Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Танатологическая проблематика в повести Злая вечность Георгия Пе- скова

100%

Giej M.

Slavica Wratislaviensia

2018

vol. 167

285-300

Thanatological considerationsin the novel Bad Eternity by Georgii Peskov The literary pseudonym Georgii Peskov belonged to Elena Deisha, the representative of the “younger generation” of the writers of the first wave of the Russian emigration, the author of the novel Bad Eternity (1932). The story primarily focuses on thanatological considerations, which are conducted from a range of perspectives: one of those is the issue of suicide, treated as a victory over death; another one is the question of immortality — the librarian is truly obsessed about being immortal; some attention is also drawn to the problem of ageing as a phenomenon closely related to dying; finally, an act of murder is committed. Considering the thematic ideology, the issue is mentioned of the extinction of the European civilization. Georgii Peskov’s artistic thanatology was strongly influenced by the overall spirits of the era as well as the philosophical considerations expressed by Oswald Spengler, Arthur Schopenhauer, and Vladimir Solovyov.

Problematyka tanatologicznaw opowieści Zła wieczność Gieorgija Pieskowa Pod pseudonimem Gieorgij Pieskow ukrywała się Elena Dejsza, przedstawicielka „młodszego pokolenia” pisarzy pierwszej fali emigracji rosyjskiej, autorka opowieści Zła wieczność (1932). W utworze istotne miejsce zajmuje problematyka tanatologiczna. Rozpatrywana jest ona w różnych aspektach: poruszany jest tu problem samobójstwa, odbieranego jako zwycięstwo nad śmiercią; sporo miejsca poświęca się immortologii — bibliotekarz ma obsesję na punkcie nieśmiertelności; zwraca się także uwagę na starzenie się jako zjawisko towarzyszące umieraniu; dokonuje się też zabójstwa. W sferze ideowo-tematycznej poruszany jest problem zagłady cywilizacji europejskiej. Na tanatologię artystyczną Gieorgija Pieskowa wpływ miały ogólne nastroje epoki oraz rozważania filozoficzne Oswalda Spenglera, Artura Schopenhauera i Władimira Sołowiowa.

Тема старости в романе Гайто Газданова „Ночные дороги”

100%

Giej M.

Slavica Wratislaviensia

2016

vol. 163

203-212

In his literary works, Gaito Gazdanov — arepresentative of ayounger generation of the first wave of Russian émigré writers — has made frequent references to the theme of old age. Very often he analyzed the old age in the context of the meaning of life and death. His novel “Night Roads” is essential in this respect as the theme of old age and the attitude thereto is presented against the backdrop of the experiences of an owner of acafe, aprostitute Raldi and an elderly cab driver. The protagonists possess specific individual traits precisely described by the narrator. The theme of old age provides, first and foremost, an opportunity to discuss the meaning of life and death, to present the dichotomy between limitations, senselessness of human existence, on the one hand, and experiencing the beauty of nature, music etc., on the other. This provides an opportunity to recollect the past, notably the young age. This resembles ahymn to life. The story starts with adescription of alife of an elderly woman on awheelchair and finishes with adescription of anewborn infant: this way the young (new life) supersedes the old, and life goes on as before.

Do tematu starości niejednokrotnie zwracał się w swojej twórczości przedstawiciel młodszego pokolenia pierwszej fali emigracji rosyjskiej, Gajto Gazdanow, najczęściej rozpatrując starość w kontekście sensu życia i śmierci. Ważna w tym zakresie jest powieść Nocne drogi, w której temat starości i stosunek do niej zostały zrealizowane głównie w historii właścicielki kawiarni, historii prostytutki Raldi, staruszka-kierowcy itd. Wszyscy bohaterowie mają cechy indywidualne, precyzyjnie uchwycone i wyrażone przez narratora. Temat starości dla Gazdanowa to przede wszystkim możliwość rozważania o sensie życia i śmierci, pokazania kontrastu pomiędzy ograniczonością, bezsensem istnienia i przeżywaniem w tym życiu piękna przyrody, muzyki, możliwość powrotu we wspomnieniach do minionej epoki, do młodości. Jest to swego rodzaju hymn życia. Powieść zaczyna się od opisu staruszki na wózku inwalidzkim, znajdującej się na granicy życia i śmierci, a kończy narodzinami dziecka: starość (stare) ustępuje miejsce młodemu (nowemu), a życie trwa dalej.

Refine search results

2 Slavica Wratislaviensia

2 Giej M.

1 2018

1 2016

Search results

Танатологическая проблематика в повести Злая вечность Георгия Пе- скова

Тема старости в романе Гайто Газданова „Ночные дороги”