Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zachęty
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This paper evaluates the financial and non-financial incentives used by local authorities in the Province of Lodz to promote the inflow of FDI. Conclusions are based on a questionnaire study conducted in the second half of 2010 among 188 companies with foreign capital (CFC) which invested in the region, and 87 local government units hosting the majority of the CFCs included in the study. The obtained results indicate that support offered by local authorities had only a minor impact on the location decision for the investment project, and this conclusion is consistent with results of studies which assessed the role of incentives in Poland at macro, regional and sectoral levels.
PL
Głównym celem artykułu jest ocena wykorzystania finansowych i pozafinansowych zachęt dla inwestorów zagranicznych stosowanych przez władze lokalne w województwie łódzkim. Podstawę do wyciągania wniosków stanowią wyniki badania kwestionariuszowego przeprowadzonego w II połowie 2010 r. wśród 188 przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym (PKZ), które zainwestowały w regionie oraz wśród 87 jednostek samorządu terytorialnego, które gościły większość w nim obecnych PKZ. Uzyskane wyniki wskazują, że wsparcie oferowane przez władze lokalne w niewielkim stopniu wpłynęło na wybór miejsca do inwestowania, i są zgodne z wynikami badań, które oceniały rolę zachęt w Polsce na poziomie makro, regionalnym i sektorowym.
Prakseologia
|
2019
|
vol. 161
95-114
PL
W swoim tekście skupiam się na praktycznym zagadnieniu kształtowania postaw moralnych wśród przedstawicieli polskiego sektora bankowego w obliczu wymagań, jakie stawia przed nimi Sektorowa Rama Kwalifikacji dla Sektora Bankowego (SRKB). Wstępne rozważania dotyczą refleksji nad stanem dyskursu etycznego w polskim sektorze finansowym oraz wyjaśnieniu, czym jest SRKB. W drugiej części pracy zostaną poddane analizie kodeksy i zachęty, których aktualnie używa się, by kształtować postawy moralne w praktyce zawodowej, m.in. w sektorze bankowym. Po wykazaniu pewnych braków tych narzędzi w części trzeciej wskażę możliwe formy rozwiązania pojawiających się problemów adekwatne do wymagań stawianych przez SRKB. W tej części przedstawię podejście do budowania postaw moralnych oparte na arystotelesowskiej etyce cnoty, która w klasycznym rozumieniu często jest przeciwstawiana interesowym motywacjom ekonomicznym. Postaram się pokazać, że nie musi tak być i przy pewnych założeniach koncepcja Arystotelesa może być zgodna z działaniami rynkowymi. W szczególności jego koncepcja mądrości praktycznej – phronesis – może w istotny sposób poprawić i uzupełnić funkcjonujące mechanizmy i pomóc w budowaniu postaw moralnych opisanych w SRKB.
EN
In my text, I focus on the practical issue of shaping a moral character among representatives of the Polish banking sector in the face of the requirements that Sectoral Qualifications Framework for Banking (SQFB16) puts before the employees of this sector. Preliminary considerations are devoted to reflection on the ethical discourse within Polish financial sector and clarification what SQFB is? In the second part of the work I will analyze codes of ethics and incentives which are currently used to shape moral attitudes in professional practice, including in the banking sector will be analyzed. After demonstrating some shortcomings of these tools in the third part, it will indicate possible forms of solving emerging problems and tools appropriate to the requirements of SQFB. In this part, I will try to present an approach to building a moral character based on the Aristotelian virtue ethics. The virtue ethics in the classical sense is often contrasted with an interest, selfish economic motivation. I will try to show that it does not have to be that way and with certain assumptions, Aristotle’s concept may be consistent with market activities. In particular, his concept of practical wisdom – phronesis can significantly improve and complement existing mechanisms and help in building moral character in the finance sector introduced by SQFB.
