Дадзенае даследаванне – трэцяе з цыкла праведзеных сярод студэнтаў нефілалагічных спецыяльнасцей Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта ў 2022–2023 гг. Прадметам даследавання сталі адносіны сучаснай беларускай моладзі да беларускай мовы і яе месца ў жыцці маладых людзей 20-х гг. ХХІ ст., самаідэнтыфікацыя беларускіх студэнтаў. У сувязі з працэса мі, якія адбываюцца ў беларускім грамадстве пасля 2020 г., тэмы месца ў ім беларускай мовы і самавызначэння моладзі бачацца надзвычай актуаль нымі і перспектыўнымі для распрацоўкі. За мэту даследавання ставілася выяўленне ўзроўню валодання беларускай мовай студэнтаў-нефілолагаў БДУ, ацэнка імі як уласных ведаў, так і выкладання ў сярэдніх навучальных установах Беларусі. Таксама важны быў эмацыйны складнік: як сучасны малады чалавек ставіцца да ўсяго беларускага і беларускамоўнага ў сваім акружэнні, ці мае ўвогуле такое акружэнне, ці прымяняе веды па беларускай мове на практыцы, ці адносіць сябе да беларускай нацыі. Даследаванне праводзілася шляхам ананімнага анкетавання. Анкета была падрыхтаваная аўтарам дадзенай працы з практычнай мэтай (ведаць узровень аўдыторыі, з якой давядзецца працаваць) і з навуковай (аформіць вынікі анкетавання ў артыкул). Вынікі аналізу адказаў на пытанні анкеты паказалі, што неабавязкова быць беларусам па паходжанні, каб лічыць сябе беларусам. Рэспандэнты вызначылі і ўласны ўзровень валодання беларускай мовай, і агульны ўзровень выкладання яе як сярэдні; адзначылі недастатковую колькасць беларускамоўных асяродкаў у Беларусі; выявілі высокую ступень уласнай адказнасці за лёс тытульнай мовы нацыі.
PL
Niniejsze badanie jest trzecim z cyklu analiz przeprowadzonych wśród studentów kierunków niefilologicznych na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym (BUP) w latach 2022–2023. Przedmiotem badań był stosunek współczesnej młodzieży białoruskiej do języka białoruskiego i jego miejsca w życiu młodych ludzi lat 20. XXI w., a także samoidentyfikacja białoruskich studentów. W związku z procesami zachodzącymi w społeczeństwie białoruskim od 2020 r. tematyka miejsca języka białoruskiego i samoidentyfikacji młodzieży wydaje się niezwykle aktualna i perspektywiczna. Celem badania była identyfikacja poziomu znajomości języka białoruskiego wśród studentów kierunków niefilologicznych na BUP oraz ocena zarówno ich wiedzy własnej, jak i nauczania w szkołach średnich na Białorusi. Istotny był także komponent emocjonalny: jak współczesny młody człowiek odnosi się do wszystkiego, co białoruskie i białoruskojęzyczne w swoim otoczeniu, czy w ogóle takie środowisko ma, czy wykorzystuje w praktyce znajomość języka białoruskiego, czy uważa się za Białorusina. Badanie przeprowadzono metodą anonimowej ankiety. Kwestionariusz został przygotowany przez autorkę artykułu w celach praktycznych (aby poznać poziom odbiorców, z którymi miała pracować) i naukowych (aby na podstawie wyników badań napisać artykuł). Wyniki analizy odpowiedzi na pytania zawarte w ankiecie wykazały, że nie trzeba być Białorusinem z pochodzenia, aby uważać się za Białorusina. Respondenci zarówno swój własny poziom znajomości języka białoruskiego, jak i ogólny poziom jego nauczania określili jako przeciętny; podkreślili niewystarczającą liczbę środowisk białoruskojęzycznych, ujawnili wysoki stopień własnej odpowiedzialności za losy tytularnego języka narodu.
EN
This study is the third in a series conducted among students of non-philological specialities of the Belarusian State University in 2022–2023. The subject of the study was the attitude of modern Belarusian youth to the Belarusian language and its place in the lives of young people of the 20s of the 21st century, self-identification of Belarusian students. In connection with the processes that have been taking place in Belarusian society since 2020, the topics of the place of the Belarusian language in it and self-determination of youth seem extremely relevant and promising for development. The purpose of the study was to identify the level of proficiency in the Belarusian language of non-philological students of the BSU, their assessment of both their own knowledge and teaching in secondary educational institutions of Belarus. The emotional component was also important: how does a modern young person relate to everything Belarusian and Belarusian-speaking in his environment, whether he has such an environment at all, whether he applies knowledge of the Belarusian language in practice, whether he considers himself to be part of the Belarusian nation. The study was conducted through anonymous questionnaires. The questionnaire was prepared by the author of this work for a practical purpose (to know the level of the audience with whom it will be necessary to work) and for a scientific purpose (to formalize the results of the research in an article). The results of the analysis of the answers to the questions of the questionnaire showed that it is not necessary to be Belarusian by origin to consider oneself Belarusian. The respondents defined both their own level of proficiency in the Belarusian language and the general level of its teaching as average; noted the insufficient number of Belarusian-speaking environment; revealed a high degree of their own responsibility for the fate of the titular language of the nation.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.