Search results

1

Rak pęcherza moczowego u pacjentów geriatrycznych

100%

Michalik T., Wróbel M., Fedorowicz S. A., Michalik K.

Medycyna Pracy

|

2025

|

vol. 76

|

issue 3

233-239

EN

Bladder cancer is one of the most commonly diagnosed cancers, especially in older people. Bladder cancer belongs to urothelial carcinomas, which can also occur in other parts of the urinary tract (also at the same time). The most common symptom of bladder cancer is hematuria. Bladder cancer treatment is largely based on surgery. Not all patients (due to comorbidities) will benefit from surgical treatment (especially in the case of radical cystectomy). Appropriate geriatric assessment of patients is crucial when qualifying for surgery. The aim of this article was to indicate the best management of a multimorbid geriatric patient with bladder cancer. The authors presented current knowledge and discussed interdisciplinary approach. The literature review included scientific articles that form the new standards and current guidelines of the European Association of Urology. Geriatric patients with bladder cancer require greater specialist involvement and multidisciplinary care. During qualification for treatment, close cooperation between urologist, oncologist, geriatrician, and other specialists is necessary. Due to the complex therapeutic process, not all patients will be able to follow all recommendations. Personalized medicine allows for the selection of the most appropriate therapeutic option. Further research is also needed on less invasive treatments, such as trimodal therapy, which includes transurethral resection of the bladder tumor, systemic chemotherapy, and external beam radiation therapy – especially for patients who are not eligible for radical treatment.

PL

Rak pęcherza moczowego jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów, szczególnie u osób starszych. Należy do raków urotelialnych, które mogą występować również w innych częściach układu moczowego (także jednoczasowo). Najczęstszym objawem raka pęcherza moczowego jest krwiomocz. Podstawowe leczenie to zabiegi chirurgiczne. Ze względu na obciążenie chorobami współistniejącymi nie wszyscy pacjenci odniosą korzyść z takiego leczenia (szczególnie z radykalnej cystektomii). Przy kwalifikacji do zabiegu kluczowa jest ocena geriatryczna. Celem artykułu było wskazanie najlepszego postępowania z obciążonym wieloma chorobami geriatrycznym pacjentem chorującym na raka pęcherza moczowego. Autorzy przedstawili aktualną wiedzę oraz omówili podejście interdyscyplinarne. Przegląd literatury obejmował artykuły naukowe, m.in. będące podstawą nowych standardów oraz aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Urologicznego. Pacjenci geriatryczni z rakiem pęcherza moczowego wymagają większego zaangażowania specjalistów i opieki multidyscyplinarnej. Podczas kwalifikacji do leczenia potrzebna jest ścisła współpraca urologa, onkologa, geriatry i innych specjalistów. Z uwagi na skomplikowany proces terapeutyczny nie wszyscy pacjenci będą w stanie zastosować się do wszystkich zaleceń. Medycyna spersonalizowana pozwala dobrać najlepszą opcję terapeutyczną. Potrzebne są również dalsze badania dotyczące leczenia mniej inwazyjnego (terapia trójmodalna: przezcewkowa elektroresekcja guza pęcherza moczowego, ogólnoustrojowa chemioterapia i naświetlanie wiązką zewnętrzną), szczególnie ważnego dla pacjentów niekwalifikujących się do leczenia radykalnego.

2

Zaburzenia w oddawaniu moczu u osób po 65 r.ż.

100%

Wróbel M., Zapołoch S., Skawina I.

Medycyna Pracy

|

2025

|

vol. 76

|

issue 3

199-207

EN

Urinary continence requires the coordination of all components of the urinary system. This review aimed to clarify contemporary views on the nature of micturition disorders and to try to determine which amenities might be useful for older people with micturition disorders. PubMed and Google Scholar search engines were used to search for English-language full-text articles using the keywords: „micturition disorders,” „bladder changes,” „neurological disorders,” „hypoactive detrusor,” „improvements,” „technology,” „quality of life improvement,” „elderly,” „accessibility,” „public toilets,” „interior design”. Forty-one articles were selected for the final analysis. With age the structure of the bladder walls changes. At the same time, there are physiological changes in the nervous system that make ideal control of continence and micturition difficult. In older men, benign prostate hypertrophy is a common urinary tract disorder, in women there is pelvic organ prolapse and mucosal atrophy due to hypoestrogenism, and in both sexes an increase in infections. Older people are more likely to have diseases of other systems that affect urinary function (stroke, Parkinson’s disease, dementia, circulatory failure, diabetes). Urinary incontinence, is a major social problem that significantly affects the quality of life of seniors. E-visits, medical chatbots, medical apps, and examinations performed at the patient’s home or in the general practitioner’s outpatient clinic can facilitate access to medical services for these patients. There is a need to improve accessibility to specialists, rehabilitation, medication, hygiene products as well as easy access to toilets at home and in the urban environment. The development of electronic devices, mobile applications and use of artificial intelligence, can improve the quality of life of seniors also regarding urinary disorders.

