Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Dom wolnostojący – między luksusem a ekonomią. Specyfika zabudowy dzielnicy Szklarskiej Poręby

100%

Wojtas-Harań A.

Architectus

2019

issue 2 (58)

59-72

The intention of the article was to highlight the problem of selecting vital elements in order to protect the landscape, which also consists of specific architecture and urban planning. It was also intended to show the advantages of attractive quarters and recognize the premises that decided about this uniqueness. A method of observation and study of individual cases was adopted. The analysis covered the construction of significant, selected buildings, based on archival documents, photographic materials, and site visits. The research shows that the applied design solutions, characteristic of the Karkonosze Mountains resorts, were the consequence of new ideas emerging in art, life and architecture. In confrontation with the present day, the luxury of historical solutions relied, among others also to leave space for the surrounding mountains. Taking into account the effect obtained, this principle should be accepted as timeless.

Celem artykułu było wyselekcjonowanie elementów decydujących o jakości i atrakcyjności karkonoskich kurortów, służących jednocześnie zachowaniu wyjątkowości krajobrazu. Przyjęto metodę obserwacji i studium indywidualnych przypadków. Analizie poddano zabudowę znaczących, wybranych obiektów budowlanych, bazując na dokumentach archiwalnych, materiałach fotograficznych, wizji lokalnej. Z przeprowadzonych badań wynika, że stosowane rozwiązania projektowe były konsekwencją nowych idei pojawiających się w sztuce, życiu, architekturze. W konfrontacji ze współczesnością luksus historycznych propozycji polegał m.in. także na pozostawieniu miejsca dla otaczającej przestrzeni gór. Mając na względzie efekt, jaki uzyskano, należałoby przyjąć te historyczne rozwiązania za ponadczasowe i godne naśladowania.

Architectural drawing as a sign of the times. An architect’s workshop in the 19th and 20th centuries–retrospection

100%

Wojtas-Harań A.

Architectus

2024

issue 2 (78)

111-122

Tematem artykułu jest rysunek stosowany w pracy architekta. Celem autorki było zwrócenie uwagi na to, jak istotna jest umiejętność przyjęcia odpowiedniego kanonu rysunku architektonicznego dla uzyskania korzystnego przekazu, oraz wykazanie, że w doborze grafiki powinna istnieć dowolność. Autorka skoncentrowała się na prezentacji i analizie projektów architektonicznych wykorzystujących różne konwencje rysunkowe. Projekty pochodzą z XIX i XX w. – okresu, kiedy już obowiązywały reguły zawartości i wyglądu opracowań architektonicznych. Był to też czas, kiedy powszechną praktyką był rysunek architektoniczny wykonywany tradycyjnie, za pośrednictwem kresek stawianych ręcznie na papierze. Z analizy opracowań architektonicznych wynika, że rysunek architektoniczny w działalności zawodowej architekta jest jej integralną częścią. Przyjęta przez architekta konwencja rysunkowa wynika często z tematu przedsięwzięcia, kontekstu lokalizacji, stylu epoki, osobowości autora. Powyższa zależność skłania do konstatacji, że prawo wyboru techniki rysunkowej powinno pozostawać w gestii twórcy, z zachowaniem zasad wiedzy technicznej i wypracowanych norm czytelności rysunku.

The topic of the research is drawing used in architect’s work. The author’s aim was to draw attention to how important it is to be able to adopt the appropriate canon of architectural drawing to obtain a favourable message and to demonstrate that there should be freedom in the selection of graphics. The author concentrated on the presentation and analysis of architectural designs using various drawing conventions. The designs come from the 19th and 20th centuries – a period when the canons of the content and appearance of architectural studies were already in force. It was also a time when architectural drawing was a common practice, done traditionally by means of hand-drawn lines on paper. The review concerns projects implemented in Europe. The analysis of architectural studies shows that architectural drawing, in the professional practice of an architect, is an integral part, including creative invention. The drawing convention adopted by the architect often results from the subject of the project, the context of the location, the style of the era, and the personality of the author. The above dependence leads to the conclusion that the right to choose the drawing technique should remain with the artist, while maintaining the principles of technical knowledge and developed standards of drawing readability.

Refine search results

2 Architectus

2 Wojtas-Harań A.

1 2024

1 2019

Search results

Dom wolnostojący – między luksusem a ekonomią. Specyfika zabudowy dzielnicy Szklarskiej Poręby

Architectural drawing as a sign of the times. An architect’s workshop in the 19th and 20th centuries–retrospection