Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 23

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zespół Aspergera
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Okres przedszkolny stanowi swoisty etap rozwoju mowy i języka dziecka zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Zwiększa się zasób słów używanych przez dziecko, a także wzbogaca się ich semantyczny aspekt. W tym wieku dziecko powinno budować wypowiedzi adekwatne do sytuacji, a także znać określone zasady gramatyczne. Dowodzi to dojrzałości dziecka w tym zakresie. O jakości rozwoju mowy i języka świadczy w dużej mierze ujawniana przez dziecko umiejętność porozumiewania się z różnymi osobami, zarówno rówieśnikami, jak i dorosłymi. Formułowanie wypowiedzi w sposób płynny zaznacza się w osiąganej gotowości do nauki szkolnej. Gotowość szkolna jest rezultatem doświadczeń dziecka zgromadzonych w wyniku jego własnej aktywności, a także działań podejmowanych przez instytucje oświatowe (przedszkole, szkołę, poradnię) oraz rodzinę. W tym ujęciu gotowość można pojmować jako przygotowanie dziecka z zespołem Aspergera do zadań szkolnych. W literaturze widoczny jest brak badań w zakresie gotowości szkolnej uczniów z zespołem Aspergera. Jest ona ujmowana w odniesieniu do normy rozwojowej, uwzględniając biologiczną dojrzałość dziecka i jednocześnie przygotowanie wskazanych instytucji i środowisk do wspierania jego zasobów w poszczególnych obszarach. Dziecko z zespołem Aspergera, funkcjonując w roli ucznia i doświadczając świata w sytuacjach celowo zorganizowanych (szkolnych), może napotykać trudności. W artykule omówiono pojęcie gotowości szkolnej i jej komponenty w kontekście zasobów komunikacyjnych dzieci z zespołem Aspergera. Przedstawione ujęcia teoretyczne elementów gotowości szkolnej wzbogacono przykładami różnych sytuacji z udziałem dzieci z zespołem Aspergera, w których ujawniały one swoje kompetencje komunikacyjne. Przytoczone opisy sytuacji pochodzą z obserwacji prowadzonych w ramach badań własnych na temat wspierania uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w sytuacji edukacyjnej.
EN
For many years, both the DSM‑IV and ICD-10 have built up the misconception that there are no language disorders in Asperger’s syndrome. This has had a significant impact on the problems with the diagnosis of Asperger syndrome, and has been the cause of many misdiagnoses. The current editions: DSM-5 and ICD-11 have not changed the established approach. Many years of research and clinical experience have allowed the author of this article to verify the view of normal speech and communication development in Asperger syndrome. We now know that children with ZA may manifest different types of disorders, concerning both systemic and communicative competence. The author of the article characterises the types of language problems observed in ZA, including: the specificity of early speech development, alalia (delayed speech development), aphasia, comprehension of speech and intonation of speech and indicates their sources and examples. This is of great importance in the context of the correct diagnosis and therapy of children on the autism spectrum, including the differential diagnosis of autism and Asperger syndrome.
3
Publication available in full text mode
Content available

Tekst pisany w zespole Aspergera

75%
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 2
241-262
PL
Zespół Aspergera pozostaje nadal nie w pełni opisany na gruncie logopedii. Będzie o to jeszcze trudniej, ponieważ najnowsze klasyfikacje poświęcone zaburzeniom ze spektrum autyzmu nie uwzględniają aspektu językowych i komunikacyjnych trudności osób żyjących z tym zaburzeniem. Poniższy artykuł jest próbą zastosowania metodologii tekstu pisanego do analizy pisemnych wypowiedzi dorosłych mężczyzn z zespołem Aspergera przy uwzględnieniu wyznaczników spójności tekstu: spójności gramatycznej (kohezji), spójności semantycznej (koherencji) i spójności pragmatycznej. Tekst zawiera jakościową i ilościową analizę wytworów pisanych osób z zespołem Aspergera.
EN
Asperger’s syndrome is still not fully described on grounds of speech therapy. It will be even more difficult because the latest classifications devoted to autism spectrum disorders do not take into account the language and communication difficulties of people living with this disorder. The following article is an attempt to apply the written methodology to analyze written statements of adult men with Asperger syndrome, taking into account the determinants of text coherence: grammatical consistency (cohesion), semantic coherence and pragmatic coherence. The text contains a qualitative and quantitative analysis of the products of people with Asperger syndrome.
