Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

(Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie

100%
Więckiewicz A.
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
|
2019
|
issue 35
253-276
EN
The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.
2
Publication available in full text mode
Content available

Między wyobraźnią romantyczną a literacką moderną. Georg Groddeck w lustrze psychoanalizy

100%
Więckiewicz A.
Schulz/Forum
|
2019
|
issue 13
144-154
PL
The aim of the present paper is to introduce the theory of a German physician and so-called “wild psychoanalyst” Georg Groddeck. During World War I, after contacting Sigmund Freud, Groddeck has started to develop his own psychoanalytic theory in his scientific as well as literary writings. In 1923 he published a novel entitled The Book of the It (Das Buch vom Es), in which he discussed and reinterpreted Freud’s theory. By introducing the category of the “It” (das Es), Groddeck aimed to elaborate on Freud’s concept of the unconscious, which he considered too restricted and reduced to what the Viennese psychoanalyst defined as the conscious and the preconscious. The author points out to the importance of the discussion between Freud and Groddeck, which began as early as in 1917 in their letters. The publication of The Book of the It coincide with Freud’s treatise The Ego and the Id (Das Ich und das Es) written the same year. The author analyzes the similarities as well as the differences between Freud’s and Groddeck’s concepts of the It (das Es). Groddeck’s theory is presented in the light of German philosophical and literary tradition. The paper addresses the problem of Groddeck modernist writing strategies, such as combining psychoanalysis with literature and with different life-writing genres which are seen as his way to create a new language in the scientific discourse of his time. The author emphasizes the importance of two main categories in Groddeck’s writings, which have animated his entire theory. One is imagination, deeply rooted in romanticism, the other is self-analysis related to the modernist understanding of autobiography. While imagination represents Groddeck’s general doubt in the objectivity of science, especially in a linear progress in medicine, self-analysis is linked to his conviction that every discourse – not only literary, but also philosophical or psychoanalytic, has an autobiographical, hence also intimate dimension.
3
Publication available in full text mode
Content available

Opis przypadku jako (auto)biografia? Wczesna psychoanaliza Sándora Ferencziego

100%
Więckiewicz A.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
47-58
EN
This article discusses the early theoretical works of the Hungarian psychoanalyst and a close disciple of Sigmund Freud, Sándor Ferenczi. This study offers an interpretation of his short case study Homosexualitas Feminina, published in 1902, concentrating on the analyst’s narrative and stylistic strategies before he met the founder of psychoanalysis. The article is devoted to the analysis of a popular medical genre – the case study – which is seen in the light of its relation to life-writing literature. Rather than follow Michel Foucault’s deconstructive scheme of interpretation, I offer a more affirmative reading of the case study of Rosa K. and thus seek to understand Ferenczi’s early work through the impact of life-writing genres, such as biography and autobiography, on psychiatric discourse at the turn of the twentieth century.
PL
Tekst stanowi omówienie wczesnej teorii Sándora Ferencziego, bliskiego ucznia Sigmunda Freuda oraz twórcy węgierskiego ruchu psychoanalitycznego, na przykładzie jego szkicu Homosexualitas Feminina z 1902 roku. Autorka analizuje artykuł lekarza poświęcony przypadkowi Rósy K. (Róberta) i omawia podstawowe cechy języka analityka w okresie poprzedzającym jego współpracę z Sigmundem Freudem. W tekście podjęto również namysł nad gatunkiem opisu przypadku obserwowanym w świetle jego związków z literaturą dokumentu osobistego. W interpretacji przypadku Rósy K. autorka odchodzi od dekonstrukcyjnej hermeneutyki Michela Foucaulta na rzecz przyjęcia postawy afirmatywnej, która pozwala potraktować język psychiatrii jako przestrzeń potencjalnej widzialności pacjentów. Autorka na przykładzie tekstu Ferencziego pokazuje wpływ gatunku biografii i autobiografii na przekształcenia zaszłe w dyskursie psychiatrycznym na przełomie XIX i XX wieku.
4
Publication available in full text mode
Content available

Freud’s disciples between biography and autobiography. Towards a collective history of the psychoanalytic movement

100%
Więckiewicz A.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
19-31
EN
The article explores the auto/biographical narratives devoted to Freud written by his disciples. The author argues that both biography and autobiography were important life-writing genres used by psychoanalysts in the first half of the twentieth century to express their subjective views on the history of the psychoanalytic movement. The chosen biographies of Freud shed light on the close relationship between “subjective” autobiographical discourse (based on self-observation and auto-analysis) and the “objective” role of a biographer. The author argues that the early auto/biographies of Freud’s disciples presented a different history of psychoanalytic knowledge, where the collective thinking and affective relationships are shown to be crucial in the development of the psychoanalytic movement.
PL
W artykule podjęto namysł nad biografiami Freuda autorstwa pierwszych freudystów. Autorka dowodzi, że w pierwszych dekadach XX wieku gatunki z zakresu literatury dokumentu osobistego, takie jak autobiografia czy biografia, były chętnie wykorzystywane przez uczniów i uczennice Sigmunda Freuda, którzy wykorzystali je do ukazania subiektywnej wizji narodzin i rozwoju ruchu psychoanalitycznego. Wybrane biografie Freuda zostały odczytane w świetle napięcia między obiektywizującym językiem biografa a dyskursem autobiograficznym. Autorka pokazuje, że wczesne (auto)biografie Freuda napisane przez jego uczniów ujawniają nieznaną historię rozwoju teorii psychoanalitycznej, w której podkreślono wartość kolektywnych strategii teoretyzowania oraz dynamiki afektywnej wpływającej na funkcjonowanie ruchu psychoanalitycznego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Autobiografia między opresją a emancypacją. Wprowadzenie do artykułu Philippe’a Lejeune’a Autobiographie et homosexualité en France au XIXe siècle

