Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Gwarancyjna funkcja uzasadnienia decyzji administracyjnej

100%
Czarnik Z.
Administracja Teoria Dydaktyka Praktyka
|
2013
|
issue 2 (31)
25-35
EN
A guarantee function of reasons of an administrative decision The article discusses the problems of a guarantee function of rea-sons of an administrative decision. It indicates general principles requir-ing to give reasons of every decision to apply law and it turns attention to arising tendencies in law-making and its application, which accept introduction of divergence from a basic legal rule. Particular considera-tions were related to a regulation contained in art. 34 section 2 and art. 12 of act on the State Labour Inspection, in which the legislator departs from an obligation to draft reasons of orders issued by labour inspec-tors. Such a practice was evaluated negatively, and sources of this evaluation find the reasons in the constitutional principles and a rational interpretation of the indicated provisions.
PL
Artykuł podejmuje problematykę gwarancyjnej funkcji uzasadnienia decyzji administracyjnej. Wskazuje ogólne zasady wymagające uzasadnienia każdej decyzji stosowania prawa i zwraca uwagę na pojawiające się tendencje w tworzeniu prawa i jego stosowaniu, które akceptują wprowadzanie odstępstw od podstawowej reguły prawnej. Szczegółowe rozważania zostały odniesione do regulacji zawartej w art. 34 ust. 2 i art. 12 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, w której ustawodawca odchodzi od obowiązku sporządzania uzasadnienia nakazów wydawanych przez inspektorów pracy. Taka praktyka została oceniona negatywnie, a źródła tej oceny znajdują uzasadnienie w zasadach konstytucyjnych i racjonalnej wykładni wskazanych przepisów.
2

Sprawiedliwe odszkodowanie za przymusowe przejęcie własności nieruchomości

100%
Czarnik Z.
Administracja Teoria Dydaktyka Praktyka
|
2013
|
issue 1(30)
23-39
EN
In the article there was presented a model of establishing indemnity by title of expropriation which is in force in the current Polish legisla-tion.. A final conclusion is that the model does not meet a constitutional requirement of just indemnity. Legal interferences in the sphere of rights and freedoms are possible and admissible, if they are consistent with European standards, thus they should be adopted to the European tendencies, e.g. indicated in art. 14 sub-section 3, sentence 3 of the Con-stitution of the Federal Republic of Germany. Independently of this, may be it is sufficient that we will remember about a banal truth that Polish law really defended property before the German Constitution and easy ideologies of human rights, which codify and sanction all our possible and impossible dreams, However, it's a pity that a legislator does not want to remember about it.23-39
3
Publication available in full text mode
Content available

Ewolucja udziału organizacji społecznej w postępowaniu przed sądem administracyjnym

100%
Czarnik Z.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2023
|
vol. 22
|
issue 2
43-59
EN
The participation of social organizations in court proceedings is an important procedural problem in any judicial procedure. This issue has been deeply analyzed in civil and criminal trials, that is, in those proceedings that have faced the participation of social organizations since the codification of these procedures after World War II. In the proceedings involving administrative matters, the situation is different. This is prompted by the fact that judicial-administrative proceedings are a relatively new procedure, and they have been fully independent since 2004. The purpose of the analysis presented in the article is to draw attention to the peculiarities of the participation of a social organization in judicial proceedings in administrative cases. On the one hand, the aim is to point out the origins of the solution that has been functioning in this respect. On the other hand, to present the role of a social organization in actions on behalf of third parties, as well as the realization of the social interest in judicial proceedings, as an important element of the socialization of the procedure. Ultimately, to demonstrate to what extent is the participation of the social factor in the administration of justice by the administrative court possible. The indicated assumptions are implemented by means of the dogmatic and historical method. They consist of an analysis of the normative material which was in force in the past and which is a part of the current legal system.
PL
Udział organizacji społecznych w postępowaniach sądowych jest ważnym problemem procesowym w każdej procedurze sądowej. Zagadnienie to doczekało się pogłębionych analiz w procesie cywilnym i karnym, a więc w postępowaniach, które mierzyły się z udziałem organizacji społecznych od skodyfikowania tych procedur po II wojnie światowej. W postępowaniach obejmujących sprawy administracyjne sytuacja wygląda inaczej. Podyktowane to jest tym, że postępowanie sądowo administracyjne jest procedurą stosunkowo nową, tak naprawdę w pełni samodzielną od 2004 r. Celem analizy przedstawionej w artykule jest zwrócenie uwagi na specyfikę udziału organizacji społecznej w postępowaniu sądowym w sprawach administracyjnych. Z jednej strony, chodzi o to, by wskazać genezę funkcjonującego w tym zakresie rozwiązania. Z drugiej, o przedstawienie roli organizacji społecznej w działaniach na rzecz osób trzecich, a w istocie realizacji interesu społecznego w postępowaniu sądowym jako ważnego elementu uspołecznienia procedury. W ostateczności o wykazanie na ile i w jakim zakresie jest możliwy udział czynnika społecznego w wymierzaniu sprawiedliwości przez sąd administracyjny. Wskazane założenia są realizowane przy wykorzystaniu metody dogmatycznej i historycznej. Polegają na analizie materiału normatywnego obowiązującego w przeszłości oraz będącego częścią obowiązującego porządku prawnego.
4
Publication available in full text mode
Content available

