Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wychowanie patriotyczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
EN
At the beginning of the 20th century, the anti-Polish policy in Prussia was tightened, which led to protests in the Polish society, especially among Polish youth. As a result of removing the Polish language from schools, resistance action was taken by the pupils. In 1901–1904 and 1906–1907, school strikes were called throughout the Prussian partition. Such manifestations of the defenders of Polishness were described in the memoirs of Leokadia Boniewicz on the example of the province of West Prussia, specifically Chełmno Land. Her siblings and peers actively participated in school strikes. Her family showed a keen interest in the Polish matters and undertook a variety of activities to pass national consciousness on to later generations. The paper aims to present the specificity of education in her family in relation to the cultural and educational situation of Poles under the Prussian rule. Particular emphasis is given to patriotic education, i.e. developing national consciousness in the young generation. This practice was characteristic not only for Boniewicz’s family members, but also for the entire Polish community of Chełmno Land.
EN
Political changes in Poland in the early nineties, also initiated changes in education and what is connected with this: changes of formation and upbringing of the young generation of children and youth. There were many initiatives and ventures, both state and local, aimed at developing civic and pro-social attitudes in the young generation. In addition to the student council which was established in the Statute od Education System in 1991, the Sejm of Children and Youth appeared three years later. Initiative popularizing knowledge about parliamentarism, but also overcoming the prevailing rule of Polish proverb „children and fish have no voice”. This article describes the history of the Sejm of Children and Youth and shows what role in education it has played.
PL
Przemiany ustrojowe w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych zapoczątkowały także zmiany w szkolnictwie, a co się z tym wiąże – także z kształtowaniem i wychowywaniem młodego pokolenia dzieci i młodzieży. Powstawało wiele inicjatyw i przedsięwzięć zarówno państwowych, jak i lokalnych mających na celu rozwijanie postaw obywatelskich i prospołecznych u młodego pokolenia. Obok umocowanego w ustawie o systemie oświaty z 1991 roku samorządu uczniowskiego pojawił się trzy lata później Sejm Dzieci i Młodzieży. Inicjatywa popularyzująca wiedzę o parlamentaryzmie, ale także przełamująca panującą wówczas zasadę „dzieci i ryby głosu nie mają”. Niniejszy artykuł opisuje historię Sejmu Dzieci i Młodzieży oraz wskazuje, jakimi istotnymi tematami dla młodego pokolenia zajmował się SDiM i jaką rolę w edukacji odegrał.
3
Publication available in full text mode
Content available

Istota wychowania patriotycznego

75%
PL
Wychowanie patriotyczne nie jest zadaniem łatwym, pomimo zdobywanego przez wieki doświadczenia w jego realizacji. Stanowi ono wysiłek jednostek, grup społecznych, narodu zorganizowanego w państwo. Trudno nie zauważyć przy tym, że w dzisiejszych czasach wiele państw przeznacza potężne środki finansowe stricte na ten cel. Wychowanie patriotyczne jest silnie związane z wychowaniem obywatelskim i obronnym – należy więc uznać je za jedną z licznych determinant bezpieczeństwa. Odgrywa ono prymarną rolę w rozwoju narodu, a potrzeba jego prowadzenia nie słabnie od wieków.
EN
Patriotic education is not an easy task, despite the of experience in this field,that has been acquired over centuries. It is an effort of individuals, social groups, the nation that have organized within the state. It is hard not to notice that nowadays many countries spendhuge sums of money for this purpose. Patriotic education is strongly related to civil education and national defense education –that is why it must be considered as one of many determinants of safety. It “plays the first fiddle” in the nation’s development and the need for its implementation is still relevant, important.
