Search results

1

Z celi przez kryptę do przestrzeni kobiet. Zbigniewa Majchrowskiego spojrzenie na historię sceniczną „Dziadów”

100%

Świątkowska W.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 169-170

463-472

PL

Zbigniew Majchrowski, "Krypta Gustawa", Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2021

2

Czy Jan Kott stworzył mit? Jeszcze raz o „Hamlecie” ‘56 Romana Zawistowskiego

100%

Świątkowska W.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2019

|

vol. 19

178-193

RU

The article presents the origins of Hamlet directed by Roman Zawistowski at the Stary Theatre in Krakow (1956) and is an attempt at answering the question: to what extent the famous Jan Kott’s review influenced its reception. The author analyzes the translation of the tragedy, the script of the play, acting, scenography and the historical context. By comparing the reviews with Kott’s interpretation, it is possible to indicate the areas where critics disagree, and at which point Kott’s review becomes opinion-oriented and establishes the reception of Zawistowski’s Hamlet – actually to this day.

3

O Grotowskim w kontekstach

100%

Świątkowska W.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2023

|

issue 178

378-388

PL

Agnieszka Wójtowicz, Grotowski polityczny, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2023

4

The Political Hamlet According to Jan Kott and Jerzy Grotowski

100%

Świątkowska W.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

|

2018

|

vol. 17

|

issue 32

61-68

EN

The article presents political interpretations of Hamlet in Poland in the turbulent period of politcal changes between the mid-1950s and mid-1960s. The author discusses the relationships between Shakespeare’s tragedy and Polish political context as well as the influence of audience expectations in the specific interpretations. The selected performances are: Hamlet by Roman Zawistowski (at the Old Theatre in Cracow 1956) and Hamlet Study by Jerzy Grotowski (at the Laboratory Theatre of 13 Rows in Opole 1964). They both were hugely influenced by major commentators of Hamlet, i.e. Stanisław Wyspiański and Jan Kott. The author argues that up-to-date readings of Hamlet, which started with Wyspiański’s study in 1905, flourished in the mid-1950s and mid-1960s when concerning specific political events: the Polish Thaw of 1956 and March 1968, when the Jews were expelled from Poland. Thus Hamlet of that time was updated and must be seen through the prism of political events.

5

Koncepcje teatru społecznie zaangażowanego według Juliusza Osterwy

100%

Świątkowska W.

Pamiętnik Teatralny

|

2018

|

vol. 67

|

issue 3

146-168

EN

The author distinguishes three phases in Osterwa’s artistic development: the production of Uciekła mi przepióreczka (My Little Quail Has Run Away) by Stefan Żeromski where the individuality of the creator and his creative idea coupled with the idea presented in the play, the activity of the touring Reduta (1924–1939), and the wartime conceptions of “Social Theatre.” What Osterwa found so compelling in Żeromski’s work was the idea of regionalism and work at grass roots, and the character of Docent Przełęcki, played by the actor for years, became Osterwa’s spiritual patron. Osterwa treated tours with the Reduta, initiated in 1924, as a social mission. The aim was to promote and popularise Polish dramaturgy, to revive the intellectual life of the provinces, to educate and provide high-quality artistic entertainment for communities that did not have any local theatre. Osterwa founded an exemplary touring theatre, which had no precedent in the history of the Polish stage as far as its proportions, ambitions and the regularity of touring were concerned. Statistics cited in the article make one realise the sheer magnitude of the enterprise that stands out in the history of interwar-period theatre in Poland. During the Second World War, Osterwa worked on the conception of Social Theatre, a set ideas on how to organise provincial spectacles in a way that would enable Osterwa to establish a modern theatre for mass audiences. The project has never been realised, but it can be reconstructed based on Osterwa’s surviving notebooks and wartime diaries.

