Istotnym efektem Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu i równocześnie wyrazem inspiracji Schulzowskich w twórczości kultowego ukraińskiego poety i pisarza Serhija Żadana jest tom jego wierszy Drohobycz w tłumaczeniu Jacka Podsiadły (2018). Żadan czyta Drohobycz „literami sklepów cynamonowych”, szuka w nim śladów Schulza, dostrzega jego cień. Cień Schulza zamieszkuje w tekstach Żadana pomiędzy ciemnością a świtem, pomiędzy chorobą a ocaleniem, pomiędzy smutkiem a radością, pomiędzy rozdarciem a wybawieniem. Drohobycz dla autora tomu Drohobycz już na zawsze kojarzyć się będzie z Schulzem, przede wszystkim w wyobraźni. Schulz stał się dla niego „prywatną historią przywiązania do miasta”, zaofiarował mu szczególny stan wtajemniczenia i natchnienia. Cień Schulza u Żadana jest i zapowiedzią i śladem, jest on oczekiwany i poszukiwany, ma znaczenie epifaniczne i eschatologiczne, jak i zmierzch w opowiadaniach Schulza, m.in. w Wiośnie i Nocy lipcowej. Zmierzch i cień są wspólnym miejscem u Schulza i Żadana, wyłonić się z niego mogą rzeczy najbardziej nieoczekiwane i najbardziej bolesne.
EN
An important effect of the International Bruno Schulz Festival as well as an expression of Schulz’s inspiration in the oeuvre of Serhiy Zhadan, a cult Ukrainian poet and writer is a volume of his poems, Drohobych, in Jacek Podsiadło’s translation. Zhadan reads Drohobych with the “letters of cinnamon shops”, looks for Schulz’s traces in it and notices his shadow. Schulz’s shadow appears in Zhadan’s works between darkness and dawn, between sickness and recovery, between sadness and joy, and between dilemma and salvation. Drohobych will be always associated with Schulz for the author of the Drohobych volume primarily in his imagination. Schulz has become “a private history of attachment to the city” for him and offered him a special state of initiation and inspiration. Schulz’s shadow in Zhadan is either a harbinger or a trace, either expected or sought after and has epiphanical and eschatological meaning as well as twilight in Schulz’s short stories, including Spring and July Night. Twilight as well as shadow is a common place in both Schulz and Zhadan and the most unexpected and painful things can emerge from it.
English version in: Współczesna recepcja twórczości Brunona Schulza. Materiały naukowe III Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, ed. Wiera Meniok, Drohobycz 2009, p. 249-260.
Description of the historical and contemporary space of Drohobycz / Drohobych – read within the context of Willa Bianki. Mały przewodnik drohobycki dla przyjaciół, an essay by Władysław Panas.
Pożegnanie Alfreda Schreyera – ucznia Brunona Schulza, skrzypka i drohobyczanina. Jak pisze Wiera Meniok: „Wraz z Alfredem Schreyerem odeszła cała epoka, której był wiernym świadkiem, odeszła subtelna i głęboka prawda istnienia człowieka mającego ogromną wolę życia, posiadającego niesamowitą umiejętność rozniecania radości istnienia, opowiadania o życiu innym, opowiadania o tym świecie, którego coraz bardziej nie ma”.
EN
A farewell to Alfred Schreyer – Bruno Schulz’s student, violinist, and resident of Drohobycz. Vera Meniok writes: ”An entire epoch, whose devoted witness was Alfred Schreyer, departed together with him as did the subtle and profound truth of the existence of a person with an immense will to live, possessing an extraordinary skill of stirring joie de vivre and telling about a different life – an increasingly absent world”.
„Kiedy myślę Bruno Schulz, myślę Drohobycz. Kiedyś nie wiedziałem, jaką rangę na mapie mitów kultury i literatury ma Drohobycz. Schulza po prostu «się znało», nawet bez dokładnego czytania jego opowiadań, albo udawało się, że się go zna, że wie się o co chodzi w jego twórczości, bo taki był kanon intelektualny drugiej połowy XX wieku w Polsce, a dodatkowo Schulz wpisywał się atrakcyjnie w indywidualną i elitarną potrzebę otwartości na to, co inne i odmienne, co pochodzi ze świata innego niż zafałszowywana przez lata rzeczywistość, w jakiej żyliśmy. (Grzegorz Józefczuk z rozmowy z Wierą Meniok , Pawłem Próchniakiem i Zbigniewem Benedyktowiczem). Numer poświęcony twórczości Brunona Schulza i Międzynarodowemu Festiwalowi Bronona Schulza w Drohobyczu zawiera teksty wybitnych Schulzologów, antropologów kultury, literaturoznawców, pisarzy, poetów, artystów z całego świata poruszonych zainspirowanych twórczością autora Sklepów cynamonowych i Sanatorium pod Klepsydrą. SchulzFest w Drohobyczu obok pasma artystycznego, jest też wydarzeniem literackim i naukowym. Numer opowiada także o Drohobyczu tym niezwykłym – jak mówił o nim Hemar – „póltoramieście” – „ Teraz myślę, że może powinniśmy ten numer zatytułować „Kosmos Schulz” albo przynajmniej „galaktyka Schulz” (śmiech).” (Paweł Próchniak w rozmowie z Wierą Meniok, Grzegorzem Józefczukiem, i Zbigniewem Benedyktowiczem). Numer 1-2/ 2019 pt. „Planeta Schulz” zadedykowany jest pamięci wybitnych Schulzologów i intelektualnych fundatorów Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, naszym Przewodnikom po Republice Marzeń – Małgorzacie Kitowskiej-Łysiak, Władysławowi Panasowi, Igorowi Meniokowi.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.