Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Diametros
|
2017
|
issue 51
92-112
PL
Oceniając zastosowanie w systemie ochrony zdrowia różnych instrumentów i rozwiązań nie możemy ograniczyć się wyłącznie do sprawdzenia ich wpływu na wypełnienie kryteriów sprawiedliwości i równości. Ważnym celem społecznym jest bowiem również maksymalizacja dobrobytu w warunkach ograniczoności zasobów. Celem artykułu jest dokonanie (przy pomocy ekonomicznego modelu optimum społecznego) analizy wpływu na dobrobyt społeczny wprowadzenia do systemu ochrony opartego wyłącznie na finansowaniu ze środków publicznych koszyka gwarantowanego dodatkowych lub równoległych prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych w zależności od: przyczyn ograniczeń w systemie publicznym (ograniczenia w realnych zasobach versus ograniczenia w zasobach finansowych), założonej formy agregacji indywidualnych użyteczności w funkcję dobrobytu społecznego (dodawanie, mnożenie, funkcja Rawlsa, podział równy) oraz przyjętego obrazu społeczeństwa (społeczeństwo składające się z egoistów, lub altruistów lub osób zawistnych).
EN
Assessing the implementation of various instruments and solutions in a healthcare system, we cannot limit ourselves to examining their impact on the fulfillment of the criteria of justice and equity alone. Another important social objective is to maximize social welfare under the conditions of the scarcity of resources. The aim of the article is to analyze (using the social optimum economic model) the impact on social welfare of the implementation of private insurance (supplementary or parallel) into the existing system of public security, with a view to the following factors: the reasons for restrictions in the public system (the limitations of real wealth vs. the limitations of financial resources), the assumed forms of the aggregation of individual utilities into the social welfare function (addition, multiplication, Rawlsian function, equal division), and the assumed image of society (a society consisting of selfish, altruistic, or envious individuals).
PL
Niemcy jako jeden z pierwszych krajów na świecie wprowadziły powszechne i obowiąz-kowe ubezpieczenie pielęgnacyjne. Społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne GPV zabez-piecza 90% mieszkańców, pozostałe 10% ubezpiecza się prywatnie. Finansowanie części społecznej opiera się na składkach od dochodu oraz mechanizmie repartycyjnym uruchamiającym redystrybucję dochodów między pokoleniami. Jednak w starzejącej się populacji, ze zmniejszającą się liczbą osób pracujących i rosnącą liczbą emerytów intensywnie korzystających ze świadczeń opiekuńczych, stabilność takiego rozwiązania w długim okresie jest zagrożona. W szczególności młodsze pokolenia obawiają się, że w przyszłości będą musiały płacić podwójnie, za siebie i za pokolenia swoich rodziców i dziadków. Zmiana paradygmatu finansowania systemu, choć nieuchronna, nie jest łatwa do przeprowadzenia.
EN
Germany, as one of the first countries in the world, introduced mandatory insurance for long-term care in 1995. The statutory system (Gesetzliche Pflegeversicherung) covers 90% of German population, with remaining 10% covered by the private insurance. The sta- tutory system relies on wage-based premiums (payroll tax). It is a pay-as-you-go scheme which allows for a comprehensive intergenerational redistribution of income. However, in an ageing population with fewer working adults and more pensioners (who benefit from the long-term care most), this system is not sustainable in the long run. A change of the funding paradigm is needed. Yet, given the concern of younger generations about the increased financial burden (by paying twice in the future, once for the parents' and grandparents' generations and once for themselves), the implementation of the reform is challenging.
