Search results

1

SUNLIGHT IN ART EXHIBITION SPACES ON THE EXAMPLE OF VENICE BIENNALE PAVILIONS

100%

Stec B.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2019

|

issue 1(59)

60-70

EN

The article discusses the subject of using sunlight in art exhibition interiors. The properties of sunlight that affect its role in highlighting the surroundings as well as art exhibitions spaces were discussed. A detailed analysis of the subject was presented on the subject of Venice Biennale pavilions: the pavilions of the Netherlands, Finland and the Nordic Pavilion. It was observed that sunlight is introduced into their interiors and modified within them using architectural tools employed in a well-thought-out manner meant to ensure optimal but variously altering and alternative conditions of illuminating exhibition pieces using sunlight. The research method was based on an analysis of designs and the author’s perceptual experience. Conclusions include observations that sunlight provides the possibility of uniquely highlighting art, enriched with the choreography and orchestration of light, which tie a given exhibition to its location, time and reference to the space of the cosmos.

PL

W artykule podjęto temat wykorzystania światła słonecznego we wnętrzach służących eksponowaniu sztuki. Omówiono właściwości światła słonecznego, wpływające na jego rolę eksponowania otoczenia, także przestrzeni wystawiania sztuki. Szczegółową analizę tematu przedstawiono na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji: Pawilonu Holandii, Finlandii i Państw Skandynawskich. Zauważono, że światło słoneczne jest wprowadzane do ich wnętrz i modyfikowane w nich dzięki architektonicznym narzędziom w przemyślany sposób, mający na celu zapewnienie optymalnych, ale też wariacyjnie zmiennych i wariantowych warunków oświetlenia eksponatów światłem dziennym. Metodę badania oparto na analizie projektów i doświadczeniu percepcyjnym autorki. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne daje możliwości niepowtarzalnego eksponowania sztuki, wzbogaconego choreografią i orkiestracją światła, które wiążą daną wystaw

2

Refleksja o kiczu architektonicznym. Iluzja czy namiastka szczęścia?

100%

Stec B.

Załącznik Kulturoznawczy

|

2016

|

issue 3. Kicz nasz współczesny

194-205

XX

The reflection in this article is focused on the kitsch in architecture. The term ‘kitsch’ itself, originally referred to the images, is nowadays also used for the evaluation of architecture, especially in terms of its authenticity. This requires taking into account the physical scale associated with the function important in architecture, that is, the one of satisfying the needs of its user. What served as a starting point for reflection was the thought of Kurt W. Forster, in which he identified kitsch, including the architectural one, with the illusion of a better life, inherent in the dream and desire of a man, and constituting the cause of architectural borrowings. It was noted that in architecture, because of its scale and utility, the illusion cannot replace the real fulfillment of the user’s life needs, so it may exist for a relatively short period of time so as to lead to the emergence of its form, or, in the long run, it may subsist next to reality as a useless dummy, excluded from the function of satisfying the needs of the user. Such a kitsch can be seen in architecture, in which a man lives for such a short time that he or she does not need to meet one’s needs based on kitsch. The prolonged use of architectural kitsch deepens in a man a feeling of sadness and irritation resulting from a sense of inability to fulfill dreams or real needs. And if the illusion is only a cause of the architecture – since it disappears into its realized form, borrowed, but useful (as theatre decoration, by meeting the needs of beauty or a multi-sensory experience of architecture) – then you cannot talk about the architectural kitsch, understood as an illusion. Accordingly, the ornament also need not be kitsch if it converts the illusion into a bit of happiness.

3

Światło słoneczne a atmosfera w bazylice Miłości Miłosiernej w Collevalenzy

100%

Stec B.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

issue 61(4) Architektura

49-60

PL

Tematem artykułu jest zależność między światłem słonecznym a atmosferą architektury w bazylice Miłości Miłosiernej w Collevalenzy, w Umbrii. Przedstawiono zarys historii Sanktuarium i jego bazyliki, wzniesionej w latach 1963-1967 według projektu Julio Garcia Lafuentego na zlecenie Siostry Madre Speranzy, założycielki Dzieła Miłości Miłosiernej i kompleksu, związanego z odkryciem źródeł o uzdrawiających właściwościach. Zauważono, że projekt bazyliki architekt oparł na idei światła słonecznego – starannie obmyślonych sposobach jego wprowadzania do konkretnych części wnętrza. Metodę badania oparto na analizie projektu, tekstów o Sanktuarium oraz osobistego doświadczenia percepcyjnego autorki. Sprecyzowano przyjęte znaczenie atmosfery architektury. Poddano badaniu relację architektury i światła we wnętrzu kościoła górnego bazyliki w aspekcie jej rezultatu – eksponowania właściwości fizycznych architektury i astrofizycznej natury światła słonecznego. Analiza potwierdziła ścisły związek światła i atmosfery w kościele w Collevalenzy. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne może być formotwórczym czynnikiem architektury związanym nie tylko z jej materiałami, ale też z bryłą, kształtem, strukturą, przestrzenią. Jest ono skutecznym środkiem budowania atmosfery sacrum. Rozeznanie architektonicznych sposobów operowania światłem słonecznym we wnętrzu zwiększa szansę na kreowanie za pomocą światła oczekiwanej atmosfery wnętrza.

