women, 89 men, 4 persons whodid not report gender) took part in this study, M = 21.33; SD = 2.80. The original hypothesiswas partially confirmed. Seeking emotional (but not instrumental) support wasa partial mediator of studied association. The following results are part of the researchinto cynical hostility and its consequences. In the perspective of current tendencies itseems necessary to examine it in terms of its impact on the areas of life which are notconnected only with health but especially those related to interactions with other people.The definition itself indicates that a hostile attitude towards others and the lack oftrust do not foster cooperation, satisfactory relationships, and thus do not build socialcapital and economic development.
PL
Celem artykułu jest ukazanie dobrych praktyk i innowacyjnych rozwiązań w zakresie udzielania wsparcia osobom potrzebującym, realizowanego w środowisku w formie grupowej pracy socjalnej. W artykule oprócz prezentacji innowacyjnych przedsięwzięć podjęto próbę refleksji nad analizowanym tematem; autorka zachęca też do skorzystania z opracowanych i sprawdzonych sposobów wspierania rodziny.
PL
Istotnym czynnikiem podnoszącym jakość i efekty wieloletniego procesu leczenia i rehabilitacji małych dzieci z wadą słuchu jest radzenie sobie z niepełnosprawnością dziecka przez jego opiekunów, co zależne jest od dostępności osobistych i społecznych zasobów m. in. sieci specjalistycznych placówek, jakości pomocy otrzymywanej od lekarzy audiologów, terapeutów słuchu i mowy oraz najbliższej rodziny. W pracy analizie poddano zmiany rodzaju, zakresu oraz poziom zadowolenia ze wsparcia uzyskiwanego przez matki dzieci z wadą słuchu. Badaniami objęto 30 diad matka - dziecko z głębokim, znacznym i umiarkowanym ubytkiem słuchu (wykrytym w badaniach przesiewowych) na przestrzeni dziewięciu lat. Uzyskane wyniki w sposób jednoznaczny podkreślają rolę specjalistów (lekarzy pediatrów, audiologów, laryngologów, audioprotetyków oraz terapeutów) w początkowym okresie, po uzyskaniu diagnozy o niepełnosprawności dziecka. Niezwykle ważnym wnioskiem z przeprowadzonych badań jest stwierdzona na przestrzeni lat zmiana paradygmatu mierzenia się z niedosłuchem dziecka - ze wsparcia specjalistycznego na rzecz odbudowywania osłabionych w pierwszym etapie więzi rodzinno - przyjacielskich. W badaniach wcześniejszych, z 2011 roku, udowodniono wpływ wsparcia społecznego na funkcjonowanie psychiczne matek dzieci niesłyszących. Celem niniejszego artykułu, będącego kontynuacją wieloletnich badań, jest próba jakościowej oceny otrzymywanego wsparcia oraz zmian w jego zakresie wraz z upływem lat, ze szczególną analizą wsparcia leczniczo - terapeutycznego.
PL
Celem badań było sprawdzenie występowania różnic oraz związków między wsparciem dziadków i prężnością adolescentów a komunikowaniem się z rówieśnikami u badanych z rodzin samotnych matek, a także oszacowanie w tym związku roli płci badanych. Badania za pomocą Berlińskich Skal Wsparcia Społecznego (BSSS), autorskiej Skali Komunikowania się Adolescentów z Rówieśnikami (SKAR); Skali do Pomiaru Prężności – SPP-18 oraz ankiety osobowej przeprowadzono wśród 145 dorastających dziewcząt i 137 chłopców. Wyniki pokazały, że pod względem komunikowania się z rówieśnikami badani istotnie nie różnią się między sobą. Chłopcy mają istotnie wyższą prężność, dziewczęta znacząco bardziej poszukują i więcej otrzymują wsparcia od dziadków. Ponadto dla obydwu grup stwierdzono istotną statystycznie dodatnią korelację pomiędzy prężnością, wsparciem dziadków a otwartością w komunikowaniu się badanych z rówieśnikami. Przeciwnie niż do związku z komunikacją trudną. Wnioskując, płeć adolescentów odgrywa znaczącą rolę w korzystaniu z zasobów w kształtowaniu komunikowania się z rówieśnikami.
