Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zawarcie umowy ubezpieczenia na odległość

100%
Kucharski B.
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
|
2021
|
issue 11
31-38
EN
IConclusion of insurance contract with the use of direct long distance means of communication creates problems referring the delivery of insurance policy and general terms of insurance as well as consistency of the contract with the insurance customer's demands and needs. The article aims to answer the question regarding the form of the documents accompanying conclusion of the insurance contract on distance, how the precontractual obligations of the parties should be fulfilled and when the contract is actually concluded. Most of the problems referring the insurance documents were solved by the sec. 43 of the Act of 2015 on Insurance and Reinsurance Activity which enables to create documents connected with the conclusion and performance of the insurance contract in electronic form and mechanical printing of the insurers' signature. Non consistency of the insurance contract with the consumers' demands and needs is countervailed by the Act of 2017 on Insurance Distribution. With this are connected information duties towards the customer concluding the insurance contract on distance. As a general rule information shall be provided to the customer on durable medium. According the author the above notion should also refer to the delivery of the insurance policy and general terms of insurance.
PL
Zawieranie ubezpieczeń za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość wywołuje przede wszystkim problemy dotyczące doręczenia polisy ubezpieczeniowej i ogólnych warunków ubezpieczenia, jak również dostosowania produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką postać mają przybrać dokumenty towarzyszące zawarciu ubezpieczenia na odległość, w jaki sposób powinny być spełnione obowiązki przedkontraktowe stron oraz kiedy dochodzi do zawarcia umowy. Większość problemów dotyczących dokumentów została usunięta przez art. 43 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, który pozwala na sporządzenie dokumentów związanych z zawarciem i wykonaniem umowy ubezpieczenia w postaci elektronicznej oraz mechaniczne odbicie podpisu ubezpieczyciela. Niedostosowaniu produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta przeciwdziałają zaś przepisy ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Wiążą się z tym obowiązki informacyjne ubezpieczyciela wobec klienta zawierającego umowę ubezpieczenia na odległość. Co do zasady informacje mogą być udostępnione klientowi na trwałym nośniku. Według autora pojęcie to powinno mieć również zastosowanie do doręczenia polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia.
2

Cywilnoprawne konsekwencje niedostosowania przez dystrybutora produktu ubezpieczeniowego do wymagań i potrzeb klienta

100%
Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2019
|
vol. 3(100)
18-35
PL
Niedostosowanie produktu ubezpieczeniowego przez dystrybutora do wymagań i potrzeb klienta jedynie w określonych sytuacjach prowadzić może do nieważności postanowień umowy ubezpieczenia lub być naprawione przez interpretację postanowień umowy ubezpieczenia na korzyść klienta. Zasadniczy środek ochrony klienta stanowić będzie zwykle odpowiedzialność odszkodowawcza dystrybutora. Odpowiedzialność ta, co do zasady, jest odpowiedzialnością ex contractu opartą na domniemaniu winy. Wywodzić ją należy co do brokerów z umowy brokerskiej, zaś w odniesieniu do pozostałych dystrybutorów z przepisów ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Za agentów zależnych zakłady ubezpieczeń odpowiadają ex delicto na zasadzie ryzyka. Klient może, co do zasady, domagać się pełnego odszkodowania zgodnie z teorią różnicy. W wielu przypadkach jednak odpowiedzialność dystrybutora będzie ograniczona do wartości nadpłaconej składki.
EN
According to the author, only in certain situations may the non-adjustment of insurance products to the demands and needs of the customer lead to the invalidity of insurance contract terms, or be remedied by the interpretation thereof in favour of the customer. Thus, the basic legal remedy which can be used by the customer in such case is to claim damages from the distributor. As a rule, distributors assume contractual liability based on the presumption of fault: in the case of brokers arising from brokerage contract, and in case of other distributors from obligations specified in the provisions of the Insurance Distribution Act. Insurers bear tortious non-fault liability for the activities of their dependent agents. Basically, clients may claim full damages according to the so called “difference theory”. In many cases however the damages will be restricted to the value of the overpaid insurance premium.
3

