Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Results of the latest interdisciplinary research conducted in the Church of St. James in Sandomierz

100%

Doroz-Turek M., Gołembnik A., Kamińska J., Rabiega K.

Architectus

2024

issue 3 (79)

3-12

Artykuł stanowi podsumowanie badań interdyscyplinarnych przeprowadzonych w maju 2022 r. w mającym XIII-wieczną metrykę kościele dominikańskim pw. św. Jakuba w Sandomierzu. Badania obejmowały wykonanie sondażu archeologicznego założonego na styku prezbiterium i korpusu nawowego, a następnie analizę architektoniczną i historyczno-artystyczną odkrytych murów i detalu architektonicznego. Prace miały na celu pozyskanie nowych materiałów dotyczących początków i późniejszych przekształceń kościoła pw. św. Jakuba. Oprócz tradycyjnych metod badawczych i dokumentacyjnych wykorzystano technologie cyfrowe, tj. fotografię cyfrową, skanowanie laserowe i fotogrametrię. Zarejestrowane w ten sposób etapy prac archeologicznych można było dzięki temu włączyć w istniejący już cyfrowy model 3D całego zespołu klasztornego. Do datowania poszczególnych struktur wykorzystano, poza metodami archeologicznymi, zachowane materiały źródłowe (tekstowe oraz ikonograficzne). Relacja zarejestrowanych w wykopie warstw ze względu na późniejsze wkopy (związane z przebudowami i pochówkami) nie tworzyła czytelnej sekwencji i nie może być podstawą wiążących ustaleń chronologicznych. Wstępne datowanie oparto zatem na relacji zachodzącej pomiędzy murami oraz na wymiarach odsłoniętych cegieł. Ustalono, że ceglany fundament oznaczony jako k. 43/44 może pochodzić z XIII w. i stanowić fragment niezachowanej przegrody chórowej kościoła–hipoteza ta będzie wymagała weryfikacji w przyszłości. Odsłonięto ponadto nieznany wcześniej, być może średniowieczny mur o przebiegu NS (k. 3) na linii filarów międzynawowych, a także pachę sklepienną sklepienia przedsionka krypty pod kaplicą Męczenników. Wśród odkrytych detali architektonicznych należy wyróżnić fragment XIII-wiecznej kształtki ceramicznej, być może pochodzącej z przegrody chórowej oraz kamienne płyty posadzkowe. Odkryte struktury murowane, detal architektoniczny oraz ślady licznych wkopów świadczą o tym, że badana część świątyni ulegała na przestrzeni wieków licznym przekształceniom, a także była intensywnie wykorzystywana do pochówków.

The article is a summary of interdisciplinary research conducted in the 13th-century Dominican Church of St. James in Sandomierz in May 2022. The research included an archaeological survey located at the junction of the presbytery and the nave, followed by an architectural and historical-artistic analysis of the discovered walls and architectural details. The aim of the work was to obtain new materials regarding the beginnings and subsequent transformations of the church of St. James. In addition to traditional research and documentation methods, digital technologies were used, i.e. digital photography, laser scanning and photogrammetry. The stages of archaeological work recorded in this way could be incorporated into the existing digital 3D model of the entire monastery complex. Archaeological methods, as well as preserved source materials (textual and iconographic) were used to date individual structures. Due to later excavations (related to reconstructions and burials), the relationship between the layers recorded in the excavation did not create a clear sequence and cannot be the basis for findings regarding chronology. The initial dating was therefore based on the relationship between the walls and on the dimensions of the discovered bricks. It was established that the brick foundation marked as k. 43/44 may come from the 13th-century and constitute a fragment of the unpreserved choir partition of the church–this hypothesis will require verification in the future. Additionally, a previously unknown, possibly medieval wall with a NS course (k. 3) on the line of pillars between the naves was uncovered, as well as a vaulted ceiling of the vestibule of the crypt under the Martyrs’ Chapel. The discovered architectural details include a fragment of a 13th-century ceramic molding, perhaps coming from the choir partition, and stone floor slabs. The discovered brick structures, architectural details and traces of numerous secondary excavations prove that the examined part of the church has undergone numerous transformations over the centuries and was intensively used for burials.

Between sacrum and profanum: preliminary remarks on the late antique fortified settlement on Lukovac Islet (Rab Island, NW Adriatic, Croatia)

64%

Welc F., Konestra A., Rabiega K., Čaušević-Bully M., Bully S., Androić Gračanin P., Nowacki B., Kukela A., Zaremba M., Han A.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

2024

vol. 31

issue 2

5-28

W jednej z płytkich zatok miejscowości Lopar, w północnej części wyspy Rab, dominuje skalista wysepka zwana Lukovac, która mimo niewielkich rozmiarów kryje pod powierzchnią unikalne pozostałości architektury późnoantycznej. Przeprowadzone badania archeologiczne wskazują, że niemal całkowitą jej powierzchnię zajmowała zabudowa murowana, a całą wysepkę dodatkowo otaczał mur wzmocniony przyporami. Centralnym punktem późnoantycznej osady był prosty kościół, składający się jedynie z jednej nawy i półkolistej absydy charakteryzującej się czterema lizenami. Na podstawie wyników dotychczasowych badań można przypuszczać, że w późnym antyku wysepka Lukovac pełniła funkcję osady obronnej – być może w formie refugium dla miejscowej ludności. Nie można jednak wykluczyć jej roli jako centrum logistycznego dla obecnych w regionie wojsk bizantyjskich. Istnienie dużego kościoła może sugerować, że wysepka pełniła niegdyś funkcję nie tylko centralnego miejsca kultu religijnego, ale także lokalnego „ośrodka władzy”.

In one of the shallow bays of Lopar, in the northern part of the Island of Rab, dominates a rocky islet known as Lukovac. Despite its small size, the islet reveals unique late antique architectural remains. Based on the fieldwork conducted, it can be concluded that almost the entire area of the islet was covered by masonry buildings. The islet was additionally surrounded by a wall reinforced with buttresses. The church was the centrepiece of this late antique settlement. It was a simple building, consisting of only one nave and a semi-circular apse articulated by four lesene. Considering the data collected so far, it is likely that in the late antiquity Lukovac Islet fulfilled the function of a fortified settlement, possibly a refugium for local population, while its role as a logistical centre for the Byzantine military presence in the region cannot be fully ruled out. The presence of a large church may suggest that the islet once functioned not only as a local central religious site, but also as a local “centre of power”.

Refine search results

1 Architectus

1 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

2 Rabiega K.

1 Androić Gračanin P.

1 Bully S.

1 Doroz-Turek M.

1 Gołembnik A.

1 Han A.

1 Kamińska J.

1 Konestra A.

1 Kukela A.

1 Nowacki B.

1 Welc F.

1 Zaremba M.

1 Čaušević-Bully M.

2 2024

Search results

Results of the latest interdisciplinary research conducted in the Church of St. James in Sandomierz

Between sacrum and profanum: preliminary remarks on the late antique fortified settlement on Lukovac Islet (Rab Island, NW Adriatic, Croatia)