Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 19

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Ustawowy obowiązek oceny potrzeb i wymagań klienta w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2019
|
vol. 2(99)
35-48
PL
Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszym artykule są ogólne zasady oceny potrzeb i wymagań klienta wraz z podaniem motywów wprowadzenia tego obowiązku oraz wskazaniem różnic pomiędzy ww. ustawowymi pojęciami. Następnie Autorka przedstawia problematykę ustalenia potrzeb i wymagań klienta w ubezpieczeniach OC. Zwraca uwagę, że – ze względu na specyfikę ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej – zasadniczą potrzebą klienta w ubezpieczeniach OC jest zawarcie umowy ubezpieczenia z jak najpełniejszym zakresem ochrony ubezpieczeniowej. W przeciwieństwie bowiem do innych typów ubezpieczeń, w których przypadku istotne znaczenie może mieć także proces likwidacji szkody oraz wysokość uzyskanego odszkodowania, w ubezpieczeniach OC klient chce uzyskać gwarancję, że w razie wyrządzenia szkody osobie trzeciej nie będzie zobowiązany do jej osobistego naprawienia. Obowiązek ten „przejmie” bowiem za niego ubezpieczyciel, z którym zawarł umowę ubezpieczenia OC. Klientem w ubezpieczeniach OC, którego potrzeby i wymagania są przedmiotem analizy nie jest poszkodowany, lecz ubezpieczający (ubezpieczony).
EN
The article aims at considering the general rules for the assessment of customer needs and requirements as well as presenting the reasons for the introduction of this obligation and showing the differences between the above-mentioned legal concepts. Furthermore, the author examines the necessity to recognize the customer needs and requirements in the civil liability insurance. She emphasizes that, due to the nature of the civil liability insurance, it is a fundamental need of the liability insurance customer to conclude an insurance contract with the insurance cover as comprehensive as possible. In contrast to other types of insurance, in the case of which the claims settlement or the amount of compensation are also important, in liability insurance customers want to obtain a guarantee that in the event of an injury to a third party they will not be obliged to compensate it personally. This obligation will be ‘taken over’ by the insurer, with whom the liability insurance contract has been signed. It is the policyholder (the insured) and not the injured who is the liability insurance customer, whose needs and requirements are analyzed.
2

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 7 sierpnia 2014 r. (I ACa 505/14) dotycząca odmowy zawarcia przez ubezpieczyciela umowy ubezpieczenia za pośrednictwem brokera oraz wypłaty kurtażu jako czyn nieuczciwej konkurencji.

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 2(83)
99-106
3

Recourse Claims between the Parties to the Liability Insurance Contract

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2017
|
vol. 2(91)
80-91
EN
The aim of this article is to discuss the recourse settlements between the parties of the insurance relationship as soon as the compensation claims of the injured party are fully satisfied. The author outlines the differences between typical and non-typical regression, and subsequently analyzes the cases where the insurer can report recourse claim to the other party of the civil liability insurance (OC). She presents cases where this entitlement can be reported in compulsory liability insurance and discusses the potential legal basis for recourse claims of the insurer in voluntary liability coverage. Furthermore, she presents interpretative doubts related not only to the qualification of such a claim, but also to its admissibility. In summary of her deliberations the author proposes the use of an interpretation that will remain in line with the objective of liability insurance; the functions to be fulfilled by the insurance as well as the recognition that, in the case of certain types of damage, the direct perpetrator should not be relieved of material responsibility for the damage.
PL
Tematem niniejszego artykułu są rozliczenia regresowe pomiędzy stronami stosunku ubezpieczenia z chwilą, gdy roszczenia odszkodowawcze poszkodowanego zostaną w pełni zaspokojone. Autorka przedstawia różnice pomiędzy regresem typowym oraz regresem nietypowym, a następnie analizuje przypadki pozwalające na zgłoszenie przez ubezpieczyciela roszczenia regresowego do drugiej strony umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC). Powołuje przypadki, w jakich uprawnienie to może być zgłoszone w obowiązkowych ubezpieczeniach OC oraz analizuje ewentualne podstawy prawne roszczenia regresowego ubezpieczyciela w dobrowolnych ubezpieczeniach OC. Przedstawia wątpliwości interpretacyjne związane nie tylko z kwalifikacją takiego roszczenia, ale także z jego dopuszczalnością. W podsumowaniu swoich rozważań proponuje zastosowanie interpretacji, która będzie pozostawała w zgodzie z celem ubezpieczenia OC; funkcjami, jakie ubezpieczenie to powinno spełniać oraz uznaniem, że w przypadku niektórych rodzajów szkód, bezpośredni sprawca nie powinien zostać zwolniony z materialnej odpowiedzialności za jej wyrządzenie.
4

