Results found: 3

Search results

Sort By:

Limit search:

Czy wirus SARS-CoV-2 może uszkadzać słuch i równowagę?

100%

Narożny W., Tretiakow D., Skorek A.

Medycyna Pracy

2021

vol. 72

issue 3

321-325

In 2019, COVID-19, the disease caused by the SARS-CoV-2 virus, evolved into a pandemic which is still going on. The basic clinical symptoms of the SARS-CoV-2 infection are: fever, dry cough, fatigue, muscle pain, respiratory problems, and the loss of smell or taste. Other symptoms, including those related to hearing and balance organs (hearing loss, tinnitus, dizziness), are reported less frequently by patients. They are especially rarely reported as the first symptoms of this infection. In order to answer the question of whether SARS-CoV-2 can cause hearing and balance damage, the authors reviewed the literature sources from 2019–2020 included in EMBASE and PubMed, entering the following words: “hearing loss,” “COVID-19,” “coronavirus,” “sensorineural hearing loss,” “vertigo,” and “dizziness.” Ultimately, 9 studies on the possible relationship between hearing impairment and SARS-CoV-2, and 4 studies on the possible relationship between damage to the balance and SARS-CoV-2, were qualified for the study. The results of the analysis suggest a possible relationship between COVID-19 and hearing loss, with no evidence of a similar relationship between this virus and the balance system. The possible existence of such a relationship should be especially remembered by hospital emergency room doctors, otolaryngologists and audiologists, especially as regards the possibility of a sudden sensironeural hearing loss as the first symptom of COVID-19. This also applies to doctors of other specialties. The authors indicate the need for further, intensive and multifaceted research on this issue. Med Pr. 2021;72(3):321–5

W 2019 r. choroba spowodowana SARS-CoV-2 – COVID-19 – wywołała wciąż trwającą pandemię. Do najczęstszych objawów klinicznych zakażenia SARS-CoV-2 należą: gorączka, suchy kaszel, zmęczenie, bóle mięśniowe, problemy z oddychaniem, utrata węchu i/lub smaku. Inne dolegliwości, w tym ze strony narządu słuchu i równowagi, np. niedosłuch, szumy uszne czy zawroty głowy, zgłaszane są przez chorych rzadziej. Jako pierwsze objawy tej infekcji bywają wskazywane sporadycznie. Chcąc odpowiedzieć na pytanie, czy SARS-CoV-2 może być przyczyną uszkodzenia słuchu i równowagi, autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa z lat 2019–2020 w bazach EMBASE i PubMed, wpisując hasła: „hearing loss”, „COVID-19”, „corona virus”, „sensorineural hearing loss”, „vertigo”, „dizziness”. Do opracowania zakwalifikowano 9 prac dotyczących potencjalnego związku uszkodzenia słuchu z SARS-CoV-2 oraz 4 prace omawiające ewentualne zaburzenia równowagi na skutek infekcji SARS-CoV-2. Wyniki analizy wskazują na możliwe istnienie związku pomiędzy COVID-19 a uszkodzeniem słuchu przy jednoczesnym braku dowodów na istnienie podobnej relacji między przebytą infekcją tym wirusem a układem równowagi. O tej prawdopodobnej zależności – zwłaszcza o możliwości wystąpienia nagłego niedosłuchu czuciowo-nerwowego jako pierwszego objawu COVID-19 – powinni szczególnie pamiętać lekarze szpitalnych izb przyjęć, otolaryngolodzy i audiolodzy. Dotyczy to również lekarzy innych specjalności. Autorzy wskazują potrzebę prowadzenia dalszych, intensywnych, wielopłaszczyznowych badań nad tym zagadnieniem. Med. Pr. 2021;72(3):321–325

Pacjent w gabinecie otolaryngologicznym w dobie pandemii COVID-19 w świetle aktualnych wytycznych, przepisów prawnych i własnych doświadczeń

88%

Obrębski J., Skorek P., Tretiakow D., Narożny W., Skorek A.

Medycyna Pracy

2021

vol. 72

issue 3

327-334

Generally, COVID-19 is an acute contagious disease caused by the SARS‑CoV-2 virus. The main route of human-to-human transmission is through contact with infectious secretions from the respiratory tract. Clinical manifestations vary from mild non-specific symptoms to life-threatening conditions. Since WHO declared COVID-19 a pandemic in March 2020, it has affected many medical, legal, social and economic aspects of everyday life in countries around the world. In this article, the authors present a summary of recommendations for taking care of otorhinolaryngology patients in outpatient settings and the legal basis referring to a risk of infection in doctor’s office. In the selection of articles, the authors used English- and Polish-language online medical databases, typing the following keywords: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngology, endoscopy, personal protective equipment, and legal responsibility of the physician. The mucosa of the upper respiratory tract is a potential site of virus replication. The specificity of an ear, nose and throat (ENT) examination and a direct patient-doctor contact favor the transmission of the infection. The authors discussed the elements of self-protection of medical personnel and the legal aspects a risk of the patient contracting the infection in the otolaryngology office. In the case of a direct contact with the patient, the following medical personal protective equipment is required: a cap, a mask with an FFP-2 filter, goggles, an apron and gloves. If, during the visit, exposure to secretions or aerosol from the respiratory tract is expected, the personnel should additionally wear a visor and a waterproof apron. The patient’s visit in the clinic should be preceded by telemedicine consultation. Patients should be screened prior to having a direct contact with a physician, using a short patient questionnaire. The questionnaire may consist of simple questions about the characteristic symptoms of the SARS‑CoV-2 infection and exposure to a sick person in the past 14 days. The question of staying in the areas of a high infection risk appears of little importance in view of the whole of Poland being perceived as constituting such an area. Due to the spread of the SARS‑CoV-2 virus, new procedures for providing medical services have been introduced. In the case of claims on the part of the patient, the only protection the medical personnel or facility can provide is confirmation of scrupulous compliance with medical procedures . Med Pr. 2021;72(3):327–34