PL
Rok 2013 jest rokiem 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego. Wspomnienia Polaków żyjących w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku często przesycone są fragmentami dotyczącymi tego wydarzenia – niemal w każdym z pamiętników tego okresu znajdujemy bardziej lub mniej obszerne informacje poświęcone zrywowi niepodległościowemu Polaków z 1863 roku. Przedstawione w poniższym tekście fragmenty wspomnień i pamiętników pozwalają prześledzić, w jaki sposób w rodzinach polskich kultywowano tradycje powstania styczniowego, w którym udział brali często członkowie rodzin, a także wskazać, jak patriotyczna atmosfera domów kształtowała osobowość młodego pokolenia, zwracając uwagę na sprawy narodowe i budząc wrogi stosunek do carskiej Rosji. Tradycja powstania styczniowego, jak wynika z dokonanych ustaleń, stanowiła istotny czynnik w wychowaniu patriotycznym młodego pokolenia. Rodziła szacunek dla członków rodzin – powstańców, uczyła historii narodu i rodziny, powodowała narastające często uczucia nienawiści do zaborcy. Przejawami kultywowania tejże tradycji były żywe wciąż w polskich rodzinach historie losów powstańców – uczestników walk, tajne obchody rocznic powstania, śpiewanie pieśni powstańczych, czytywanie zakazanej literatury, składanie wieńców na grobach powstańców.
PL
Z działalnością pastoralną i katechetyczną Kościoła w Polsce zwłaszcza w ostatnichstuleciach było wyraźnie powiązane wychowanie patriotyczne. W szeregachduchowieństwa nigdy też nie brakowało żarliwych patriotów oddanych sprawie  wolności Ojczyzny. To pozwoliło wytworzyć i rozwinąć wśród Polaków świadomośćnaturalnego powiązania pomiędzy katolicyzmem i patriotyzmem. Obecnie,gdy cieszymy w naszej Ojczyźnie wolnością i pokojem, Polacy mogą swobodnierozwijać wychowanie patriotyczne w rodzinie, w szkole, w Kościele i życiu publicznym.Badania socjologiczne podkreślają, że dla Polaków jedną z najważniejszychwartości jest patriotyzm, który nadal powinien być łączony z wychowaniemreligijnym. Do głównych zadań katechezy szkolnej i parafialnej w dziedziniewychowania patriotycznego należą: kształtowanie postawy miłości Boga i bliźniego(co służy także poszanowaniu przedstawicieli innych narodów), rozwijanieświadomości obowiązków obywatelskich, pielęgnowanie szacunku wobec symbolii tradycji narodowych, walka z wadami i grzechami narodowymi, zaszczepianietroski o poznawanie historii i geografii Polski.
Kultura i Wychowanie
|
2023
|
vol. 24
|
issue 2
95-107
EN
The article recalls a little-known episode in the history of European education, when in reaction to the trauma of the lost war in 1870, France, developing the ideology of Esprit de revanche (spirit of revenge), established the so-called “School battalions” in which children were trained in military practice, using weapons and shooting. The matter was treated so seriously that the mass production of fake weapons and uniforms was initiated and the best children’s units participated in parades on the national holiday, along with regular army formations. The “battalions” formed a particular group of French victims of World War I. The battalions also inspired imitators. The current political situation in Europe and the reassertion of nationalism that is obvious in this context make the history of the children’s army a particularly topical warning.
PL
Artykuł przypomina mało znany epizod z dziejów europejskiego szkolnictwa, gdy w reakcji na traumę przegranej wojny 1870 roku państwo francuskie, rozwijając ideologię esprit de revanche (ducha rewanżu), powołało przy szkołach tak zwane bataliony szkolne, w których dzieci ćwiczono w musztrze wojskowej, obsłudze broni i strzelaniu. Sprawę traktowano na tyle poważnie, że uruchomiono na ich użytek masową produkcję atrap broni i mundurów, a najlepsze oddziały dziecięce uczestniczyły na równi z formacjami regularnego wojska w defiladach z okazji święta narodowego. Bataliony te przyczyniły się do szczególnej hekatomby ofiar Francji w I wojnie światowej. Znalazły w przyszłości także licznych naśladowców. Aktualna sytuacja polityczna w Europie i oczywiste w tym kontekście patriotyczne wzmożenie czynią historię dziecięcej armii szczególnie aktualną przestrogą.