Pozycja zamawiającego, wykonawcy oraz brokera w procesie inwestycyjnym w świetle najnowszych zmian przepisów

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2014
|
vol. 1(78)
47-59
EN
Two amendments to the public procurement law relevant from the point of view of the entities involved in the investment process as well as insurance brokers have been adopted recently. The specific way of regulation has been applied to the legal situation of the investment process participants and brokers as entities taking part in guaranteeing the payment, drawing up the provisions of the Terms of Reference or acting as insurance experts in the new mode of the so-called technical dialogue. The author discusses the construction works agreement under the provisions of the Civil Code and the law of public procurement, especially in the light of the latest changes, which came into force in December 2013. She presents the issue of joint and several liability of the ordering party for the payment of remuneration to subcontractors as well as the broker's role in the payment guarantee. Furthermore, having emphasized the doubts that arise in practice after the implementation of the discussed solutions, she shows the effects of the most recent amendments to the public procurement law for all participants in the investment process. Keywords: insurance broker, public procurement law, investment process, joint and several liability for the payment of remuneration to subcontractors, payment guarantee.
PL
W ostatnim czasie uchwalone zostały dwie nowelizacje prawa zamówień publicznych istotne z punktu widzenia podmiotów uczestniczących w procesie inwestycyjnym, ale też brokerów ubezpieczeniowych. W szczególny sposób uregulowana została sytuacja prawna uczestników procesu inwestycyjnego oraz brokerów jako podmiotów, które uczestniczą w udzielaniu gwarancji zapłaty, opracowują postanowienia Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia lub jako eksperci w zakresie ubezpieczeń uczestniczą w nowym trybie tzw. dialogu technicznego. Autorka omawia umowę o roboty budowlane według przepisów kodeksu cywilnego oraz prawa zamówień publicznych, zwłaszcza w świetle najnowszych zmian, które weszły w życie w grudniu 2013 r. Przedstawia problematykę solidarnej odpowiedzialności zamawiającego za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy oraz rolę brokera w udzieleniu gwarancji zapłaty. Wskazuje na wątpliwości, jakie powstają w praktyce po wprowadzeniu omawianych rozwiązań oraz skutki najnowszych zmian prawa zamówień publicznych dla wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego. Słowa kluczowe: broker ubezpieczeniowy, prawo zamówień publicznych, proces inwestycyjny, solidarna odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcom, gwarancja zapłaty.
5

Legal Situation of a Doctor as an Insured Perpetrator In the Field of Medical Insurance