PL
Środowiskowe domy samopomocy to ośrodki wsparcia dziennego dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Świadczą one różnorodne usługi na rzecz osób z chorobami psychicznymi oraz z niepełnosprawnością intelektualną. Celem artykułu jest ukazanie roli i zakresu działania tego typu placówek w tworzeniu sieci wsparcia społecznego dla osób z zaburzeniami psychicznymi, na przykładzie Środowiskowego Domu Samopomocy nr 2 w Stalowej Woli. Analiza przeprowadzona na podstawie dokumentacji wewnętrznej placówki wykazała, że ośrodek zapewnia swoim podopiecznym różnorodne formy wsparcia i aktywizacji, w tym zajęcia praktyczne obejmujące: treningi funkcjonowania w życiu codziennym (np. trening higieny osobistej, trening porządkowy, kulinarny, gospodarowania środkami finansowymi), treningi umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, treningi umiejętności spędzania czasu wolnego, a także różne formy terapii (np. terapia zajęciowa, arteterapia) oraz treningi relaksacyjne (np. zajęcia w ogrodzie). Ośrodek realizuje też działania mające na celu przygotowanie podopiecznych do udziału w innych programach wsparcia środowiskowego, w tym także do aktywności zawodowej. Celem tego rodzaju działań jest kształtowanie i wzmacnianie umiejętności życiowych i społecznych osób z zaburzeniami psychicznymi, wspieranie ich zaradności i samodzielności, a także przełamywanie barier izolacji oraz tworzenie warunków integracji społecznej osób niepełnosprawnych w ich środowisku lokalnym.
PL
Rodzina generacyjna czy prokreacyjna dla większości jest podporą emocjonalną, ostoją bezpieczeństwa psychicznego. Jednak nie dla wszystkich. Lukę tę zdaje się wypełniać tzw. rodzina miejska czyli grupa bliskich znajomych połączonych ze sobą szczególnymi więzami. Podjęta w artykule problematyka została usytuowana w metodologii jakościowej. Celem badania było poznanie refleksji rozmówczyni na temat jej rodziny oraz udzielanego przez nią wsparcia w trudnych dla niej sytuacjach życiowych. Główny problem badawczy zawierał się w pytaniu: Czy i w jakim stopniu, badana jako osoba potrzebująca wsparcia, doświadczyła go ze strony członków rodziny? W badaniu zastosowano jedną z odmian studium przypadku, tj. metodę biograficzną. Materiał badawczy został pozyskany za pomocą wywiadu narracyjno-biograficznego. Narratorka to 42-letnia jedynaczka, kobieta rozwiedziona i bezdzietna. Przedmiotem rozmowy było wsparcie społeczne, którego opowiadająca doświadczyła w dwóch szczególnie trudnych momentach swojego życia (wypadek komunikacyjny i pobyt w szpitalu oraz śmierć matki w 2015 roku). Wyniki badania dowiodły, że w sieci wsparcia społecznego w obu sytuacjach wiodącą rolę odegrali przyjaciele i bliscy znajomi.
PL
Przemoc jest jednym z najbardziej dojmujących problemów w Polsce. W związku z zachodzącymi zmianami demograficznymi następuje szybki wzrost populacji osób w wieku 60 lat i starszych, co niesie ze sobą stopniowy wzrost liczby przypadków znęcania się nad seniorami. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na grupie 343 osób starszych. Analiza ankiet jednoznacznie potwierdza obecność tego zjawiska wśród seniorów. W związku z wielowymiarowym charakterem zagadnienia ważne jest dalsze wprowadzanie rozwiązań systemowych, celem ograniczenia zjawiska przemocy wobec osób starszych oraz skuteczniejszego wykrywania i rozwiązywania problemu, stanowiącego nadal, zwłaszcza w naszym kraju, temat tabu. Artykuł opisuje, jakie osiągnięto rezultaty dzięki kompleksowym, lokalnym działaniom mających na celu poprawę sytuacji osób starszych zagrożonych zjawiskiem przemocy w rodzinie.
