Search results

1

Nieznane listy Henryka i Karola Marconich ze zbiorów The Getty Research Institute

100%

Betlej A.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

|

2014

|

vol. 7

136-146

PL

Komunikat dotyczy przechowywanych w zbiorach The Getty Reserach Institute w Los Angeles listów miedzy warszawskimi artystami Henrykiem i Karolem Marconimi a Luką Cariminim, rzeźbiarzem i architektem działającym w Rzymie. Te niepublikowana dotąd źródła pozwalają uściślić dzieje powstania kaplicy Sobieskiego w pałacu w Wilanowie, zrealizowanej pomiędzy 1852 a 1863 rokiem z inicjatywy właścicieli rezydencji – Augusta i Aleksandry Potockich. Identyfikacja dzieł wykonanych dla Potockich przez włoskiego dekoratora pozwoliła na wskazanie odwołań do jego innych, włoskich prac nawiązujących z jednej strony do dzieł mistrzów Quattrocenta, a jednocześnie wykorzystujących repertuar dekoracyjnych form klasycystycznych. Zachowane listy pozwalają także prześledzić proces zamawiania przez arystokrację importowanych dzieł włoskich na ziemie polskie.

EN

The purpose of the article is to discuss the correspondence between Warsaw artists Henryk and Karol Marconi, and a Roman sculptor and architect, Luca Carimini. Found at the Getty Research Institute in Los Angeles, the previously unpublished sources allow a more detailed history of the Sobieski Chapel, which was built at the Wilanów Palace between 1852 and 1863 on the initiative of its owners, August and Aleksandra Potocki, to be traced. The identification of the elements produced by the Italian designer is helpful in identifying references to his Italian works, which allude to the masterpieces of the Quattrocento on the one hand, and, on the other, heavily draw from the repertoire of classicist decorative forms. The correspondence also allows the process by which Polish aristocracy commissioned Italian artwork for import to Polish lands to be trace.

2

Shards of memory. Stanisław Olexiński, collector from Lviv

100%

Betlej A.

Modus. Prace z historii sztuki

|

2023

|

vol. 23

133-148

EN

This article is devoted to Stanisław Olexiński (1865–1941), a person almost completely unknown, but – as it seems – rather important for the history of art and collecting in Lviv (now Ukraine). Olexiński was the administrative secretary of the Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Ossoliński National Institute) since 1919, as well as a well-known collector. His collection was focused mainly on publications on the theory and history of art, and he also gathered a sizeable portion of prints and drawings by Polish artists. Partially preserved correspondence and documents related to Olexiński reveal his passion for collecting and his commercial activities in the artistic community. Letters from well-known artists confirm his commitment and testify to his sturdy activity in acquiring works of art, both by purchasing them directly from the artists. Olexiński exchanged works from his collection with, among others, the Ossoliński Institute, also donated some objects to the City Gallery or the Historical Museum in Lviv. Unfortunately, the fate of the collection remains unknown. After Olexiński’s death in 1941, shortly after the German army entered Lviv, his collection may have been dispersed, sold or destroyed. The last piece of information relating to Olexiński is a letter from Andrzej Lubomirski, curator of the Ossoliński Institute, dated August 1941, indicating that the collector was still popular; nevertheless, it is uncertain whether letter reached him or his wife. The paper presented herein is an attempt to restore the memory of someone who played a relatively substantial role in the cultural life of Lviv’s intellectual and artistic elite.

3

Okruchy pamięci. Stanisław Olexiński, kolekcjoner lwowski

100%

Betlej A.

Modus. Prace z historii sztuki

|

2023

|

vol. 23

119-131

EN

This article is devoted to Stanisław Olexiński (1865–1941), a person almost completely unknown, but – as it seems – rather important for the history of art and collecting in Lviv (now Ukraine). Olexiński was the administrative secretary of the Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Ossoliński National Institute) since 1919, as well as a well-known collector. His collection was focused mainly on publications on the theory and history of art, and he also gathered a sizeable portion of prints and drawings by Polish artists. Partially preserved correspondence and documents related to Olexiński reveal his passion for collecting and his commercial activities in the artistic community. Letters from well-known artists confirm his commitment and testify to his sturdy activity in acquiring works of art, both by purchasing them directly from the artists. Olexiński exchanged works from his collection with, among others, the Ossoliński Institute, also donated some objects to the City Gallery or the Historical Museum in Lviv. Unfortunately, the fate of the collection remains unknown. After Olexiński’s death in 1941, shortly after the German army entered Lviv, his collection may have been dispersed, sold or destroyed. The last piece of information relating to Olexiński is a letter from Andrzej Lubomirski, curator of the Ossoliński Institute, dated August 1941, indicating that the collector was still popular; nevertheless, it is uncertain whether letter reached him or his wife. The paper presented herein is an attempt to restore the memory of someone who played a relatively substantial role in the cultural life of Lviv’s intellectual and artistic elite.

