Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

O dwóch odmianach wzorców osobowych w prawie karnym

100%
Lipiński K.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2018
|
vol. 80
|
issue 2
61-73
EN
The article is an attempt to determine whether the reasonable man standard used in criminal law constitutes a uniform category. The author concludes that this figure is applied on two basic levels: (i) to determine the perpetrator’s consciousness of actus reus, and (ii) to define the duty of care, including reasonable foreseeability. This observation makes it possible to distinguish two basic types of the aforementioned standard, which differ from each other not only in the subject of the reference but also in their internal structure.
PL
Artykuł stanowi próbę określenia, czy stosowane w prawie karnym wzorce osobowe stanowią kategorię jednolitą. Autor dochodzi do wniosku, że figury te stosowane są na dwóch zasadniczych płaszczyznach: do ustalenia stanu faktycznego w zakresie stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego oraz do określenia wymaganego od niego standardu postępowania w stosunku do dobra prawnego (co dotyczy również powinności przewidzenia określonych stanów rzeczy). Spostrzeżenie to pozwala na wyróżnienie dwóch zasadniczych odmian wzorców osobowych – wzorca rekonstrukcyjnego oraz wzorca optymalizacyjnego (normatywnego), które różnią się od siebie nie tylko przedmiotem odniesienia, ale i wewnętrzną konstrukcją.
2

Zasada domniemania niewinności — próba spojrzenia materialnoprawnego

100%
Lipiński K.
Nowa kodyfikacja prawa karnego
|
2016
|
vol. 41
55-71
EN
The article concerns the relationship between presumption of innocence and elements of the dogmatic structure of crime, particularly guilt. It appears that the presumption of innocence has nothing to do with guilt conceived as personalized blame, and it is doubtful to what extent — if at all — it extends to other elements of criminal act. The presumption of innocence seems to be domain of facts, not necessarily law.
3
Publication available in full text mode
Content available

Problemy przypisywania odpowiedzialności karnej podmiotowi zbiorowemu

100%
Lipiński K.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2023
|
vol. 85
|
issue 2
187-200
EN
The article is an attempt to answer the question of whether criminal liability – in the narrow meaning of this concept – can be attributed to an entity other than a natural person (collective entity). This applies even to such elements of evaluation as guilt or mens rea. In the course of the considerations, the author uses the reasonable man standard (both in a normative and reconstructive form). The article consists of theoretical (model) considerations on the issuesof criminal liability and liability of collective entities. Analysing various levels of criminal law evaluation, the author comes to the conclusion that it would be possible to model them appropriately – so that they are tailored not only to a human being, but also to a collective entity. This applies even to aspects of evaluation such as guilt or the subjective component of the prohibited act.
PL
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy odpowiedzialność karną – w wąskim rozumieniu, jakie nadajemy temu pojęciu – dałoby się przypisać podmiotowi innemu niż osoba fizyczna (podmiotowi zbiorowemu). W toku rozważań autor posługuje się konstrukcją wzorca osobowego (zarówno w postaci normatywnej, jak i rekonstrukcyjnej). Artykuł obejmuje rozważania o charakterze teoretycznym (modelowym) nad problematyką odpowiedzialności karnej i odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Analizując poszczególne płaszczyzny prawnokarnego wartościowania, autor dochodzi do wniosku, że możliwe byłoby ich odpowiednie wymodelowanie – tak aby uszyte były na miarę nie tylko człowieka, lecz również związków osób. Dotyczy to nawet takich elementów wartościowania, jak wina czy strona podmiotowa czynu zabronionego.
4
Content available remote

Problem (nie)racjonalności projektodawcy na przykładzie wybranych uregulowań ustawy nowelizującej kodeks karny z 13 czerwca 2019 roku

63%
Limburska A., Lipiński K.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
153 - 166
PL
Wychodząc od analizy treści założenia o racjonalności prawodawcy, autorzy podejmują próbę odniesienia zdekodowanego standardu do specyfiki unormowań prawa karnego. W dalszych rozważaniach, dla których podstawą jest treść projektu ustawy z dnia 13 czerwca 2019 roku o zmianie ustawy — Kodeks karny i niektórych innych ustaw, koncentrują się na zagadnieniu (nie)racjonalności projektodawcy oraz wynikających zeń poszczególnych postulatach formułowanych wobec prawodawcy faktycznego.
EN
Starting with the analysis of the assumption of rational legislator, the authors attempt to relate the decoded standard to the specifics of criminal law. In their further considerations, which are based on the content of the draft Act of June 13th, 2019 amending the Criminal Code and other acts, they focus on the issue of (un)rationality of the author of draft law and the subsequent postulates formulated towards the actual legislator.
5
Publication available in full text mode
Content available

Trójstronność przestępstwa wzięcia zakładnika. O niemożności kumulowania roli zakładnika oraz podmiotu szantażowanego

63%
Giezek J., Lipiński K.
Prawo w Działaniu
|
2022
|
issue 49
EN
The authors raise the issue of the structure of the offense of taking a hostage, trying to answer the question of whether it is possible to conclude that the offense under Art. 252 CC would be committed in a situation where the subject compelled to behave in a certain manner is the hostage itself. Using linguistic and systemic arguments, they answer the question in the negative way. This is mainly due to the dictionary definition of the term “hostage”, as well as the international legal context which imposed the introduction of Art. 252 (offense of taking a hostage) to the Criminal Code.
PL
Autorzy poruszają kwestię konstrukcji przestępstwa wzięcia zakładnika, próbując udzielić odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest stwierdzenie realizacji znamion typu czynu zabronionego z art. 252 k.k. w sytuacji, w której podmiotem zmuszanym do określonego zachowania się miałby być sam zakładnik. Posługując się argumentami o charakterze językowym oraz systemowym, formułują odpowiedź przeczącą. Wynika ona przede wszystkim ze słownikowej definicji terminu „zakładnik”, jak również z kontekstu prawnomiędzynarodowego, który narzucił wprowadzenie konstrukcji ujętej w art. 252 do Kodeksu karnego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.