Search results

1

Access Paths: On Popular Women’s Literature and Criticism

100%

Nowacki D.

Tematy i Konteksty

|

2020

|

issue 1

395-404

EN

Referring to critical statements that have appeared during the last few years, the author discusses ways of commenting on popular literature penned byfemale authors. One may distinguish five types of comments, 1) Appropriation (Aneksja), employed when a popular novel is included in the socially important literature referring to pressing and alarming problems (e.g. domestic violence). 2) Playing with convention (Gra z konwencją), based on pinpointing both grotesque and ironic elements and, above all, metaliterary signals in popular novels. 3) Adherence to tradition (Zgodnie z tradycją), best represented in the secondary literature, either through a poetologic approach (structural analyses) or approaches inspired by feminist criticism. 4) Exhortation to pay close attention (Dobrze się wschłuchać), focused on the approaches suggested by other fields, e.g. how popular women’s literature is read by sociologists. 5) Focus on emotions and excess (Emocje i zbytek), based on emotional and therapeutic research on the perception styles of popular literature. In this case, one focuses not on popular women’s fiction, but on the way it influences the readers’ emotions.

2

O czym liście szumiały W czterdziestą rocznicę debiutu Donata Kirscha

100%

Nowacki D.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

vol. 9

|

issue 1

221-232

EN

The article discusses circumstances surrounding Donat Kirsch’s debut (Liście croatoan, 1977) and presents various critical responses to the novel. A special attention is given to Jerzy Sosnowski who “demonized” Liście croatoan when in his journalistic writings and his novel (Sen sów, 2016) he underlined that the novelsupposedly resists being read. The article attempts to reconstruct the inclinations of Kirsch’s book interpreters. It also raises the issue of literary skills that brought about this debut.

3

Awans aktywisty

100%

Nowacki D.

Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość

|

2020

|

issue 1

207-216

EN

The article discusses a collection of essays by Grzegorz Jankowicz entitled Blizny [Scars]. Jankowicz’s attainments are what constitutes the main focus for the author of the article – not only those relating to literary criticism, but also the untypical ones that belong to the sphere of “literary activism.” In the text, there is conducted a close analysis of the essayist’s self‍‑presentation considered in a context of the societal games of prestige and significance. Furthermore, a more general situation in the intellectual domain known as literary essayistic writing is outlined. Apart from the foregoing, the author ponders the issue of an emergence of the literary form in question, namely, the collection of texts – once dispersed and written in various circumstances, prompted by variegated impulses, and then consolidated, ordered to achieve a convincing monographic effect.

PL

Artykuł zawiera omówienie zbioru esejów Grzegorza Jankowicza zatytułowanego Blizny. Autor tekstu skoncentrował się na dokonaniach Jankowicza – nie tylko krytycznoliterackich, także tych nietypowych, mieszczących się w polu „literackiego aktywizmu”. W artykule zostały omówione strategie autoprezentacji eseisty w kontekście gier społecznych o prestiż i znaczenie. Ponadto zarysowano ogólną sytuację w domenie zwanej eseistyką literaturoznawczą. Osobno autor zastanawia się nad sposobem wyłaniania się formy wydawniczej, czyli zbioru tekstów – zrazu rozproszonych, pisanych w różnych okolicznościach i pod wpływem rozmaitych impulsów, a następnie scalonych, ułożonych tak, aby uzyskać przekonujący efekt monografii.

4

Nasi instruktorzy. Uwagi o autorach i wydawcach poradników twórczego pisania

100%

Nowacki D.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2021

|

vol. 17

147-157

EN

The article refers to a collection of handbooks and guides for creative writing – both written by Polish authors and available in translations from English. The author reflects on the publishing conditions and the practices of publishers. In the main part of the article, he tries to reconstruct the figure of an advisor (instructor) in matters of creative writing. It presents the most common author’s strategies, and also reports on the circumstances in which the guidebooks were created.

PL

Artykuł odnosi się do zbioru podręczników i poradników twórczego pisania – zarówno napisanych przez polskich autorów, jak i dostępnych w przekładach z języka angielskiego. Autor zastanawia się nad uwarunkowaniami wydawniczymi oraz praktykami wydawców. W zasadniczej części artykułu próbuje zrekonstruować sylwetkę doradcy (instruktora) w sprawach kreatywnego pisania. Przedstawia najczęściej pojawiające się strategie autorskie, a także zdaje sprawę z okoliczności, w jakich publikacje poradnikowe powstały.

5

Srebrny relikwiarz św. Sebastiana z 1499 r.

