Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article concerns mid-18th century methods of firearms maintenance used in the Polish infantry as presented in archival sources. It is divided into two parts, the first of which describes the reasons and soldiers’ methods to protect their weapons. It also describes misfires and other issues occurring when shooting with 18th-century muskets and pistols. The second part contains original excerpts from unpublished sources of the time, mainly military regulations, listings and calculations, on which the first part of the article has been based. This part is going to be published in the next issue of the PHW. Some aspects discussed in the first part were not presented clearly enough in the base sources, and therefore the author reached for comparisons and sources mainly of Prussian origin.
RU
В статье описываются методы ухода за огнестрельным оружием, используемым в польских пехотных формированиях в середине XVIII века, на основе сведений из архивных источников. Текст состоит из двух частей. Первая часть охватывает способы, поводы и солдатские методы защиты оружия. Также в этой части содержится описание различных проблем, появляющихся в процессе стрельбы из мушкетов и пистолетов XVIII века – например, осечек. Вторая часть статьи содержит фрагменты оригинальных, неопубликованных источников той эпохи, в основном – регламентов, счетов и иных документов, связанных с расчетами в военной сфере, на основе которых была написана первая часть статьи. Данная часть статьи будет опубликована в следующем номере журнала. Основные источники не всегда ясно показывали некоторые аспекты, затронутые в первой части, и по этой причине автор обратился к источникам преимущественно прусского происхождения.
PL
Artykuł opisuje metody konserwacji i dbania o broń palną stosowane w formacjach polskiej piechoty w połowie XVIII w. w świetle przedstawień prezentowanych przez źródła archiwalne. Tekst składa się z dwóch części, z których pierwsza obejmuje sposoby, powody i żołnierskie metody ochrony broni. Ta część zawiera również opis kwestii niewypałów oraz innych problemów pojawiających się w trakcie strzelania z osiemnastowiecznych muszkietów i pistoletów. Druga część artykułu zawiera fragmenty oryginalnych niepublikowanych źródeł z epoki, głównie regulaminów, ale także wyliczeń i rachunków o charakterze wojskowym, na podstawie których pierwsza część artykułu została oparta. Ta część artykułu zostanie opublikowana w kolejnym numerze PHW. Podstawa źródłowa nie zawsze jasno pokazywała niektóre aspekty omawiane w części pierwszej, z tego powodu autor sięgnął do porównań i źródeł pochodzenia głównie pruskiego.
EN
Second are fragments of original, unpublished XVIII Century sources, mainly reglements and other regulations but also calculations and bills of military charcater of Polish Army on which thesis in first part of article has been made. For some of the aspects not clear shown in sources author use comparisions and sources mainly of prussians origin.
RU
Вторая часть статьи содержит фрагменты оригинальных, неопубликованных источников той эпохи, в основном – регламентов, счетов и иных документов, связанных с расчетами в военной сфере, на основе которых была написана первая часть статьи. Основные источники не всегда ясно показывали некоторые аспекты, затронутые в первой части, и по этой причине автор обратился к источникам преимущественно прусского происхождения.
PL
Druga część artykułu zawiera fragmenty oryginalnych niepublikowanych źródeł z epoki, głównie regulaminów, ale także wyliczeń i rachunków o charakterze wojskowym, na podstawie których pierwsza część artykułu została oparta. Podstawa źródłowa nie zawsze jasno pokazywała niektóre aspekty omawiane w części pierwszej, z tego powodu autor sięgnął do porównań i źródeł pochodzenia głównie pruskiego.
EN
After the death of the former Grand Hetman Józef Potocki, his Hungarian infantry banner was downgraded to the rank of a field mace banner. In June 1752, the detachment went to Podhorzec, where it was to act as a bodyguard for the Field Crown Hetman Wacław Rzewuski. The unit, apart from performing garrison duties, accompanied the Hetman on numerous journeys. Between 1752–1768 the unit consisted of 6 non-commissioned officers, 2 pipers, 2 drummers and 60 privates. The uniform worn by the soldiers adopted the colors worn by other units of field mace, i.e. red-sapphire, and it retained its traditional Hungarian character, however the way it was purchased and issued was related to solutions adopted by foreign infantry units. In this study, the author presents the arrangements for the uniforms used by the infantry unit, the methods used to obtain it, and how it was maintained and repaired during service. Certain elements of soldierly equipment and the weapons they used are also discussed.
RU
После смерти великого гетмана Юзефа Потоцкого его хоругвь венгерской пехоты была понижена до ранга хоругви полевой булавы. В июне 1752 г. отряд отправился в Подгорцев, где он должен был действовать в качестве охранного отряда у коронного полевого гетмана Вацлава Ржевуского. Отряд, помимо несения гарнизонной службы, выполнял ассистентскую функцию для гетмана в многочисленных поездках. В 1752–1768 гг. Хоругвь венгерской пехоты Полевой Коронной Булавы состояла из 6 унтер-офицеров, 2 дудочников, 2 барабанщиков и 60 рядовых. Военная форма солдат поменяла свои цвета на те, которые носили другие отряды полевой булавы, то есть красносапфировые. Венгерская пехота сохранила свой традиционный венгерский характер экипировки, но способ ее приобретения и выдачи был связан с решениями, используемыми в иностранной пехоте. В данном исследовании автор представил данные, касающиеся военной формы в хоругви, способы ее приобретения и сохранения, включая ремонт, во время службы. Он также представил элементы экипировки солдат и их вооружение.
PL
Po śmierci dotychczasowego hetmana wielkiego Józefa Potockiego jego chorągiew piechoty węgierskiej została zdegradowana do rangi chorągwi buławy polnej. W czerwcu 1752 r. oddział udał się do Podhorzec, gdzie miał pełnić rolę oddziału przybocznego przy hetmanie polnym koronnym Wacławie Rzewuskim. Oddział prócz pełnienia służby garnizonowej stanowił asystę hetmańską w rozlicznych podróżach. Chorągiew Piechoty Węgierskiej Buławy Polnej Koronnej w latach 1752–1768 liczyła 6 podoficerów, 2 fajfrów, 2 doboszy i 60 szeregowych. Mundur żołnierzy przyjął barwy noszone przez inne oddziały buławy polnej tj. czerwono-szafirowe. Piechota węgierska zachowała swój tradycyjny madziarski charakter stroju, jednak sposób jego zakupu i wydawanie nawiązywał do rozwiązań stosowanych w piechocie autoramentu cudzoziemskiego. Autor w niniejszym opracowaniu przedstawił ustalenia dotyczące umundurowania obowiązującego w chorągwi, sposobów jego pozyskiwania i utrzymania, w tym napraw w czasie służby. Przedstawił również elementy wyposażenia żołnierzy oraz ich uzbrojenia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.