EN
The article deals with the problem of sensory modu¬lation disorders in children with autism spectrum, including Asperger's syndrome. The problem was discussed on the ex¬ample of an individual case study. The content of the article describes the characteristic behaviors accompanying sensory processing disorders and the reactions that accompany children who manifest such disorders. Support activities and implica¬tions for practice have been proposed.
PL
W artykule poruszono problem zaburzeń mo¬dulacji sensorycznej u dzieci ze spektrum autyzmu, w tym z zespołem Aspergera. Omówienia problemu dokonano na przykładzie indywidualnego przypadku. W treści przybliżono charakterystyczne zachowania towarzyszące zaburzeniom prze¬twarzania bodźców sensorycznych oraz opisano reakcje, jakie towarzyszą dzieciom, które je przejawiają. Zaproponowano działania pomocowe oraz implikacje dla praktyki.
PL
W ostatnim czasie obserwujemy wzrost liczby dzieci, u których diagnozuje się zespół Aspergera (zaburzenie ze spektrum autyzmu), stąd tak ważne jest poszerzanie wiedzy na temat tego zaburzenia oraz umiejętność pracy z uczniami z zespołem Aspergera. Dzieci rosną, dojrzewają i ze szkół podstawowych przechodzą do szkół ponadpodstawowych, natomiast nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy i psycholodzy szkolni w szkołach średnich nie są jeszcze przygotowani do pracy z takimi uczniami. Jeśli w dzieciństwie dziecko miało niewielkie wsparcie terapeutyczne, może trudniej znosić nowe czynniki sytuacyjne, jakimi są nowa szkoła i otoczenie. Zespół Aspergera charakteryzuje się zaburzeniami jakościowymi w obszarze interakcji społecznych. Wzorce zachowania są ograniczone i stereotypowe, podobnie jak zachowania i aktywność. Rozwój intelektualny jest w granicach normy, a często powyżej przeciętnej, rozwój mowy ekspresyjnej i jej rozumienie jest również prawidłowe. Zaburzenia rozwoju społecznego mogą charakteryzować się pięcioma objawami: trudnościami w inicjowaniu i podejmowaniu udanych interakcji rówieśniczych, problematycznymi zachowaniami związanymi z agresją wobec innych i/ lub siebie, zaburzeniami lękowymi o charakterze fobii społecznej, niekontrolowanymi, specyficznymi zachowaniami i współruchami oraz dość specyficznym wyglądem zewnętrznym.
XX
Asperger syndrome is a disorder belonging to the autism spectrum. People suffering from it have problems with social functioning and communication, as well as special interests and routine activities. People with Asperger syndrome are characterised by a varying degree of severity of symptoms, hence their prognoses differ and depend on the degree of acquiring social skills by them during therapy. For this reason, it can not be clearly stated that these people are incapable of undertaking essential conjugal duties [marital obligations] under Canon 1095 No. 3 of the Code of Canon Law and thus giving a valid consent to marriage. As a matter of fact, most people suffering from this disorder will not be capable of doing this but it can not be excluded that those who are characterised by low intensity of the symptoms will manifest only difficulty in undertaking such duties [obligations], like caring for a spouse and establishing a sustainable life community, thus will have the capacitas to contract a canonical marriage.
Neofilolog
|
2011
|
issue 36
203-213
EN
The paper reports the findings of a study that the author conducted in order to investigate the possibility of developing communicative compe-tence in a learner with Asperger‟s Syndrome. Information about the dis-order is followed by enquiry into the notion of the theory of mind which is said to determine the ability to communicate effectively. Since patients with Asperger‟s Syndrome do not demonstrate theory of mind, it is be-lieved they are unable to develop communicative competence. However, the literature in the field points to the therapeutic aspects of foreign lan-guage teaching and therefore the author explored the possibility of im-proving communicative skills in the case of a 13-year-old boy diagnosed with Asperger‟s Syndrome.
EN
The paper presents a case study of a child who manifested strong language disorders and emotional prosody during diagnosing of Asperger Syn­drome. Analyzing the case, the author of the work tries to discuss the character­istics typical of the disorder, with particular emphasis on deficits occurring in the content and form of the child’s language – from their diagnosis to the treatment. Furthermore, the article discusses the impact of therapeutic forms, including the CBT therapy, in terms of co­occurring symptoms, minutely analyzes the data derived from medical epicrisis, and presents recommendations for further therapeutic work.