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2016
|
vol. 4(89)
61-77
EN
Civil liability insurance are becoming increasingly important, within the scope of medical activity. The dynamic expansion of this area is a result of the growing number of damage claims made by the patients and the patients’ families. The claimed amounts are also becoming gradually increased. In practical terms, most of the medical errors are a direct result of the medical activity or activity of the healthcare entity. Meanwhile, the doctor must perform his tasks, on the basis of the employment contract, as well as on the basis of a civil law agreements commonly referred to as contracts, or in circumstances when he/she is running a separate, individual or group practice. Each of the aforesaid employment forms has a significant impact on the legal position in which the doctor is placed, as an insured perpetrator. The healthcare entity may bear a joint and several responsibility with the direct perpetrator, moreover, Civil Liability insurance policy may also cover, within the scope of the offered protection, the damage caused by the doctors on the patients, or in case of injuries caused by other members of medical personnel employed by the given healthcare facility. Another issue is seen in the problem of potential settlements between the entities responsible, also referring to the recourse claims. The present paper aims at indicating the complex legal situation in which the doctors are placed as insured perpetrators of damage, within the area of Civil Liability insurance, and at analyzing the position taken by doctor in the patient-doctor relationship, as well as in the relationship between the patient and the healthcare entity. The author also strives to analyze the legal position in which the doctor is placed as a perpetrator of damage, in case of the insurance required due to medical incidents. The chance of facing recourse claims is also scrutinized within the present paper.
PL
Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej odgrywają w działalności medycznej coraz większą rolę. Ich dynamiczny rozwój jest wynikiem coraz większej ilości roszczeń odszkodowawczych, zgłaszanych przez pacjentów oraz członków ich rodzin w coraz większej wysokości. W praktyce, przeważająca większość popełnianych błędów wynika bezpośrednio z działalności lekarskiej lub samego podmiotu leczniczego. Tymczasem lekarz musi wykonuje swoje czynności zawodowe zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i na podstawie umowy cywilnoprawnej nazywanej potocznie kontraktem lub też prowadząc odrębną praktykę zawodową – indywidualną lub grupową. Każda z wskazanych form wpływa na pozycję prawną lekarza jako ubezpieczonego sprawcy. Podmiot leczniczy może bowiem ponosić solidarną odpowiedzialność z bezpośrednim sprawcą szkody, jak i polisa ubezpieczenia OC może obejmować zakresem ochrony szkody wyrządzone pacjentom przez lekarzy lub inne osoby z personelu medycznego zatrudnione w danej placówce. Kolejna kwestia to problematyka potencjalnych rozliczeń pomiędzy odpowiedzialnymi podmiotami oraz roszczeń regresowych. Przedmiotem niniejszej publikacji jest wskazanie zróżnicowanej sytuacji prawnej lekarza jako ubezpieczonego sprawcy szkody w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej oraz przeanalizowanie jego pozycji w relacjach z pacjentem oraz podmiotem leczniczym. Autorka analizuje ponadto pozycję prawną lekarza jako sprawcy szkody w przypadku ubezpieczeń z tytułu zdarzeń medycznych oraz możliwość podniesienia wobec niego roszczeń regresowych.
6

Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 marca 2014 r. (K 6/13) w sprawie zgodności z Konstytucją RP przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wprowadzających zasady i tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu zdarzeń medycznych

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2014
|
vol. 2(79)
88-97
7

Problematyka zwrotu uzasadnionych i celowych kosztów poniesionych przez poszkodowanego w celu kompensacji poniesionej szkody

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 4(97)
8

Obowiązki brokera ubezpieczeniowego jako dystrybutora ubezpieczeń

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2019
|
vol. 3(100)
62-76
PL
Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń wprowadziła do prawa polskiego szereg nowych pojęć oraz ustanowiła wiele nowych obowiązków ustawowych. W szczególności wprowadziła definicję dystrybucji ubezpieczeń oraz dystrybutora ubezpieczeń. Tematem artykułu są obowiązki ustawowe nałożone na brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych jako na dystrybutora ubezpieczeń. Autorka wskazuje, że obowiązki ustawowe można podzielić według różnych kryteriów, największe znaczenie w praktyce ubezpieczeniowej maja jednak obowiązki brokera wobec swojego klienta. Autorka omawia zatem obowiązek zbadania potrzeb i wymagań klienta, opracowania rekomendacji brokerskiej, przekazania karty produktu lub jej opracowania w sytuacji, gdy broker jest jego twórcą. Analizuje obowiązek ujawnienia charakteru (a niekiedy także wysokości) wynagrodzenia brokerskiego oraz przekazania informacji o sposobie i trybie rozpatrywania reklamacji (tzw. polityka reklamacyjna). Analiza obowiązków ustawowych nałożonych na brokera ubezpieczeniowego prowadzi do wniosku, że podstawowym celem jest ochrona klienta oraz zabezpieczenie jego interesów. Istnieje jednak obawa, że część z nich będzie traktowana jako obowiązki formalne, które muszą być spełnione, aby uniknąć odpowiedzialności prawnej. Obowiązek lojalności wobec klienta może być ponadto wyinterpretowany z obowiązku zachowania dobrej wiary oraz dochowania należytej staranności.
EN
The Insurance Distribution Act introduced a wide variety of notions and imposed a number of new statutory obligations, in particular, the definitions of insurance distribution and insurance distributor. The aim of the article is to present the statutory obligations imposed on insurance and reinsurance brokers as insurance distributors. The author points out that these duties can be divided according to different criteria and emphasizes that the broker's obligations towards the client are the most important in insurance practice. She discusses the duty to analyse client's needs and requirements, to prepare brokerage recommendation and provide a product card or prepare it if the broker is its creator. Moreover, she discusses the necessity to reveal the nature (and sometimes even the amount) of brokerage remuneration as well as to give the information about the method and procedure of handling claims (so-called claims policy). Having analysed the statutory obligations imposed on the insurance broker, the author comes to the conclusion that the basic purpose is the protection of clients and their interests. However, there is a concern that some duties might be treated as formal ones to be fulfilled in order to avoid legal liability. Additionally, the obligation of loyalty towards the client may be derived from the duty to keep good faith and perform due diligence.
9