The scope of just compensation for compulsory acquisition of real property ownership

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
207-224
PL
Wywłaszczenie nieruchomości wiąże się z koniecznością wypłaty odszkodowania. Taki obowiązek wynika wprost z art. 21 ust. 1 Konstytucji RP, który stanowi, że wywłaszczenie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy dokonywane jest na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem. Pojęcie słusznego odszkodowania nie zostało normatywnie określone. Obowiązujące przepisy przewidują zasady i tryb ustalania odszkodowania. W swoim zasadniczym ujęciu jest to rozwiązanie przyjęte w prawie jeszcze przed zmianą systemu społeczno-politycznego, jaka dokonała się po 1989 roku, a więc przed wejściem w życie Konstytucji RP. Na tym tle rodzi się wiele problemów teoretycznych i praktycznych związanych z określeniem wysokości odszkodowania, a przede wszystkim z jego zakresem. Inaczej rzecz ujmując, przepisy prawa nie rozstrzygają jednoznacznie, czy słuszne odszkodowanie to tylko takie, które obejmuje faktyczną, rzeczywistą stratę, zatem wartość rynkową nieruchomości, czy też takie, w którego skład powinny wchodzić utracone korzyści, a więc zyski, jakie przyniosłoby prawo własności w przyszłości, gdyby było w sferze oddziaływania podmiotu. W nauce i orzecznictwie ten problem nie znalazł jednoznacznego rozwiązania, a zatem artykuł podejmuje te zagadnienia, wskazując na ułomność i niedostatek istniejącej regulacji szczególnej, ocenianej z perspektywy zasad określonych w Konstytucji. Podstawowym założeniem prezentowanym na kanwie rozważań nad obowiązującym prawem jest to, że słuszne odszkodowanie jako warunek wywłaszczenia powinno uwzględniać również wartość utraconych korzyści, gdyż jedynie przy takim założeniu można osiągnąć należyty poziom ochrony własności nieruchomości, co może nastąpić tylko wtedy, gdy ta własność będzie miała rzeczywiste ekonomiczne znaczenie.
EN
Expropriation of real estate is connected with the necessity to pay compensation. Such a necessity results directly from Article 21 para. 1 of the Constitution of the Republic of Poland, which stipulates that expropriation may be allowed solely for public purposes and for just compensation. The concept of just compensation has not been normatively defined. The binding regulations stipulate the rules and procedure of determining compensation. In its basic scope, it is a solution adopted in law before the changes of the social and political system took place after 1989, i.e. before the Constitution of the Republic of Poland entered into force. In this context, there are many theoretical and practical problems connected with defining the amount of compensation, and first of all, its scope. In other words, legal regulations do not explicitly resolve the issue whether just compensation is only the one which covers the actual, real loss, thus a market value of the real estate, or the one which includes lost profits, i.e. the profits that the property title would gain in future if it was within the area of the influence of the given entity. In jurisprudence and jurisdiction no clear solution to this problem was offered, thus the article deals with this aspect, indicating the imperfections and insufficiency of the existing special regulation evaluated from the perspective of the principles defined in the Constitution. The basic assumption presented on the basis of the considerations of the law in force is that just compensation as a condition for expropriation should also take into account the right level of protection of the real estate ownership, which can take place only if such ownership has actual economic significance.
5
Publication available in full text mode
Content available

Legal nature of an official act of the President of the Republic of Poland pronouncing retirement of the Supreme Court judge