PL
Celem badań było ustalenie różnic w ocenach wnuków ich relacji z dziadkami. Oczekiwano, że ocena wsparcia od dziadków będzie istotnie różnicowana wiekiem, płcią i miejscem zamieszkania wnuków pochodzących z rodziny samotnej matki, a obraz dziadków będzie częściej opisywany cechami wsparcia emocjonalnego w porównaniu do opisów pozostałych cech analizowanego wsparcia od dziadków. Badania przeprowadzone na grupie 138 osób pokazały, że wysoka ocena spostrzeganego instrumentalnego wsparcia od dziadków jest istotnie częściej wyrażana przez dziewczynki niż przez chłopców (p = 0,04). Znacząco wysoka ocena otrzymywanego wsparcia emocjonalnego od dziadków jest bardziej preferowana przez młodszych niż w grupie starszych wnuków (p = 0,01). Natomiast, wysoka ocena wsparcia chroniącego dziadków jest bardziej preferowana przez starszych wnuków niż młodszych (p = 0,02), co wydaje się logicznym następstwem dorastania. Ponadto, otrzymywane wsparcie emocjonalne od dziadków jest korzystniej oceniane przez wnuków zamieszkujących na wsi niż pochodzących z miasta (p = 0,03). Wyniki z badań pozwoliły ustalić różnice w obrazie wsparcia dziadków u wnuków z rodziny samotnej matki.
PL
W artykule omówiono znaczenie komunikacji dla życia rodzinnego, a następnie ukazano wagę wsparcia społecznego w rozwijaniu komunikacji w środowisku językowym tworzonym przez niesłyszących rodziców wychowujących słyszące dzieci. Niezbędny wydaje się tu udział osób trzecich, przede wszystkim najbliższych słyszących krewnych – dziadków, także specjalistów – logopedów i nauczycieli.
PL
Autorzy odpowiadają na zawarte w tytule artykułu pytanie, analizując pojęcie wsparcia społecznego, związanego ze sposobami radzenia sobie ze stresem życiowym oraz relacjami interpersonalnymi. W przypadku środowiska pracy zwracają uwagę na problem stresu organizacyjnego i funkcje wsparcia społecznego w radzeniu sobie z nim. W dalszej części tekstu przedstawiono wyniki badań, których celem było sprawdzenie, czy policjantki różnią się od policjantów w zakresie otrzymywanego wsparcia organizacyjnego.
EN
The paper presents the consequences of unintended childlessness, which can concern both men and women, as well as the partnership. The primary and secondary network of social support has been discussed and its importance in the diagnosis andtreatment of fertility problems. Amongmany benefits arising from the support ofchildless partners, the improvement of their quality of life is emphasized as well as making the communication in patient - medical personnel relationships better, increasing the chance of having the child and reduction of the time to get pregnant. Social support was emphasized to be particularly needed by partners at the stage oftaking decision to start treatment, subsequent stages of treatment and change of methods (procedures),termination of treatment (taking into account its effect), and adoption. Later the paper presents global and European initiatives to improve the quality of life of infertile couples, including the recommendations of the World Health Organization (WHO) to all infertility treatment centers, objectives and tasks of the annual celebration of WorldFam, Fertility Awareness Month and proposals for new developments of the European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE). Basing on existing literature the evaluation of implementation of these recommendations and proposals in selected countries have been discussed. The problem of provision of support to infertile couples in the Polish reality, including in the region of Lublin, has been also presented.
PL
W pracy przedstawiono konsekwencje niezamierzonej bezdzietności, które mogą dotyczyć zarówno kobiet, mężczyzn, jak i związku partnerskiego. Omówiono pierwotną i wtórną sieć wsparcia społecznego oraz jego znaczenie w procesie diagnozowania i leczenia zaburzeń płodności. Wśród wielu korzyści, wynikających zewsparcia bezdzietnych partnerów, wskazano na poprawę jakości ich życia, ułatwienie komunikacji w relacjach pacjent - personel medyczny, zwiększenie szansy na dziecko oraz skrócenie czasu do uzyskania ciąży. Podkreślono, iż wsparcie społeczne jest szczególnie potrzebne partnerom na etapie podejmowania decyzji o rozpoczęciu leczenia, kolejnych etapach leczenia i zmianie metody (procedury), zakończeniu leczenia (z uwzględnieniem jego efektu) oraz adopcji. W dalszej części pracy przedstawiono światowe i europejskie inicjatywy narzecz poprawy jakości życia par niepłodnych, w tym zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organization) dla wszystkich ośrodków leczenia niepłodności, cele i zadania corocznych obchodów Światowego Miesiąca Wiedzy o Płodności (WorldFam, Fertility Awareness Month) oraz propozycje nowych rozwiązań Europejskiego Towarzystwa Reprodukcji Człowieka i Embriologii (ESHRE, European Society of Human Reproduction and Embryology). Na podstawie przeglądu aktualnego piśmiennictwa dokonano oceny realizacji tych zaleceń i propozycji wwybranych krajach. Przedstawiono problem świadczenia wsparcia wobec par niepłodnych w realiach polskich, w tym w województwie lubelskim.