EN

The article presents the relationship between sunlight and the atmosphere of architecture in the basilica of Merciful Love in Collevalenza in Umbria. It outlines the history of the Sanctuary and its basilica, erected in 1963-1967, designed by Julio Garcia Lafuenty at the request of Sister Madre Speranza, founder of the Opus of Merciful Love and the complex associated with the discovery of sources with healing properties. It was noted that the architect based his project on the idea of sunlight: carefully thought ways of its introduction to specific parts of interior. The method of research was based on the analysis of the project, texts about the Sanctuary and of the personal perceptive experience of the author of this article. The term of atmosphere of architecture used in the research, has been clarified. The relation between architecture and light in the interior of the church of the upper basilica was examined in the aspect of its result: the exposure of the physical properties of architecture and the astrophysical nature of sunlight. The analysis confirmed the close dependence between the light and atmosphere in the church in Collevalenza. In the conclusions, it was noted that sunlight can be a formcreating factor of architecture, related not only to its materials, but also to the shape, structure, space. It is an effective way to achieve the sacred atmosphere in this church. Recognition of the architectural methods of operating with sunlight within an interior increases the chance to create with the expected atmosphere of interior using sunlight.

4

Inspiracje naturą jako źródło tożsamości architektury

100%

Stec B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2019

|

issue 3

53-70

EN

Reflections have been made on inspirations based on nature, which regenerate the identity of architecture. The analysis was placed in the perspective from the eighteenth to the twenty-first century. It was noticed that the crises of architecture and urbanism that were taking place at that time were overcome thanks on concrete inspirations by nature, adequate to current knowledge. The „returns to nature”, which suggest a return to the sources and the „turns towards nature” suggesting a reversal from existing situation towards other, recognized as natural. They also indicate the different aspects of nature, that can be included in two trends of inspirations: formal, based on the stylization of the shapes of nature and rational, consisting in the simplicity and the logic of nature visible in its constructions, processes and principles of functioning. The nature in such a broad sense appears as an inexhaustible source of original inspirations. The indicated examples, despite formal differences, have a similar force of regenerating the identity of architecture in situations of exhausting its forms and their inadequacy to current needs. The conclusions attempt to generalize the phenomenon described.

PL

W artykule podjęto refleksję nad inspiracjami naturą odradzającymi tożsamość architektury. Analizę osadzono w perspektywie od XVIII do początku XXI wieku. Zauważono, że kryzysy architektury i urbanistyki mające wtedy miejsce, były pokonywane w oparciu o konkretne inspiracje naturą adekwatne do ówczesnej wiedzy. Omówione powroty do natury i zwroty ku naturze sugerują odwrót od istniejącej sytuacji w stronę inną, kojarzoną z przyrodą. Wskazują także na odmienne aspekty natury, które dają się ująć w dwa nurty inspiracji: formalny, oparty na stylizowaniu kształtów natury oraz racjonalny, polegający na prostocie i logice natury widocznej w jej konstrukcjach, procesach i zasadach funkcjonowania. Natura w tak szerokim ujęciu jawi się jako niewyczerpane źródło oryginalnych inspiracji. Wskazane przykłady, pomimo różnic formalnych, mają podobną siłę odradzania tożsamości architektury w sytuacjach wyczerpania jej form i ich nieadekwatności do aktualnych potrzeb. We wnioskach podjęto próbę uogólnienia opisanego zjawiska.

5

Dialog człowieka z architekturą

100%

Stec B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2018

|

issue 2

37-54

EN

The study is a reflection on a dialogue, that arises between a person and architecture in his perceptual experience. In the assumption the research was referred to the definition of dialogue as an interpersonal conversation – an exchange of ideas that is accompanied by non-verbal communication and it was noticed that the dialogue between a person and architecture involves an inner dialogue of a person including: his dialog with himself, with the author of architecture through its medium and dialogue of the human body with the body of architecture through the physical matter. The aim of the reflection is a detailed analysis of human dialogue with architecture, especially its role in the perceptual experience of architecture. It was refers to the definition of the atmosphere of architecture and it was recognized that in the dialogue with architecture a person receives its atmosphere, which gives a measure and sense. At the same time, the person is in dialogue with the architect – the author of a perceived work, with whom the knowledge, direct or indirect, including a real conversa on through words, texts, non-verbal communication, has a significant impact on the research. Examples of this dialogue occur in the history and modernity of architecture from l’architecture parlante of Claude Nicolas Ledoux to Peter Zumthor’s thinking architecture. As the research method was considered the analysis of the perceptive experience of the author of this article. The conclusions pointed to the specific effects of dialogue with architecture and its benefits for the experience of perceptual architecture.