PL
Artykuł prezentuje studium przypadku dziecka przejawiającego silne zaburzenia prozodii językowej i emocjonalnej, będącego w trakcie rozpo­znawania zespołu Aspergera. Poruszana na tym przykładzie problematyka doty­czy omówienia cech typowych dla zaburzenia, ze szczególnym uwzględnieniem występujących deficytów w zakresie treści i formy językowej – od ich diagnozy po terapię. Omówiono także oddziaływania terapeutyczne, z uwzględnieniem terapii CBT w zakresie współwystępujących objawów. Szczegółowej analizie poddano dane płynące z epikryzy medycznej oraz omówiono rekomendacje dla dalszej pracy terapeutycznej.
EN
The text describes, based on own research, the case of a 65-year-old woman with Asperger’s syndrome. The main aim of the research was to answer the question: what is the age of the examined woman with Asperger’s syndrome? The article begins with a theoretical introduction to the discussed issues, where the most important issues concerning Asperger’s syndrome and old age and aging are presented with emphasis on continuity theory. Next, the characteristics of the examined woman in the context of her family, living, educational and professional situation, health and interpersonal relations were taken into account. The article concludes with conclusions and a summary. It should be stressed that the described case can only be treated as a pilot study and preparation of the ground for further explorations of a wider scope.
PL
W tekście opisano, na podstawie badań własnych, przypadek 65-letniej kobiety z zespołem Aspergera. Głównym celem badań było uzyskanie odpowiedzi na pytanie: jaka jest starość badanej kobiety z zespołem Aspergera? Artykuł rozpoczyna się od wprowadzenia teoretycznego w poruszaną problematykę, gdzie przedstawiono najważniejsze zagadnienia dotyczące zespołu Aspergera oraz starości i starzenia się z zaakcentowaniem teorii ciągłości. Następnie uwzględniono charakterystykę badanej kobiety w kontekście jej sytuacji rodzinnej, bytowej, edukacyjno-zawodowej, zdrowotnej, relacji międzyludzkich. Artykuł kończą wnioski i podsumowanie. Należy przy tym podkreślić, że opisany przypadek, może być traktowany jedynie jako badanie pilotażowe i przygotowanie gruntu dla kolejnych eksploracji o szerszym zakresie.
PL
Tekst jest próbą spojrzenia na historię dyskursu o autyzmie z perspektywy studiów o niepełnosprawności. Ze względu na nieostrą definicję i wciąż niepoznane przyczyny autyzm stanowił przestrzeń kulturowych projekcji na temat niepełnosprawności i choroby psychicznej. Jak argumentuję, zarówno determinacja współczesnej nauki, jak i jej porażka w obiekty­wizacji autyzmu za pomocą metod nauk empirycznych ma związek z odcieleśnioną naturą autyzmu, która wciąż ujawnia swoją arbitralność i społeczną, a nie biologiczną, konstrukcję. Jednocześnie dopiero w XXI wieku do głosu doszły same osoby autystyczne, które próbują uczynić z autyzmu pozytywny i integralny element swojej tożsamości.
EN
One of the features of autism spectrum disorder (ASD) is the difficulty in social interaction, including communication deficits, emotional reciprocity and social skills. Problems in establishing and maintaining social relations and functioning in a group of peers are also a problem, what can lead to a feeling of loneliness. The aim of the study was to investigate the relationship between the feeling of loneliness, traits of autism spectrum disorders and cognitive functioning – primarily in terms of verbal fluency. The study involved 50 adolescents with autism spectrum disorders aged 13 to 19 years and 50 adolescents with typical development. The study was conducted using questionnaire methods – Polish versions of De Jong Gierveld’s Sense of Loneliness Scale and Baron-Cohen's Autism Quotient Questionnaire. Cognitive functioning was also assessed. The results of the study showed that the feeling of loneliness is associated with both the occurrence of autism spectrum disorders and their severity. Moreover, the link between the feeling of loneliness and the results of cognitive tests in a group of teenagers with autism spectrum disorders was found. The results suggest that the perception of loneliness in the case of adolescents with autism spectrum disorders may be moderated by their level of cognitive functioning. These conclusions, however, require further research including additional measurements of cognitive functioning.
