This article addresses the admissibility of acceptance for substantive examination of a constitutional complaint in a matter concluded with a decision of a disciplinary body, which was not subsequently referred by the complainant (through a legal remedy) to a court in the constitutional sense. Upon analysing the legislative framework, relevant case law of the Constitutional Tribunal, and opinions expressed in the literature, the study presents arguments for the possibility of admitting a substantive examination of a constitutional complaint in which the complainant questions the substantive basis of a decision delivered by a disciplinary court. In the authors’ opinion, disciplinary courts (boards) may indeed qualify as public administration bodies in the understanding of Article 79(1) of the Constitution.
PL
Artykuł poświęcono zagadnieniu dopuszczalności przyjęcia do merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej w sprawie, którą zakończono orzeczeniem organu dyscyplinarnego i której nie przeniesiono następnie przez skarżącego (za pomocą środka odwoławczego) do rozpatrzenia przez sąd w rozumieniu konstytucyjnym. Po dokonaniu analizy stanu prawnego, właściwego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego oraz poglądów doktryny zaprezentowano w niniejszej pracy argumenty przemawiające za możliwością dopuszczenia do merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej, w której skarżący kwestionuje podstawę normatywną orzeczenia sądu dyscyplinarnego. Zdaniem autorów sądy (komisje) dyscyplinarne mogą być zakwalifikowane jako „organy administracji publicznej”, w rozumieniu art. 79 ust. 1 ustawy zasadniczej.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.