Perspektywy Kultury
|
2019
|
vol. 27
|
issue 4
75-90
PL
Badania dotyczące patriotyzmu i tożsamości narodowej zajmują wyjąt­kowe miejsce w naukach społecznych związanych z wszechstronnym i integralnym rozwojem osoby ludzkiej. Kształtowanie tożsamości na­rodowej w Polsce jest szczególnie ważne ze względu na niedawno ob­chodzoną setną rocznicę niepodległości. Istotną rolę w tym procesie odegrały organizacje o charakterze społecznym, których członkowie dbali o utrzymanie i kultywowanie polskiej tradycji. Jedną z takich organizacji było Polskie Stowarzyszenie Harcer­stwa założone w 1918 r. Celem pracy jest ukazanie pozytywnej roli ZHP w budowaniu tożsamości narodowej i kształtowaniu postaw pa­triotycznych współczesnej młodzieży. Cel ten zostanie zweryfikowany poprzez systematyczny przegląd literatury związanej z tożsamością, patriotyzmem i edukacją patriotyczną. Artykuł zawiera także prze­gląd inicjatyw dotyczących kształtowania tożsamości patriotycznej w Związku Harcerstwa Polskiego.
EN
Studies on patriotism and national identity occupy a special place in the social sciences related to the comprehensive and integral develop­ment of the human person. The shaping of national identity in Poland is particularly important due to the recently celebrated 100th anni­versary of independence. An important role in this process has been played by social organizations, whose members take care of maintain­ing and cultivating the Polish tradition. One of such organizations has been the Polish Scouting Association (ZHP), founded in 1918. The aim of the paper is to show the positive role of ZHP in building national identity and shaping the patriotic attitudes of contemporary youth. This goal will be verified through a systematic review of litera­ture related to identity, patriotism and patriotic education. The article also contains an overview of initiatives related to shaping the patriotic identity in the Polish Scouting Association.
PL
Artykuł rozpatruje współczesną szkołę katolicką jako jedną z instytucji oświatowych kształtujących społecznie dojrzałą osobowość dzieci i młodzieży. Autorka ukazuje placówkę katolicką jako miejsce, w którym z założenia podstawę jej działania stanowi integralne wychowanie, a zatem również jako środowisko kształtowania wśród młodych postawy służby społeczeństwu, działania na rzecz dobra wspólnego oraz formowania postaw patriotycznych, więzi i przynależności do własnego narodu, a także zdrowej „otwartości” wobec innych narodów. Fundamentem tych działań wydaje się być głównie oparcie systemu pedagogicznego tych placówek na wychowaniu dzieci i młodzieży ku wartościom, w tym także wartościom społecznym, wchodzącym w zakres wychowania obywatelskiego – między innymi wartościom wolności, sprawiedliwości, odpowiedzialności, szacunku, braterstwa. Młodzi jako przyszli obywatele, tak przygotowani do uczestnictwa w społecznym, politycznym, gospodarczym i kulturalnym życiu kraju i świata, mogą stać się podstawą budowania zdrowych i mocnych zasad moralnych w społeczeństwie. Przewodnim elementem rozważań jest nieustanne stawianie pytania: czy udokumentowane założenia wychowawcze (w statutach, programach wychowawczych, planach pracy), stanowiące bazę funkcjonowania szkół katolickich w Polsce, są rzeczywiście wprowadzane w życie, a w konsekwencji, czy owe placówki pozytywnie oddziałują na rzeczywistość społeczną, kształtując społecznie dojrzałą osobowość młodego człowieka?
EN
This article deals with contemporary catholic school as one of the educational institutions creating socially mature personalities of children and teenagers. The author presents catholic school as a place of integral education, serving the nation, acting for the common good, creating patriotic conduct, a sense of the national status and being open to the other nations. The foundation of these activities is the fact that the whole educational system is based on educating children and young people for the values such as freedom, justice, responsibility, respect and brotherhood. Young people as future citizens, prepared for the social, political, economic and cultural life of the country and the world, can become the foundation for building sound and strong moral principles in society. The main element of the deliberations of this article is asking the question: Are the educational principles (in the statute, educational programmes, and plans) which are the basis of functioning of the catholic schools in Poland, really put into practice? Do these institutions really influence society by creating the mature personality of the young person?
EN
The family in the Second Republic of Poland despite its diversity was perceived by theoretitians and researchers of pedagogy, sociology and psychology as an essential upbringing environment concerning moral, religious and civic development. They also mention that after World War I the family was transformed and it abandoned the authoritarian-patriarchal model. The family was to bring the rebirth of the society then. The researchers of the interwar period emphasize the special role of the mother, particularly concerning the patriotic conduct. They also indicate that in those days there was a need to cooperate with school, state and Church.
