Search results

1

Przepisy kancelaryjne Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych w Warszawie z grudnia 1945 roku. Próba wdrożenia bezdziennikowego systemu pracy kancelaryjnej

100%

Dąbrowski A. G.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

|

2020

|

issue 11(13)

73-96

PL

Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych utworzone zostało na mocy ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia 31 grudnia 1944 r. o powołaniu Rządu Tymczasowego Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres kompetencji merytorycznych wywodził się jeszcze z okresu dwudziestolecia międzywojennego – był to więc całokształt zagadnień, dotyczących rolnictwa w Polsce, hodowli, oświaty rolniczej na szczeblu niższym i średnim, doświadczalnictwa rolniczego, weterynarii, melioracji, regulacji i utrzymania rzek i kanałów, przemysłu rolnego oraz zarząd nieruchomości ziemskich. Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych zniesione zostało na mocy zapisów ustawy z dnia 26 maja 1951 r. o organizacji władz naczelnych w dziedzinie rolnictwa. W początkowym okresie kancelaria Ministerstwa funkcjonowała oczywiście również w oparciu o ogólne regulacje, obowiązujące w pracy biurowej Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, jednak już z dniem 1 grudnia 1945 r. weszły w Ministerstwie w życie własne przepisy biurowe. Kancelaria ogólna Ministerstwa nie prowadziła żadnych pomocy ewidencyjnych, rozdzielała tylko wpływającą do urzędu korespondencję do poszczególnych departamentów i samodzielnych biur, według ich kompetencji merytorycznych. W departamentach i pozostałych samodzielnych komórkach następowała rejestracja w pomocy ewidencyjnej, nazwanej rejestrem (który pełnił rolę tradycyjnego dziennika podawczego), prowadzonej wspólnie dla wszystkich wydziałów danego departamentu. Dopiero w tych wydziałach następowała właściwa rejestracja w spisie spraw wydziału i nadanie oznaczenia symbolem wynikającym z rzeczowego strukturalnego wykazu akt danej komórki. W efekcie więc już od 1945 r. kancelaria Ministerstwa opierała swoje funkcjonowanie na nowoczesnym systemie rejestracji spraw nie w dzienniku podawczym (ten był wprawdzie stosowany, ale tylko to wstępnego ewidencjonowania korespondencji), a w oparciu o rzeczowy wykaz akt.

EN

The Ministry of Agriculture and Agricultural Reforms was established by the Act of the State National Council of December 31, 1944 on the establishment of the Provisional Government of the Republic of Poland. The scope of its competences dates back to the interwar period – so it was the entirety of issues related to agriculture in Poland, breeding, agricultural education at the lower and middle level, agricultural experimentation, veterinary, melioration, regulation and maintenance of rivers and canals, agricultural industry and real estate management. The Ministry of Agriculture and Agricultural Reforms was abolished under the provisions of the Act of May 26, 1951 on the organization of supreme authorities in the field of agriculture. In the initial period, the Ministry's office, of course, also operated on the basis of general regulations applicable to the office work of the Polish Committee of National Liberation, but already on December 1, 1945 separate office regulations entered into force in the Ministry. The general office of the Ministry did not provide any record aids, it only distributed the correspondence received by the office to individual departments and independent offices, according to their competences. In the departments and other independent units, registration was carried out in a record-keeping aid, called the register (which served as a traditional correspondence journal), kept jointly for all departments of a given department. It was only in these departments that the proper registration in the list of the department's affairs took place and the designation was given with a symbol resulting from the substantive structural records scheme of a given unit. As a result, since 1945 the Ministry's office based its operation on a modern system of registration of cases not in the correspondence journal (this was indeed used, but only for initial recording of correspondence), but on the basis of a substantive records scheme.

2

A jednak dokument papierowy, czyli spojrzenie archiwisty – tradycjonalisty

100%

Dąbrowski A. G.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

|

2014

|

issue 5(7)

157-168

PL

W kancelariach, archiwach historycznych i bieżących coraz powszechniej stosowane są usprawniające pracę urządzenia techniczne oraz komputery zaopatrzone w wyspecjalizowane oprogramowanie. I jest to proces naturalny, któremu nie należy się dziwić ani jakikolwiek sposób przeciwdziałać. Jednak wszelkie nowinki techniczne z jednej strony ułatwiają pracę bieżącą, z drugiej natomiast stwarzają realne zagrożenia. Myślę, iż największym z nich jest zwyczajne „zachłyśnięcie się” nimi, czasami wręcz na zasadzie samej „sztuki dla sztuki”. Bez uprzedniego należytego przetestowania danego systemu, bez uprzedniej modyfikacji obowiązujących przepisów metodycznych. Przykładem są urządzenia i oprogramowanie do masowej digitalizacji dokumentów papierowych i udostępniania w sieciach internetowych, stosowane obecnie masowo: nawet w stosunku do całych, dużych rozmiarowo zespołów i zbiorów archiwalnych. Tylko czy po zeskanowaniu i udostępnieniu przez internet dokumentów z wszystkich teczek jakiegoś zespołu czy zbioru, stopień jego wykorzystania wzrośnie? Wydaje mi się, iż nadal bardziej przydatne dla badaczy są naukowo opracowane wybory źródeł – przygotowane w postaci tradycyjnych publikacji książkowych oraz prezentacji multimedialnych. Niezwykle starannego przygotowania wymagają także bazy danych. Powinny być przyjazne dla korzystających z zasobu archiwów państwowych oraz dla samych archiwistów – stanowić rzeczywistą pomoc informacyjną dla użytkowników. Dlatego archiwiści powinni wykorzystywać wszelkie zdobycze postępu technicznego, ale jako narzędzia pomocnicze w pracy bieżącej i z jednoczesnym poszanowaniem teorii i metodyki archiwalnej w zakresie gromadzenia, opracowywania i udostępniania archiwaliów papierowych. Metodyka ta musi być oczywiście odpowiednio modyfikowana, ale bardziej na zasadzie ewolucji niż rewolucji, przekreślającej cały dotychczasowy dorobek naukowy wielu pokoleń archiwistów polskich.