PL

Trzymanie moczu wymaga koordynacji wszystkich elementów układu moczowego. Celem przeglądu było sprecyzowanie współczesnych poglądów na charakter zaburzeń mikcji i próba odpowiedzi na pytanie, jakie ułatwienia mogą być przydatne dla cierpiących na nie osób starszych. Korzystając z wyszukiwarek PubMed i Google Scholar, wyszukano anglojęzyczne artykuły pełnotekstowe za pomocą słów kluczowych: micturition disorders, bladder changes, neurological disorders,hypoactive detrusor, improvements, technology, quality of life, improvement, elderly, accessibility, public toilets, interior design. Do ostatecznej analizy wybrano 41 artykułów. Wraz z wiekiem zmienia się budowa ścian pęcherza moczowego. Równocześnie występują fizjologiczne zmiany w układzie nerwowym, które utrudniają kontrolę nad trzymaniem moczu i mikcją. U starszych mężczyzn częstym schorzeniem układu moczowego jest łagodny rozrost stercza, u kobiet – zaburzenia statyki narządu rodnego i zanik błony śluzowej na tle hipoestrogenemii, a u obu płci – zwiększenie liczby zakażeń. U osób w starszym wieku częściej występują schorzenia innych układów, które wpływają na czynność układu moczowego, w tym udar, choroba Parkinsona, choroby otępienne, niewydolność krążenia i cukrzyca. Nietrzymanie moczu jest dużym problemem socjalnym i znacząco wpływa na jakość życia seniorów. Ułatwieniami w dostępie do usług medycznych dla tych osób mogą być e-wizyty, medyczne chatboty, aplikacje medyczne i badania wykonywane w domu pacjenta lub w poradni lekarza rodzinnego. Należy poprawić dostępność do specjalistów, rehabilitacji, leków i środków higienicznych oraz zapewnić łatwy dostęp do toalet w domu i w miejskim otoczeniu. Rozwój urządzeń elektronicznych i aplikacji mobilnych oraz użycie sztucznej inteligencji może dodatkowo poprawić jakość życia seniorów także w odniesieniu do zaburzeń w oddawaniu moczu.

3

Majaczenia w okresie pooperacyjnym u osób starszych

100%

Wróbel M., Wołkowiecki M., Janocha A., Jabłońska Z.

Medycyna Pracy

|

2025

|

vol. 76

|

issue 3

209-215

EN

Postoperative delirium (POD) is a disorder of attention and consciousness accompanied by cognitive impairment as a direct consequence of a medical condition, the action (or discontinuation) of a drug, toxin, psychoactive substance or the simultaneous action of several factors. To describe the current state of knowledge on delirium, the Medline PubMed database was searched for full-text articles from the years 2000–2025 using the keywords: “postoperative delirium,” “prediction” and “elderly.” Fifty-six articles were selected for the final analysis. Risk factors for POD are: older age, sensory impairment, alcohol consumption, pre-existing disorders (cognitive, psychomotor activity, sleep-wake rhythm, emotional) and depression. The risk of developing POD can be assessed using questionnaires. Conditions associated with an elevated risk of developing POD include hypertension, history of myocardial infarction and other cardiovascular diseases, anaemia, diabetes, renal failure, urinary incontinence and other micturition disorders. The development of perioperative risk assessment questionnaires (American Society of Anesthesiologists Physical Status Classification System, Charlson Comorbidity Score) is based on the presence of comorbidities. In addition to conventional analysis, machine learning and artificial intelligence has emerged as a novel approach to POD risk factors analysis. Markers of delirium are: inflammatory markers (interleukin 6, neutrophil to limphocyte ratio [NLR] ≥3.5, platelet to lymphocyte ratio [PLR] >139, high CRP concentration), markers of brain tissue damage (D-ribose, plasminogen activator inhibitor-1, tau protein, S100A12 protein, uric acid), markers of blood–brain barrier damage (urinary albumin, fasting glucose), and many others. The risk of POD can be estimated by ultrasound or computed tomography scan (the cross-sectional diameter of the quadriceps or lumbar muscle) and by electroencephalography. Trigger factors may include major surgery, hypotonia, intraoperative blood transfusion, and the need for intra-aortic counterpulsation. There is no procedure to determine the certain development of delirium. The search for better methods should continue. Recognising the risk of delirium allows earlier preventive measures to be taken and its consequences to be reduced.