Submission Term Regarding a Request to Evaluate a Medical Event – Legal and Practical Doubts

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2016
|
vol. 2(87)
77-88
EN
The Act of Nov. 6th 2008, on the Patient’s Rights and on the Commissioner for Patients' Rights, provides a separate procedure of claiming damages and compensation, should a medical event occur (Chapter 13a). This out-of-court medical injury compensation procedure, from the very beginning of its existence, has been dubious, when it comes to its interpretation. The doubts refer both to the substance of the law (definition of a medical event, relation between a medical event and the medical malpractice, term of the state-of-the-art medical knowledge), as well as to the legal-formal issues, related to the procedures undertaken by the commission. The main topic of the article herein is seen in one of the basic issues related to determining the term, within which the medical event evaluation request shall be submitted. After an analysis of the current legal solutions is carried out, the author comes to a conclusion that they should be refined in the upcoming period, so that a situation is avoided in which the individual commissions apply varied interpretations, differentiating, in this way, the legal status of the request submitting parties.
PL
Przepisy ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Wskazując na praktyczne znaczenie zgłaszanych wątpliwości, Autorka analizuje zagadnienia związane z określeniem charakteru prawnego terminu dowodząc, że sporne jest, czy mamy do czynienia z terminem przedawnienia, czy też terminem jedynie w znaczeniu formalnoprawnym. Następnie przedstawia zastrzeżenia odnoszące się do wyznaczenia początku biegu terminu oraz możliwości jego zawieszenia i wskazuje na sposób ustalenia właściwego okresu w przypadku roszczeń podnoszonych przez spadkobierców pacjenta.
10

Medical insurance in Polish and French legal systems

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 4(85)
49-63
EN
In the present article, the author presents the origin of medical insurance and causes of its development. She discusses the solutions adopted by Polish and French legislators. She presents conditions of civil liability insurance in French legal system as well as doubts expressed by legal doctrine. Further, the author compares the scopes of insurance protection within civil liability medical insurance in Polish and French legal systems both on the plain of subjective, objective, temporal and financial aspects. She highlights some interesting issues concerning the amount of the insurance sum and the term of indemnifiable accident. In the end, the author presents de lege ferenda demands for Polish legislator, pointing out that parallel functioning of civil liability insurance and insurance against medical events, in connection with which many unanswered questions arise, is inappropriate.
PL
W ostatnim czasie widoczny jest dynamiczny rozwój ubezpieczeń medycznych w większości systemów europejskich. Rozwój ten związany jest z rozwojem wiedzy medycznej, która powoduje, że można obecnie przeprowadzać coraz bardziej skomplikowane zabiegi, z którymi łączy się ryzyko powstania niezawinionej szkody po stronie pacjenta. Kolejna kwestia to utrudnienia dowodowe, zwłaszcza w zakresie zakażeń szpitalnych oraz możliwość powstania zdarzeń, za które nie ponosi odpowiedzialności żaden z podmiotów ze względu na brak przesłanki winy. Powoduje to, że w wielu systemach europejskich przewidziane zostały różne rozwiązania wprowadzające uproszczony model kompensacji szkód medyczny. W podstawowym zakresie łączy je jedna cecha wspólna – odwołanie się do kompensacji ubezpieczeniowej. W systemie szwedzkim są to ubezpieczenia first party, natomiast w prawie francuskim funkcję tę pełnią ubezpieczenia OC z rozszerzonym zakresem ochrony ubezpieczeniowej. W niniejszym artykule Autorka przedstawia genezę ubezpieczeń medycznych oraz przyczyny ich rozwoju. Omawia rozwiązania polskiego ustawodawcy oraz ustawodawcy francuskiego. Przedstawia warunki ubezpieczenia OC w prawie francuskim oraz wątpliwości zgłaszane przez doktrynę prawa. Następnie dokonuje porównania zakresów ochrony ubezpieczeniowej w ramach medycznych ubezpieczeń OC w prawie polskim oraz francuskim zarówno na płaszczyźnie aspektów podmiotowych, przedmiotowych, czasowych oraz kwotowych. Ciekawe zagadnienia odnoszą się do wysokości sumy gwarancyjnej oraz pojęcia wypadku ubezpieczeniowego. Na zakończenie Autorka przedstawia postulaty de lege ferendadla polskiego ustawodawcy wskazując, że obowiązywanie równolegle obok siebie ubezpieczenia OC oraz ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych, co do którego istnieje wiele nierozstrzygniętych pytań nie jest prawidłowe. Trudno bowiem ocenić polskie rozwiązania, jeżeli nie została rozstrzygnięta podstawowa kwestia: czy ubezpieczenie z tytułu zdarzeń medycznych ma charakter ubezpieczenia majątkowego (OC) czy tez ubezpieczenia osobowego (NNW) oraz czy ma ono obecnie charakter dobrowolny (do 31 grudnia 2016 r.) czy też nadal jest ubezpieczeniem obowiązkowym z odroczonym obowiązkiem ubezpieczenia. Ustalenie tej ostatniej kwestii w znacznym stopniu zniwelowałoby zarówno zastrzeżenia interpretacyjne, jak i wątpliwości praktyczne.
11

