Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Rosyjskie idee i wojska

100%

Przebinda G. W.

Przegląd Rusycystyczny

2022

issue 3 (179)

196-220

Статья представляет собой модифицированный и расширенный вариант введения к моей книге From Chaadayev to Solovyev. Russian Modern Thinkers between East and West, которая выйдет осенью 2022 года в Издательстве Питера Ланга. В связи с исключительными обстоятельствами, в которых была написана эта статья-введение, – а я имею в виду, конечно, преступную войну против Украины, развязанную Путиным 24 февраля 2022 года, – в вышеприведенном тексте я пытаюсь представить общую историю русской философской мысли 19-го века с точки зрения ее отношения как к общечеловеческой гуманистической традиции Европы, так и к милитаристскому национализму в России, часто с религиозной окраской. Именно с этой точки зрения я последовательно рассматриваю сущность мировоззрения Петра Чаадаева, Александра Герцена, Николая Чернышевского, Николая Данилевского и - наиболее широко - Владимира Соловьева. На фоне этих мыслителей я также отношу к преступному «православному мировоззрению» Путина и рассматриваю сущность философско-политической мысли Александра Солженицына. Важное место в этой статье занимает мое обсуждение, а также полемика, иногда даже принципиальная, с некоторыми взглядами на русскую мысль Анджея Валицкого, умершего в июле 2022 года.

Artykuł stanowi zmodyfikowaną i rozszerzoną wersję wstępu do mojej książki From Chaadayev to Solovyev. Russian Modern Thinkers between East and West, mającą się ukazać jesienią 2022 roku w wydawnictwie Peter Lang. Ze względu na wyjątkowe okoliczności, w których ten wstęp-artykuł powstawał – a mam tu na myśli, oczywiście, zbrodniczą wojnę przeciw Ukrainie, rozpętaną 24 lutego 2022 przez Putina – staram się w powyższym tekście ukazać ogólnie dzieje rosyjskiej myśli filozoficznej XIX wieku z perspektywy ich stosunku zarówno do uniwersalnej tradycji humanistycznej Europy, jak i do militarystycznego nacjonalizmu w Rosji, jakże często o zabarwieniu religijnym. Z tego właśnie punktu widzenia rozważam kolejno istotę światopoglądu Piotra Czaadajewa, Aleksandra Hercena, Nikołaja Czernyszewskiego, Fiodora Dostojewskiego oraz – najbardziej obszernie – Władimira Sołowjowa. Na tle tych myślicieli odnoszę się także do zbrodniczego „prawosławnego światopoglądu” Putina oraz rozważam istotę myśli filozoficzno-politycznej Aleksandra Sołżenicyna. Ważne miejsce w tym artykule zajmuje moja dyskusja, ale i polemika – niekiedy nawet fundamentalna – z niektórymi poglądami na myśl rosyjską, autorstwa zmarłego w lipcu 2022 roku Andrzeja Walickiego.

The article is a modified and slightly expanded version of the introduction to my book From Chaadayev to Solovyov. Russian Modern Thinkers between East and West, to be published in autumn 2022 by Peter Lang. Due to the exceptional circumstances in which this introduction article was written – and I mean, of course, the criminal war against Ukraine, unleashed by Putin on February 24, 2022 – in the above text, I try to present the general history of 19th-century Russian philosophical thought from the perspective of their attitude to both the universal humanist tradition of Europe and to militarist nationalism in Russia, often with a religious overtone. It is from this point of view that I consider in turn the essence of the worldview of Peter Chaadayev, Aleksandr Herzen, Nikolai Chernyshevsky, Feodor Dostoyevsky, and – most extensively – Vladimir Solovyov. In the background of all these thinkers, I also refer to Putin’s criminal “Orthodox worldview” and consider the essence of Alexander Solzhenitsyn’s philosophical and political thought in general, especially with regard to Ukraine and the European Enlightenment. An important place in this article is my discussion, but also a polemic – sometimes even fundamental – with some views on Russian thought, history, and politics by Andrzej Walicki, who died in July 2022.

Z archipelagu na kontynent. Polskie tropy Władimira Maksimowa

100%

Przebinda G. W.

