Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zdarzenie medyczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Odpowiedzialność za szkodę medyczną wynikającą ze zdarzenia medycznego – pojęcie zdarzenia medycznego

100%
Sadowska J.
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
|
2016
|
issue 6
PL
Artykuł dotyczy problematyki pojęcia zdarzenia medycznego, a zatem kwestii wyznaczających przedmiotowy zakres postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. Pojęcie zdarzenia medycznego jest pojęciem normatywnym i zostało ono zdefiniowane w art. 67a ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W pierwszej kolejności zostały omówione zagadnienia ogólne dotyczące postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. Dalsze rozważania dotyczą przesłanek rozpoznania sprawy przez wojewódzką komisję. Autorka wyjaśnia znaczenie poszczególnych pojęć ustawowych składających się na pojęcie „zdarzenia medycznego”, tj. terminu: pacjent, zakażenie, biologiczny czynnik chorobotwórczy, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, śmierć oraz aktualna wiedza medyczna. W artykule ponadto poruszono istotną problematykę miejsca wystąpienia zdarzenia medycznego, a także podano przykłady zdarzeń medycznych.
EN
The article discusses the problem of the term – medical event, and therefore the issues stipulating the material scope of proceedings before the Regional Commission for Evaluation of Medical Events. “Medical event” is a normative term and has been defined in art. 67a clause 1 of the Act on Patient Rights and the Patient Rights Ombudsman. First of all, the author describes general issues connected with proceedings before the Regional Commission for Evaluation of Medical Events. Further deliberations are related with the conditions for recognizing the issue before such a regional commission. The author clarifies the meaning of particular statutory terms which determine the term “medical event”, i.e.: patient, infection, biological causative agent of disease, body damage, health disorder, death and actual medical knowledge. The author also raises a very important issue connected with a place where a medical event has occurred, as well as provides examples of medical events.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ochrona administracyjna praw pacjenta

100%
Jacek A., Ożóg K.
Medical Review
|
2015
|
issue 3
PL
Wstęp. W dniu 1 stycznia 2012 r. weszła w życie zmiana przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W przepisach powyższej ustawy określono nowy tryb dochodzenia roszczeń od szpitali za tzw. zdarzenia medyczne. Pacjent poszkodowany lub spadkobiercy zmarłego pacjenta mogą alternatywnie dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej lub w trybie administracyjnym. Cel. Celem pracy jest przedstawienie obowiązujących regulacji prawnych dotyczących ochrony administracyjnej praw pacjenta. Materiał i metody. W pracy posłużono się analizą aktów prawnych oraz źródeł literatury. Korzystano również z zasobów internetowych związanych z tematyką artykułu. Wyniki i wnioski. Obowiązujące regulacje prawne dotyczące ochrony administracyjnej praw pacjenta są niejasne i nieprecyzyjne. Konieczna jest nowelizacja przepisów w celu faktycznej ochrony administracyjnej praw pacjenta.
EN
Introduction. On January 1, 2012 an amendment to the act on Patients’ Rights and the Ombudsman for Patients’ Rights came into force. Provisions of the act defied a new mode of seeking redress from hospitals for so-called medical events. A suffrer or inheritors of a dead patient can alternatively seek redress either in court or in an administrative mode. Aim. The aim of this article is to present applicable regulations relating to the administrative protection of patients’ rights. Materials and methods. The authors used an analysis of legal acts and reference literature. They also used online resources related to the topic of the article. Results and conclusions. Applicable regulations relating to the administrative protection of patients’ rights are unclear and imprecise. It is necessary to novelize the provisions to provide the actual administrative protection of patients’ rights.
3
Content available remote

W sprawie charakteru prawnego ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych

100%
Preis J.
Wiadomości Ubezpieczeniowe
|
2015
|
issue 2
139-151
PL
Z początkiem 2012 r. zostało wprowadzone, nieznane wcześniej w Polsce, ubezpieczenie na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych. Obowiązkiem tego ubezpieczenia obarczono szpitale. Ubezpieczenie to jest elementem pozasądowego trybu dochodzenia roszczeń przez pacjentów poszkodowanych w wyniku świadczeń szpitalnych. Funkcjonuje od trzech lat, a nadal nie jest jasny jego charakter prawny. Przedmiotem rozważań w poniższym artykule jest analiza elementów określających charakter prawny ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych. Autor skupia uwagę na konsekwencjach ubezpieczenia na rzecz pacjentów, rozbieżnościach odnośnie przedmiotu ubezpieczenia oraz jego obowiązkowego charakteru. Przeprowadzona analiza ukazała wiele błędów, niejasności i sprzeczności w obecnej regulacji prawnej, co zdaniem autora uzasadnia radykalne zmiany ustawodawcze, które powinny być poprzedzone dyskusją merytoryczną o charakterze naukowym.
EN
As of the beginning of 2012 a new insurance product was introduced on the Polish market, i.e. patients’ insurance covering medical events. The obligation to maintain this coverage was placed on hospitals. This insurance is part of a non-litigious procedure for asserting claims by patients who suffer injuries while receiving hospital services. Although the coverage has been available for three years, its legal nature is still unclear. The author analyses the elements that determine the legal nature of insurance covering medical events. He focuses on the consequences of “patients’ insurance”, divergences with regard to the subject matter of insurance and its obligatory nature. The author’s analysis revealed a number of mistakes, ambiguities and disparities in the current legal situation, which, according to the author, call for a radical legislative change based on a prior, content-oriented scientific discussion.
4
Publication available in full text mode
Content available

