Results found: 3

Search results

Search:
in the keywords: zdrowie pracowników

Sort By:

Limit search:

Aspekty higieniczne i prawne oceny narażenia zawodowego na cytostatyki

100%

Kupczewska-Dobecka M., Pałaszewska-Tkacz A., Czerczak S., Konieczko K.

Medycyna Pracy

2018

vol. 69

issue 1

77-92

The employers responsibilities for the assessment of occupational exposure to cytostatics in the workplace were analyzed in the light of existing legal regulations. Cytostatics may pose a threat to health and life of workers taking care of patients treated oncologically, i.e., pharmacists, physicians, nurses and other personnel. The significant scale of occupational exposure to cytostatics in Poland is confirmed by the data collected in the Central Register of Data on Exposure to Carcinogenic or Mutagenic Substances, Mixtures, Agents or Technological Processes, maintained by the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland. The issue of occupational risk assessment of exposure to cytostatics gives raise to numerous concerns. Polish regulations concerning health protection of employees occupationally exposed to cytostatics are not unequivocal, as they are derived from different areas of the law, especially those applying to hazard classification, labeling and preparation of safety data sheets for cytostatics. There are neither binding occupational exposure limits legally set for active compounds of antineoplastic drugs nor methods for monitoring of these substances concentrations in a worker’s breathing zone and biological material. This prevents the employer to carry out the correct assessment of occupational exposure, the results of which are the basis for preparing the proper preventive strategy. In this article the consequences of amendments to the European chemical legislation for employers responsible for adequate protection of health and life of employees exposed to cytostatics, were discussed, as well as some legal changes aimed at a better health and life protection of workers exposed to cytostatics in a workplace were proposed. Med Pr 2018;69(1):77–92

W publikacji przeanalizowano obowiązki pracodawców w zakresie oceny narażenia zawodowego na cytostatyki w miejscu pracy w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Leki cytostatyczne mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników sprawujących opiekę nad chorym onkologicznym (tj. farmaceutów, lekarzy, pielęgniarek i pozostałego personelu pomocniczego) oraz pracowników lecznic weterynaryjnych. Dużą skalę narażenia zawodowego na cytostatyki w Polsce potwierdzają dane gromadzone w Centralnym Rejestrze Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, Ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, prowadzonym przez Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi. Problem oceny ryzyka zawodowego związanego z narażeniem na cytostatyki budzi wiele wątpliwości. Przepisy regulujące w Polsce kwestie ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na leki cytostatyczne wywodzą się z różnych obszarów prawa i nie są jednoznaczne ani spójne (szczególnie w kwestii klasyfikacji cytostatyków pod kątem stwarzanych zagrożeń, ich oznakowania i sporządzania dla nich kart charakterystyki). Nie są ustalone prawnie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń substancji czynnych leków przeciwnowotworowych w środowisku pracy oraz brakuje metod ich monitorowania w strefie oddychania pracownika i w materiale biologicznym. Uniemożliwia to przeprowadzanie prawidłowej oceny narażenia zawodowego, której wyniki są podstawą do podejmowania przez pracodawcę odpowiednich działań profilaktycznych. W pracy omówiono skutki nowelizacji prawa europejskiego w obszarze chemikaliów dla pracodawców, którzy odpowiadają za właściwą ochronę zdrowia i życia pracowników zatrudnionych w narażeniu na leki cytostatyczne. Przedstawiono także propozycje zmian w prawie zmierzające do lepszej ochrony pracowników narażonych na oddziaływanie cytostatyków w środowisku pracy. Med. Pr. 2018;69(1):77–92

Czy cukrzycę można traktować jako chorobę pośrednio związaną z pracą?

100%

Marcinkiewicz A., Radomska A., Hanke W., Walusiak-Skorupa J.