Przegląd Rusycystyczny

2023

issue 4 (184)

144-170

В статье предпринята попытка синтетического анализа польских нитей редакционной деятельности Владимира Максимова (1930–1995) в качестве руководителя эмигрантского ежеквартального журнала „Континент” в период его выхода в Париже (1974–1992). Главным замыслом редактора Максимова было создание такого литературно-политического и антикоммунистического журнала в Западной Европе, который объединил бы людей, занимающихся борьбой за свободу всей Восточной Европы в сотрудничестве с Западной. Схожие цели ставили перед собой гораздо раньше в парижской «Культуре» Ежи Гедройц, Юзеф Чапский и Густав Херлинг-Грудзинский, которые по просьбе Максимова вошли в международную редакцию «Континента», оставаясь в ней до самой смерти, также когда с 1992 г. офис был переведен в Москву и передан Игорю Виноградову в качестве редактора. Между тем, в парижский период «Континента» Максимов, поддерживаемый с 1976 года Натальей Горбаневской, также охотно сотрудничал с поляками из Польской Народной Республики – Виктором Ворошильским, Адамом Михником, Анджеем Дравичем и кардиналом Стефаном Вышинским. И Максимов с Горбеневской, и их польские авторы рассматривали это как фрагмент общей борьбы за «нашу и вашу свободу» – вместе с украинцами, чехами, словаками, литовцами и венграми. Таким образом, общая цель вышеупомянутой статьи состояла в том, чтобы представить этот очень важный «польский сегмент» в истории русского «Континента» в изгнании.

W artykule podjąłem próbę syntetycznej analizy polskich wątków w działalności redaktorskiej Władimira Maksimowa (1930–1995) jako szefa emigracyjnego kwartalnika „Kontynent” w okresie jego wydawania w Paryżu (1974–1992). Zamysłem głównym redaktora Maksimowa było stworzenie takiego literacko-politycznego, a zarzem antykomunistycznego czasopisma w Europie Zachodniej, które łączyłoby w sobie ludzi zaangażowanych w walce wolność w całej Europie Wschodniej we współpracy z Europą Zachodnią. Podobne cele stawiali sobie już dużo wcześniej w paryskiej „Kulturze” – Jerzy Giedroyc, Józef Czapski, Gustaw Herling-Grudziński, którzy na prośbę Maksimowa weszli do międzynarodowej Rady Redakcyjnej „Kontynentu”, pozostając w jej składzie aż do śmierci, również i wtedy, gdy redakcja od 1992 roku została przeniesiona do Moskwy i przekazana w ręce Igora Winogradowa jako redaktora. Tymczasem Maksimow w okresie paryskim, wspierany od 1976 roku przez Natalię Gorbaniewską, współpracował również bardzo chętnie Polakami z PRL-u – Wiktorem Woroszylskim, Adamem Michnikiem, Andrzejem Drawiczem, kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Zarówno Maksimow z Gorbaniewską, jak ich polscy autorzy traktowali są współpracę jako istotny fragment wspólnej walki o „wolność naszą i waszą” – wespół z Ukraińcami, Czechami, Słowakami, Litwinami, Węgrami. Ogólnym celem powyższego artykułu było więc przedstawienie tego właśnie bardzo ważnego „polskiego segmentu” w historii rosyjskiego „Kontynentu” na emigracji.

In this article, I have attempted a synthetic analysis of the Polish threads in the editorial activity of Vladimir Maksimov (1930–1995) as head of the émigré quarterly Continent during the period of its publication in Paris (1974–1992). The main idea of Maksimov as editor was to create such a literary-political, and allegedly anti-communist, magazine in Western Europe, which would bring together people involved in the struggle for freedom throughout Eastern Europe in cooperation with Western Europe. Similar aims had already been pursued much earlier in Parisian Kultura – by Jerzy Giedroyc, Józef Czapski, Gustaw Herling-Grudzinski, who, at Maksimov’s request, joined the international editorial board of Continent, remaining on it until his death, even when the editorial board was moved to Moscow from 1992 and handed over to Igor Vinogradov as editor. Meanwhile, Maksimov during the Paris period, supported since 1976 by Natalia Gorbanevskaya, also collaborated very willingly with Poles from the communist regime – Viktor Woroszylski, Adam Michnik, Andrzej Drawicz, Cardinal Stefan Wyszynski. Both Maksimov and Gorbanievskaya, as well as their Polish authors, saw it as a part of a common struggle “For our freedom and yours” – together with Ukrainians, Czechs, Slovaks, Lithuanians, and Hungarians. The overall aim of the above article was therefore to present this very important “Polish segment” in the history of the Russian Continent in exile.

Refine search results

2 Przegląd Rusycystyczny

2 Przebinda G. W.

1 2023

1 2022

Search results

Rosyjskie idee i wojska

Z archipelagu na kontynent. Polskie tropy Władimira Maksimowa