PL
Jedną z cech zaburzeń ze spektrum autyzmu (Autism Spectrum Disorder, ASD) są trudności w zakresie interakcji społecznych, uwzględniające deficyty w komunikacji, odwzajemnianiu emocjonalnym oraz umiejętnościach społecznych. Częste są również problemy w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji społecznych oraz funkcjonowaniu w grupie rówieśników, mogące prowadzić do wysokiego poczucia samotności. Celem badania było zbadanie zależności pomiędzy poczuciem samotności, natężeniem cech zaburzeń ze spektrum autyzmu oraz funkcjonowania poznawczego – przede wszystkim w zakresie płynności słownej. W badaniu wzięło udział 50 adolescentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w wieku od 13 do 19 lat oraz 50 adolescentów o typowym rozwoju. Badanie prowadzone było za pomocą metod kwestionariuszowych – użyto polskich wersji skali do pomiaru poczucia samotności Jenny De Jong Gierveld oraz kwestionariusza Autism Quotient Simona Barona-Cohena w wersji dla nastolatków. Przeprowadzono również próby mające na celu ocenę funkcjonowania poznawczego badanych, które były wykonywane podczas spotkania indywidualnego. Wyniki badania pokazały, że poczucie samotności związane jest zarówno z samym występowaniem zaburzeń ze spektrum autyzmu, jak i z ich nasileniem. Wykazano również pewne powiązania pomiędzy poczuciem samotności oraz wynikami prób poznawczych w grupie nastolatków z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że postrzeganie samotności w przypadku adolescentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu może być moderowane przez ich poziom funkcjonowania poznawczego. Wnioski te wymagają jednak przeprowadzenia dalszych badań z uwzględnieniem dodatkowych pomiarów dotyczących funkcjonowania poznawczego.
EN
Asperger Syndrome (AS) was first described by Hans Asperger in 1944 and was initially referred to as autistic psychopathy. In the case of individuals with AS, a whole range of social interaction disorders is observed, which is mainly manifested by difficulties at the pragmatic and semantic levels. Linguistic and communicative behaviours of individuals with AS take a specific form. The aim of this article is to present an analysis of the language behaviour of this group of people, based on the author’s own research and the latest literature. The cases of two boys with the aforementioned disorder are discussed. The deficits in selected linguistic, communicative and interactional skills, occurring to a different degree and extent in the examined persons with Asperger Syndrome, prove the existence of linguistic deficits in this group of people. Pointing out the principles of linguistic functioning of individuals with AS will help to understand them and facilitate the work of speech therapists.
PL
Zespół Aspergera (ZA) po raz pierwszy opisany został przez Hansa Aspergera w 1944 roku i początkowo był określany terminem psychopatii autystycznej. W przypadku jednostek z ZA dostrzega się cały wachlarz zakłóceń interakcji społecznych, które objawiają się głównie trudnościami w płaszczyźnie pragmatycznej oraz semantycznej. Zachowania językowe i komunikacyjne jednostek z ZA przyjmują specyficzną postać. Celem artykułu jest zaprezentowanie analizy zachowań językowych tej grupy osób w oparciu o badania własne oraz najnowszą literaturę. Omówione zostały przypadki dwóch chłopców obarczonych wspomnianym zaburzeniem. Deficyty w zakresie wybranych sprawności językowych, komunikacyjnych i interakcyjnych, występujące w różnym stopniu i zakresie u badanych z zespołem Aspergera dowodzą występowania deficytów lingwistycznych u tej grupy osób. Wskazanie zasad językowego funkcjonowania jednostek z ZA pomoże je zrozumieć oraz ułatwi pracę logopedom.
EN
The article comprises three case studies which, over a few years, have been the source of experiences and observations involving pupils diagnosed with Asperger’s syndrome attending a non-public grammar school in Warsaw.Each study presents the story of an actual person and a unique personality. Each story required a different clue. In the case of each of the three pupils one can find milestones, breakthroughs, successes and difficulties. Each of the children, who all arrived with a similar medical certificate, is very different from the oth-ers. Observing them enables one to assess when they feel safe and comfortable at school, in what conditions they discover opportunity to develop their skills and interests. Those three stories illustrate how to build an open community, a com-munity in which children with Asperger’s can feel comfortable alongside both their exceptionally gifted and completely average peers.