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2020
|
vol. 14
|
issue 2
120-139
PL
Przedstawiona analiza charakteru prawnego aktu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzającego przejście sędziego Sądu Najwyższego w stan spoczynku prowadzi do wniosku, że akt Prezydenta RP wydawany na podstawie art. 39 ustawy o Sądzie Najwyższym jest aktem władczym i deklaratoryjnym. W jego treści znajduje się rozstrzygnięcie o zaistnieniu przewidzianych prawem przesłanek, które skutkują przejściem sędziego w stan spoczynku. W tym zakresie Prezydent RP działa jak organ administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym, gdyż rozstrzygnięcie stwierdza przekształcenie stosunku służbowego sędziego. Działanie Prezydenta RP w tym zakresie nie jest prerogatywą prezydencką z art. 144 ust. 3 pkt. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem w zakresie stwierdzenia przejścia w stan spoczynku działanie Prezydenta RP wyczerpuje znamiona działania administracji w rozumieniu art. 184 Konstytucji RP, a to oznacza, że akty tego typu jako wydane w zakresie działań administracji publicznej podlegają kontroli sądów administracyjnych.
EN
The analysis of the legal nature of an official act of the President of the Republic of Poland pronouncing the Supreme Court judge’s retirement results in a conclusion that the act of the President issued in accordance with Article 29 of the Act on the Supreme Court is authoritative and declaratory. Its content stipulates a solution concerning legal premises that result in a judge’s retirement. In this scope, the President of the Republic of Poland acts as a public administration body in the functional meaning because the solution pronounces the change of the judge’s service relationship. The President’s action in this respect is not a presidential prerogative under Article 144 para. 3(17) of the Constitution of the Republic of Poland. This means that this type of an official act issued as part of public administration activities, stipulated under Article 184 of the Constitution, is subject to control by administrative courts.
6
Publication available in full text mode
Content available

Struktura postępowania w sprawie przyznania koncesji uprawniającej do nadawania programów telewizyjnych i radiowych

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2024
|
vol. 18
|
issue 4
83-97
EN
The considerations undertaken in the article concern the structure of the concession procedure conducted for the audiovisual concession. If by structure we understand the relationship between the elements constituting a given type of proceedings, then the concession procedure before KRRiT is specific, as the decision on the concession was entrusted to two bodies within one administrative proceeding. Against this background, many procedural doubts arise as to the place and role of KRRiT and the President of KRRiT in such proceedings, as these bodies decide on the radio and television concession. Joint action of these bodies when issuing a decision is an original solution in Polish law, for which theoretical justification should be sought. The presented considerations propose a solution based on the exercise of joint competence by the authorities. Such a construction is admissible and seems to result from the existing regulations of the Law on Radio and Television Broadcasting, however, it fundamentally modifies the structure of the whole procedure and thus it requires a new look at the procedural relations and the responsibility of the authorities and the possibility of controlling their actions. The solution presented in the article, starting from the notion of the structure of the concession proceedings, is aimed at ensuring the speed of these proceedings, but first of all, the maximum protection of the rights of the entities participating in them.
PL
Rozważania podjęte w artykule dotyczą struktury postępowania koncesyjnego prowadzonego w sprawie koncesji audiowizualnej. Jeżeli pod pojęciem struktury rozumiemy związek pomiędzy elementami tworzącymi dany rodzaj postępowania, to postępowanie koncesyjne przed KRRiT jest specyficzne, bowiem rozstrzyganie o koncesji zostało powierzone dwóm organom w ramach jednego postepowania administracyjnego. Na tym tle pojawia się wiele wątpliwości procesowych związanych z określeniem miejsca i roli KRRiT oraz Przewodniczącego KRRiT w takim postępowaniu, bowiem te organy rozstrzygają o koncesji radiowej i telewizyjnej. Wspólne działanie tych organów przy wydawaniu decyzji jest rozwiązaniem oryginalnym w prawie polskim, dla którego należy poszukiwać teoretycznego uzasadnienia. W przedstawionych rozważaniach zaproponowano rozwiązanie oparte na realizacji przez organy wspólnej kompetencji. Konstrukcja taka jest dopuszczalna i wydaje się wynikać z istniejących regulacji u.r.t., jednak w zasadniczy sposób modyfikuje strukturę całego postępowania, a tym samym wymaga nowego spojrzenia na relacje procesowe i odpowiedzialność organów oraz możliwość kontroli ich działań. Przedstawione w artykule rozwiązanie, wychodząc od pojęcia struktury postępowania koncesyjnego, ma zmierzać do zapewnienia szybkości tego postępowania, ale przede wszystkim maksymalnej ochrony praw podmiotów w nim uczestniczących.
7
Publication available in full text mode
Content available

Structure of the procedure for granting television and radio broadcasting concessions