Termin do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – analiza i uwagi de lege ferenda

94%
Białkowski M.
Ius Novum
|
2020
|
vol. 14
|
issue 3
142-159
EN
The aim of this article is to critically assess the time limit for submitting an application for determining a medical incident. The starting point for the evaluation of Article 67c paras 2 and 4 of the Act on patients’ rights and Patient Ombudsman is the inference that this time limit should be qualified as final. This conclusion in particular impacts the effects of its expiry and the lack of possibility – contrary to the individual rules of procedure of voivodship committees deciding on medical incidents in which the time limit is defined under procedural law – for its restoration. The analysis of the solution adopted by the legislator is also conducted through the prism of its comparison with the statutory period of limitation in claims for compensation for damage caused by a wrongful act (Article 4421 § 3 Civil Code). This comparison leads to the conclusion that the time limit for submitting an application for determining a medical incident significantly limits access to this alternative method of redressing damage caused by medical treatment.
PL
Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości – wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego – jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem.
5

Termin wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – wątpliwości praktyczne oraz prawne

84%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 3(96)
59-71
PL
Przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Po przeprowadzeniu analizy obowiązującego rozwiązania autorka dochodzi do wniosku, że powinno ono w najbliższym czasie zostać doprecyzowane, aby uniknąć sytuacji, w której poszczególne komisje będą stosowały różne interpretacje, różnicując w ten sposób sytuację prawną wnioskodawców.
EN
The provisions of the Act of 6 November 2008 on Patients' Rights and the Commissioner for Patients' Rights specify a distinct procedure for claiming compensation and redress for medical events (Chapter 13a). This so-called out-of-court model of medical damage compensation has raised a variety of uncertainties in interpretation since it came into force. These doubts refer to substantive aspects (the definition of medical events, the relation of medical events to medical errors, the concept of the current medical knowledge) as well as formal and legal issues related to the proceedings conducted by the commission. The present article is devoted to one of the fundamental issues associated with the determination of the time limit to submit a request to establish a medical event. Having analysed the regulation in force the author comes to the conclusion that it should be clarified in the near future in order to avoid situations when individual commissions apply various interpretations, differentiating in this way the legal status of applicants.
6
Publication available in full text mode
Content available

Ubezpieczenie z tytułu zdarzeń medycznych

84%
Huras A.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 4
|
issue XX
213-224
EN
Regulations in force since 2012. defining the rules and procedure for determining compensation and redress in the case of medical events raised many doubts about the legal nature of the insurance contract for these events (compulsory or voluntary insurance, accident insurance or third party liability insurance) and the liability of medical entities. In practice, the doubts concerned the additional burden on hospitals to pay the insurance premium, and in the absence of insurance or exhaustion of the sum insured – the need to satisfy the claims of the applicant. A huge number of practical and legal doubts caused the amendment of the applicable provisions.
PL
Regulacje obowiązujące od 2012 r., określające zasady oraz tryb ustalania odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku zdarzeń medycznych, budziły wiele wątpliwości dotyczących charakteru prawnego umowy ubezpieczenia z tytułu tych zdarzeń (ubezpieczenie obowiązkowe czy ubezpieczenie dobrowolne; ubezpieczenie z tytułu następstw nieszczęśliwych wypadków czy ubezpieczenie OC) oraz samej odpowiedzialności podmiotów leczniczych. W praktyce wątpliwości dotyczyły dodatkowego obciążenia szpitali obowiązkiem opłacenia składki ubezpieczeniowej, a w razie braku ubezpieczenia lub wyczerpania sumy ubezpieczenia – koniecznością zaspokojenia roszczeń wnioskodawcy. Szereg wątpliwości praktycznych oraz prawnych spowodowały nowelizację obowiązujących przepisów.
7

Submission Term Regarding a Request to Evaluate a Medical Event – Legal and Practical Doubts

