Rak piersi w ciąży to nowotwór rozpoznany w okresie do pierwszego roku po zakończeniu ciąży lub w okresie laktacji. Wpływ ciąży na proces nowotworowy nie jest do końca wyjaśniony. Rozpoznanie choroby opiera się na podstawie badań wykonywanych standardowo jak u kobiet niebędących w ciąży, z wyjątkiem stosowania technik obrazowania promieniowaniem jonizującym oraz rezygnacji z użycia kontrastu. Leczenie nowotworu przebiega podobnie jak u innych pacjentek, lecz zaleca się mastektomię dopiero po ukończeniu pierwszego trymestru ciąży. Nie zaleca się leczenia oszczędzającego z powodu przeciwwskazań do radioterapii uzupełniającej w trakcie trwania ciąży. Na podstawie badań wykazano, że bezpieczne są schematy chemioterapii oparte na antracyklinach oraz cyklofosfamidzie. Inne cytostatyki oraz hormonoterapia są przeciwwskazane z powodu poważnych uszkodzeń płodu. Leczenie wspomagające w postaci leków przeciwwymiotnych, przeciwbólowych jest dopuszczalne, jednak pod pewnymi warunkami. Po zakończeniu ciąży nie jest zalecane karmienie piersią podczas stosowania chemioterapii, leczenia biologicznego oraz hormonoterapii, ponieważ wiele leków przenika do mleka matki. Nie ustalono ostatecznie wpływu ciąży na rokowanie raka piersi. Ponieważ zmiany gruczołu piersiowego podczas ciąży i karmienia traktowane są jako fizjologiczne, zdarza się, że opóźnienie diagnozy sięga nawet 7 miesięcy. Uważa się, że przerwanie ciąży nie poprawia wyników leczenia. Kolejną ciążę można rozważać po około 3 latach od zakończenia leczenia przeciwnowotworowego, po wykluczeniu wznowy choroby oraz przerzutów odległych.
EN
Breast cancer in pregnancy is a neoplasm diagnosed during the first year postpartum or during lactation. Effect of pregnancy on the neoplastic process is not fully understood. The diagnosis is based on the tests performed as in case of non-pregnant women with the exception of the use of ionizing radiation imaging techniques and use of contrast agent. The course of cancer treatment is the same as for other patients, but mastectomy is recommended after the first trimester of pregnancy. Conservative treatment is not recommend due to contraindications for radiotherapy during pregnancy. The studies have demonstrated that chemotherapy regimens based on anthracycline and cyclophosphamide are safe. Other cytotoxic drugs and hormonal therapy are contraindicated because of severe damage to the fetus. Adjunctive therapy in the form of antiemetics, analgesics is permitted, but under certain conditions. Breast-feeding after labour is not recommended during chemotherapy, hormonal therapy and biological therapy, because many drugs are excreted into breast milk. Definite effect of pregnancy on breast cancer prognosis has not been established. Since changes in the mammary gland during pregnancy and lactation are considered as physiological, it happens that diagnosis is delayed even up to 7 months. It is believed that abortion does not improve treatment results. Another pregnancy can be considered only after 3 years when anticancer treatment is finished, cancer relapse and distant metastases are ruled out.
Wstęp. Aktywność fiyczna ma ogromne znaczenie w przebiegu leczenia jak i w rokowaniu chorych na raka piersi, może zapobiegać powikłaniom jak i przyczyniać się do poprawy jakości życia. Badania zostały przeprowadzone w Mieleckim Klubie Amazonek. Materiał i metoda. Badaniem objęto 60 kobiet w wieku od 30 do 68 roku życia (średnia wieku 53,6 lat). Do przeprowadzenia badania użyto ankiety własnego autorstwa oraz Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ). Najliczniejszą grupę wśród badanych stanowiły kobiety po 50 roku życia (58,3%). Większość badanej grupy stanowiły kobiety zamężne 58,3%. 70% badanych kobiet mieszkało w mieście. Najmniejszą grupę stanowiły kobiety z wykształ- ceniem podstawowym 15%, zaś największą stanowiły kobiety z wykształceniem średnim (58,3%). 56,7% badanej grupy stanowiły kobiety niepracujące. Wyniki. Dzięki aktywności fiycznej 76,7% badanych lepiej się czuje, ponadto 55% kobiet uważa, że ma więcej energii oraz lepszą kondycję. Połowa badanych uważa, że aktywność fiyczna ma istotne znaczenie w zapobieganiu raka piersi i innych chorób nowotworowych. Według dużej liczby badanych, aktywność fiyczna bardzo pomogła im w powrocie do zdrowia po zabiegu operacyjnym. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że zdecydowanie bardziej aktywne były panie młodsze (poniżej 50 lat). Nieznacznie częściej średnia ogólna aktywność badanych była większa wśród pań mieszkających na wsi. Średnia aktywność zawodowa badanych zwiększała się wraz ze wzrostem poziomu ich wykształcenia. Średnia aktywność badanych pod względem przemieszczania się największa była wśród kobiet z wykształceniem średnim, nieco mniejsza wśród kobiet w wykształceniem wyższym i najmniejsza wśród kobiet z wykształceniem podstawowym.
EN
Introduction. Physical activity is very important in course of treatment as well as prognosis of patients with breast cancer and can prevent complications and help to improve the quality of life. The study was conducted in the Amazon Club in Mielec. Material and method. The study included 60 women aged 30 up to 68 (mean age 53.6 years). It was conducted by means of the author’s questionnaire and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). The largest group among the respondents were women over 50 years of age (58.3%). The majority of the study group 58.3% were married women. 70% of the subjects were the residents of the city. The smallest group consisted of women with primary education - 15%, and most were women with secondary education (58.3%). 56.7% of the study group were women not professionally active. Results. Thanks to physical activity 76.7% of the respondents felt better, also 55% of the women noticed more energy and better wellbeing. A half of the respondents believed that physical activity is important in preventing breast cancer and other cancers. According to a large number of the respondents, physical activity really facilitated their regaining of health after surgery. Conclusions. The study showed that younger women (under 50 years) were more active. The women living in rural areas presented slightly higher mean general activity level. The average professional activity of the respondents increased with increasing level of their education. Mean activity of the subjects in terms of movement was the greatest among women with secondary education, slightly less among women with higher education and the smallest among women with primary education.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.