Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: zasiew

Sort By:

Limit search:

Zasiewy Teresy Murak jako Medium Kształtowania Tożsamości w Miejskiej Przestrzeni Publicznej

100%

Sobocińska M.

Sztuka i Dokumentacja

2020

issue 23

199-212

The article discusses Teresa Murak's performative actions Procesja/ Procession (1974) and Zasiewy/ Sowings in telephone booths (1990-1991), in which the artist uses the form of sowing to enter urban public space that is characteristic for her works. The performative gesture, the visuality of which manifests itself in a plant coat, leads to disorder and confrontation, thus concentrating the attention of co-participants on the female subject - the performer. Striving to break the balance allows the participants of the performance to feel that they are participating in an event that goes beyond everyday life. Such properties are also present in the ritual and celebration, to which the artist formally refers in her works. These activities are the opposite of the daily routine and are referred to as liminal events, serving the purpose of transition or change, directed not only to the experience of the performer but also to the outside, thanks to which they gain social dimension. The performance as a medium makes possible to create a sphere of social co-participation, which I call performative space, using Erika Fisher-Lichte's concept of aesthetics of the performative. Elzbieta Matynia referring to the agonistic model of public space by Hannah Arendt, calls these common areas spaces of appearance. The perspective I propose assumes that performance contributes to being a visible and active participant of the common space, and thus to the formation of political identity. Therefore, performances can be treated as a political gesture resulting from an affective need to participate in public life and space. The juxtaposition of works made in different historical periods indicates the narration, consistently built by Murak, around a plant gown - her artistic manifesto. On the other hand, it points to significant changes that took place in the artist’s creative strategy, resulting from the formation of a democratic public domain, as well as the commercialization of the artistic scene and institutions after 1989 in Poland.

Artykuł omawia performatywne działania Teresy Murak Procesję (1974) oraz Zasiewy w budkach telefonicznych (1990 - 1991), w których artystka wykorzystuje charakterystyczną dla swojej twórczości formę zasiewu, aby wkroczyć do miejskiej przestrzeni publicznej. Gest performatywny, którego wizualność przejawia się w roślinnym płaszczu, prowadzi do zaburzenia porządku i konfrontacji, koncentrując w ten sposób uwagę współuczestników przestrzeni na kobiecym podmiocie – performerce. Dążenie do zaburzenia równowagi pozwala uczestnikom performansu poczuć, że biorą udział w wydarzeniu wykraczającym poza codzienność. Takie właściwości posiada również rytuał i celebracja, do których formalnie nawiązuje w swojej twórczości artystka. Czynności te stanowią przeciwieństwo codziennej rutyny i określane są mianem zdarzeń liminalnych, służących przejściu lub zmianie, nakierowanej nie tylko na wykonawcę ale także na zewnątrz, dzięki czemu zyskują wymiar społeczny. Medium performatywne umożliwia wytworzenie sfery społecznego współuczestnictwa, którą korzystając z estetyki performatywności Eriki Fisher-Lichte, określam mianem przestrzeni performatywnej. Natomiast Elżbieta Matynia te obszary wspólne nazywa przestrzeniami widzialności, nawiązując do agonistycznego modelu przestrzeni publicznej Hannah Arendt. Proponowane przeze mnie spojrzenie zakłada, iż performans przyczynia się bycia widzialnym i czynnym uczestnikiem przestrzeni wspólnej, a tym samym kształtowania się tożsamości politycznej. Można zatem potraktować omawiane performansy jako działania o charakterze politycznym wynikające z afektywnej potrzeby uczestnictwa w przestrzeni i życiu publicznym. Zestawienie dzieł wykonanych w różnych okresach pozwala na ukazanie konsekwentnie budowanej przez Murak narracji wokół roślinnej sukni – artystycznego manifestu. Z drugiej strony wskazuje na istotne zmiany, jakie zachodziły w strategii twórczej, wynikające z kształtowania się demokratycznej przestrzeni i sfery publicznej, a także komercjalizacji środowiska artystyczno-instytucjonalnego po 1989 roku.

O znaczeniu relacji człowieka wobec przyrody na podstawie scen prac miesięcy w średniowiecznych kodeksach

100%

Żak-Kulesza M.

Roczniki Kulturoznawcze

2023

vol. 14

issue 4

113-154

Selected scenes of Labours of the Months depict the world of nature, with which Medieval man remained in very close and multi-faceted relations, depended on it, but could also use it consciously, subjugating it. The article presents scenes from calendar works in miniature painting which can be interpreted as pro-environment mindsets. The article fits into the trend of currently discussed humanistic ecology, and broadly understood human ecology. The goal of this work is to portray, on chosen examples, selected Labours of the Months, actions, as well as garden and agricultural solutions which today can be recognised as pro-environment. The text is also an attempt to determine what expediency led to using particular methods of providing care to plants, crops, as well as the manner of arranging the spaces of fields and gardens perpetuated on the pages of codices. The text also indicates the possibility to interpret Labours of the Months in their metaphorical message, in reference to biblical symbolysm of such scenes as arable farming, sowing, or providing care to a vineyard. What is more, attention was payed to the social-historical context of these depictions in which the characteristics of social relations were hidden, i.e. betwen the working class and nobility, as well as the axiology of work.

Wybrane sceny prac miesięcy obrazują świat przyrody, z którym człowiek średniowiecza pozostawał w bardzo bliskich i wielopłaszczyznowych relacjach, był od niego zależny, ale też potrafił z niego świadomie korzystać, podporządkowując go sobie. Artykuł prezentacje sceny prac miesięcy w malarstwie miniaturowym, które mogą zostać zinterpretowane jako postawy proekologiczne. Artykuł wpisuje się w nurt ekologii humanistycznej i szeroko rozumianej ekologii człowieka. Celem pracy jest ukazanie, na wybranych przykładach prac miesięcy, działań i rozwiązań ogrodowych i rolniczych, które można dzisiaj uznać za prośrodowiskowe. Tekst próbuje także wskazać, jakie względy praktyczne przemawiały za zastosowaniem określonych metod pielęgnacji roślin, upraw i sposobem aranżacji przestrzeni pól i ogrodów, które zostały utrwalone na kartach kodeksów. Tekst wskazuje również na możliwość interpretacji prac miesięcy w ich metaforycznym przesłaniu, w odniesieniu do biblijnej symboliki takich scen jak uprawa roli, siew, pielęgnacja winnicy. Ponadto zwrócono uwagę na społeczno-historyczny kontekst tych przedstawień, w których została ukryta charakterystyka relacji społecznych, tj. między warstwą pracujących a szlachetnie urodzonymi, jak i aksjologia pracy.

Refine search results

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Sztuka i Dokumentacja

1 Sobocińska M.

1 Żak-Kulesza M.

1 2023

1 2020

Search results

Zasiewy Teresy Murak jako Medium Kształtowania Tożsamości w Miejskiej Przestrzeni Publicznej

O znaczeniu relacji człowieka wobec przyrody na podstawie scen prac miesięcy w średniowiecznych kodeksach