63%

Adamska M., Nowacki D.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

Johannes Herman (ca 1435-1504), canon of the Wrocław Cathedral Chapter has been known so far from references included in the records of the Chapter’s meetings. An entry of September 16, 1502 reads that Herman presented the Cathedral with a beautifully embellished reliquary of St. Sebastian’s hand, made of gilded silver, with the intention of redeeming his soul and celebrating the Saint’s relics. Simultaneously, he was asking the Chapter to establish St. Sebastian’s feast (January 20) as dupliciter (with three readings), and proposed that the offering on that day be used to cover students’ scholarship expenses. Canons accepted the gift and promised to co-operate with bishop Johann Roth, whose duty was to establish the rite. At the Chapter’s meetings of December 22, 1503 and January 5, 1504, Herman followed up the cause. He confirmed his wish to support the students of the Cathedral School and finally stated that he would sell the reliquary to meet additional financial demands made by the Chapter. Both sides remained devided on the issue. The reason why there are no more records on the matter was Herman’s forthcoming death. The above-mentioned reliquary was kept in the Cathedral treasury; the fact mentioned in the records on the occasion of Maximilian II’ visit, then the Czech and Hungarian king, to Wrocław in December 1563. The monarch asked the Chapter to show the relics to his wife, Mary. Canons decided to show St. Jadwiga’s hand and St. Sebastian’s arm relics. In a letter of February 9, 1564 written by Wrocław bishop Caspar von Logau to the Chapter deans we read about Maximilian’s wish to purchase the relics. Other relics or a financial compensation were considered to pay for the transaction. There are no records on actual negotiations, the transaction, however, was completed as the reliquary of St. Sebastian was given by queen (later empress) Mary to Spain. Among ostensories presented by the empress as gifts and preserved at Monasterio de las Descalzas Reales in Madrid is a splendid hand reliquary in the late Gothic style which turns out to be identical with the one mentioned in the records of the Wrocław Chapter. The inscription bears the name Herman and date 1499. Cruz Valdovinos had already pointed at its two closest analogies preserved in the Cathedral treasury in Wrocław - St. Sebastian’s and St. John the Baptist’s hand reliquaries. The paper describes interdependencies of the three works of art and calls for further research, especially on tlie relation of the Silesian Gothic goldsmith’s work others primarily central European.

PL

W r. 1496 Johannes Herman objął funkcję kustosza wrocławskiej kapituły katedralnej W protokole posiedzenia wrocławskiej kapituły katedralnej z dnia 16 września 1502 zapisano, iż Hermann podarował do katedry pięknie zdobiony relikwiarz ręki św. Sebastiana ze złoconego srebra, z intencją zbawienia swej duszy oraz uczczenia relikwii świętego, od czasów biskupa Hieronima (ok. 1051-1062) przechowywanych w tutejszej katedrze. Jednocześnie poprosił kapitułę, aby ustanowiła święto św. Sebastiana (20 stycznia) jako dupliciter (z trzema lekcjami); zbierana podówczas ofiara miałaby zostać przeznaczona na stypendium dla scholarów. Kanonicy przyjęli dar z wdzięcznością i aby zadośćuczynić prośbie Hermanna, obiecali współpracę z biskupem (Johannem Rothem), do którego należało prawo ustanowienia rytu. Jeszcze na posiedzenia kapituły po powrocie z Włoch, 22 grudnia 1503 r. Hermann monitował w sprawie podniesienia rangi święta. Potwierdził swą wolę zaopatrzenia scholarów szkoły katedralnej, by ulżyć ich ciężkiemu położeniu finansowemu. Kanonicy powtórnie wyrazili zadowolenie z wniosku; godzili się, aby biskup przychylił się do prośby. Na jednym z kolejnych posiedzeń, 5 stycznia 1504 r. Hermann znów poprosił o ustanowienie święta duplex, argumentując, iż dał już srebrne ramię do kościoła katedralnego i zamierza dodać jedną grzywnę rocznego czynszu dla wikariuszy i scholarów. Po deliberacjach kanonicy wystąpili z wnioskiem, by Hermann dał trzy grzywny rocznego czynszu na rzecz tych purpuratów, którzy wezmą udział w oficjum, jak również aby nie zabierał relikwiarza, który już poświęcony został Bogu. Wówczas Hermann oficjalnie oświadczył, iż relikwiarz zamierza sprzedać, by zadośćuczynić żądaniom kapituły. Obie strony pozostały przy swoich racjach. Powodem braku kolejnych zapisów w tej sprawie stała się rychła śmierć Hermanna, która nastąpiła 29 marca 1504 we Wrocławiu. Wspomniany relikwiarz pozostał w skarbcu katedralnym. Maksymilian II (1527-1576), podówczas król Czech i Węgier, przybył na Śląsk, aby wziąć udział w zjeździe książęcym, mającym miejsce we Wrocławiu od 9 do 21 grudnia 1563 r. Monarcha, skądinąd religijnie indyferentny, z myślą o towarzyszącej mu żonie Marii (1528-1603), poprosił kapitułę katedralną o pokaz relikwii znajdujących się w jej pieczy. Po długich rozważaniach kanonicy zdecydowali o okazaniu relikwii palca św. Jadwigi oraz ramienia św. Sebastiana, przechowywanego w relikwiarzu fundacji Johannesa Hermanna. Z listu biskupa wrocławskiego Caspara von Logau z 9 lutego 1564 r. do dziekanów kapituły dowiadujemy się o woli Maksymiliana pozyskania wrocławskich relikwii. W źródłach nie udało się znaleźć wzmianek o zakończeniu pertraktacji; do transakcji jednak doszło, bowiem wrocławski relikwiarz św. Sebastiana, jako dar cesarzowej Marii, trafił do Hiszpanii. Wysmukły relikwiarz ma kształt prawego przedramienia, z dłonią ujętą w geście błogosławieństwa. Wspiera się na niskim, sześciobocznym cokole z gładką krawędzią, ażurowym fryzem z rzędem rombów z wpisanymi maswerkowymi rozetami. Dla badań nad złotnictwem śląskim szczególne znaczenie ma poszukiwanie dzieł niedostatecznie zinterpretowanych w kontekście już znanego materiału zabytkowego. Chodzi m.in. o frapujące, dotąd słabo rozpoznane exempla gotyckich klejnotów z tego terenu: XIV-wiecznego zespołu blaszek ze skarbu opolskiego i pierścieni wiązanych ze skarbem ze Środy Śląskiej, czy XVI-wiecznego (?) klejnotu z figurką tronującej Matki Boskiej, opatrzonego domniemaną cechą złotniczą Legnicy.

