Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Modernizm jako konstytuujący się proces. Ironia modernistyczna na przykładzie modernizmu hiszpańskojęzycznego

100%
Kłosińska-Nachin A.
Przestrzenie Teorii
|
2016
|
issue 25
63-79
EN
The article deals with the presence of modernist irony, which is defined as a characteristic attitude to symbolism in Spanish modernism. This topic is an answer to dual understanding of the turn of the 19th and 20th century in Spanish literature (modernism, Generation ‘98), which is an expression of the excessive attachment to critical moments in analyzing the evolution of Spanish literature. The author shows the validity of the category proposed, analyzing the novels Sangre patricia by Díaz Rodríguez and Amor y pedagogía by Miguel de Unamuno, as well as referring to poetry and painting of the Spanish cultural area. She also points to the social conditioning of modernist irony. The presence of this category in Unamuno’s output challenges the traditional categorization of the historico-literary process of Spanish modernism.
2
Publication available in full text mode
Content available

La misère de I'homme sans terre. Señas de identidad de Juan Goytisolo

100%
Kłosińska-Nachin A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
|
2001
|
issue 003
169-177
PL
Nędza Alvaro Mendioli, głównego bohatera powieści Juana Goytisolo, polega na wyrzeczeniu się przez niego wszelkich związków z ojczystą Hiszpanią. W chłodny i bezwzględny sposób bohater analizuje i odrzuca mity narodowe, leżące u podstaw hiszpańskiej tożsamości. W szczególny sposób polemizuje z koncepcją Miguela de Unamuno, filozofa pokolenia 98 roku, który dopatrywał się w ludzie wartości autentycznych, będących jednocześnie prawdziwym motorem historii. Ta obrazoburcza postawa bohatera prowadzi do unicestwienia jego własnej tożsamości, czego wyrazem jest ewolucja jego wypowiedzi od formy dyskursywnej, poprzez narastającą fragmentaryczność, ku całkowitemu rozpłynięciu się w cudzych wypowiedziach w ostatniej scenie powieści, równoznacznemu z wyrzeczeniem się przez Alvaro własnego języka. Jeśli powieść analizuje się z perspektywy autobiograficznej, nędza głównej postaci nabiera wymiaru katharsis: poprzez unicestwienie swojego bohatera Juan Goytisolo zerwał ostatecznie swoje związki z Hiszpanią i jej "problematycznością", aby móc poświęcić się twórczości skoncentrowanej na wartościach estetycznych.
3
Publication available in full text mode
Content available

El personaje de la prostituta en la narrativa española y polaca de/sobre la Transición. Un día volveré de Juan Marsé y Niskie Łąki de Piotr Siemion

100%
Kłosińska-Nachin A.
Zagadnienia Rodzajów Literackich
|
2019
|
vol. 62
|
issue 4
31-41
EN
The figure of the prostitute occupies a privileged position in contemporary Spanish and Polish literature. Departing from the comparative perspective, especially employing the category of world literature according to David Damrosch, the paper aims to explain the relation between the presence of the prostitute as a character in the literary representation of the transition to democracy. To achieve this, the author conducts an analysis of two novels: Un día volveré by Juan Marsé published in 1982 and Niskie Łąki by Piotr Siemion from 1999. In both texts, the analyzed female characters refer to the disillusionment with the moment of the transition to democracy.
PL
The figure of the prostitute occupies a privileged position in contemporary Spanish and Polish literature. Departing from the comparative perspective, especially employing the category of world literature according to David Damrosch, the paper aims to explain the relation between the presence of the prostitute as a character in the literary representation of the transition to democracy. To achieve this, the author conducts an analysis of two novels: Un día volveré by Juan Marsé published in 1982 and Niskie Łąki by Piotr Siemion from 1999. In both texts, the analyzed female characters refer to the disillusionment with the moment of the transition to democracy.  
4
Publication available in full text mode
Content available

Hacia una literatura sin ficción. Juan José Millás, Javier Cercas y Antonio Muñoz Molina

100%
Kłosińska-Nachin A.
e-Scripta Romanica
|
2015
|
vol. 2
7-16
EN
This article aims to analyse so-called non-fiction on the basis of opinions (particularly those voiced in the daily press) of Juan José Millás (1946), Javier Cercas (1962) and Antonio Muñoz Molina (1956). The preference for this type of literature and the intense journalistic activity of these authors give rise to more general reflection about the role of literature and the writer today in the face of unfavourable changes in the humanities.
ES
El artículo se propone reflexionar en torno a la llamada literatura sin ficción a partir de opiniones (especialmente las expresadas en la prensa diaria) de Juan José Millás (1946), Javier Cercas (1962) y Antonio Muñoz Molina (1956). La predilección por este tipo de literatura, así como una intensa actividad periodística de estos autores, dan lugar a una reflexión más general sobre el papel de la literatura y del escritor en la actualidad, frente a los cambios poco favorables a las humanidades.
5
Publication available in full text mode
Content available