PL
Rodzina w Drugiej Rzeczypospolitej, pomimo jej zróżnicowania, postrzegana była i jest przez teoretyków i badaczy, zarówno z zakresu pedagogiki, jak i socjologii czy psychologii, jako istotne środowisko wychowawcze na płaszczyźnie rozwoju moralnego, religijnego, a szczególnie obywatelskiego, w którym przebiegała inicjacja społeczna, czyli wprowadzanie dzieci i młodzieży do obowiązków życia społecznego. Zaznaczają oni, że po czasach I wojny światowej w rodzinie, która uległa dużemu przekształceniu, polegającemu na odejściu od modelu autorytarno- -patriarchalnego, upatrywano wręcz powszechnie odrodzenia społeczeństwa. Współcześni badacze rodziny dwudziestolecia międzywojennego podkreślają w tym aspekcie szczególną rolę matki, głównie na płaszczyźnie kształtowania postaw patriotycznych. Jednocześnie wskazują, iż już w ówczesnych czasach istniała potrzeba współdziałania na tym polu z innymi środowiskami, jak: szkoła, państwo i Kościół.
EN
Patriotic paintings awaken, enlighten, teach, and strengthen love towards the Fatherland. For many addressees, great battle scenes or the representations of events connected with history are linked to shaping the attitude of love towards the home country and they often have been aimed to add strength and motivate to be more engaged in the work for Poland. In the process of patriotic education of older children, the outstanding paintings of Matejko are very helpful. “The Sermon of Skarga” or “Rejtan” were focused on the criticism of the faults of the compatriots, while “Grunwald” on the merits that can serve the Fatherland. The paintings are moving with the clarity of the presented figures, vivacity of colours, complex composition, and rich symbolism. The works of Artur Grottger who created modest drawing cycles referring to the January insurrection were presented to growing children. “Polonia” and “Lithuania” are the result of the artist’s direct reaction to the events contemporary with him. While Grottger draws his addressees’ attention to dramatic contents, Maksymilian Gierymski “writes” a kind of report on the uprising and presents its participants’ daily life. The composition of the work titled “The Insurrectionary Picket in 1863” in a naturalist way transforms the experienced reality into an aesthetic scenery. Analysing a work of art can transfer important information on the world and help in perceiving it in a creative way. Children’s sensitivity to beauty requires methodical openness. Among the activating methods the following were proposed: puzzles, mysteries of people in a painting, completing a painting, or theatricalisation. The works of art used in both school and after-school education can be an essential contribution to building and deepening the relation with one’s home country, discovering one’s roots, and building one’s own identity. After God and family, man owes the most to his Fatherland, namely, language, tradition, ethnic culture, personality, moral and religious convictions. A nation shapes a person biologically, intellectually, and spiritually as well.
PL
Obrazy patriotyczne budzą, uświadamiają, uczą i umacniają miłość do ojczyzny. Wielkie sceny batalistyczne czy przedstawienia wydarzeń związanych z historią, dla wielu odbiorców powiązane z kształtowaniem postawy miłości do rodzinnego kraju, często miały dodawać sił i motywować do większego zaangażowania w pracę dla Polski. W patriotycznym formowaniu dzieci starszych pomagają wybitne obrazy Jana Matejki. Kazanie Skargi oraz Rejtan skupione zostały na krytyce wad rodaków, natomiast Grunwald na zaletach, które mogą służyć ojczyźnie. Malowidła poruszają wyrazistością ukazanych postaci, żywiołowością barw, złożoną kompozycją oraz bogatą symboliką. Dorastającym dzieciom zaprezentowano dzieła Artura Grottgera, który tworzył skromne cykle rysunkowe związane z powstaniem styczniowym. Polonia i Lithuania to wynik bezpośredniej reakcji na współczesne artyście wydarzenia. O ile Grottger skupia uwagę widza na dramatycznej treści, o tyle Maksymilian Gierymski „pisze” jakby reportaż z powstania i przedstawia codzienność jego uczestników. Kompozycja dzieła Pikieta powstańcza w roku 1863 w sposób naturalistyczny przetwarza doświadczaną rzeczywistość na estetyczny pejzaż. Analiza dzieła sztuki może przekazywać ważne informacje na temat świata i pomagać w jego kreatywnym postrzeganiu. Dziecięca wrażliwość na piękno wymaga metodycznej otwartości. Wśród metod aktywizujących zaproponowano m.in.: puzzle, tajemnice osób na obrazie, domalowywanie obrazu czy teatralizację. Dzieła sztuki wykorzystane w wychowaniu zarówno szkolnym, jak i pozaszkolnym, mogą być ważnym przyczynkiem do tworzenia i pogłębiania relacji z rodzimym krajem, do odkrywania swoich korzeni i budowania własnej tożsamości. Ojczyźnie, po Bogu i rodzinie, człowiek zawdzięcza najwięcej: język, tradycję, kulturę etniczną, osobowość, przekonania moralne i religijne. Naród kształtuje osobę ludzką biologicznie, intelektualnie i duchowo.