EN

Offices, division archives and state archives more and more frequently introduce some technical devices and computers with specialized software to streamline their work. This process is natural and should not induce any surprise or be prevented. But all technological innovations ease the everyday work on the one hand, but are a real jeopardy on the other. I believe that the biggest one is relishing the technology, sometimes even making it just for itself. Without conducting proper tests of the system earlier, without modifying current methodical regulations. To quote examples: devices and software used for mass digitalization of paper documents and providing access to them via the Web, currently used on a large scale: even with whole, large fonds and collections. But will there be any increase in accessing these documents, from all these units of a fonds or a collection, after scanning them and providing access to them via the Internet? I think that some scientifically prepared selections of sources are still handier for researchers – in a traditional form of a book or as a multimedia presentation. Also data bases need very thorough preparations. They should be friendly for both users of the state archives holdings, and for archivists – they should be a real finding aid for users. Due to that archivists should use all means of technological progress, but as some tools supporting them in their everyday work, and at the same time fully respecting archival theory and methodology of collecting, organizing and providing access to paper records. Obviously, the methodology must be properly modified, evolutionarily rather than revolutionarily, what could shatter the whole scientific legacy of many generations of Polish archivists.

3

Kancelaria Ministerstwa Skarbu w Warszawie w latach 1944–1950

100%

Dąbrowski A. G.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

|

2018

|

issue 9(11)

149-178

PL

Ministerstwo Skarbu powołane zostało do życia ustawą z 31 XII 1944 r. o powołaniu Rządu Tymczasowego Rzeczypospolitej Polskiej. Jego zakres kompetencji obejmował całokształt spraw skarbowości państwowej oraz polityki finansowej państwa, podatków, ceł, budżetu, także kwestii kredytowych, monetarnych i emisyjnych oraz nadzoru nad bankami, zakładami ubezpieczeniowymi i asekuracyjnymi. W wyniku wejścia w życie zapisów ustawy z dnia 7 III 1950 r. urząd przekształcony został w Ministerstwo Finansów. Kancelaria Ministerstwa Skarbu przeszła typową drogę dla kancelarii centralnych urzędów państwowych tego okresu. W latach 1944–1946 opierała się na rejestracji pism w dzienniku podawczym ze skorowidzami, zaś od 1947 r. na rejestracji pism w pomocy ewidencyjnej, nazwanej kontrolą ruchu akt (prowadzonej w sposób analogiczny, jak typowy dziennik podawczy). Do przechowywania akt spraw zakończonych służył rzeczowy plan akt. Z początkiem 1949 r. w jednej komórce organizacyjnej Ministerstwa podjęto próbę oznaczania i rejestracji wpływającej korespondencji w oparciu o strukturalny niejednolity rzeczowy wykaz akt, przy jednoczesnym dalszym przechowywaniu akt spraw zakończonych zgodnie z planem akt. Przyczyny niepowodzenia próby reformy metod pracy biurowej Ministerstwa Skarbu były również podobne do analogicznych prób, podejmowanych w innych urzędach centralnych tego okresu. Leżały w częstych zmianach struktury organizacyjnej urzędu oraz niechęci personelu do wdrożenia nowego systemu pracy kancelaryjnej, co z kolei wynikało z niskich kwalifikacji tegoż personelu Ministerstwa i niedostatecznego systemu praktycznych szkoleń wewnętrznych.

EN

The Ministry of Treasure was established by the Act from December 31st, 1944 about establishing the Provisional Government of the Republic of Poland. Its competences concerned financial matters and financial policy of the state, taxes, duties, budget, as well as loans, monetary and flotation matters, control over banks and insurance companies. As a result of the Act from March, 7th 1950, the office was converted into the Ministry of Finance. The office of the Ministry of Treasure went a standard path of offices of central institutions from this period. Between 1944 and 1946 it was based on registering correspondence in registers with indexes, and from the year 1947 on registering mail in an evidence aid called the control of records movement (filled like a typical correspondence register). For storing records of matters solved, a subject records plan was used. From the beginning of 1949 one organisational unit of the Ministry attempted marking and registering incoming mail using ununiform subject filing system based on structure, while records of solved matters were still stored using the records plan. Causes of the failure of the attempted reform in office works in the Ministry of Treasure were similar to analogous attempts made in other central institution of this period. The causes lied in frequent changes of organisational structure of offices and unwillingness of staff to implement a new office work system, which was a result of low qualifications of staff members and unsatisfactory system of practical training inside the Ministry.

Refine search results

3 Archiwa – Kancelarie – Zbiory

3 Dąbrowski A. G.

1 2020

1 2018

1 2014

Przepisy kancelaryjne Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych w Warszawie z grudnia 1945 roku. Próba wdrożenia bezdziennikowego systemu pracy kancelaryjnej

A jednak dokument papierowy, czyli spojrzenie archiwisty – tradycjonalisty

Kancelaria Ministerstwa Skarbu w Warszawie w latach 1944–1950