67%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2016
|
vol. 2(87)
77-88
EN
The Act of Nov. 6th 2008, on the Patient’s Rights and on the Commissioner for Patients' Rights, provides a separate procedure of claiming damages and compensation, should a medical event occur (Chapter 13a). This out-of-court medical injury compensation procedure, from the very beginning of its existence, has been dubious, when it comes to its interpretation. The doubts refer both to the substance of the law (definition of a medical event, relation between a medical event and the medical malpractice, term of the state-of-the-art medical knowledge), as well as to the legal-formal issues, related to the procedures undertaken by the commission. The main topic of the article herein is seen in one of the basic issues related to determining the term, within which the medical event evaluation request shall be submitted. After an analysis of the current legal solutions is carried out, the author comes to a conclusion that they should be refined in the upcoming period, so that a situation is avoided in which the individual commissions apply varied interpretations, differentiating, in this way, the legal status of the request submitting parties.
PL
Przepisy ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Wskazując na praktyczne znaczenie zgłaszanych wątpliwości, Autorka analizuje zagadnienia związane z określeniem charakteru prawnego terminu dowodząc, że sporne jest, czy mamy do czynienia z terminem przedawnienia, czy też terminem jedynie w znaczeniu formalnoprawnym. Następnie przedstawia zastrzeżenia odnoszące się do wyznaczenia początku biegu terminu oraz możliwości jego zawieszenia i wskazuje na sposób ustalenia właściwego okresu w przypadku roszczeń podnoszonych przez spadkobierców pacjenta.
8
Publication available in full text mode
Content available

Uwagi do polskiego systemu pozasądowej kompensacji szkód medycznych na tle nowozelandzkiego Injury Prevention, Rehabilitation, and Compensation Act

67%
Białkowski M.
Studia Prawnicze KUL
|
2021
|
issue 3
7-28
EN
Seeking redress by the patient due to damage sustained by him in the course of treatment encounters numerous difficulties. They range from those related with proving prerequisites of civil liability to costs and duration of the process. As a consequence, many legal systems around the world have attempted to design out-of-court compensation systems based on the first-party insurance of the patient or on a fund whose purpose is to compensate the damage suffered by the patient during treatment. The aim of this article is to compare the longest functioning no-fault system, which in New Zealand in its present form provides redress to patients from 1 January 2002, and the Polish system that has been operating since 1 January  2012. The analysis focuses on three aspects, i.e., the need to demonstrate a violation of the principles of medical knowledge as a premise of liability, the scope of the definition of a medical event and treatment injury, and to establish the group of people authorized in both analyzed systems to claim compensation. Against this background, detailed de lege ferenda postulates have been formulated regarding the amendment of the provisions of the Act on Patient Rights and the Patient’s Rights Ombudsman regarding, in particular, the departure from the need to demonstrate an objective violation of the principles of medical knowledge as a premise for liability, departing from the differentiation of damages incurred in hospitals and outside them, as well as extending the scope of the definition of a medical event to include damages caused in connection with the violation of patient’s rights and broadly understood preventive treatment. The article also proposes resignation from establishing the group of entities indirectly injured through the prism of having the status of heirs in favor of the known from the provisions of art. 446 § 3 and 4 of the Civil Code based on linking the right to claim compensation in the event of the patient’s death with the actual emotional bond between the deceased and the applicant.
PL
Dochodzenie przez pacjenta roszczeń związanych ze szkodą doznaną przez niego w toku leczenia napotyka w praktyce liczne trudności, począwszy od tych związanych z udowodnieniem przesłanek odpowiedzialności, na kosztach i długotrwałości procesu skończywszy. W konsekwencji w wielu systemach prawnych na świecie podjęto próby projektowania pozasądowych systemów kompensacyjnych opartych na ubezpieczeniu na rzecz pacjenta albo na funduszu gwarancyjnym mającym zrekompensować doznany przez pacjenta uszczerbek. Celem artykułu jest porównanie najdłużej funkcjonującego systemu typu no-fault, który w Nowej Zelandii w obecnej formie zapewnia naprawienie szkody pacjentom od 1 stycznia 2002 r., oraz działającego od 1 stycznia 2012 r. systemu polskiego. Analiza skupia się na trzech płaszczyznach, tj. konieczności wykazania naruszenia zasad wiedzy medycznej jako przesłanki odpowiedzialności, zakresu definicji zdarzenia medycznego i treatment injury oraz ustalenia kręgu osób posiadających uprawnienie w obu analizowanych systemach do dochodzenia świadczenia odszkodowawczego. Na tym tle sformułowane zostały szczegółowe postulaty de lege ferenda, co do zmiany przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta dotyczące w szczególności odejścia od konieczności wykazania obiektywnego naruszenia zasad wiedzy medycznej jako przesłanki odpowiedzialności, odejścia od różnicowania szkód powstałych w szpitalach oraz poza nimi, jak i rozszerzenia zakresu definicji zdarzenia medycznego o szkody powstałe w związku z naruszeniem praw pacjenta i szeroko rozumianą profilaktyką leczenia. W artykule proponuje się również rezygnację z ustalenia kręgu podmiotów pośrednio poszkodowanych przez pryzmat posiadania formalnego statusu spadkobiercy na rzecz znanego z przepisów art. 446 § 3 i 4 Kodeksu cywilnego zabiegu polegającego na powiązaniu uprawnienia do dochodzenia świadczenia odszkodowawczego w przypadku śmierci pacjenta z rzeczywistą więzią emocjonalną łączącą zmarłego z wnioskodawcą.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.