Broker ubezpieczeniowy jako wolny zawód

100%
Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2017
|
vol. 2(91)
44-57
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy broker ubezpieczeniowy jest wolnym zawodem. Pytanie dotyczące statusu brokera ubezpieczeniowego jest istotne szczególnie w związku z koniecznością implementacji przez Polskę dyrektywy IDD. Termin wolny zawód nie ma definicji legalnej i może być opisywany przez wskazanie cech charakteryzujących wolne zawody. Broker ubezpieczeniowy nie spełnia wszystkich cech przypisywanych wolnym zawodom. Przede wszystkim obowiązująca ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym jak również przygotowany przez Ministerstwo Finansów projekt ustawy o dystrybucji ubezpieczeń ujmują brokera jako rodzaj przedsiębiorcy, nie zaś jako rodzaj zawodu. Ponadto zarówno obowiązująca ustawa, jak i projekt nie przewidują istnienia obligatoryjnego samorządu zawodowego brokerów. Zdaniem autora broker winien zyskać status wolnego zawodu. Mając powyższe na uwadze autor wskazuje na mankamenty obecnie obowiązującej ustawy oraz projektu oraz formuje postulaty de lege ferenda.
EN
The article is aimed at answering the question whether an insurance broker belongs to the category of so-called independent professions. The question about the legal status of a broker is important in the view of the implementation of Insurance Distribution Directive by Poland. According to the author the term independent profession is ambiguous and may be characterized by pointing certain features that independent professionals should have. Insurance brokers do not meet all the criteria ascribed to liberal professions. First of all, under the present Insurance Intermediation Act of 22 May 2003 and the governmental draft law on the insurance distribution the broker is presented rather as an entrepreneur and not a kind of profession. Furthermore, both mentioned laws do not envisage the existence of the obligatory professional self-government of insurance brokers. In the author's opinion an insurance broker should be granted the status of an independent profession by the legislator. Taking this into account, he points out the drawbacks of both the present act on insurance intermediation and the governmental draft law that is supposed to implement IDD and proposes postulates de lege ferenda.
4

Ochrona spadkobierców, uprawnionych do zachowku oraz wierzycieli w razie wskazania uposażonego w umowie ubezpieczenia na życie

100%
Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 1(82)
47-63
PL
Artykuł omawia dwa zagadnienia rzadko poruszane w literaturze. Pierwsze dotyczy zaliczania uposażonemu sumy ubezpieczenia lub składek ubezpieczeniowych na poczet należnego mu zachowku oraz doliczania ich do spadku jako darowizny na potrzeby rozliczeń z uprawnionymi do zachowku. Zdaniem autora, art. 831 § 4 k.c. nie wyklucza poglądu, że zaliczeniu na poczet należnego uposażonemu zachowku, ewentualnie doliczeniu do spadku na potrzeby rozliczeń ze spadkobiercami podlegają składki ubezpieczeniowe w części, w jakiej dotyczą one ryzyka śmierci. Drugie zagadnienie dotyczy ochrony wierzycieli ubezpieczonego w przypadku wskazania uposażonego w ubezpieczeniu na życie. Autor twierdzi, że wierzyciele ubezpieczonego niekiedy mogą wykorzystać skargę pauliańską, by zaskarżyć umowę ubezpieczenia, porozumienie między ubezpieczającym a ubezpieczonym przerzucające na tego ostatniego ciężar płacenia składek, ewentualnie zmianę przez ubezpieczającego jego wcześniejszej dyspozycji wskazującej go jako uposażonego na wypadek śmierci ubezpieczonego.
EN
The article discuss two questions rarely mentioned in literature. The first question refers inclusion of insurance sum due to the beneficiary of life insurance or insurance premiums for reserved portion the latter is entitled to in case of succession and for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. According to the author article 831 § 4 of Civil Code does not exclude the opinion that the insurance premiums referring the risk of the insured death may be included in the reserved portion due to the beneficiary of insurance or may be included in the estate for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. Second question refers protection of others creditors in case of designation of beneficiary in life insurance. The author says that creditors of the insured may sometimes use actio pauliana to make ineffective towards them the contract of insurance or the agreement between the name insured and the insured transferring the burden to pay the premiums on the latter. Possibly they may use actio pauliana to make ineffective towards them the change by the name insured of his earlier disposition making him the beneficiary in case of the insured death.
5

Obowiązek lojalności mocodawcy wobec brokera ubezpieczeniowego

63%
Byczko S., Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 4(97)
3-17
PL
Cechą charakterystyczną umowy brokerskiej jest nieodpłatność dla mocodawcy. Zgodnie z utrwalonym zwyczajem broker wynagradzany jest nie przez swego mocodawcę, ale przez ubezpieczyciela na podstawie innego od umowy brokerskiej stosunku prawnego. Zgodnie z prezentowanym przez autorów poglądem świadczenie mocodawcy w umowie brokerskiej polega na zachowaniu lojalności względem brokera w szczególności na podejmowaniu działań umożliwiających mu uzyskanie kurtażu od ubezpieczyciela oraz na powstrzymywaniu się od działań, które mogłyby w tym przeszkodzić. W konsekwencji wypowiedzenie umowy brokerskiej przez mocodawcę lub odwołanie pełnomocnictwa udzielonego brokerowi bez istotnych powodów może być podstawą roszczeń odszkodowawczych brokera względem mocodawcy.
EN
Characteristic feature of the insurance brokerage contract lies in the fact that it is unpaid by the principal. According to the custom the broker may demand his commission not from the principal but from the insurer on the basis of a different legal relation. According to authors the basic obligation of the principal under brokerage contract is to become loyal to the broker, undertake the actions which make it possible for the broker to acquire the commission and refrain from the actions that could prejudice the broker’s right to the commission. Consequently terminating the brokerage contract by the principal or revoking the power of attorney given to the broker without the important reasons may result with the broker’s claim for damages from the principal.
6

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 16 listopada 2012 r. (III CZP 61/12) w sprawie dziedziczności regresu ubezpieczyciela

63%
Księżak P., Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2014
|
vol. 2(79)
98-106
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.