Search results

1

Ryzyko dysleksji a strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym

100%

Kowaluk-Romanek M. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2019

|

vol. 38

|

issue 3

EN

Own conducted studies complement the empirical approach to children's coping with difficult situations. Their aim was to answer the question whether and how the risk of dyslexia affects coping in socially difficult situations by younger school-aged children. The study covered 64 pupils from grades 2 and 3 of elementary schools in the lubelskie province. The core group was made up of pupils with diagnosed risk of dyslexia, and the comparative group was made up of their peers not having specific problems with learning. The studies revealed that there are statistically significant differences in the area of two scales: cooperation and avoidance. Children with a risk of dyslexia in socially difficult situations use the cooperation strategy definitely less seldom than their peers. Instead of an effective strategy of coping in stressful situations, they exhibit various defence methods not focused on resolving and overcoming the problem. An avoidance strategy predominates in this case. In comparison to their peers they definitely more frequently not take steps aimed at resolving a difficult situation. Children with a risk of dyslexia as well as children without learning difficulties use ineffective strategies of coping in difficult situations such as aggression and yielding with similar frequency.

PL

Przeprowadzone badania własne wpisują się w nurt doniesień empirycznych dotyczących radzenia sobie w sytuacjach trudnych przez dzieci. Ich celem była próba odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób ryzyko dysleksji wpływa na radzenie sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym. Badaniami objęto 64 uczniów klas II i III szkół podstawowych województwa lubelskiego. Grupę podstawową stanowili uczniowie ze zdiagnozowanym ryzykiem dysleksji, porównawczą zaś – ich rówieśnicy niemający specyficznych trudności w uczeniu się. Badania wykazały, że między grupami zachodzą różnice istotne statystycznie w obrębie dwóch skal: współpraca i unikanie. Dzieci ryzyka dysleksji w sytuacjach trudnych społecznie zdecydowanie rzadziej niż ich rówieśnicy stosują strategię współpracy. Zamiast efektywnej strategii radzenia sobie w sytuacjach stresowych pojawiają się u nich różnorodne – nieukierunkowane na rozwiązanie i przezwyciężenie problemu – sposoby obrony. Dominuje u nich strategia unikania. W porównaniu z rówieśnikami zdecydowanie częściej nie podejmują działań zmierzających do rozwiązania sytuacji trudnej. Dzieci ryzyka dysleksji oraz dzieci bez trudności w uczeniu się z podobną częstotliwością stosują nieefektywne strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych, takie jak: agresja i uleganie.

2

Poczucie własnej skuteczności a stanowienie o sobie uczniów z dysleksją

100%

Kowaluk-Romanek M. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2018

|

vol. 37

|

issue 4

PL

Celem analizy badawczej było znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób dysleksja wpływa na uogólnione poczucie własnej skuteczności oraz stanowienie o so-bie. Badaniami objęto 80 uczniów klas V–VIII szkół podstawowych województwa lubelskiego. Grupę podstawową stanowili uczniowie ze zdiagnozowaną dysleksją, zaś porównawczą – ich rówieśnicy niemający specyficznych trudności w uczeniu się. Badania własne dowiodły, iż uczniów z dysleksją w porównaniu z rówieśnikami cechują: niższy poziom uogólnionego poczucia własnej skuteczności, słabsza siła angażowania się w działania, mniejsza wytrwałość w dążeniu do sukcesu, niższy poziom samostanowienia, samoregulacji, samorealizacji i empowermentu, a także mniejsza autonomia. Wykazano, że istnieje dodatnia, ale niska korelacja między poczuciem własnej skuteczności uczniów dyslektycznych a ich stanowieniem o sobie.

3

Wsparcie edukacyjne postrzegane przez uczniów z trudnościami w uczeniu się o niższym poziomie poczucia kompetencji

100%

Kowaluk-Romanek M. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2022

|

vol. 41

|

issue 1

95-107

EN

Introduction: The problem of specific learning difficulties experienced by humans has an impact on their psyche, behaviour, relations with the environment. Research Aim: This article presents own studies concerning the sense of competencies in pupils with specific learning difficulties and the educational support perceived by them. The studies were conducted among pupils from grades 5 to 8 of elementary schools in the lubelskie province. Method: The diagnostic poll method was used in the studies. Results: A measurement of personal competencies shows that pupils with specific learning difficulties have a lower sense of own efficacy than their peers without that disorder. They are characterized by less strength of getting involved in activities and lower level of perseverance in achieving success. The respondents have a definitely lower general sense of non-institutional support as well as support from peers and teachers. Conclusion: Poorer beliefs of pupils with specific learning difficulties in the success of their own efforts and ability to cope with difficult situations correspond to their negative perception of support of the process of learning and teaching by parents, teachers and classmates. Less persistence in pursuing goals is accompanied by more negative perception of support from parents.

PL

Wprowadzenie: Problem specyficznych trudności w uczeniu się z jakim boryka się człowiek, rzutuje na jego psychikę, zachowanie, wpływa na relacje z otoczeniem. Cel badań: W niniejszym artykule zaprezentowano badania własne dotyczące poczucia kompetencji u uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się oraz postrzeganego przez nich wsparcia edukacyjnego. Badania przeprowadzono wśród uczniów klas V-VIII szkół podstawowych województwa lubelskiego. Metoda: W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Wyniki: Pomiar kompetencji osobistych wskazuje, iż uczniowie ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się mają niższe poczucie własnej skuteczności niż ich rówieśnicy bez tego zaburzenia. Cechuje ich słabsza siła angażowania się w działania, jak i niższy poziom wytrwałości w dążeniu do sukcesu. Badani odczuwają zdecydowanie mniejsze ogólne poczucie wsparcia pozainstytucjonalnego, jaki i wsparcia ze strony rówieśników i nauczycieli. Wnioski: Gorsze przekonania uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się co do skuteczności własnych działań i możliwości poradzenia sobie w trudnych sytuacjach, korespondują z negatywnym postrzeganiem przez nich wsparcia procesu uczenia się i nauczania przez rodziców, nauczycieli oraz koleżanki i kolegów z klasy szkolnej. Mniejszej wytrwałości w dążeniu do celu, towarzyszy bardziej negatywne postrzeganie wsparcia ze strony rodziców.

Refine search results

3 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

3 Kowaluk-Romanek M. A.

1 2022

1 2019

1 2018

Ryzyko dysleksji a strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym

Poczucie własnej skuteczności a stanowienie o sobie uczniów z dysleksją

Wsparcie edukacyjne postrzegane przez uczniów z trudnościami w uczeniu się o niższym poziomie poczucia kompetencji