Obowiązek leczenia oraz obowiązek zachowania staranności a zakres ochrony ubezpieczeniowej w lekarskich ubezpieczeniach OC

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2019
|
vol. 1(98)
68-81
PL
Tematem niniejszej publikacji jest obowiązek leczenia oraz obowiązek zachowania staranności, których naruszenie może prowadzić do powstania odpowiedzialności cywilnej lekarza. Powołane obowiązki są rozpatrywane z punktu widzenia ich zakresu, znaczenia dla odpowiedzialnego podmiotu oraz dla ubezpieczyciela w ramach ubezpieczenia OC. Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych, nazywane powszechnie prawem do leczenia, odgrywa decydującą rolę w polskim systemie ochrony zdrowia. Jego podstawą są nie tylko przepisy różnych ustaw medycznych, ale przede wszystkim konstytucja RP (art. 68). Uprawnienie to może być ograniczone w sytuacji, gdy lekarz w skuteczny sposób odstąpi od prowadzonego leczenia, w ogóle nie podejmie się terapii chorego lub powoła się na klauzulę sumienia. Jeżeli jednak konieczne jest udzielenie określonego świadczenia zdrowotnego w ramach niezwłocznej pomocy lekarskiej, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki – prawo pacjenta jest silniejsze niż ww. uprawnienia lekarza. Nie mniejszą rolę odgrywa obowiązek zachowania staranności. Dotyczy on całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego, zarówno działania, jak i zaniechania lekarza, poszczególnych procedur medycznych, wykorzystania aktualnej wiedzy medycznej, posługiwania się wyrobami medycznymi lub produktami leczniczymi. Chodzi przy tym o dołożenie staranności wymaganej od profesjonalisty (art. 355 § 2 k.c.). Nie budzi wątpliwości, że naruszenie obowiązku leczenia lub obowiązku staranności objęte jest zakresem ochrony ubezpieczeniowej w ubezpieczeniach OC. Problem powstaje jednaj w sytuacji, gdy określone działanie lub zaniechanie lekarza będzie prowadzić do naruszenia prawa pacjenta, ale nie dojdzie do powstania szkody na osobie. Wówczas nie zostało jednoznacznie rozstrzygnięte, czy samo naruszenie obowiązku leczenia prowadzi do powstania odpowiedzialności ubezpieczyciela OC. Zagadnienie to nabiera coraz większego praktycznego znaczenia.
EN
The subject of this publication is the duty of treatment and the duty of care, a breach of which may lead to civil liability of a physician. These duties are considered from the point of view of their scope, meaning for the responsible entity and for the insurer under civil liability insurance. The duty of care is no less important. It applies to the entire diagnostic and therapeutic process, both to the action and omission of a physician, individual medical procedures, the use of current medical knowledge, the use of medical devices or medicinal products. The point is to exercise care and diligence required of a professional (art. 355 § 2 of the [Polish] Civil Code). There is no doubt that a breach of the dutyof treatment or the duty of care falls under the scope of insurance cover in civil liability insurance. The problem arises,however, when a certain action or omission of the doctor leads to an infringement of the patient's right, but no personal injury occurs. Then, it has not been clearly resolved whether the mere breach of the obligation of treatment leads to the liability of the civil liability insurer. This issue is gaining more and more practical meaning.
12

