Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Analiza porównawcza słownictwa nawiązującego do miłosierdzia Bożego w syryjskiej anaforze św. Jakuba w odniesieniu do kanonu modlitw żydowskich

100%
Rucki M., Abdalla M.
Przegląd Orientalistyczny
|
2018
|
issue 3-4 (267-268)
337-351
EN
In the paper, one of the oldest Syriac Anaphora of St. James was analyzed in its present form. Numerous words and phrases related to God’s mercy are compared to those used in modern Jewish prayers. Even though Jewish and Christian prayer traditions split long ago, there are still too many common details. Jews and Christians use even similar phrases seeking God’s mercy. This is particularly observable in the case of phrases related to atonement and sins, where Syriac Anaphora uses typical Jewish terms absent in the Western tradition represented by the Roman Catholic Church. The similar understanding and similar lexical forms in the living prayer tradition known to every religious Jew and Christian are emphasized.
2
Publication available in full text mode
Content available

Klasztory jako ośrodki działalności pisarzy syriackich

100%
Abdalla M., Rucki M.
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
|
2016
|
vol. 36
|
issue 36/1
129-152
PL
Artykuł rzuca pewne światło na zagadnienie związane z klasztorami, które w ciągu prawie dwóch tysięcy lat pełniły funkcje ośrodków edukacyjnych w Kościołach na Wschodzie. Oprócz światowej sławy szkół w Nisibis, Edessie czy Antiochii, są informacje o 125 klasztorach, z którymi związani są pisarze syriaccy. Większość z nich już nie istnieje. Źródła historyczne i archeologiczne dostarczają danych o znacznie większej liczbie klasztorów działających na terenie dzisiejszej Turcji, Syrii i Iraku. Jednak inwazja islamu znacznie ograniczyła rozwój nauki i edukacji w klasztorach, na które nałożono wysokie podatki. Nie wolno było już budować nowych klasztorów, a poszerzanie i remontowanie starych było znacznie utrudnione. W końcu masakry przeprowadzone przez Tamerlana zadały śmiertelny cios, po którym wschodnie Kościoły nie były w stanie powrócić do poprzedniego stanu, mimo że w XV w. miał miejsce wzrost liczby klasztorów. Do dziś zachowało się zaledwie kilkadziesiąt klasztorów, które są poważnie zagrożone. Dwa z nich ostatnio zrównano z ziemią.
EN
The article sheds some light on the issue of the monasteries as a millenia-long centers of education in the Eastern Churches. Part of the worldwide known schools like Nisibis, Edessa or Antio­chia, Syriac writers are known to work in at least 125 monasteries, most of which cease to exist. Some historical and archaeological sources provide evidence of many more monasteries at work in the region of today’s Turkey, Iraq and Syria. However, the Islamic invasion substantially limited the development of science and education in monasteries posing heavy taxes on them. New monasteries were forbidden to be built, and the old one were difficult to widen or even to repair. Massacres performed by Tamerlane were a deadly blow from which the Eastern Churches were unable to recover despite increasing the number of monasteries in the fifteenth century. Few of those monasteries survive until today, but they are under increasing threat. Two of them were recently blown up, destroyed and erased from the Earth.
3
Publication available in full text mode
Content available

Zapożyczenia greckie w syryjskiej anaforze Św. Jakuba Brata Pańskiego

100%
Rucki M., Abdalla M.
Przegląd Orientalistyczny
|
2017
|
issue 1-2
155-165
EN
In this paper, the traditional Syriac Anaphora of St. James is described in its current form. Numerous Greek borrowings are present in the Syriac text of the Anaphora, testifying to the long-term contact of the Syriac language with the Greek. Some of the Greek words became known in Syriac before the Christian era, and they can be found in other dialects of Aramaic. Some were borrowed when the Assyrians embraced Christianity, and are kept traditionally alongside the Syriac words still used in the Liturgy. Some words were later incorporated into the Anaphora of St. James, who certainly had never used them.
4
Publication available in full text mode
Content available

Eucharystyczna obecność Chrystusa w rozumieniu liturgicznym Kościoła Antiocheńskiego

81%
Görgün S. M., Rucki M., Abdalla M.
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
|
2016
|
vol. 22
|
issue 47
43-67
EN
In the paper, the liturgy of the Syriac-Orthodox Church of the Patriarchate of Antiochia is discussed. It is traced back to the Apostolic Tradition of the Church of Jerusalem and is connected with Jacob the brother of Our Lord Jesus Christ. The profound ties between the Eucharistic liturgy and the Jewish Pesach is presented, and its understanding as a re-experience of old events is emphasized. The analysis of the key Aramaic/Syriac and Hebrew words proves that in the very point of the Last Supper Jesus Christ meant His real presence (not just symbol) in the Eucharist. The oldest documents of Christianity confirm this understanding in the early Church, especially that of the Aramaic backgroung. Moreover, the liturgical space and the variety of anaphoras in the Antiochan Church are the witnesses of the continuous teaching on the Eucharist kept here. Based on the St Ephrem the Syrian’s work, it is also illustrated how the ties with Biblical Judaism and the understanding of the real Eucharistic presence of Christ were always the typical characteristics of the Syriac-speaking Church, like it is today.
PL
W artykule omówiono liturgię Kościoła Syriacko-Ortodoksyjnego Patriarchatu Antiocheńskiego, której początki sięgają tradycji apostolskiego Kościoła Jerozolimskiego i osoby Jakuba brata Pańskiego. Omówiono głębokie powiązania liturgii Eucharystycznej z żydowskimi obchodami Paschy i rozumienia jej jako urzeczywistnienia dawnych wydarzeń. Na podstawie analizy kluczowych aramejskich (syriackich) i hebrajskich pojęć wykazano, że już w momencie ustanowienia Eucharystii Jezus Chrystus wskazywał na swoją rzeczywistą (nie symboliczną) obecność w tym sakramencie. Najstarsze dokumenty chrześcijaństwa potwierdzają takie właśnie rozumienie panujące w środowisku Kościoła, szczególnie aramejskojęzycznego. Omówiono też przestrzeń liturgiczną i anafory używane w Kościele Antiocheńskim, potwierdzające ciągłość przekazu tego nauczania i celebracji Eucharystii. Na podstawie argumentacji św. Efrema Syryjskiego wykazano, że głęboki związek z biblijnym judaizmem, a wraz z nim rozumienie Eucharystii jako rzeczywistej obecności Chrystusa, zawsze było charakterystycznym elementem Kościoła syriackojęzycznego, jak to ma miejsce również dziś.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.