EN
The author discusses the relationship between patriotic education and catechesis of the Catholic Church in Poland. He begins with the initial definition arrangements, then formulates what the patriotic identity is in accordance with the Gospel, from which he draws conclusions regarding the principles of patriotic education. The rules formulated in this way allow us to point out the specificity: the presence of patriotic education in documents and materials animating pastoral and catechetical activities in the contemporary Polish Church. With regard to teaching religion at school, it is important to refer to the correlation of religion teaching with the entire school program. The task of patriotic education is proposed as one of the educational goals of teaching the humanities and school education as a whole. Usually it is proposed to define mature patriotism as attachment to national tradition, critical judgment of one’s own historical past and attitude of responsibility for the future of the homeland. Deepening and developing patriotism is rightly associated with shaping civic rights and obligations, as well as shaping respect for national traditions and state institutions. The author’s conclusions are of an instructive nature, they demand correction in religion textbooks, although there are many issues in programs concerning the principles of social life, including national life. Particularly needed is to make the Church’s pastoral program in Poland real, because the author concludes that the pastoral opportunity related to the jubilee of Poland regaining independence has not been used. Meanwhile, there is a need for education for wise patriotism, deepening it and linking it to the primacy of worship given to God, rethinking the principles of pluralism of patriotic attitudes, applying the criterion of inclusion, not exclusion.
PL
Artykuł przedstawia relację między wychowaniem patriotycznym a katechezą Kościoła katolickiego w Polsce. Autor rozpoczyna od wstępnych ustaleń definicyjnych, po czym formułuje, czym jest zgodna z Ewangelią tożsamość patriotyczna, skąd wyciąga wnioski odnośnie do zasad wychowania patriotycznego. Tak sformułowane zasady pozwalają na wskazanie konkretu: obecności wychowania patriotycznego w dokumentach i materiałach animujących działania duszpasterskie i katechetyczne we współczesnym Kościele polskim. W odniesieniu do nauczania religii w szkole istotne jest odniesienie do korelacji nauczania z całością programu szkolnego. Zadanie wychowania patriotycznego proponowane jest bowiem jako jeden z celów edukacyjnych nauczania przedmiotów humanistycznych i całości wychowania szkolnego. Zwykle proponuje się określenie dojrzałego patriotyzmu jako przywiązania do narodowej tradycji, krytycznego osądu własnej przeszłości historycznej i postawy odpowiedzialności za przyszłość ojczyzny. Pogłębianie i rozwijanie patriotyzmu wiązane jest słusznie z kształtowaniem praw i obowiązków obywatelskich, także z kształtowaniem szacunku wobec tradycji narodowej i instytucji państwowych. Wnioski, do których dochodzi autor, mają charakter instruktywny, domagają się korekty w podręcznikach do nauczania religii, choć zagadnień w programach dotyczących zasad życia społecznego, w tym narodowego, jest niemało. Szczególnie potrzebne jest urealnienie programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce, autor bowiem dochodzi do wniosku, że szansa duszpasterska związana z jubileuszem odzyskania przez Polskę niepodległości nie została wykorzystana. Tymczasem potrzeba wychowania do mądrego patriotyzmu, pogłębienia go i wiązania z prymatem czci oddawanej Bogu, przemyślenia zasad pluralizmu postaw patriotycznych, stosowanie kryterium włączenia, a nie wyłączenia.