PL
Ludzie funkcjonują w bardziej lub mniej rozbudowanych sieciach kontaktów społecznych, z których część stanowią ich sieci wsparcia. Duża część członków społeczeństwa jest samodzielna w rozwiązywaniu codziennych problemów, ale znaczący jest udział tych, którzy borykając się z kłopotami poszukują i uzyskują pomoc od innych osób i instytucji. Artykuł jest poświęcony sieciom wsparcia mieszkańców Łodzi. Przedmiotem rozważań są zasoby dostępne łodzianom w ramach ich nieformalnych kontaktów społecznych i lokalnych instytucji. Zakres analiz obejmuje odpowiedzi na następujące pytania: Jak radzą sobie łodzianie z problemami dnia codziennego? Czy sięgają po zasoby instytucjonalne i w ramach kręgów nieformalnych? Jaki jest zasięg i struktura krewniaczych i pozarodzinnych sieci wsparcia łodzian oraz jaką uzyskują oni pomoc? Czy zasięg i struktura sieci wsparcia łodzian są zróżnicowane wg wieku, w szczególności czy najstarsi łodzianie mają dostęp do wsparcia w ramach kręgów nieformalnych? Podstawę analiz stanowią wyniki badań zrealizowanych w 2008 roku na kwotowej próbie dorosłych mieszkańców miasta (w wieku 18 lat i więcej). Analizy ujawniły, że duża część mieszkań- ców Łodzi deklaruje samodzielność w rozwiązywaniu codziennych problemów, nie dostrzega roli wspierającej członków kręgów nieformalnych, a przede wszystkim różnych instytucji. Podstawowym zasobem wsparcia łodzian są bliscy krewni, w dalszej kolejności przyjaciele, a najrzadziej sąsiedzi. Wiek różnicuje wzory oczekiwanej i świadczonej pomocy w ramach kręgów nieformalnych.
PL
Celem artykułu jest ukazanie roli sieci wsparcia występujących w różnych modelach polityki społecznej oraz możliwości implementacji tych modeli w praktyce rozwiązywania problemów społecznych w mikroskali. Przedstawiono założenia trzech komplementarnych modeli polityki społecznej: polityki aktywizacji, pluralizmu międzysektorowego i obywatelskiej polityki społecznej oraz wstępujące w tych modelach obszary działania przypisane różnym podmiotom i tworzonym przez nich sieciom. Realizowana samorządowa polityka społeczna w praktyce rozwiązywania problemów społecznych może wykorzystywać założenia wszystkich trzech modeli, ale obiektywne i subiektywne uwarunkowania tych zjawisk spowalniają ten proces i nie doprowadzają – mimo deklaracji – do jej rzeczywistego uspołecznienia.
PL
Punktem wyjścia analiz jest teza T. Parsonsa o strukturalnej izolacji osób w wieku emerytalnym od więzi zawodowych, lokalnych i rodzinnych. Zjawisko należy do najpoważniejszych zagrożeń dla jakości życia ludzi starszych. W części teoretycznej tekstu analizowany jest wpływ relacji z rodziną i przyjaciółmi na jakość życia ludzi starszych. Relacje społeczne są ujmowane jako źródło wsparcia w trudnych sytuacjach życiowych. Autor przytacza wyniki badań psychologicznych, gerontologicznych i epidemiologicznych, by wyeksponować potencjał jaki tkwi w sieciach relacji społecznych seniorów. W świetle badań psycho-gerontologicznych silnymi predykatorami jakości życia w wieku starszym są relacje z rodziną i przyjaciółmi. Podstawą analiz empirycznych są wyniki dwóch badań realizowanych na Śląsku (Polsenior i projekt realizowany w osiedlu patronackim Zandka w Zabrzu), które dowodzą, że seniorzy obawiają się izolacji w swoim środowisku zamieszkania, że dużą wagę przywiązują do dobrego sąsiedztwa i oczekują wsparcia od swoich rodzin.