Termin wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – wątpliwości praktyczne oraz prawne

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 3(96)
59-71
PL
Przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Po przeprowadzeniu analizy obowiązującego rozwiązania autorka dochodzi do wniosku, że powinno ono w najbliższym czasie zostać doprecyzowane, aby uniknąć sytuacji, w której poszczególne komisje będą stosowały różne interpretacje, różnicując w ten sposób sytuację prawną wnioskodawców.
EN
The provisions of the Act of 6 November 2008 on Patients' Rights and the Commissioner for Patients' Rights specify a distinct procedure for claiming compensation and redress for medical events (Chapter 13a). This so-called out-of-court model of medical damage compensation has raised a variety of uncertainties in interpretation since it came into force. These doubts refer to substantive aspects (the definition of medical events, the relation of medical events to medical errors, the concept of the current medical knowledge) as well as formal and legal issues related to the proceedings conducted by the commission. The present article is devoted to one of the fundamental issues associated with the determination of the time limit to submit a request to establish a medical event. Having analysed the regulation in force the author comes to the conclusion that it should be clarified in the near future in order to avoid situations when individual commissions apply various interpretations, differentiating in this way the legal status of applicants.
13

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2013 r. (V CSK 391/12) dotyczącego umowy o współpracy zawartej na czas nieoznaczony i możliwości jej wypowiedzenia.

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 1(82)
81-84
14

Podstawy oraz zasady odpowiedzialności brokera ubezpieczeniowego

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2014
|
vol. 3(80)
72-84
PL
Odpowiedzialność brokera może wynikać zarówno z faktu zawarcia umowy brokerskiej, ale jej podstawę może także stanowić przekroczenie upoważnienia wynikającego z udzielonego brokerowi pełnomocnictwa. Szczególna pozycja brokera, który występuje w imieniu podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, ale wynagrodzenie w postaci kurtażu uzyskuje od ubezpieczyciela powoduje, że broker może ponosić odpowiedzialność zarówno wobec swojego kontrahenta, jak i wobec ubezpieczyciela. Niezależnie od tego, w ostatnim czasie, coraz częściej pojawia się kwestia odpowiedzialności brokera wobec innych pośredników ubezpieczeniowych. Przedmiotem rozważań zawartych w artykule jest wskazanie podstaw oraz zasad odpowiedzialności brokera, z szczególnym wskazaniem przesłanek jego odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Autorka przedstawia obowiązki ustawowe oraz umowne, których naruszenie może prowadzić do powstania jego odpowiedzialności kontraktowej. Wskazuje na ogólne zasady odnoszące się do pełnomocnictwa brokerskiego, możliwość jego odwołania oraz skutki udzielenia wielu pełnomocnictw. Przedstawia przykłady uszczerbków, jakie mogą powstać po stronie podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej oraz rozważane w orzecznictwie sądowym problemy związane z określeniem związku przyczynowego pomiędzy zawinionym działaniem lub zaniechaniem a szkodą kontrahenta.
EN
The broker's liability may arise from the fact of conclusion of the contract, but can also be based on exceeding the power of attorney granted to the broker. The specific position of the broker, who acts on behalf of the entity seeking insurance protection, but is remunerated in the form of brokerage fee obtained from the insurer, makes the broker liable both to the contractor and the insurer. Additionally, the issue of brokers' liability towards other insurance intermediaries has been raised more and more frequently in recent times. The aim of the present article is to consider and indicate the grounds and principles of broker's liability, with special attention to the prerequisites for liability for the non-fulfillment or improper fulfillment of the obligation. The author presents the statutory as well as contractual obligations, the breach of which may lead to the occurrence of broker's contractual liability. Besides, she points out the general principles relating to the broker's power of attorney, the possibility of its revoking and the effects of multiple proxies. Furthermore, the author presents the examples of injuries that may occur on the side of the entity seeking insurance protection as well as problems related to the causality between the wrongful act or omission and the contractor's loss, considered in judicature.
15

Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej – ewolucja i kierunki przemian