Medycyna Pracy

2017

vol. 68

issue 5

667-675

In this article the authors attempted to analyze the arguments for considering diabetes as a work-related disease. An overview of literature has been done out of articles published in the years 1980–2016, with the use of combination of key words referring to employment, workplace, and diabetes. The PubMed database was the source of data. The authors indicate that the following arguments are in favor of diabetes being recognized as a work-related disease: diabetes is not an occupational disease, it is not directly related to the work environment or the way the work is performed, but there are observed adverse effects of occupational work-related nuisances, such as night shift work, long work hours, job strain or workplace standing time, which influence its development and course. The number of publications on diabetes, including the problem of occupational work is comparable to the number of analogous publications concerning work-related diseases such as hypertension or ischemic heart disease. Moreover, some aspects of professional activity and diabetes were also included in clinical recommendations for the workplace, which is uncommon in the case of other diseases, even those generally recognized as work-related. Data from medical references, indicating the effectiveness of workplace interventions aimed at preventing diabetes development and/or worsening of its course should be considered as an argument for the inclusion of diabetes into the group of work-related diseases. This should also support the need for further research and practical actions aimed at preventing diabetes at the workplace. Med Pr 2017;68(5):667–675

W artykule autorzy podjęli próbę analizy argumentów przemawiających za włączeniem cukrzycy do grupy chorób pośrednio związanych z pracą. Przeprowadzono przegląd literatury spośród artykułów opublikowanych w latach 1980–2016 w języku angielskim, w którym wykorzystano kombinacje słów kluczowych związanych z pracą zawodową i cukrzycą. Źródłem danych była baza PubMed. Autorzy wskazują, że za uznaniem cukrzycy za chorobę pośrednio związaną z pracą przemawia spełnienie warunków jej definicji: cukrzyca nie należy do chorób zawodowych, nie jest bezpośrednio związana ze środowiskiem pracy lub sposobem jej wykonywania, ale obserwowany jest niekorzystny wpływ na jej rozwój lub przebieg określonych uciążliwości zawodowych (w tym przypadku zmianowej pracy nocnej, wydłużonego czasu pracy, stresu zawodowego czy długotrwałej pracy siedzącej). Liczba publikacji poświęconych cukrzycy, w których uwzględniono problem pracy zawodowej, jest porównywalna z liczbą analogicznych publikacji dotyczących chorób uznanych za związane z pracą, jak nadciśnienie tętnicze czy choroba niedokrwienna serca. Aspekty aktywności zawodowej zostały uwzględnione ponadto w zaleceniach klinicznych dotyczących postępowania wobec chorych na cukrzycę, co jest niespotykane w innych tego typu standardach, nawet w przypadku chorób powszechnie uznanych za związane z pracą. Argumentem przemawiającym za włączeniem cukrzycy do grupy chorób pośrednio związanych z pracą, potwierdzającym jednocześnie potrzebę dalszych badań i praktycznych działań ukierunkowanych na prewencję cukrzycy w miejscu pracy, są także dane z piśmiennictwa, które wskazują na skuteczność interwencji w miejscu pracy ukierunkowanej na zapobieganie cukrzycy lub pogorszenia jej przebiegu. Med. Pr. 2017;68(5):667–675

Dobre praktyki w opiece profilaktycznej nad kobietą ciężarną w miejscu pracy – wpływ czynników szkodliwych i uciążliwości występujących w środowisku pracy i domowym na przebieg oraz wynik ciąży

100%

Marcinkiewicz A., Wężyk A., Muszyński P., Polańska K., Makowiec-Dąbrowska T., Wiszniewska M., Walusiak-Skorupa J., Hanke W.