EN
One of the most important challenges for enterprises is to engage prosumers in knowledge sharing. This problem is addressed by incentives which can encourage prosumers to share knowledge. The aim of this paper is to examine prosumers need for incentives to share knowledge. The reported outcomes are the result of the questionnaire survey that yielded responses from 783 prosumers. The results show that prosumers need incentives to share knowledge. The statistical analyses indicated that there were significant differences between prosumers with different education level whilst there were no significant differences between females and males as to incentives needed by them to engage in knowledge sharing. The analysis of different generations shows that there were significant differences between age generations, especially between the youngest (Z generation) and the oldest ones (Builders and Baby-Boomers combined generations). What is more, the results show that prosumers do need incentives. Only less than 10% of prosumers indicated that they do not need incentives to engage in knowledge sharing. This suggests that prosumers, regardless their gender, education level, and age, pay attention to incentives and without them, they are not willing to share knowledge with businesses.
PL
Jednym z istotnych wyzwań dla współczesnych przedsiębiorstw jest zachęcenie prosumentów do angażowania się w projekty biznesowe i dzielenie się wiedzą. Aby skłonić prosumentów do dzielenia się wiedzą, przedsiębiorstwa oferują im różnego rodzaju zachęty. Celem artykułu jest analiza wpływu zachęt na dzielenie się wiedzą przez prosumentów przez pryzmat ich cech demograficznych. Artykuł prezentuje wyniki badania ankietowego, w którym udział wzięło 783 prosumentów. Wyniki pokazują, że prosumenci potrzebują zachęt, aby dzielić się wiedzą. Analizy statystyczne wykazały, że występowały istotne różnice między prosumentami o różnym poziomie wykształcenia, podczas gdy nie było istotnych różnic między kobietami i mężczyznami w zakresie zachęt skłaniających ich do dzielenia się wiedzą. Analiza różnych pokoleń pokazała, że występowały istotne różnice między pokoleniami, szczególnie między najmłodszym (pokolenie Z) i najstarszymi (builders i baby-boomers). Co więcej, wyniki pokazują, że zachęty wpływają na chęć prosumentów do dzielenia się wiedzą. Tylko mniej niż 10% prosumentów wskazało, że nie potrzebują zachęt do angażowania się w dzielenie się wiedzą. Sugeruje to, że prosumenci, niezależnie od płci, poziomu wykształcenia i wieku, zwracają uwagę na zachęty i bez nich nie chcą dzielić się wiedzą z przedsiębiorstwami.
PL
Głównym celem artykułu jest ocena roli zachęt, jakie stosuje samorząd terytorialny aby przyciągnąć bezpośrednie inwestycje zagraniczne do województwa łódzkiego. Podstawę do wyciągania wniosków stanowią wyniki badania kwestionariuszowego przeprowadzonego wśród przedsiębiorstw z udziałem kapitału zagranicznego (PKZ), które zainwestowały w regionie oraz wśród jednostek samorządu terytorialnego, które gościły te podmioty. W celu rozpoznania prawidłowości wykorzystano metody i testy statystyczne. Do najważniejszych należał współczynnik eta. Posłużył on do oceny zależności pomiędzy napływem bezpośrednich inwestycji zagranicznych do powiatów województwa łódzkiego a zachętami inwestycyjnymi stosowanymi przez jednostki samorządu terytorialnego. Metoda ta pozwoliła na weryfikację hipotezy dotyczącej istotności powiązań statystycznych pomiędzy badanymi zmiennymi. Z przeprowadzonego badania wynika, że większość samorządów zabiegała o inwestorów bez względu na to, czy pochodziły z kraju czy z zagranicy. Nieliczne gminy i powiaty posiadały ofertę wsparcia adresowaną wyłącznie do PKZ. Tylko 7% samorządów proponowało pomoc finansową, której najpopularniejszą formą były ulgi w podatkach i opłatach lokalnych. Znacznie więcej stosowało różne zabiegi promocyjne. Wyniki badania wskazują, że zachęty inwestycyjne miały drugorzędne znaczenie dla napływu BIZ do gmin i powiatów województwa łódzkiego. Zachęty nie były również czynnikiem przesądzającym o kontynuowaniu przez PKZ działalności w regionie.