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 1(94)
21-33
PL
Autorka przedstawia ewolucję odpowiedzialności cywilnej oraz powiązanych z nią ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej (OC). Dowodzi, że im szybciej rozwija się odpowiedzialność cywilna, tym dynamiczniej rozwijają się ubezpieczenia OC. Rosnące ryzyko powstania odpowiedzialności odszkodowawczej oznacza bowiem dla wielu sprawców trudności w udźwignięciu materialnego ciężaru jej naprawienia. Aby tego uniknąć, podmioty narażone na ryzyko jej powstania zawierają umowy ubezpieczenia OC, a ubezpieczyciele opracowują ogólne warunki kolejnych typów ubezpieczeń. Obecnie istnieje też zasadnicze pytanie, kto powinien ponieść ciężar szkody doznanej przez jednostkę: sam poszkodowany, sprawca szkody czy też społeczeństwo. Z drugiej strony, rośnie świadomość poszkodowanych oraz wysokość zgłaszanych przez nich roszczeń odszkodowawczych. Wydłuża się jednak droga postępowania cywilnego, powstają kolejne trudności dowodowe. Wszystko to powoduje, że zgłaszane są różne koncepcje: tzw. błędnego koła, psychologicznego efektu OC czy też w końcu zmierzchu klasycznej odpowiedzialności cywilnej. Niektórzy autorzy dowodzą bowiem, że odpowiedzialność cywilna zostanie zastąpiona gwarancyjno-repartycyjną odpowiedzialnością ubezpieczyciela.
EN
The author presents the evolution of civil liability and civil liability insurances connected therewith. The author argues that the faster civil liability develops, the more dynamically civil liability insurances develop. Increasing risk of liability for damage means for many perpetrators difficulties in bearing financial burdens of its remedying. In order to avoid this, prospective perpetrators of damage conclude civil liability agreements, and insurers develop general terms and conditions of further types of insurance. Currently, there is a fundamental question who should bear the burden of damage suffered by an entity: the injured party itself, the perpetrator of the damage or the society. On the other hand, injured parties have much greater awareness, and the amounts of the compensation claimed are on the increase. However, judicial civil proceedings are becoming excessively lengthy and further difficulties related to evidence arise. All of this leads to a situation in which various concepts are being elaborated: so-called vicious circle, psychological effect of civil liability, or even the twilight of civil liability. Some authors argue that civil liability will be replaced with the mutual insurance liability of the insurer
16

No Fault Insurance Systems in Polish Law and in other European Legal Systems

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 1(82)
33-46
EN
New models of simplified liability regarding the medical injuries have been created for several years. They are commonly referred to as no fault insurance systems. In the herein article, the author discusses two European models: a Swedish model, which is based on compulsory patients’ insurance, and a French model, the provisions of which describe the liability cases based on fault and no fault principles, with a complementary solution of subsidiary state liability resulting from social solidarity. Next, the author presents the Polish solutions, along with the damages and reimbursement claiming procedures, involving the Voivodeship Investigation Commissions procedure, which has been in force since Jan. 1. 2013. The article also outlines the legal situation of patients and their insurers, along with the doubts connected to the interpretation of the legal regulations in force. Furthermore, the present work characterizes the medical event insurances and their legal character (initially compulsory – now voluntary). Finally, the author compares the Polish solutions with the Swedish and French systems, indicating the potential course of the development of the Polish law.
PL
Od kilku lat, w różnych systemach europejskich, tworzone są modele uproszczonej odpowiedzialności z szkody medyczne nazywane no fault insurance. Autorka omawia dwa wzorcowe modele europejskie: szwedzki, opierający się na obowiązkowym ubezpieczeniu na rzecz pacjentów oraz model francuski przewidujący przypadki odpowiedzialności za szkody medyczne zarówno na zasadzie winy, jak i bez winy, uzupełnione subsydiarną odpowiedzialnością państwa powstałą na zasadzie solidarności społecznej. Następnie Autorka przedstawia rozwiązania polskie oraz obowiązujący od 1 stycznia 2012 r. tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia za zdarzenia medyczne przed wojewódzkimi komisjami. Omawia sytuację prawną pacjentów, szpitali oraz ich ubezpieczycieli, a także wątpliwości związane z interpretacją obowiązujących przepisów. Wskazuje na ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych oraz ich charakter prawny (początkowo ubezpieczenia obowiązkowe, obecnie – dobrowolne).
17
Content available remote

PRAWA PACJENTA DO ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH I ICH KONTEKST

100%
Serwach M.
Polityka Społeczna
|
2011
|
vol. 38
|
issue 1(442)
19-23
EN
Act of patient laws and Spokesman Patient Laws from 6.11.2008 includes index of rights, which were admitted person, who were given medical healthy services. Subject of this article are primary patient laws to healthy services and medical procedure paid from public money. These rights are in parallel, this is why is necessary case study of each law. Author of this article presents difference between individual rights and comparison them. All this issue were present background on rich judgment of polish courts.
18