PL
Artykuł rozpatruje kluczowe momenty w kształtowaniu się stosunków między wojskiem i religią w niepodległej Ukrainie, analizuje dokumenty przewodnie regulujące działalność duchownych wojskowych na polu wychowania patriotycznego żołnierzy oraz bada główne kierunki pracy kapelanów z ukraińskimi uczestnikami walk podczas konfliktu we Wschodniej Ukrainie.
EN
The article considers the main milestones in the formation of military-religious relations in independent Ukraine, analyzes the guiding documents regulating the activities of military priests in the field of patriotic education of military personnel, and examines the main directions of chaplains’ work with the Ukrainian combatants during the armed conflict in Eastern Ukraine.
PL
W prezentowanym artykule skoncentrowano się na zagadnieniu patriotyzmu i tożsamości narodowej w odczuciu osób starszych narodowości polskiej, żyjących na obczyźnie, w Kanadzie. W części teoretycznej przedstawiono definicyjne rozumienie dwóch wiodących kategorii w ujęciu K. Skarżyńskiej i L. Malinowskiego, co stało się podstawą do skonstruowania badań. Badania przeprowadzono wśród 92 Polaków, osób starszych, zamieszkujących Kanadę. Wykorzystano w tym celu metodę sondażu z wykorzystaniem techniki ankiety oraz własnym narzędziem badawczym. Podjęto próbę odpowiedzi na dwa pytania badawcze: Jak postrzegają własny patriotyzm Polacy – seniorzy żyjący w Kanadzie? oraz W czym przejawia się patriotyzm seniorów żyjących na obczyźnie. W części empirycznej przedstawiono wyniki badań oraz dokonano ich analizy i interpretacji. W zakończeniu wskazano możliwości włączenia osób starszych w proces wychowania patriotycznego młodych pokoleń Polaków żyjących/urodzonych na obczyźnie.
EN
The presented article focuses on the issue of patriotism and national identity as perceived by the elderly of Polish nationality living abroad, in Canada. The theoretical part presents a defining understanding of the two main categories from the point of view of K. Skarżyńska and L. Malinowski, which has become the basis for constructing the research. The study has been conducted among 92 Poles – elderly people living in Canada. For this purpose, the survey method has been used with survey technique and the author’s own research tool. An attempt has been made to answer two research questions: How do Poles-seniors living in Canada perceive their own patriotism? and What are the manifestations of patriotism of seniors living abroad? The empirical part presents results of the research, as well as their analysis and interpretation. In the end, the possibilities of including the elderly in the process of patriotic education of young generations of Poles living/born abroad have been indicated.
PL
Rozważania zawarte w artykule dotyczą pojęcia patriotyzmu – nie tylko szeroko rozumianego, lecz także nieizolowanego z wachlarza kontekstów, w jakich może występować i które mogą warunkować jego rozumienie (treści nań się składające). Rozważania moje winny prowadzić do weryfikacji tezy mówiącej, że: specyfika historii narodu, jego geograficzne i wyznaczane charakterem kultury miejsce w świecie warunkują treści zawierane w pojęciu „miłości do ojczyzny”. Treści te są zatem odmienne u różnych narodów, odmiennie odczuwane, przeżywane i wyrażane. Ukazanie szeroko warunkowanego rozumienia patriotyzmu przez Polaków połączone jest z manifestowaniem się tych faktów w praktyce życia i w biografiach ludzkich – tu postaci wybitnych w dziejach Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego (CR): B. Jańskiego, P. Semenenki, H. Kajsiewicza, W. Barzyńskiego, W. Zapały.
EN
The considerations in the article concern the concept of patriotism – not only widely understood, but also not isolated from the range of contexts in which it may occur and which may condition its understanding (the contents that compose it). My reflections should lead to the verification of the thesis claiming that: the specificity of the history of the nation, its geographical and determined by the nature of culture place in the world condition the content contained in the concept of “love for the homeland”. These contents are therefore different in distinct nations, disparately felt, lived and expressed. The presentation of the broadly conditioned understanding of patriotism by Poles is connected with the manifestation of these facts in the practice of life and human biographies – here in the biographies of outstanding figures in the history of the Resurrectionist Congregation (CR): B. Janski, P. Semenenko, H. Kajsiewicz, W. Barzyński, and W. Zapała.