EN
The paper studies the role of incentives provided by local government units (LGUs) in attracting foreign direct investment (FDI) to Poland’s Lodz province. The authors draw conclusions based on the results of a direct study using two types of questionnaires, one for foreign investors in the province and the other for LGUs. To ensure the accuracy of the study, the authors conducted an array of statistical surveys and tests. The eta correlation coefficient was among the most important measures, the authors say. It was used to assess the relationship between the inflow of FDI to Lodz province and the investment incentives offered by local government. The method helped verify a hypothesis concerning the significance of statistical relationships between the analyzed variables. The obtained results demonstrate that most LGUs were interested in attracting investors, both Polish and foreign, the authors note. Incentives targeted exclusively at foreign investors were rare, according to the authors. Financial incentives were offered by only 7% of the districts and counties. Tax relief and allowances in property fees and local charges were the most popular types of financial incentives. Many LGUs resorted to various promotional methods. The results of the study show that investment incentives were of secondary importance to the inflow of FDI to Lodz province, the authors conclude. Nor was this kind of support a key factor behind the decisions of foreign investors to continue operating in the region.
EN
The aim of the MIFID II Directive was to reduce conflicts of interest and misselling between distributors of financial instruments and specially protected individual investors. One of the changes was a restriction of paying “inducements” by investment fund companies (TFI) to distributors of financial instruments. The article describes the new practices that arose in the financial instrument distribution market after the implementation of the MIFID II Directive and the results of the authors’ in-depth survey conducted among the financial market professionals. The authors argue that the MIFID II Directive increased the amount of regulation for distributors of financial instruments, strengthened the protection of the individual investor, but, on the other hand, limited the range of offerings and worsened the situation of distributors not affiliated with banking groups.
PL
Jednym z celów Dyrektywy MIFID II było ograniczenie konfliktów interesów oraz missellingu pomiędzy dystrybutorami instrumentów finansowych a klientami detalicznymi. Nowością było ograniczenie zakresu wypłacania „zachęt” przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych dystrybutorom instrumentów finansowych. W artykule opisano nowe praktyki powstałe na rynku dystrybucji instrumentów finansowych po wdrożeniu Dyrektywy MIFID II oraz wyniki pogłębionej ankiety przeprowadzonej wśród profesjonalistów rynku finansowego. Autorzy dowodzą, że Dyrektywa MIFID II zwiększyła liczbę regulacji dla dystrybutorów instrumentów finansowych, wzmocniła ochronę klientów detalicznych (szczególnie inwestorów indywidualnych), ale z drugiej strony ograniczyła zakres oferty i (w związku z ograniczeniem „zachęt”) pogorszyła sytuację dystrybutorów niepowiązanych z grupami bankowymi.
PL
Firmy coraz częściej do kreowania innowacji biznesowych włączają konsumentów. Głównym celem artykułu jest identyfikacja zaangażowania konsumentów do tworzenia innowacji procesów biznesowych w firmach z sektora technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT). W badaniach wykorzystano krytyczną analizę literatury dotyczącej innowacji, innowacji konsumenckich i prosumpcji oraz studia przypadków trzech firm z sektora ICT, to jest Apple, Google i Microsoft. Analizie poddano procesy biznesowe, w które angażowani są konsumenci, aby kreować innowacje, sposoby angażowania konsumentów w tworzenie innowacji oraz zachęty wspierające to zaangażowanie. Wyniki badań pokazują, że analizowane firmy z sektora ICT podejmują różnorakie działania, aby angażować konsumentów w kreowanie innowacji. Najczęściej wykorzystują one konsumentów do oceny i projektowania produktów na potrzeby doskonalenia procesu BP 2.0: Rozwój produktów i usług oraz zarządzanie nimi, oferując w zamian wiele zachęt. Badanie dowodzi jednak, że najczęściej są to zachęty niematerialne związane z zaproszeniami w mediach społecznościowych. Uzyskane wyniki mogą być pomocne dla firm – nie tylko z sektora ICT, lecz także innych sektorów – w lepszym zrozumieniu jak włączyć konsumentów w tworzenie innowacji procesów biznesowych. JEL: D12, D83, M21, O31, O35