PL
Niniejszy artykuł to trzy studia indywidualnych przypadków, na podstawie których zostały przedstawione, na przestrzeni kilku lat, doświadczenia i obserwacje funkcjonowania uczniów ze zdiagnozowanym zespołem Aspergera, w ogólnodostępnym, niepublicznym gimnazjum w Warszawie. Każda z tych historii jest historią konkretnej osoby, niepowtarzalnej indywidu-alności. Do każdej z nich trzeba było „dopasować nieco inny klucz”. W każ-dej z różnych historii konkretnych uczniów można zobaczyć kamienie milowe, punkty przełomowe, sukcesy i trudności. Każde z tych dzieci, które przyszły z orzeczeniami brzmiącymi bardzo podobnie, jest zupełnie inne. Przyglądając się konkretnym osobom, można odpowiedzieć na pytanie, kiedy w ogólnodostępnej szkole uczniowie ci czują się bezpiecznie, odnajdują szansę na rozwój swoich zdolności i zainteresowań. Na podstawie tych trzech historii pokazano, jak można budować otwartą społeczność, w której potrafią się odnaleźć dzieci z zespołem Aspergera obok uczniów wybitnie zdolnych i całkiem przeciętnych.
EN
The current educational understanding of dyslexia and its diagnosis is incompatible both with current neurobiological knowledge and the needs of people with dyslexia. There are no new diagnostic tools, and the ones still in use date back to the 1970s. Neurobiological knowledge about dyslexia allows us to consider its interplay with the broader context of the neural language network, as well as to note the co-existing problems with time processing and with motor skills. Only a broad understanding of dyslexia and accounting for its interrelations with other phenomena, i.e. a dimensional diagnosis, will bring about an effective, early detection of the problem and a change in the therapeutic approach.
PL
Obowiązujące w edukacji rozumienie dysleksji i jej diagnozy jest nieprzystające do aktualnej wiedzy neurobiologicznej i potrzeb osób dyslektycznych. Nie istnieją nowe narzędzia diagnostyczne, w używanych testach stosowane są rozwiązania z lat siedemdziesiątych. Neurobiologiczna wiedza o dysleksji pozwala widzieć ją w szerokim kontekście związków z neuronalną siecią językową oraz zauważać współistnienie problemów m.in. z przetwarzaniem czasu i ze sprawnością motoryczną. Tylko szerokie rozumienie dysleksji i widzenie jej powiązań z innymi zjawiskami, czyli diagnoza dymnensjonalna, pozwolą na skuteczne, wczesne wykrywanie problemu i zmianę podejścia terapeutycznego.
PL
Popularne od lat 70. XX wieku podejście komunikacyjne postawiło w centrum zainteresowania ucznia, czego efektem jest wzrost znaczenia jego autonomii w nauczaniu i uczeniu się języka obcego. Z drugiej jednak strony, wciąż istotnym elementem procesu glottodydaktycznego pozostaje nauczyciel, który ma obowiązek dbania o rozwój ucznia i wspierania go w nim. To znowu wiąże się z kwestią indywidualizacji procesu nauczania, szczególnie w odniesieniu do niektórych, bardziej wymagających, grup uczniowskich. Zagadnienie autonomii ucznia oraz specjalnych potrzeb edukacyjnych jest szczególnie istotne dla dwóch grup uczniowskich, z którymi coraz częściej można spotkać się w trakcie pracy glottodydaktycznej w szkole, tj. uczniów ze zdiagnozowaną dysleksją oraz uczniów z zespołem Aspergera. Obydwie grupy wymagają indywidualnego podejścia, ale ich specyfika często wykracza poza podstawową wiedzę, z jaką nauczyciel, szczególnie ten młody, rozpoczyna pracę.
EN
Communicative language teaching that has been popular since the mid-70s situates a learner in the centre of scientific and research attention. The consequence of that is the growing importance of learner’s autonomy during the process of teaching and learning a foreign language. On the other hand, a teacher is still an important element of the glottodidactic process – it is the teacher who is obliged to take care of the learner’s development and progress and to support him or her in it. That is, though, connected with the individual approach to teaching, especially in relation to some more demanding groups of school students. The problem of learner’s autonomy and of special educational needs is especially important for two school students groups that more and more often occur on the lessons of English, i.e. dyslectic students and the ones suffering from the Asperger syndrome. For both groups of students individual treatment and approach is crucial, but the specificity of both of them quite often goes beyond the knowledge a teacher, especially the young, non-experienced one, possesses.