EN
Tematem artykułu jest emigracyjna działalność oświatowa wśród polskich uchodźców w Wielkiej Brytanii po 1945 r. Wychowanie patriotyczne stanowiło dla Polaków mieszkających poza granicami kraju jedno z najważniejszych zadań edukacyjnych kształcących tożsamość narodową. Nauka patriotyzmu opierała się na przekazywaniu wiedzy o Polsce, jej historii i kulturze, zwłaszcza poprzez symboliczne odwołania do polskiej tradycji, w tym świąt narodowych – 3 Maja i 11 listopada – nieuznawanych przez rząd socjalistyczny, a celebrowanych na obczyźnie w ramach troski o pamięć historyczną, tożsamość narodową i walkę o Niepodległą. The article is devoted to the emigrant educational activity among Polish refugees in Great Britain after 1945. For Poles living outside the country patriotic education was one of the most important educational tasks shaping their national identity. The teaching of patriotism was based on the sharing of knowledge about Poland, its history and culture, especially through symbolic references to Polish tradition, including national holidays: 3 May and 11 November – not recognized by the socialist government in the country but celebrated abroad to preserve historical memory and national identity as well to struggle for Independent Poland.
PL
Karol Libelt (1807–1875), katolicki uczony, filozof, publicysta, społecznik, wielki patriota, uczestnik powstania listopadowego odznaczony krzyżem Virtuti Militari, jest autorem unikatowego dzieła O miłości ojczyzny, uznanego za klejnot literatury patriotycznej. W niniejszej rozprawie autor – odwołując się do myśli Karola Libelta – wskazuje na potrzebę miłości ojczyzny w duchu jedności jako główną zasadę w wychowaniu patriotycznym. Wychowanie patriotyczne będzie zatem polegało na umacnianiu więzi (jedności) człowieka ze swoją ojczyzną w wielu wymiarach odpowiadających wyodrębnionym i opisanym składnikom pojęcia „ojczyzna”. Karol Libelt swoimi dziełami i życiem wpisał się do panteonu polskich twórców narodowych, a jego idee pozostają wierne społecznemu nauczaniu Kościoła.
EN
Karol Libelt (1807–1875), catholic scholar, philosopher, journalist, social activist, a great patriot, a participant of the November Uprising awarded the Cross “Military Virtue”, is the author of a unique work About the love to the homeland, considered the jewel of patriotic literature. In the article, author analyzes the concept of the homeland and love of it, where he infers conditions and rules of education for love of country. According to Libelt, homeland consists a number of important factors and with each of them the inhabitant of the country stays in close connectivity – with the land, the people, the laws prevailing in the country, with national characteristics and so on – such that we can find the ontological unity at the level of each of these factors between the man and the homeland. Thus the concept of education for love of the homeland developed by Karol Libelt may be called the principle of unity in patriotic education. Its result of it is not only emotional and exhibiting deficiencies, but also the rational and conscious, so also complete love of the homeland. Karol Libelt by his works and his life entered to the pantheon of Polish national creators, and his ideas stay faithful to the social teaching of the Church.
EN
Karol Libelt (1807–1875), catholic scholar, philosopher, journalist, social activist, a great patriot, a participant of the November Uprising awarded the Cross “Military Virtue”, is the author of a unique work About the love to the homeland, considered the jewel of patriotic literature. In the article, author analyzes the concept of the homeland and love of it, where he infers conditions and rules of education for love of country. According to Libelt, homeland consists a number of important factors and with each of them the inhabitant of the country stays in close connectivity – with the land, the people, the laws prevailing in the country, with national characteristics and so on – such that we can find the ontological unity at the level of each of these factors between the man and the homeland. Thus the concept of education for love of the homeland developed by Karol Libelt may be called the principle of unity in patriotic education. Its result of it is not only emotional and exhibiting deficiencies, but also the rational and conscious, so also complete love of the homeland. Karol Libelt by his works and his life entered to the pantheon of Polish national creators, and his ideas stay faithful to the social teaching of the Church.
