Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Elementy tradycji ustaszowskiej i ich znaczenie w procesie kształtowania się chorwackiej tożsamości narodowej po rozpadzie Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii

100%
Cesarz M.
Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem
|
2014
|
vol. 36
|
issue 4
69 - 88
EN
The paper is an attempt to analyse elements of the Ustaše tradition in the political life of today’s Croatia. Despite the fact that over 50 years have passed since the collapse of the Independent State of Croatia (NDH), established on the initiative of Italy and Germany, the spirit of Ante Pavelić and the historical conflict between the Ustaše and the Chetniks are still present in the country’s political life and popular culture. The renaissance of nationalism was a legacy of rapid transformation and break-up of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia; in addition, it dominated the political life during the quasi-authoritarian rule of the first president of Croatia, Franjo Tuđman. The coat of arms, currency and language policy adopted at the time are often associated with — not always rightly – with the ideology of the NDH. What also contributed to this was Tuđman’s historical revisionism, his authoritarian personality, anti-Serbian and anti-Semitic pronouncements as well as an equivocal attitude of the political elites, which — despite aspirations to EU membership — were unable to bring themselves to condemn the ideological legacy of Ante Pavelić’s regime.
2
Publication available in full text mode
Content available

Carriers’ liability in the European Union in the era of migration and the refugee crisis

100%
Cesarz M.
Border and Regional Studies
|
2019
|
vol. 7
|
issue 1
7-24
PL
Niniejszy artykuł zawiera analizę polityki sankcji nakładanych na przewoźników w perspektywie kryzysu migracyjnego i uchodźczego w UE. Omówiono w nim ewolucję i motywy ustanowienia odpowiedzialności przewoźników w celu ukazania procesu prywatyzacji i relokacji kontroli imigracyjnej na poziomie UE i jej państw członkowskich. Artykuł opiera się na obszernym przeglądzie dokumentów i literatury związanej z polityką sankcji przewoźników i kryzysem migracyjnym. W większości przypadków stosuje się podejście interdyscyplinarne oparte na badaniach europejskich. Kryzys migracyjny i uchodźczy jest rozpatrywany jako jeden z najbardziej istotnych czynników kształtujących politykę sankcji nakładanych na przewoźników w UE. Przedstawiono aktualny kontekst prawny i polityczny, w tym wiążące przepisy prawa międzynarodowego i unijnego regulującego obowiązki przewoźników. Analizie poddano też związek między odpowiedzialnością przewoźników a polityką wizową, a także najważniejsze argumenty przemiawiające za albo przeciw utrzymaniu wymienionych środków. W artykule postawiono tezę, że odpowiedzialność przewoźników stanowi istotne narzędzie wspierające krajową i unijną politykę wizową. Ukierunkowane głównie na ograniczenie przepływów migracyjnych i zwalczanie nielegalnej imigracji przepisy dotyczące odpowiedzialności przewoźników mogą jednakże uniemożliwić dostęp do uczciwej i skutecznej procedury azylowej.
EN
The presented article attempts to put carrier sanctions policies in a perspective of the migration and refugee crisis in the EU. The development, motives and rationale of carriers’ liability are explored to highlight the process of privatisation and offshoring of immigration control at the level of the EU and its Member States. The article is based on an extensive review of documents and the literature related to the carrier sanctions policy and the migration crisis. An interdisciplinary approach based on European Studies is mostly applied. The migration and refugee crisis is examined as one of the most relevant factors shaping the carrier sanctions policy in the EU. The current legal and political context is presented, including binding international and EU regulations related to carriers’ responsibilities. The link between the carrier sanctions and visa policy is explored, as well as main arguments for and against maintaining the measures concerned. The paper argues that carriers sanctions constitute a relevant supporting tool for the national and EU visa policy. Aimed mostly at curbing migratory flows and combating illegal immigration, carriers’ liability legislation may lead to exclusion from access to a fair and efficient asylum procedure.
3