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 1
47-61
PL
Autorka dokonuje przeglądu terminologii związanej z zaburzeniami semantycznymi i pragmatycznymi. Wskazuje, że zaburzenia te stanowią wyzwanie diagnostyczne, zwłaszcza gdy przyczyny i mechanizmy zaburzeń nie są jeszcze w pełni rozpoznane, a opisy objawów nie są wystarczająco pogłębione. Wymienia inne przyczyny trudności w diagnozowaniu, do których zalicza: brak pełnej zgodności między potrzebami praktyki, zmieniającym się stanem wiedzy a obowiązującymi klasyfikacjami medycznymi; brak szczegółowych norm rozwojowych dla rozwoju semantycznego i pragmatycznego (dla każdego języka naturalnego); trudności w ocenie i diagnozie zjawisk dotyczących sfery psychicznej; trudności w różnicowaniu subtelnych form zaburzeń czy trudności z normą. Na podstawie literatury przedmiotu omawia rozumienie terminu „zaburzenie semantyczno-pragmatyczne” (SPD), jego historię oraz próby dookreślania relacji SPD z autyzmem, zespołem Aspergera i SLI. Przedstawia podejście ukierunkowane na jednostki nozologiczne i podejście deskryptywne, przekrojowe. Referuje zmiany w diagnozowaniu zaburzeń autystycznych oraz według DSM-V. Porusza problem nazywania zaburzeń mowy w rozmowach z rodzicami, w okresie prediagnostycznym i postdiagnostycznym, gdy zaburzenie, według kryteriów medycznych, zostało wykluczone.
EN
The article focuses on terminology related to semantic and pragmatic disorders. The author points out that semantic and pragmatic difficulties are a diagnostic challenge, especially when the causes and mechanisms are not yet fully identified and the descriptions of the symptoms are not sufficiently developed. She lists other reasons for difficulties in diagnosis, which include: lack of full compliance between the needs of the practice, changing knowledge and current medical classifications; lack of knowledge about semantic and pragmatic norms in child’s language development (for each natural language); difficulties in assessing and diagnosing mental disorders; difficulty in differentiating subtle forms of disorders with the norm. She discusses the understanding of the term “semantic-pragmatic disorder” (SPD) and attempts to specify its history and the relationship with autism, Asperger’s syndrome and SLI. The author presents an approach focused on nosological units and a descriptive approach. She refers to changes in the diagnosis of autism spectrum disorders and social communication disorders according to DSM-V. In the final part, the article raises a question of using the names of speech disorders in conversations with parents, in the prediagnostic and postdiagnostic period, when the disorder has been ruled out according to medical criteria.
17
51%
PL
Zespół Aspergera to zaburzenie, które w dzisiejszych czasach diagnozuje się coraz częściej. Charakterystycznymi cechami tego zespołu są: brak empatii, jednostronne rozmowy, ograniczona zdolność budowania relacji, np. przyjaźni, niezdarna motoryka oraz niezwykle intensywne zainteresowanie jakimś konkretnym tematem. Cechy te, odpowiednio ukierunkowane i wykorzystane, są w stanie sprawić, że osoby z tym zaburzeniem mogą stać się bardzo dobrymi pracownikami. Badania, które przeprowadzono w artykule, jasno pokazują, że osoby z zespołem Aspergera chcą pracować zawodowo, a zatrudnienie jest dla nich nie tylko możliwością zarobienia pieniędzy, ale też dającą satysfakcję terapią. Z przeprowadzonych badań wynika również, że osoby z zespołem Aspergera największe predyspozycje mają do zawodów związanych z informatyką, przedmiotami ścisłymi, np. matematyką oraz historią.
EN
Asperger syndrome is a disorder that is currently more and more often diagnosed. The characteristic features of this syndrome are: lack of empathy, one-sided conversations, limited ability to build relationships such as eg. friendship, clumsy motor skills and a very intense interest in a particular topic. These features, suitably targeted and used, can make persons with this disorder very good workers. The research conducted in this study clearly show that people with Asperger syndrome want to work professionally, and work is not only a possibility for them to earn money, but is also a therapy giving them satisfaction. The research conducted by the author also shows that persons with Asperger syndrome have the greatest predisposition to the professions related to informatics, science subjects such as eg. mathematics and history.