Ekonomista
|
2016
|
issue 4
567-582
PL
W modelu ochrony zdrowia obowiązującym w Polsce i w Niemczech składka zdrowotna naliczana jako procent od dochodu osoby ubezpieczeniowej (payroll tax) jest uznawana za podstawowe narzędzie realizacji zasady solidaryzmu społecznego w tej dziedzinie. W praktyce jednak wykorzystanie tego instrumentu nie gwarantuje ani równego dostępu wszystkich obywateli do świadczeń publicznej służby zdrowia, ani sprawiedliwego rozkładu ciężaru finansowego związanego z jej utrzymaniem, zgodne ze zdolnościami płatniczymi poszczególnych osób i rodzin. Wiele odstępstw od zasady solidarności odnajdujemy w niemieckim systemie ubezpieczeń zdrowotnych, które wyłączają wiele grup społecznych z partycypacji w finansowaniu publicznej opieki zdrowotnej. Kumulacja tych wyłączeń może prowadzić nawet do odwrotnej redystrybucji dochodów, tj. mniejszego obciążenia składką gospodarstw domowych uzyskujących wyższe dochody. Podobne wyłączenia i przejawy odwrotnej redystrybucji występują również w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującym w Polsce. Ponadto składka od dochodu uzależnia finansowanie opieki zdrowotnej od bieżącej sytuacji gospodarczej, motywuje do zastępowania regularnych stosunków pracy przez formy zatrudnienia nieobciążone daninami publicznymi (praca na czarno, umowy śmieciowe) i nie gwarantuje stabilności finansowej powszechnej opieki zdrowotnej w starzejącym się społeczeństwie. Autor uważa, że system powszechnej opieki zdrowotnej powinien być uwolniony od zadań związanych z redystrybucją dochodów, a jego finansowanie należałoby oprzeć na równej składce płaconej przez wszystkich obywateli.
EN
In the health care model prevailing in Poland and Germany, the health insurance fee, withdrawn as percent of the income earned (payroll tax), is treated as the basic tool for the implementation of the principle of social solidarity in the health domain. In practice, the use of this instrument does not guarantee equal access of all the citizens to public health services, nor does it divide fairly the financial burden connected with them, in accordance with the payment abilities of individual households and persons. Many deviations from the solidarity principle may be found in the German system of health insurance, which excludes many social groups from the participation in financing of the public health care. Cumulation of such exemptions can even lead to a reversed income redistribution, with lower insurance burden imposed on rich households. Similar exclusions and examples of inverse redistribution can be found in the health care system existing in Poland. Moreover, insurance fee based on income makes financing of the health care dependent on current economic activity, encouraging substitution of regular work contracts by non-taxed working arrangements (illegal, non-registered jobs and “junk work” agreements), and it does not assure financial stability of the health care system in the ageing society. The author maintains that the universal health care system should be freed from the tasks related to income redistribution, and its financing should be based on equal per capita contribution paid by all citizens.
RU
В модели охраны здоровья, действующей в Польше и в Германии, отчисления на медицинское страхование рассчитываются как процент от дохода застрахованного лица (payroll tax). Такой подход признается в качестве основного инструмента осуществления принципа социального со- лидаризма в этой области. Однако на практике использование этого инструмента не гарантирует ни равного доступа всех граждан к услугам публичной службы здравоохранения, ни справед- ливого распределения финансовой нагрузки, связанной с ее содержанием, пропорциональной финансовым возможностям отдельных лиц и семей. Многочисленные отклонения от принципа солидарности можно найти в немецкой системе медицинского страхования, где многие социаль- ные группы освобождены от участия в финансировании публичной системы здравоохранения. Попадание под несколько таких исключений может вести даже к обратному перераспределению доходов, когда домашние хозяйства с высокими доходами платят пропорционально меньше. По- хожие исключения и проявления обратного перераспределения имеют место также в системе всеобщего медицинского страхования в Польше. Кроме того, пропорциональное отчисление от дохода ведет к прямой зависимости финансирования охраны здоровья от текущей экономиче- ской ситуации, стимулирует уход в серую зарплату и такие формы занятости, при которых нет отчислений в фонд медицинского страхования. Все это не гарантирует финансовой стабильности системы здравоохранения в стареющем обществе. Автор считает, что система здравоохранения должна быть освобождена от задач, связанных с перераспределением доходов, а ее финансиро- вание следовало бы базировать на равных взносах, уплачиваемых всеми гражданами.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.