6

A Polish take on Hamburg silvers. Notes on the specialization of Hamburg goldsmithing workshops of the modern era

63%

Kilijańska A., Nowacki D.

Folia Historica Cracoviensia

|

2021

|

vol. 27

|

issue 1

111-135

PL

Celem artykułu jest ukazanie jednej z najistotniejszych kwestii definiujących nowożytne złotnictwo hamburskie, jaką jest specjalizacja warsztatów działających w XVII i 1.połowie XVIII stulecia. Multiplikowane dzieła typowe utrwaliły specyficzne dla Hamburga schematy odróżniające tamtejsze wyroby od produkcji innych ważnych centrów złotniczej wytwórczości. W artykule pokrótce scharakteryzowano kilka hamburskich sreber zachowanych w krajowych zbiorach, zarówno muzealnych jak i prywatnych. Zważywszy na fakt zachowania się większej ilości sreber z interesującego nas wielkiego centrum wytwórczości złotniczej jedynie w samym Hamburgu oraz w Rosji – polskie zasoby, choć ilościowo skromne, mogą dać prawidłowe pojęcie o artystycznych walorach i specyfice jednego z ważniejszych centrów złotniczych doby nowożytnej.

EN

The aim of this study is to present one of the most important defining features of modern Hamburg goldsmithing, namely the specialization of the workshops operating in 17th and first half of 18th century. With the widespread replication of the characteristic examples of Hamburg artwork, the features differentiating local products from those made in other goldsmithing centres became more and more recognizable. The article briefly describes several Hamburg silvers preserved in the country, both in private and museum collections. In view of the fact that most of the silvers from the great godsmithing centre of our interest can only be found in Hamburg itself or in Russia - Polish artefacts, though not comparable in quantity, can shed some light on the correct understanding of the artistic merit and character of one of the most important centres of goldsmithing in modern history.

Refine search results

2 Folia Historica Cracoviensia

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość

1 Tematy i Konteksty

1 Śląskie Studia Polonistyczne

6 Nowacki D.

1 Adamska M.

1 Kilijańska A.

2 2021

2 2020

1 2017

1 2004

Access Paths: On Popular Women’s Literature and Criticism

O czym liście szumiały W czterdziestą rocznicę debiutu Donata Kirscha

Awans aktywisty

Nasi instruktorzy. Uwagi o autorach i wydawcach poradników twórczego pisania

Srebrny relikwiarz św. Sebastiana z 1499 r.

A Polish take on Hamburg silvers. Notes on the specialization of Hamburg goldsmithing workshops of the modern era