18
51%
PL
W artykule prezentowane są wyniki badań dotyczących myślenia twórczego dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Analiza tego zagadnienia opiera się na dyferencjacji autystycznego spektrum zaburzeń. Rozróżnienie autyzmu wczesnodziecięcego, zespołu Aspergera oraz autyzmu wysokofunkcjonującego jest punktem wyjścia rozważań nad metodologicznymi trudnościami związanymi z prowadzeniem badań nad zdolnościami twórczymi w autyzmie. W artykule wskazano również możliwe kierunki dalszych prac w tym zakresie.
EN
This paper presents the results of research on creative thinking in children with autism spectrum disorders. The analysis of this issue is based on the differentiation of autism spectrum disorders. The distinction between early infantile autism, Asperger syndrome and high-functioning autism is the starting point for the analysis of methodological difficulties in conducting research on creative abilities in autism. The article also identifies possible directions for further work in this area
Językoznawstwo
|
2022
|
vol. 16
|
issue 1
167-178
PL
Praca przedstawia dokładną analizę teoretyczną oraz badania mające na celu zweryfikowanie możliwości rozwoju umiejętności komunikacyjnych w języku angielskim u uczniów posiadających zaburzenia w spektrum autyzmu. W pierwszej części autorzy prezentują informacje dotyczące opisywanego zaburzenia, a także związek między dogłębnym zrozumieniem autyzmu, zastosowaniem odpowiedniej terapii, włączeniem konkretnych metod nauczania a efektywnym nauczaniem umiejętności komunikacji. Jak pokazuje literatura, rozwijanie kompetencji językowych może mieć również walory terapeutyczne, co więcej, zastosowanie odpowiednich technik nauczania powoduje znaczną poprawę zdolności komunikacji w języku angielskim u dzieci autystycznych. Dlatego też w kolejnej części pracy przedstawiono wyniki pracy autorów z uczennicą cierpiącą na zespół Aspergera, a na koniec ukazano wnioski z badania.
EN
This paper reports the findings of research that the author conducted in order to investigate the development of English communication skills in learners with autistic spectrum disorders. Information and background about the issue is followed by a brief analysis of theory as presented in the literature. In the first part of the paper, the authors examine the relationship between appropriate therapy, understanding the disorder, using specific teaching methods, and the effective learning of communication skills in English. As shown in the literature, learning a language can bring therapeutic benefits and the use of particular teaching techniques has great effects on the development of English communication skills in autistic children. Furthermore, the subsequent part of the paper presents the results of the author’s work with a student suffering from Asperger’s syndrome. The paper ends with conclusions drawn as a result of the case study.
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 2
57-78
PL
Wykładnikiem społecznego-emocjonalno, poznawczego i językowego rozwoju dziecka jest sprawność komunikacyjna, czyli umiejętność użycia języka w grupie społecznej, wyrażająca się adekwatnością zachowania językowego w odniesieniu do społecznych rang rozmówców (sprawność społeczna), zdolnością dostosowywania wypowiedzi do czasu, miejsca czy tematu rozmowy (sprawność sytuacyjna) oraz umiejętnością osiągania założonego celu wypowiedzi (sprawność pragmatyczna). Werbalne i niewerbalne wykładniki sprawności komunikacyjnych są istotnym elementem diagnozy logopedycznej, ważną przesłanką w różnicowaniu zaburzeń rozwojowych, a także czynnikiem ukierunkowującym oddziaływania terapeutyczne. Na przykładzie dwu rodzajów zaburzeń neurorozwojowych (zespołu Aspergera i zespołu Williamsa) wykazano specyficzne dla tych zaburzeń profile rozwoju sprawności komunikacyjnych w kontekście emocjonalnego, poznawczego i językowego rozwoju dziecka.
EN
Communication capability is a basis of social, emotional, cognitive and linguistic development of child. That includes use of language among social group, which is adequate and refferend to social status of interlocutors (social capability). Moreover, the communication capability is to about adjust conversation to present time, place or subject (situational capability). Also, the pragmatic capability is the achievement of particular purpose of conversation. Important part of speech therapy diagnosis are verbal and nonverbal factors of communication capabilities, which are the basis to differentiate developmental disorders, and to direct therapeutic interference. Based on two case studies of neuro-developmental disorders (Asperger’s syndrome and Williams syndrome) specified profiles of communication capabilities has been presented, concerning the emotional, cognitive and linguistic development of child.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.