PL

Artykuł poświęcony jest Stanisławowi Olexińskiemu (1865–1941), postaci niemal całkowicie zapoznanej, ale – jak się wydaje – dość istotnej dla historii sztuki i kolekcjonerstwa we Lwowie. Olexiński był sekretarzem administracyjnym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich w latach 20. i 30. XX wieku, a także znanym kolekcjonerem. Jego bibliofilskie zbiory obejmowały głównie publikacje dotyczące teorii i historii sztuki, zgromadził także pokaźną, jak można przypuszczać, kolekcję rycin i rysunków polskich artystów. Zachowana szczątkowo korespondencja oraz dokumenty związane z Olexińskim odsłaniają jego pasję kolekcjonerską i działalność handlową w środowisku artystycznym. Listy od znanych artystów potwierdzają jego zaangażowanie i świadczą o dużej aktywności w pozyskiwaniu dzieł sztuki poprzez ich zakup bezpośrednio od twórców. Olexiński wymieniał dzieła ze swej kolekcji między innymi z Ossolineum, ale także przekazywał niektóre z nich różnym instytucjom, na przykład Galerii Miejskiej czy Muzeum Historycznemu we Lwowie. Niestety, losy kolekcji pozostają nieznane. Po śmierci właściciela w 1941 roku, wkrótce po wkroczeniu wojsk niemieckich do Lwowa, mogła ona zostać rozproszona lub zniszczona. Ostatnią wiadomością odnoszącą się do Olexińskiego jest list od kuratora Ossolineum Andrzeja Lubomirskiego z sierpnia 1941 roku, wskazujący, że osoba kolekcjonera wciąż budziła zainteresowanie, ale nie ma pewności, czy dotarł on do adresata czy też do jego małżonki. Cały artykuł to próba przywrócenia pamięci o postaci, która odegrała stosunkowo ważną rolę w życiu kulturalnym elit intelektualnych i artystycznych Lwowa.

4

Unknown designs from the collection of the Na Piasku Carmelite Monastery in Kraków

100%

Betlej A.

Folia Historica Cracoviensia

|

2023

|

vol. 29

|

issue 2

103-120

PL

Artykuł został poświęcony pięciu projektom ołtarzy, jakie zostały odkryte w klasztorze Karmelitów Trzewiczkowych “Na Piasku” w Krakowie. Brak jakichkolwiek informacji o pochodzeniu rysunków uniemożliwia określenie ich przeznaczenia do konkretnego kościoła. Odnalezione rysunki, które można datować od początków XVIII wieku po lata 70. tego stulecia, prezentują odmienne rozwiązania artystyczne i zostały wykonane przez różnych artystów. Przy założeniu, że były one przeznaczone dla świątyń w historycznej Małopolsce, prace te w znaczącym stopniu zwiększają liczbę szkiców zachowanych i publikowanych w dotychczasowej literaturze. Przynajmniej jeden z nich został ewidentnie wykonany przez artystę niemieckojęzycznego, pozostałe wydają się być dziełami snycerzy (bądź stolarzy) cechowych albo zakonnych. Można rozważać hipotezę, że stanowiły one część podręcznego zbioru szkiców, jaki mógł należeć na przykład do brata Grzegorza Kaczyrka, wielokrotnie notowanego w latach 1742–1770 w archiwaliach klasztoru “Na Piasku” w Krakowie, jako wykonującego (i projektującego) retabula w krakowskiej świątyni.

EN

The article describes five altar designs that were discovered in the Na Piasku Monastery of Calced Carmelites in Kraków. Absence of any information about the origin of the drawings makes it impossible to determine which specific church they were intended for. The discovered drawings can be dated to a period from the beginning of the 18th century to the 1770s. They feature various artistic solutions and were made by different artists. Assuming they were intended for churches in what historically was Małopolska, they significantly increase the number of sketches preserved and published in the literature. One of them is evidently a work of by a German-speaking artist, while the others seem to be the works of guild woodcarvers (or carpenters) or monastic artists. They might have been part of a collection of sketches that could have belonged to Brother Grzegorz Kaczyrek, a Carmelite repeatedly mentioned in the archives of monastery in 1742–70 as the maker (and designer) of retables in the Na Piasku Church.

5

Jakub Labinger – wstępne uwagi na temat jego œuvre

63%

Betlej A., Fertsch A.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 4

199-228

EN

This article presents the output of Jakub Labinger, an engraver who was active in Kraków, Warsaw and Lviv between 1726 and 1767. Among other things, the article presents a re-compiled catalogue of the artist’s works, now significantly expanded in comparison to that which was previously used in academic literature. Nearly 90 engravings can now be attributed to Labinger, which makes him the main figure, after Jan Józef Filipowicz, of the Lviv artistic community. This article discusses the main areas of Labinger’s activity, emphasising the fact that he mainly received commissions from religious orders. The issue of his copying of patterns used in Western Europe (mainly in Augsburg) is addressed separately.

PL

Artykuł prezentuje dorobek rytownika Jakuba Labingera, aktywnego w Krakowie, Warszawie i we Lwowie między około 1726 a 1767 r. Przedstawiony został między innymi na nowo zestawiony katalog prac artysty, znacznie rozbudowany w stosunku do dotychczas funkcjonującego w literaturze naukowej. Z sztycharzem można związać blisko 90 rycin, co czyni go główną, po Janie Józefie Filipowiczu, postacią lwowskiego środowiska artystycznego. W artykule zostały wskazane najważniejsze obszary aktywności Labingera z podkreśleniem faktu, że realizował on głównie zamówienia od zleceniodawców zakonnych. Osobno została potraktowania kwestia kopiowania wzorców zachodnioeuropejskich, głównie augsburskich.

Refine search results

2 Modus. Prace z historii sztuki

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Roczniki Humanistyczne

1 Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

5 Betlej A.

1 Fertsch A.

3 2023

1 2021

1 2014

Nieznane listy Henryka i Karola Marconich ze zbiorów The Getty Research Institute

Shards of memory. Stanisław Olexiński, collector from Lviv

Okruchy pamięci. Stanisław Olexiński, kolekcjoner lwowski

Unknown designs from the collection of the Na Piasku Carmelite Monastery in Kraków

Jakub Labinger – wstępne uwagi na temat jego œuvre