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2024
|
vol. 18
|
issue 4 ENG
77-91
EN
The considerations undertaken in this article concern the structure of the concession procedure conducted for audiovisual concessions. If by structure we understand the relationship between the elements constituting a given type of proceeding, then the concession procedure before the KRRiT is unique, as the decision on the concession is entrusted to two bodies within a single administrative proceeding. Against this backdrop, numerous procedural doubts arise regarding the place and role of the KRRiT and the President of the KRRiT in such proceedings, as both bodies decide on radio and television concessions. The joint action of these bodies in issuing a decision is an original solution in Polish law, which warrants theoretical justification. The article proposes a solution based on the exercise of joint competence by these authorities. Such a construction is permissible and appears to result from existing regulations under the Law on Radio and Television Broadcasting; however, it fundamentally changes the structure of the entire procedure, necessitating a fresh examination of procedural relations, the responsibilities of the authorities, and the mechanisms for controlling their actions. The solution presented in this article, beginning with the concept of the structure of concession proceedings, aims to ensure the efficiency of these proceedings while primarily safeguarding the rights of the entities involved.
8
Publication available in full text mode
Content available

The scope of fair compensation when expropriating property for the construction of the central transport hub

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2025
|
vol. 19
|
issue 1 ENG
1-14
EN
The article undertakes an analysis of the provisions of the Act on the Central Transport Hub (CPK) concerning compensation for the expropriation of real property for the construction of the CPK. The detailed considerations focus on assessing the legal solutions adopted in the Act, which form the basis for determining the amount of compensation, with particular emphasis on the mechanisms introducing the possibility of its increase. The reference point for these considerations is the principle of fair compensation, as expressed in Article 21(2) of the Constitution of the Republic of Poland, which constitutes a necessary condition for the permissibility of expropriation under Polish law. This is analysed alongside the general model of compensation adopted in expropriation law and concretised in the Act on Land Management. Based on these assumptions, it is reasonable to conclude that the compensationprovisions of the Act on CPK align with the general framework of expropriation law, thereby reproducing its unclear solutions for determining the amount of compensation. At the same time, they modify the benefit principle in a way that departs from general rules, introducing a mechanism which, in its substance, does not violate the constitutional principle of fair compensation, although it does not eliminate the doubts concerning the legal nature of the resulting increases in compensation.
9
Publication available in full text mode
Content available

Zakres słusznego odszkodowania przy wywłaszczaniu nieruchomości pod budowę Centralnego Portu Komunikacyjnego

100%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2025
|
vol. 19
|
issue 1
1-14
EN
The article undertakes an analysis of the Act on CPK’s regulations on compensation for taking over real property for the construction of CPK. The detailed considerations focus on the assessment of the legal solutions adopted in the law, which are the basis for determining the amount of compensation for expropriation, especially the mechanisms introducing the possibility of increasing it. The reference for the determinations made is the principle of fair compensation expressed in Article 21(2) of the Constitution of the Republic of Poland as a necessary condition for the permissibility of expropriation in Polish law, as well as the general model of compensation adopted in expropriation law and concretized in the Law on Real property Management. On the basis of these assumptions, it is reasonable to conclude that the compensation provisions of the Act on CPK are in line with the general assumptions of expropriation law, thereby duplicating its illegible solutions for determining the amount of compensation. On the other hand, they modify the benefit principle in a manner different from the general rules, introducing a solution in this area, which in its content does not violate the constitutional principle of fair compensation, although it does not remove the doubts related to the legal nature of increases in the amount of compensation so constructed.
PL
W artykule podjęto analizę uregulowań ustawy o CPK, dotyczących odszkodowań za przejęcie nieruchomości pod budowę CPK. Szczegółowe rozważania koncentrują się na ocenie przyjętych w ustawie rozwiązań prawnych, będących podstawą określenia wysokości odszkodowania za wywłaszczenie, zwłaszcza mechanizmów wprowadzających możliwość jego zwiększania. Odniesieniem dla czynionych ustaleń jest wyrażona w art. 21 ust. 2 Konstytucji RP zasada słusznego odszkodowania jako konieczny warunek dopuszczalności wywłaszczenia w prawie polskim oraz ogólny model odszkodowawczy przyjęty w prawie wywłaszczeniowym, a skonkretyzowany w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Na gruncie tych założeń zasadny jest wniosek, że przepisy odszkodowawcze ustawy o CPK wpisują się w ogólne założenia prawa wywłaszczeniowego, i tym samym powielają jego nieczytelne rozwiązania w zakresie ustalania wysokości odszkodowania. Natomiast w sposób odmienny od reguł ogólnych modyfikują zasadę korzyści, wprowadzając w tym obszarze rozwiązanie, które w swej treści nie narusza konstytucyjnej zasady słusznego odszkodowania, chociaż nie usuwa wątpliwości związanych z charakterem prawnym tak konstruowanych zwiększeń wysokości odszkodowania.
10
Publication available in full text mode
Content available

Constitutional and legal aspects of the principle of double-instance administrative proceeding

50%
Czarnik Z.
Ius Novum
|
2014
|
vol. 8
|
issue 2
28-35
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.