Search results

1

Nehring — horyzonty pamięci

100%

Woźny A.

Onomastica Slavogermanica

|

2011

|

vol. 30

17 - 27

EN

My story of Nehring — as we called him on family meetings — lies within the horizon marked out by accounts of his brother, Ferdynand. The category borrowed from Paul Ricoeur allows for inquiry about the shape of the memory dimension that occurs between the pole of individual memory and collective memory. It refers to the third type of memory, the horizon, within which Władysław becomes Ferdynand’s brother. The image that emerges from a century ago may not matter much for the already formed picture of Nehring as Slavist, linguist, literary historian, etc. Yet, it matters for us, his close-distants. It is also valid for a media expert dealing with words — those saved and those which were spoken — and the images. It is amongst the media — with their participation, but also among them — that the transmedial story (a genologic category spread by Henry Jenkins) of the Nehring brothers is created. Its separable space is filled with, preserved in the family archives, photo of one of the brothers, which accumulates the memory of three centuries.

2

Cabasaria — nieznane matryce papieskich podróży

100%

Woźny A.

Prace Literackie

|

2011

|

vol. 51

155-175

EN

The article introduces the reader to the hitherto unknown world of the cabasaria, modelled by the Vatican Radio-edited bulletins that served as John Paul II’s itineraries. I try to demonstrate that they draw on the tradition — going back to the 4th century — of pilgrims’ accounts, the itineraria, and like them contain information about the route of a pilgrimage, the schedule of its successive stages, the patrons of the shrines visited during the pilgrimage, and about the geographical and cultural peculiarities of the visited countries. The detailed cabasaria refigure (in Ricoeurean sense) John Paul II’s pontificate, creating its characteristic, pilgrimage-based categories of time, within which there emerge rich, varied and multilayered temporal structures. The cabasaria also turn out to be constructs marked by intensified dialogue: in addition to direct addressees (journalists of the Vatican media), they invoke a supra-addressee — external recipients (secular media journalists), whose role strengthens with successive pilgrimages.

3

Szkic do medialnego portretu koronawirusa. Z medycyną narracyjną w tle

100%

Woźny A.

Dyskurs & Dialog

|

2020

|

vol. II

|

issue 4 (6)

9-22

EN

The article proves the thesis that the time of the pandemic is a great challenge to ask new questions about the most important rules related to sense of our ontological security. The author searches for answers in narrative medicine, unknown in Poland, which demands a radical change in the approach to patients and overcoming stereotypes in the world of doctors. He also accuses the Polish mainstream media of ignoring the voice of patients during the coronavirus epidemic, flooding recipients with soulless data and statistics on the pandemic

PL

Artykuł dowodzi tezy, że czas pandemii jest wyzwaniem pozwalającym stawiać na nowo pytania o najważniejsze reguły związane z naszym poczuciem bezpieczeństwa ontologicznego. Odpowiedzi poszukuje w nieznanej w Polsce medycynie narracyjnej, która domaga się od medyków radykalnej zmiany w podejściu do pacjenta i przełamania obowiązujących w świecie lekarzy stereotypów. Oskarża także polskie media o epatowanie w czasie epidemii koronawirusa statystykami kosztem niedopuszczania do głosu chorych na COVID-19.

4

Scenariusze kultury i media. Między poczuciem bezpieczeństwa a oporem

100%

Woźny A.

Zeszyty Prasoznawcze

|

2020

|

vol. 63

|

issue 1 (241)

11-26

EN

This article presents a concept of cultural scenarios, structures that are vested in a long-term status in the Braudelian sense. They are specific matrices imprinting both in the scenarios specific to the imagination, ordering meanings in the media, and in the acts of communication played – usually unconsciously – by media users. The reconstructed scenarios include very extensive material: from ancient itineraries that are reborn in television reports after the Smolensk plane crash, through medieval opera beggars, whose rules are run in television formats like makeover shows, to metamorphic transformations in the trickster-jurodivy-celebrity-scandalist scenario. In the study of cultural scenarios, the author primarily took into account the instruments of anthropology of communication, historical anthropology and cultural archeology, he also used a conceptualization based on the triple model of Lotman-Bachtin-Guriewicz. The analyzes carried out showed that the current cultural scenarios in the media are not receptive to easy rationalizations. Their uncertain, shaky status – going beyond logic and bivalent semantics – is reflected in their users’ attitudes, suspended between a compromise sense of security and non-conformist resistance. This ambivalence perhaps raises the greatest difficulty in attempting to describe (conceptualize) them, but it seems to be the most tempting challenge, also for doctoral students from the Wrocław media research center who undertake research on cultural scenarios in their work.

PL

W artykule przedstawiono koncepcję scenariuszy kultury, struktur, którym przysługuje status długiego trwania w sensie Braudelowskim. Stanowią one swoiste matryce odciskające się zarówno w specyficznych dla każdego ze scenariuszy figurach wyobraźni, porządkujących znaczenia w mediach, jak i w aktach komunikacji odgrywanych – zazwyczaj nieświadomie – przez użytkowników mediów. Rekonstruowane scenariusze obejmują bardzo rozległy materiał: od starożytnych itinerariów, które odradzają się w telewizyjnych relacjach po katastrofie smoleńskiej, przez średniowieczne opery żebracze, których reguły uruchamiane są w telewizyjnych formatach typu makeover shows, po metamorficzne przeistoczenia w scenariuszu tricksera-jurodivego-celebryty. W badaniach scenariuszy kultury autor uwzględnił przede wszystkim instrumentarium antropologii komunikacji, antropologii historycznej i archeologii kulturowej, skorzystał także z konceptualizacji opartej na ternarnym modelu Łotmana-Bachtina-Guriewicza, Przeprowadzone analizy pokazały, że obecne dziś w mediach scenariusze kultury nie poddają się łatwo racjonalizacji. Ich niepewny, chwiejny status – wykraczanie poza logikę i semantykę dwuwartościową – odzwierciedla się w postawach ich użytkowników, w zawieszeniu pomiędzy kompromisowym poczuciem bezpieczeństwa a nonkonformistycznym oporem. Ta ambiwalencja rodzi być może największą trudność w próbach ich opisu, ale stanowi zarazem najbardziej kuszące wyzwanie, także dla doktorantów z wrocławskiego ośrodka medioznawczego, którzy podejmują w swoich pracach badania nad scenariuszami kultury.

Refine search results

1 Dyskurs & Dialog

1 Onomastica Slavogermanica

1 Prace Literackie

1 Zeszyty Prasoznawcze

4 Woźny A.

2 2020

2 2011

Nehring — horyzonty pamięci

Cabasaria — nieznane matryce papieskich podróży

Szkic do medialnego portretu koronawirusa. Z medycyną narracyjną w tle

Scenariusze kultury i media. Między poczuciem bezpieczeństwa a oporem