Medycyna Pracy

2015

vol. 66

issue 5

713-724

The key activity in good practice of occupational medicine is to control, on a regular basis, the workers’ health and how it is affected by the work environment and – consequently – to provide the employers and employees with advice regarding the organization, ergonomics, physiology and psychology of work. Occupational medicine practitioners should remember that certain duties are performed both at work and at home. This issue is particularly important in preventive healthcare of pregnant working women. Taking the above into consideration, we reviewed the literature with respect to nuisance and occupational risk factors, which might be associated with professional and household duties. The research indicates the need to reduce activities that require frequent bending or lifting, put a women at risk of falling or cause excess occupational stress for pregnant women. We would like to draw the doctors’ attention to the possibility of exceeding a 4-hour limit of work at video display terminals and negative effects of low physical exercise and sitting for a long time both at work and at home. Since long working hours (over 40 h/week) affect the course of pregnancy negatively, total working time at work (including any additional jobs) and at home must be taken into account in the occupational risk assessment. To sum up, we emphasize that preventive healthcare of pregnant working women should mainly include education programmes. Women need to know how to perform their work safely and pay attention to the scope and frequency of household tasks (duties). Med Pr 2015;66(5):713–724

Kluczowym działaniem w ramach dobrych praktyk w opiece profilaktycznej jest systematyczna kontrola stanu zdrowia pracujących, ocena jego związku przyczynowego z warunkami pracy oraz w efekcie – udzielanie pracownikom i pracodawcom porad w zakresie organizacji pracy, ergonomii, fizjologii i psychologii pracy. Lekarz medycyny pracy powinien przy tym pamiętać, że niektóre czynności wykonywane przez pracowników nie tylko wchodzą w zakres obowiązków zawodowych, ale są wykonywane przez nich również w domu. Taka świadomość jest szczególnie ważna w opiece profilaktycznej nad pracującą ciężarną. Biorąc powyższe pod uwagę, autorzy niniejszej publikacji dokonali przeglądu piśmiennictwa pod kątem uciążliwości i czynników szkodliwych, na które kobiety w ciąży mogą być narażone w trakcie wykonywania pracy zawodowej i w warunkach domowych. Przedstawione wyniki badań wskazują konieczność minimalizowania u ciężarnych czynności wymuszających częste pochylanie się, grożących upadkiem, wymagających dźwigania oraz związanych z nadmiernym stresem. Zwrócono uwagę na możliwość przekraczania łącznie w pracy i w domu obecnie obowiązującego w polskim prawie limitu 4 godzin pracy przy komputerze – głównie ze względu na wiążący się z tym niekorzystny wpływ niskiej aktywności fizycznej i długotrwale utrzymywanej pozycji siedzącej. Ze względu na niekorzystny wpływ pracy powyżej 40 godz. tygodniowo na przebieg ciąży w ocenie ryzyka zawodowego wskazana jest analiza łącznego czasu pracy ciężarnej z uwzględnieniem dodatkowych prac zarobkowych i zajęć domowych. W podsumowaniu autorzy podkreślają, że opieka profilaktyczna nad pracującą ciężarną wymaga edukowania ciężarnych w zakresie sposobu wykonywania obowiązków służbowych, ze zwróceniem uwagi na zakres i częstość czynności domowych analogicznych do zawodowych. Med. Pr. 2015;66(5):713–724

Refine search results

3 Medycyna Pracy

2 Hanke W.

2 Marcinkiewicz A.

2 Walusiak-Skorupa J.

1 Czerczak S.

1 Konieczko K.

1 Kupczewska-Dobecka M.

1 Makowiec-Dąbrowska T.

1 Muszyński P.

1 Pałaszewska-Tkacz A.

1 Polańska K.

1 Radomska A.

1 Wiszniewska M.

1 Wężyk A.

2 2017

1 2015

Search results

Aspekty higieniczne i prawne oceny narażenia zawodowego na cytostatyki

Czy cukrzycę można traktować jako chorobę pośrednio związaną z pracą?

Dobre praktyki w opiece profilaktycznej nad kobietą ciężarną w miejscu pracy – wpływ czynników szkodliwych i uciążliwości występujących w środowisku pracy i domowym na przebieg oraz wynik ciąży