EN
Patriotic education of children and youth is becoming a priority task. It should be done in a harmonious cooperation of three basic educational environments: family, school and parish. The first school of patriotism is the family which shapes the image of the homeland, the respect for national symbols, it celebrates national anniversaries and cultivates patriotic traditions. In the family, the young person develops the virtues necessary for the functioning of national ties, such as: faithfulness, diligence and hospitality. A great role in the patriotic upbringing of children and youth is also played by the school. The national identity is shaped in particular by subjects, such as: Polish, history and civics. An important role is played by reading literary works and knowledge of the most important national songs that are part of the Polish cultural heritage. A special role in transmitting patriotic content, awakening the national spirit and loving the homeland is fulfilled by catechetical teaching and pastoral activity of the parish. The sense of patriotism, the bond with the nation and the love of the homeland can still be successfully introduced into the spiritual world of children and youth, despite globalization, the culture of hedonism and materialism. It is also worth emphasizing that the essence of patriotism in the present times is expressed in honest, creative work, in the service of society and the homeland.
PL
Wychowanie patriotyczne dzieci i młodzieży staje się priorytetowym zadaniem. Winno się ono dokonywać w harmonijnej współpracy trzech podstawowych środowisk wychowawczych: rodziny, szkoły i parafii. Pierwszą szkołą patriotyzmu jest rodzina. W niej kształtuje się obraz ojczyzny, szacunek do symboli narodowych, świętuje rocznice narodowe, kultywuje tradycje patriotyczne. W rodzinie młody człowiek wypracowuje w sobie cnoty konieczne do funkcjonowania więzi narodowych, takie jak: wierność, pracowitość, gościnność. Wielką rolę w wychowaniu patriotycznym dzieci i młodzieży odgrywa też szkoła. Tożsamość narodową kształtują zwłaszcza następujące przedmioty: język polski, historia i wiedza o społeczeństwie. Ważną rolę pełnią lektury dzieł literackich oraz znajomość najważniejszych pieśni narodowych, które wchodzą w skład dziedzictwa kultury polskiej. Szczególną rolę w przekazywaniu treści patriotycznych, budzeniu ducha narodowego i umiłowania ojczyzny pełni nauczanie katechetyczne i działalność pastoralna parafii. Poczucie patriotyzmu, więź z narodem i miłość ojczyzny mogą być wciąż z powodzeniem wprowadzane w duchowy świat życia dzieci i młodzieży, pomimo globalizacji, kultury hedonizmu i materializmu. Warto też podkreślać, iż istota patriotyzmu w obecnych czasach wyraża się w rzetelnej, twórczej pracy, w służbie społeczeństwu i ojczyźnie.
|
2018
|
vol. 27
|
issue 4
113-129
EN
During the Second World War more than 120,000 Polish war exiles came through the countries of the Middle East. More of them were soldiers and civilians evacuated from USSR in 1942. There were more than 20,000 young people under 18 among them. Polish authorities organized various schools and educational centers. The so-called “Young Soldiers” and “Young Women Auxiliary Service” schools were established in 1942 in Palestine and Egypt for children and youth under care of the Polish Military Forces. There were elementary, secondary and trade schools among them. From March 1943 to May 1947 the headquarters of the schools and Polish YMCA published a paper “Junak”. The author analyses texts published in “Junak” and main ideas and values dedicated to pupils. Links with pre-war “state education” as well as with political thinking characteristic for General Anders’ Army circles are examined.
PL
W niniejszym artykule przedstawiono poglądy Pani Profesor Eugenii Anny Wesołowskiej, dotyczące wychowania dla pokoju, edukacji obywatelskiej i wychowania patriotycznego dzieci i młodzieży. Ukazano przede wszystkim koncepcje dydaktyczne Pani Profesor wykorzystania tej problematyki w edukacji szkolnej - w ramach różnych przedmiotów nauczania, jak i w ramach różnych zajęć pozalekcyjnych i działalności społecznej.
EN
This article presents the views of Professor Eugenia Anna Wesołowska on education for peace, education, civic and patriotic education of children and youth. First of all, the text shows Professor’s teaching ideas of how to make use of these issues in school education - in various school subjects, as well as in extracurricular and social activities.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
Polish Academy of Sciences The Czech Academy of Sciences Hungarian Academy of Sciences Slovak Academy of Sciences
ICM UW Platforma otwartej nauki
Copyright Notice. All rights reserved. Reproduction of this material in part or whole is permitted for non-commercial, educational and scientific uses | System oparty na platformie YADDA yadda-front.vls, ver. 4.4.27, rev. 42758 | © ICM UW 2005-2024
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.