Kontrola mobilności a suwerenność terytorialna państw

100%
Cesarz M.
Rocznik Europeistyczny
|
2018
|
issue 4
59-70
PL
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę kontroli mobilności i jej związku z suwerennością terytorialną państwa narodowego. Opierając się na teoretycznej analizie suwerenności terytorialnej w globalizującym się świecie, przyjęto założenie, zgodnie z którym rosnąca współzależność państw w erze transgranicznych przepływów osobowych i postindustrializacji nie jest równoznaczna z zanikiem suwerenności. Sprawia ona natomiast, że wykonywanie funkcji państwowych w dziedzinie kontroli granicznej, a zwłaszcza kontroli mobilności rozumianej jako nadzór nad transgranicznym przepływem osób, staje się coraz bardziej złożone. Wnioski wskazują, że pomimo liberalizacji przepływów ludzkich, które są cechą wyróżniającą globalizację, państwa dążą do zachowania swoich prerogatyw w dziedzinie kontroli ruchu osobowego, postrzeganej jako domena ich suwerennej władzy. Umiędzynarodowienie, ekstraterytorializacja, selektywna restrykcyjność, prywatyzacja i outsourcing mechanizmów kontroli mobilności są głównymi przejawami reakcji państw narodowych na procesy globalizacji, motywowanej chęcią utrzymania monopolu w zakresie decydowania, kto może wjechać na ich terytorium. Wymienione płaszczyzny reakcji państw narodowych na presję wywieraną na ich granice w ramach globalizującej się rzeczywistości wskazują raczej na ekspansję lub multiplikację działań państwa w wielu sferach kontroli i nadzoru, mających świadczyć o rosnącym zasięgu suwerennej władzy państwa narodowego, rozciągającej się daleko poza podlegające terytorium. Tym samym kontrola mobilności rozumiana jako nadzór nad transgranicznym przepływem osób nadal jest uznawana za jedną z najważniejszych cech sprawnie działającej władzy państwowej, rozciągającej się na podlegającym jej terytorium, a rządy narodowe dążą do maksymalizacji korzyści płynących z partycypacji w procesach globalizacyjnych, przy zachowaniu możliwie szerokich uprawnień kontrolnych.
EN
This article explores the relation of mobility control to the territorial sovereignty of the national state. Based on a theoretical analysis of sovereignty in the globalizing world,it claims that growing interdependence of states in the era of transnational flows and postindustrialization is not tantamount to the disappearance of sovereignty. It only makes the exercise of state functions in the field of mobility and border control increasingly complex. Despite the liberalization of cross-border flows that are the distinguishing feature of globalization, states strive to preserve their prerogatives of border control which is a domain of their sovereign power. Internationalization, extra-territorialization, selective restrictiveness, privatization and outsourcing of border control mechanisms are the main manifestations of the reactions of nation states to globalization processes, caused by the desire to maintain the monopoly on deciding who may enter their territory. The article concludes that limited sovereignty mentioned in the context of the European Union Member States means that sovereignty should now be seen as being distributed among various entities. In this approach, sovereignty in the field of mobility control is not a zero-sum game; the state remains sovereign although the power and control of border crossing associated with it are currently located on various levels.
4

Doktryna rasowa Niezależnego Państwa Chorwackiego (1941–1945)

100%
Cesarz M.
Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi
|
2010
|
vol. 32
291-305
EN
The Independent State of Croatia (Nezavisna Država Hrvatska), established in 1941 after Adolph Hitler’s conquest of Yugoslavia, soon became unstable and hard-pressed to control its territory. Remaining under formal authority of the Axis, in fact NDH pursued its own policy towards ethnic and national minorities. Although strongly influenced by German Nazi regulations and racial ideas, the Ustascha regime introduced original official race doctrine, reflecting complex ethnic structure of the new satellite of the Axis, which included even more oppressive than (originally German) laws concerning Jews and Gypsies and used the concept of Croatian-Arian descent. The article highlights the concept of Dynaric-Nordic origin of Croats as developed by ideologues of the Ustascha regime which was accepted in general by the Nazis. The vision of Asiatic, Gypsy-Jewish Serbs (created for the propaganda purposes) is also examined. Portrayed as second-rate citizens, naturally susceptible to bolshevism, Serbian minority was identified as a main national enemy in historical and racial terms. The racial decrees of Ante Pavelic’ government are also covered and short analysis of how the official state doctrine influenced practical undertakings of the Ustascha is provided.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.