PL

Majaczenie pooperacyjne (postoperative delirium – POD) to zaburzenia uwagi i świadomości z towarzyszącymi im zaburzeniami funkcji poznawczych będące bezpośrednim następstwem stanu chorobowego, działania (lub odstawienia) leku, toksyny, substancji psychoaktywnej lub równoczesnego wpływu kilku czynników. W celu opisania aktualnego stanu wiedzy na temat majaczenia wyszukano w bazie Medline PubMed anglojęzyczne artykuły pełnotekstowe z lat 2000–2025 za pomocą słów kluczowych: postoperative delirium, prediction oraz elderly. Do ostatecznej analizy wybrano 56 artykułów. Czynnikami ryzyka wystąpienia POD są: starszy wiek, upośledzenie zmysłów, spożywanie alkoholu, występujące wcześniej zaburzenia (poznawcze, aktywności psychoruchowej, rytmu snu i czuwania, emocjonalne) oraz depresja, a także przyjmowanie leków stosowanych w tych zaburzeniach i chorobach. Ryzyko rozwoju POD można ocenić za pomocą kwestionariuszy. Wśród schorzeń, które są związane z ryzykiem rozwoju POD, wymienia się m.in. nadciśnienie tętnicze, przebyty zawał mięśnia sercowego i inne choroby układu krążenia, niedokrwistość, cukrzycę, niewydolność nerek, nietrzymanie moczu i inne zaburzenia mikcji. Choroby współistniejące są podstawą konstruowania kwestionariuszy oceniających ryzyko okołooperacyjne (American Society of Anesthesiologists Physical Status Classification System, Charlson Comorbidity Score). Oprócz klasycznej analizy czynników ryzyka POD obecnie bada się je z użyciem metod uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji. Markerami majaczenia mogą być: markery stanu zapalnego, takie jak interleukina 6, stosunek neutrofili do limfocytów (neutrophil to limphocyte ratio – NLR) ≥3,5, stosunek krwinek płytkowych do limfocytów (platelet to lymphocyte ratio – PLR) >139, wysokie stężenie CRP, a także markery uszkodzenia tkanki mózgowej (D-ryboza, inhibitor 1 aktywatora plazminogenu, białko tau, białko S100A12, kwas moczowy), markery uszkodzenia bariery krew–mózg (albumina w moczu, glukoza na czczo) i wiele innych. Ryzyko wystąpienia POD można oszacować w ultrasonografii lub tomografii komputerowej (średnica przekroju mięśnia czworogłowego lub lędźwiowego), a także w elektroencefalografii – zarówno przedoperacyjnie, jak i śródoperacyjnie. Czynnikami wywołującymi POD mogą być ciężkie zabiegi operacyjne, hipotonia, śródoperacyjne przetoczenie krwi, konieczność użycia kontrapulsacji wewnątrzaortalnej. Nie ma postępowania pozwalającego stwierdzić pewny rozwój majaczenia. Należy kontynuować poszukiwanie lepszych metod. Rozpoznanie zbliżającego się majaczenia pozwala na wcześniejsze zastosowanie środków zapobiegawczych i zmniejszenie jego następstw.

Refine search results

3 Medycyna Pracy

3 Wróbel M.

1 Fedorowicz S. A.

1 Jabłońska Z.

1 Janocha A.

1 Michalik K.

1 Michalik T.

1 Skawina I.

1 Wołkowiecki M.

1 Zapołoch S.

3 2025

Rak pęcherza moczowego u pacjentów geriatrycznych

Zaburzenia w oddawaniu moczu u osób po 65 r.ż.

Majaczenia w okresie pooperacyjnym u osób starszych