EN
Consumer involvement in the innovation process is a rising trend as companies are looking for new growth streams. This paper focuses on consumer engagement in business process innovation in the information and communication technology (ICT) sector. The main objective is to identify how ICT firms engage consumers in business process innovation. The research approach is built on the literature on consumers’ innovation and prosumption, whereas the empirical part is based on case studies of Apple, Google, and Microsoft. This paper demonstrates business processes in which consumers are engaged to create innovation, ways of consumers’ engaging in business process innovation, and incentives encouraging consumers to engage in such innovation. The results show that ICT firms are active players in the field of consumers’ innovations. The analyzed firms pay a lot of attention and make a lot of effort to obtain consumers’ innovations. The results show that they employ different ways of consumers’ engagement in innovation activities, especially in reviewing and designing products. They use consumers’ innovations for their business process development as well. Nonetheless, our results show that consumers’ innovations concern mainly BP 2.0 Develop and Manage Products and Services. ICT firms offer many incentives for consumers; however, our study proves that intangible incentives embracing social media services are most often offered to consumers. The results obtained can be helpful for both – the ICT and other sectors. They can show them how they can get the best out of consumers’ involvement for creating business process innovation. JEL: D12, D83, M21, O31, O35
EN
On the basis of interpretative sociology it can be said that biographies of dr. hab. Jan Ślósarz, Catholic priest, (1850–1917) and Jacek Woroniecki, O.P., (1878–1949) differ significantly, but also show similarities. The former came from a poor peasant family while the latter one had aristocratic heritage. They lived during similar social and political tensions, world wars and criminal ideologies: Bolshwvism, Communism, Stalinism, Nazism. Both were associated with Lviv and for some time were involved in education – J. Ślósarz taught in secondary schools and at the University of Lviv, while J. Woroniecki co-founded Catholic University of Lublin (Katolicki Uniwersytet Lubelski), served as its chancellor and lectured in Dominican colleges.The main books they written served as pedagogical guides for Catholics. Both formulated in them practical tips on how to behave in the most difficult everyday situations. J. Ślósarz wrote about the threatening penalties, referring to the doctrine of the First Vatican Council. Whereas Father Woroniecki set role models and encouraged Catholic intelligentsia to imitate them, anticipating the arrangements of the Second Vatican Council. Then and now Catholic pedagogy – like any other – requires warnings and encouragement.
PL
Na gruncie socjologii interpretatywnej można stwierdzić, że biografie ks. dr. hab. Jana Ślósarza (1850–1917) i o. Jacka Woronieckiego (1878–1949) bardzo się różnią, ale też wykazują podobieństwa. Pierwszy pochodził z ubogiej wiejskiej rodziny, drugi był arystokratą. Żyli w czasach podobnych napięć społeczno-politycznych, wojen i ideologii: bolszewizmu, komunizmu, stalinizmu, nazizmu. Obaj byli związani z Lwowem i przez pewien czas trudnili się edukacją – ks. Ślósarz uczył w gimnazjach i na Uniwersytecie Lwowskim, a o. Woroniecki współzakładał Katolicki Uniwersytet Lubelski, był jego rektorem i wykładał w dominikańskich kolegiach. Ich główne książki służyły katolikom jako pedagogiczne przewodniki. Obaj formułowali w nich etyczne wskazówki, jak zachowywać się w trudnych, codziennych sytuacjach. Ksiądz Ślósarz pisał o grożących karach, odwołując się do doktryny Soboru Watykańskiego I. Natomiast o. Woroniecki pokazywał wzory i zachęcał do ich naśladowania katolicką inteligencję, uprzedzając ustalenia Soboru Watykańskiego II. W każdych czasach katolicka pedagogika – jak każda inna – wymaga zarówno odwoływania się do przestróg, jak i do stosowania zachęt.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.