Limitation of Claims for Damages in Judicature and Insurance Practice

100%
Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2013
|
vol. 4(77)
strony 21-31
EN
There are a lot of claims subject to a statute of limitations in an insurance sector. The aim of the present article is to indicate the specific nature of the relationship between the limitation of insurance claims and pure claims for damages. The author discusses the institution of limitation, the mechanism of determining the limitation period and the consequences associated with the expiry of the limitation period. Moreover, she emphasizes the differences in determining the limitation period in the case of liability in tort and contractual liability. Having presented the issues connected with the start and interruption of limitation periods according to the provisions of the Civil Code and regulations relating to the insurance contract, the author examines the maturity of a claim. Not only does she discuss doubts that arise in practice, but also mainly judicature.
XX
Problematyka przedawnienia roszczeń, dotychczas niedoceniana przez praktykę ubezpieczeniową, odgrywa coraz większą rolę w procesach odszkodowawczych. Z natury skomplikowana materia cywilistyczna, w ubezpieczeniach rodzi dodatkowe problemy. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że w stosunkach ubezpieczeniowych można wskazać wielość roszczeń podlegających przedawnieniu. Tematem niniejszego artykułu jest wskazanie szczególnego rodzaju powiązań pomiędzy przedawnieniem roszczeń ubezpieczeniowych oraz roszczeń stricte odszkodowawczych. Autorka omawia instytucje przedawnienia oraz mechanizm określenia terminu przedawnienia. Wskazuje na odrębności w ustalaniu terminu przedawnienia w przypadku odpowiedzialności deliktowej oraz odpowiedzialności kontraktowej, przedstawia kwestie przerwania biegu przedawnienia według ogólnych przepisów kodeksu cywilnego oraz przepisów odnoszących się do umowy ubezpieczenia. Charakteryzuje nie tylko wątpliwości praktyczne, ale przede wszystkich orzecznictwo sądowe.
19

Problematyka wypłaty osobom małoletnim świadczenia z umowy ubezpieczenia na życie

63%
Mrozowska-Bartkiewicz B., Serwach M.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 3(84)
17-31
PL
Umowy ubezpieczenia na życie są zawierane dla zapewnienia stabilności finansowej osobom bliskim, a przede wszystkim małoletnim dzieciom. W polskim prawie brakuje całościowego rozwiązania kwestii wykonywania zarządu nad majątkiem małoletniego dziecka, uwzględniającego realia i oczekiwania społeczne, np. poprzez możliwość ustanowienia w testamencie zasad zarządu majątkiem dziecka. Ten stan prawny rzutuje na wypłatę świadczeń małoletnim uposażonym z tytułu umów ubezpieczenia na życie ze względu na ograniczony wpływ ubezpieczonego rodzica na sposób wydatkowania tej kwoty przez opiekuna dziecka, a przede wszystkim zabezpieczenie interesów majątkowych dziecka. Zakłady ubezpieczeń wdrożyły procedury mające na celu ochronę, w istniejących granicach prawa, interesów majątkowych uposażonych małoletnich. Zdaniem autorek, celowe jest stworzenie dobrych praktyk rynkowych, aby ujednolicić stosowane procedury, w szczególności ze względu na nacisk ustawodawcy oraz nadzoru ubezpieczeniowego na sprawny sposób realizacji wypłaty świadczeń ubezpieczeniowych.
EN
Life insurance contracts are mostly concluded to protect the financial stability of the relatives, and especially minor children. Polish law lacks a comprehensive solution to the issues of exercise of asset management of the minor child, which will take into account social reality and expectations, for example, through the possible establishment of the principles of the child's property administration by means of last will and testament. This legal status influences the payment of benefits to minor beneficiaries under life insurance contracts because of the insured parent's limited impact on the way of spending this amount by the child's guardian, and particularly the protection of the child's financial interests. Insurance companies have implemented procedures to safeguard the economic interests of beneficiaries, including minors within the existing legislative limits, by indicating the amount for which it is necessary to present the family and guardianship court's decision for the payment of benefits. According to the authors, it is appropriate to create a good market practice to standardize applied procedures, principally due to the pressure of legislators and insurance supervision on the efficient payment of insurance benefits.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.