100%
Więckiewicz A.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
99-101
6
Publication available in full text mode
Content available

Biogram Sándora Ferencziego

100%
Więckiewicz A.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
41-42
7
Publication available in full text mode
Content available

The Images of Blackness: Savages, Workers and the Emergence of the Counter-imagination in Germany (1884-1925)

100%
Więckiewicz A.
Praktyka Teoretyczna
|
2020
|
vol. 36
|
issue 2
PL
Autorka analizuje obrazy kolonizowanych Afrykanów i europejskich robotników przedstawianych jako grupy zniewolone zarówno przez kapitalizm, jak i imperializm - wyobrażenia zasilające społeczną wyobraźnię w Niemczech po Konferencji Berlińskiej (1884-1885). Celem artykułu jest wprowadzenie koncepcji„kontrwyobraźni” i ukazanie, w jej świetle, w jaki sposób obrazy motłochu mogły łączyć się z wizualizacjami czarnych niewolników. Autorka dowodzi, że obie grupy były traktowane jako realne zagrożenie dla porządku społecznego w Niemczech oraz dla niemieckiej Kultur na przełomie XIX i XX wieku. Pierwsza część artykułu została poświęcona wizualnej warstwie czasopisma satyrycznego Simplicissimus. W drugiej części podjęto zaś namysł nad agresywną propagandą przeciwko okupacji Nadrenii przez kolonialne wojska francuskie. Autorka opisuje mechanizmy przedstawiania czarnych żołnierzy oraz wskazuje na antykolonialne rekcje na kampanię przeciw „Czarnej hańbie”.
EN
The author interprets the figures of European workers and colonized Africans presented as slaves of capitalism and imperialism, the image that circulated in the social and cultural imagination in Germany after the Berlin Conference (1884-1885). The aim of the article is to introduce the concept of “counterimagination” and show how the image of the rabble became juxtaposed with a visualization of the black slave. The author argues that both figures were considered to be a real threat to the German social order and to German Kultur, and concentrates on the popular images of the “other” circulating in the German visual culture after 1880. The first part of the article is devoted to the aesthetics of the weekly satirical magazine Simplicissimus founded in April 1896. In the second part, the aggressive propaganda campaign against the Occupation of the Rhineland by French colonial troops is discussed. The author describes the mechanisms of envisioning black soldiers and points out the anticolonial reactions to the “Black Shame” campaign.
8
Publication available in full text mode
Content available

Zachowanie ulotnego. Strategie archiwizowania w Pannie Liliance Ryszarda Schuberta

100%
Agnieszka W.
Przegląd Humanistyczny
|
2018
|
vol. 62(1 (460))
171-180
PL
The article attempts to interpret Ryszard Schubert’s works of in the light of performance and archive theory as well as Julia Kristeva’s theory of abject. The author analyses the language of Schubert’s novel and indicates an important problem for the writer, that is conveying the truth about the event in literature. While examining Schubert’s writing strategies, particular attention is paid to innovative language and formal solutions, due to which the writer reinterprets the traditional model of novel and literature.
9
Publication available in full text mode
Content available

Ontologia przypadłości »jak gdyby« w teorii Heleny Deutsch: Narodziny teorii kobiet albo sondowanie granic psychoanalizy

100%
Więckiewicz A.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 28
|
issue 2
138-160
EN
The article presents a new interpretation of works written by Helene Deutsch, Polish psychoanalyst, one of the closest colleagues of Sigmund Freud and the precursor of women’s psychoanalysis. Beginning with the social and cultural history of psychoanalysis, I try to (re)argue and (re)read the works of female analysts in Freud’s movement, especially those by Deutsch. In the article I propose the unfamiliar and new possibility of studying and writing about women’s psychoanalysis. One approach to the work of Polish analysts is to understand it not only as a clinical theory but also as a literature and philosophy. Working on a famous theory of „as if‖ identification, developed by Deutsch, in the light of the concept of plasticity proposed by French philosopher Catherine Malabou, the article is a contribution to a new method in reading and understanding theory as well as non-clinical works by Polish analysts through the categories of identity, memory and plasticity.
PL
Publikowany tekst jest propozycją nowego spojrzenia na teorię Heleny Deutsch, polskiej psychoanalityczki, jednej z najbliższych współpracownic Zygmunta Freuda oraz prekursorki badań nad psychologią kobiet. Wyjście od społeczno-kulturowej historii psychoanalizy umożliwi mi ponowne przyjrzenie się obecności i znaczeniu psychoanalityczek w ruchu freudowskim. W artykule rezygnuję z utartych sposobów ujmowania freudyzmu jako wrogiego emancypacji kobiet, na rzecz badania psychoanalizy w kontekście jej narodzin i funkcjonowania w okresie do wybuchu drugiej wojny światowej. Bardziej niż miejsce Deutsch w długiej tradycji psychoanalizy kobiet, interesuje mnie autorskie i rewelatorskie ujęcie kobiecego podmiotu jako osobowości „jak gdyby" zaproponowane przez polską lekarkę. Dowodzę, że Deutsch wpisywała się nie tylko w tradycję kobiet analityczek, skoncentrowanych głównie na praktyce klinicznej, lecz również - podobnie jak Freud - w swych pracach łączyła refleksję medyczną z literaturą i filozofią. (Re)lektura jej prac w świetle filozofii plastyczności Catherine Malabou stanowi propozycję a zarazem przyczynek do badania teorii Deutsch przez pryzmat kategorii podmiotowości, pamięci i plastyczności.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.