PL
Niepełnosprawność i długotrwała choroba to kwestie społeczne, które od lat stanowią jedną z częstszych przyczyn udzielania pomocy socjalnej przez ośrodki pomocy społecznej. Celem pracy było przedstawienie wsparcia społecznego oraz wsparcia pedagogicznego w pracy socjalnej, świadczonej na rzecz osób z niepełnosprawnością i z przewlekłą chorobą. Tekst skłania do refleksji nad poszukiwaniem nowych obszarów działań w pracy socjalnej z uwzględnieniem wsparcia społeczno-pedagogicznego.
PL
Dane epidemiologiczne wyraźnie wskazują, że liczba dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu systematycznie się zwiększa. Rodziny, na których spoczywa obowiązek opieki i wychowania dzieci z niepełnosprawnościami borykają się z wieloma problemami życia codziennego. Trud wychowania dziecka z autyzmem, radzenie sobie z emocjami dziecka i własnymi, problemy dnia codziennego niejednokrotnie wywołują kryzys w rodzinie. Nie ulega zatem wątpliwości, że zarówno dzieci ze spektrum autyzmu, jak i ich rodzice/rodziny wymagają pomocy i wsparcia, zarówno instytucjonalnego, jak pozainstytucjonalnego. Celem artykułu jest ukazanie, na przykładzie indywidualnego przypadku rodziny z dzieckiem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, rodzajów wsparcia, jakie do tej pory rodzina ta uzyskała wraz z próbą jego oceny. Uzyskane informacje wskazują, że oferowane przez państwo pomoc i wsparcie dzieci ze spektrum autyzmu i ich rodzin jest niewystarczające, w związku z czym wiele rodzin musi radzić sobie we własnym zakresie. Jednak efektywne radzenie sobie rodziny w dużym stopniu zależy od posiadanych przez nią zasobów – indywidualnych, systemowych, materialnych oraz zewnętrznych systemów wsparcia rodziny – które pozwalają jak najlepiej realizować funkcje opiekuńcze i wychowawcze względem dziecka.
PL
Odpowiedzialność za funkcjonowanie przyszłych pokoleń spada głównie na rodziny. W ich życiu mogą jednak pojawić się trudne sytuacje, z którymi nie są w stanie samodzielnie sobie poradzić. Wówczas koniecznej pomocy udziela jej państwo przez działania instytucji pomocowych i różnego rodzaju programy wsparcia. Obecnie w naszym kraju funkcjonuje wiele programów, których celem jest pomoc najuboższym i najbardziej potrzebującym rodzinom. Jednym z nich jest bardzo dobrze oceniany przez społeczeństwo program „Rodzina 500 plus”. Należy jednak zawsze kontrolować efekty udzielanego przez państwo wparcia, aby doskonalić projekty pomocowe oraz rzeczywiście kierować strumień pieniędzy do tych, którzy najbardziej tego potrzebują. Artykuł zawiera analizy badań przeprowadzonych w województwie opolskim, których celem było ukazanie dotychczasowych efektów realizacji programu „Rodzina 500 plus” w opinii pracowników socjalnych.
PL
Celem artykułu jest ukazanie roli sieci wsparcia występujących w różnych modelach polityki społecznej oraz możliwości implementacji tych modeli w praktyce rozwiązywania problemów społecznych w mikroskali. Przedstawiono założenia trzech komplementarnych modeli polityki społecznej: polityki aktywizacji, pluralizmu międzysektorowego i obywatelskiej polityki społecznej oraz wstępujące w tych modelach obszary działania przypisane różnym podmiotom i tworzonym przez nich sieciom. Realizowana samorządowa polityka społeczna w praktyce rozwiązywania problemów społecznych może wykorzystywać założenia wszystkich trzech modeli, ale obiektywne i subiektywne uwarunkowania tych zjawisk spowalniają ten proces i nie doprowadzają – mimo deklaracji – do jej rzeczywistego uspołecznienia.
first rewind previous Page / 5 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.