PL

Badanie ma charakter rozważań nad dialogiem, rodzącym się między człowiekiem a architekturą w jej doświadczeniu percepcyjnym. Odniesiono się do pojęcia dialogu jako interpersonalnej rozmowy – wymiany myśli, której towarzyszy komunikacja niewerbalna – i zauważono, że w świetle tego pojęcia przedmiot badania obejmuje wewnętrzny dialog człowieka z samym sobą i z autorem architektury poprzez jej medium oraz niewerbalny dialog ciała człowieka z ciałem architektury na płaszczyźnie fizykalnej materii. Celem rozważania jest szczegółowa analiza dialogu człowieka z architekturą, zwłaszcza jego roli w doświadczeniu percepcyjnym architektury. Odniesiono się do definicji atmosfery architektury i uznano, że w dialogu z architekturą człowiek odbiera jej atmosferę, której nadaje miarę i sens. Jednocześnie człowiek dialoguje z myślą architekta – autora percypowanego dzieła, z którym znajomość, pośrednia lub bezpośrednia, obejmująca rzeczywistą rozmowę za pomocą słów, tekstów czy komunikacji niewerbalnej, ma istotny wpływ na badanie. Przykłady omawianego dialogu wskazano w historii i współczesności, od l’architecture parlante Claude’a Nicolasa Ledoux do myślenia/obmyślania architektury, zapisanego przez Petera Zumthora. We wnioskach wskazano konkretne efekty dialogowania z architekturą i jego korzyści dla doświadczenia percepcyjnego samej architektury.

6

Szkoła Letnia studentów Architektury – podróż studialna szlakiem polskiej architektury

100%

Stec B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2019

|

issue 3

179-185

7

Wykorzystanie fizycznych praw środowiska w eksperymentach architektonicznych Philippe'a Rahma

100%

Stec B.

Państwo i Społeczeństwo

|

2017

|

issue 1

65-78

PL

Przedmiotem artykułu jest wykorzystanie fizycznych praw środowiska w architekturze meteorologicznej Philippe’a Rahma, na którą składają się instalacje artystyczne, projekty i realizacje architektoniczne. W oparciu o metodę badania, polegającą na bezpośrednim doświadczeniu dzieł Rahma, analizie jego tekstów i projektów, zaprezentowano przykłady wykorzystania znajomości fizycznych praw, zachodzących w atmosferze i procesów fizjologicznych człowieka w wybranych projektach Rahma. Skupiono uwagę przede wszystkim na projektach wykorzystujących zjawiska promieniowania, wilgotności i konwekcji. Celem badania jest wykazanie, że istnieje współczesna architektura eksperymentalna wykorzystująca fizyczne prawa zachodzące w atmosferze, a przez to podnosząca swe walory praktyczne i ekonomiczne.

EN

The object of this scientific research is the use of physical laws of environment in Philippe Rahms meteorological architecture – which consists of art installations, architectural designs and architectural projects. Based on a method consistant with the author’s direct experience of Rahms work, an analysis of his texts and projects was presented, using examples of the physical laws in the atmosphere and of the human physiological processes and how they integrate into Rahms pro jects. Attention was focused primarily on projects which use radiation, humidity and convection. The aim of this research is to demonstrate that exist the contemporary experimental architecture, designed on the basis of physical natural laws, taking in the atmosphere and that this way of design increases the practical and economic advantages of architecture.

Refine search results

4 Państwo i Społeczeństwo

1 Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

1 Załącznik Kulturoznawczy

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

7 Stec B.

3 2019

2 2018

1 2017

1 2016

SUNLIGHT IN ART EXHIBITION SPACES ON THE EXAMPLE OF VENICE BIENNALE PAVILIONS

Refleksja o kiczu architektonicznym. Iluzja czy namiastka szczęścia?

Światło słoneczne a atmosfera w bazylice Miłości Miłosiernej w Collevalenzy

Inspiracje naturą jako źródło tożsamości architektury

Dialog człowieka z architekturą

Szkoła Letnia studentów Architektury – podróż studialna szlakiem polskiej architektury

Wykorzystanie fizycznych praw środowiska w eksperymentach architektonicznych Philippe'a Rahma