COVID-19 to ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirus SARS‑CoV-2. Do transmisji z człowieka na człowieka dochodzi najczęściej wskutek kontaktu z zakaźnymi wydzielinami z dróg oddechowych. Objawy kliniczne różnią się od łagodnych, nieswoistych dolegliwości do stanów zagrażających życiu. Ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia w marcu 2020 r. pandemii COVID-19 wpłynęło na wiele medycznych, prawnych, społecznych i ekonomicznych aspektów życia w państwach całego świata. W niniejszej pracy podsumowano zalecenia dotyczące opieki ambulatoryjnej nad pacjentem laryngologicznym oraz podstawy prawne dotyczące ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie lekarskim. W doborze prac korzystano z anglo- i polskojęzycznych portali medycznych, wpisując do wyszukiwarki hasła: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngologia, endoskopia, środki ochrony indywidualnej i odpowiedzialność prawna lekarza. Potencjalnym miejscem replikacji wirusa jest błona śluzowa górnych dróg oddechowych. Specyfika badania laryngologicznego i bezpośredni kontakt pacjent–lekarz sprzyjają transmisji zakażenia. Omówiono dokładnie elementy samoochrony personelu medycznego i wskazano aspekty prawne wynikające z ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie. Przy bezpośrednim kontakcie z pacjentem konieczne są środki ochrony osobistej: czepek, maska z filtrem FFP-2, gogle, fartuch i rękawice. Jeśli podczas wizyty spodziewane jest narażenie na kontakt z wydzielinami i aerozolem z dróg oddechowych, należy zaopatrzyć się dodatkowo w przyłbicę i wodoodporny fartuch. Wizyta pacjenta w przychodni powinna być poprzedzona teleporadą. Należy wykonywać badanie przesiewowe pacjentów jeszcze przed bezpośrednim kontaktem z lekarzem za pomocą krótkiego kwestionariusza wypełnianego przez pacjenta. Ankieta może składać się z prostych pytań o charakterystyczne objawy infekcji SARS‑CoV-2 i narażenie na kontakt z chorym w ciągu ostatnich 14 dni. Pytanie o przebywanie w obszarach wysokiego ryzyka zakażenia wobec zaliczenia całej Polski do tego obszaru ma niewielkie znaczenie. W związku z szerzeniem się wirusa SARS‑CoV-2 wprowadzono nowe schematy postępowania przy udzielaniu świadczeń lekarskich. W przypadku roszczeń ze strony pacjenta jedynym zabezpieczeniem lekarza lub placówki jest potwierdzenie skrupulatnego przestrzegania procedur medycznych. Med. Pr. 2021;72(3):327–334

Numerical and clinical analysis of an eyeball injuries under direct impact

76%

Koberda M., Skorek A., Kłosowski P., Żmuda-Trzebiatowski M., Żerdzicki K., Lemski P., Stodolska-Koberda U.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

2023

vol. 36

issue 2

263-273

Objectives The objective of this study was to develop a numerical model of the eyeball and orbit to simulate a blunt injury to the eyeball leading to its rupture, as well as to conduct a comparative analysis of the results obtained using the finite element method against the clinical material concerning patients who had suffered an eyeball rupture due to a blunt force trauma Material and Methods Using available sclera biometric and strength data, a numerical model of the eyeball, the orbital contents, and the bony walls were developed from the ground up. Then, 8 different blunt force injury scenarios were simulated. The results of numerical analyses made it possible to identify possible locations and configurations of scleral rupture. The obtained results were compared against the clinical picture of patients hospitalized at the Department of Ophtalmology, Medical University of Gdańsk in 2010–2016 due to isolated blunt force trauma to the eyeball. Results It has been demonstrated that the extent of damage observed on the numerical model that indicated a possible location of eyeball rupture did not differ from the clinically observed configurations of the scleral injuries. It has been found that the direction of the impact applied determines the location of eyeball rupture. Most often the rupture occurs at the point opposite to the clock-hour/positions of the impact application. The eyeball rupture occurs in the first 7–8 ms after the contact with the striking rigid object. It has been established that the injuries most often affected the upper sectors of the eyeball. Men are definitely more likely to sustain such injuries. Eyeball ruptures lead to significant impairment of visual acuity. Conclusions This study may contribute to a better understanding of injury mechanisms and better treatment planning. It may also contribute to the development of eyeball protection methods for employees exposed to ocular injuries.

Refine search results

2 Medycyna Pracy

1 International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

3 Skorek A.

2 Narożny W.

2 Tretiakow D.

1 Koberda M.

1 Kłosowski P.

1 Lemski P.

1 Obrębski J.

1 Skorek P.

1 Stodolska-Koberda U.

1 Żerdzicki K.

1 Żmuda-Trzebiatowski M.

1 2023

2 2021

Search results

Czy wirus SARS-CoV-2 może uszkadzać słuch i równowagę?

Pacjent w gabinecie otolaryngologicznym w dobie pandemii COVID-19 w świetle aktualnych wytycznych, przepisów prawnych i własnych doświadczeń

Numerical and clinical analysis of an eyeball injuries under direct impact