Miguel de Unamuno. Pomiędzy fikcją a rzeczywistością

100%
Kłosińska-Nachin A.
Przestrzenie Teorii
|
2007
|
issue 7
97-104
EN
The article Miguel de Unamuno. Pomiędzy fikcją a rzeczywistością (Miguel de Unamuno. Between fiction and reality) is an author's metalepsy analysis, a phenomenon described by Gerard Cenette (Mśtalepse. De la figurę k la fiction, 2004), in three texts by Miguel de Unamuno: Vida de Don Quijote y Sancho (1905), Niebla (1914) and Cómo se hace una novela (1927). Author's metalepsy, defined as transgression of the limits of fiction by an author, existentional metalepsy (understood as a vision of the world based on doubt, concerning the status of reality) and reader's metalepsy (if he’s forced to transgression of the limits of fiction) are the inseparable parts of Unamuno's writing.
6
Content available remote

Memoria de la Transición: entre la no-ficción y el falso documental

100%
Kłosińska-Nachin A.
Studia Romanica Posnaniensia
|
2017
|
vol. 44
|
issue 1
51-61
EN
The article confronts two ways of organizing the memory of Spanish Transition: one represented by Javier Cercas (Anatomía de un instante, El impostor), who turns to a novel without fiction, and the other proposed by Jordi Évole in Operación Palace, which is a fake documentary. The analysis allows to detect the great thematic axes of the memory of Transition, especially that of consensus, and go deeper into its potential subversive load.
7

El exiliado en la Transición española y polaca. "Crematorio" de Rafael Chirbes y "Niskie Łąki" de Piotr Siemion

100%
Kłosińska-Nachin A.
Estudios Hispánicos
|
2018
|
vol. 26
39 - 50
EN
The aim of the article is to present a picture of the exiled in a society undergoing processes of democratic transformation on the basis of Crematorio (2009), a novel by Rafael Chirbes, and Niskie Łąki by Piotr Siemion (2000). The author employs a research method from comparative literature and refers to the category of supranationality (“supranacionalidad”) proposed by Claudio Guillén, a Spanish comparativist. An analysis of the texts indicates that the presence of the exiled, notwithstanding fundamental differences concerning e.g. the evaluation of capitalism, serves to extract and highlight the end of great narrations which accompanies transformation processes: in the Spanish novel it is the end of ideology (communism) and history (F. Fukuyama) whereas Niskie Łąki refers to the end of the romantic paradigm (M. Janion).
8
Publication available in full text mode
Content available

Le monologue intérieur au service du peuple espagnol. "Cinco horas con Mario" de Miguel Delibes

100%
Kłosińska-Nachin A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
|
2008
|
issue 006
231-238
PL
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych dwudziestego wieku powieść hiszpańska oscyluje pomiędzy koncepcją literatury zaangażowanej, podejmującej problemy społeczne i polityczne a powieścią niezależną, taką jakiej bronili przedstawiciele "Nouveau Roman" we Francji. Na sympozjum poświęconym roli powieści odbywającym się w Madrycie w 1963 roku Miguel Delibes broni tej ostatniej koncepcji literatury. Pomimo tych deklaracji, w swojej powieści z 1966 roku zatytułowanej "Pięć godzin z Mariem" Delibes wyraźnie zabiera głos w sprawie losu Hiszpanii i jej rozdarcia, będącego skutkiem wojny domowej 1936-1939 oraz rządów reżimu Franco. Polifoniczny monolog wewnętrzny Carmen, głównej bohaterki powieści, wchłania prawicowe dyskursy Hiszpanii tamtego okresu, pokazując jednocześnie impas, w jakim znalazł się ów kraj. W swoim ograniczeniu i niezrozumieniu wszystkiego co inne, postać Carmen pozbawiona jest autorskiej sympatii a mechanizm degradacji pozwala Delibesowi krytycznie wypowiedzieć się na temat władzy. Monolog wewnętrzny w "Pięć godzin z Mariem" jest wezwaniem autora do porozumienia i dialogu wewnątrz skłóconej i niedemokratycznej Hiszpanii.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.