PL

Autorka wyodrębnia trzy najważniejsze punkty w artystycznej drodze Osterwy: realizację dramatu Uciekła mi przepióreczka Stefana Żeromskiego i sprzęgnięcie indywidualności twórcy i jego koncepcji z ideą przedstawioną w dziele, działalność Reduty objazdowej (1924–1939) oraz wojenne koncepcje Teatru Społecznego. Z Żeromskim połączyła Osterwę idea regionalizmu i pracy u podstaw, a docent Przełęcki, grany przez lata przez aktora, stał się jego duchowym patronem. Zainaugurowane w 1924 roku objazdy Reduty po Rzeczpospolitej zespół traktował jak misję społeczną. Celem teatru było upowszechnienie dzieł dramaturgii polskiej, ożywienie życia intelektualnego na prowincji, edukacja i zapewnienia widowisk o doskonałym poziomie artystycznym społecznościom, które pozbawione były miejscowych teatrów. Osterwa zorganizował wzorcowy teatr objazdowy, który pod względem skali, rozmachu i regularności objazdów był wydarzeniem bez precedensu w dziejach polskiej sceny. Przytoczone statystyki obrazują skalę tego zjawiska, które pozostaje fenomenem na mapie teatru dwudziestolecia międzywojennego. W latach wojennych Osterwa pracował nad koncepcjami Teatru Społecznego, czyli projektem reform organizacji widowisk na prowincji i próbą stworzenia nowoczesnego teatru dla masowego odbiorcy. Projekt ten nie został zrealizowany, można go zrekonstruować na podstawie zachowanych raptularzy i dzienników wojennych Osterwy.

6

Wspomnienia o Reducie i Juliuszu Osterwie spisane przez Redutowców w latach 1947–1949

63%

Dulna-Rak E., Świątkowska W.

Pamiętnik Teatralny

|

2017

|

vol. 66

|

issue 1/2

226-262

EN

This is an annotated critical edition of memoirs about Reduta and Juliusz Osterwa written by his associates in the years 1947–1949. They are kept in the Historical Museum of the City of Kraków, to which they were donated in 1993 by Jerzy Zajączkowski. The collection contains eight memoirs (in descriptive form and as letters) and three responses to a questionnaire containing twenty-seven questions about Reduta and Osterwa. The authors of the memoirs are: Adam Bunsch, Włodzimierz Chełmicki, Jan Ciecierski, Halszka Kamocka, Aleksandra Rostkowska, Andrzej Rybicki, Alfred Szymański, Irena Netto, and Halina Gallowa. The authorship of one questionnaire could not be established. This collection contains valuable information about work at Reduta, the way the group worked and functioned, Osterwa's direction and the process of preparing performances, as well as everyday life at Reduta. The authors remember Juliusz Osterwa as an artist, pedagogue, director, and actor, but also as a private person, describing his relationships with co-workers, his character, manner and personal preferences. The memoirs collected here are published for the first time and as such are valuable factographic material for research into the history of Reduta and the biography of its founder.

PL

Edycja zbioru wspomnień o Reducie i Juliuszu Osterwie spisanych przez jego współpracowników w latach 1947–1949. Są one przechowywane w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, do którego zostały przekazane w 1993 roku przez Jerzego Zajączkowskiego. Zbiór zawiera osiem wspomnień (w formie opisowej i w formie listów) oraz trzy odpowiedzi na kwestionariusz, zawierający dwadzieścia siedem pytań na temat Reduty i Osterwy. Autorami wspomnień są: Adam Bunsch, Włodzimierz Chełmicki, Jan Ciecierski, Halszka Kamocka, Aleksandra Rostkowska, Andrzej Rybicki, Alfred Szymański, Irena Netto i Halina Gallowa. Autorstwa jednej ankiety nie udało się ustalić. Zbiór ten zawiera cenne informacje dotyczące pracy w Reducie, sposobu pracy i funkcjonowania Zespołu, reżyserii Osterwy i procesu przygotowywania przedstawień, a także życia codziennego w Reducie. Autorzy wspominają Juliusza Osterwę jako artystę, pedagoga, reżysera, aktora, ale także jako osobę prywatną, opisując jego relacje ze współpracownikami, charakter, sposób zachowania czy osobiste preferencje. Zgromadzone tu wspomnienia zostają opublikowane po raz pierwszy i jako takie są cennym materiałem faktograficznym do badań nad dziejami Reduty i biografią jej założyciela.

Refine search results

2 Didaskalia. Gazeta Teatralna

2 Pamiętnik Teatralny

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

1 Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

6 Świątkowska W.

1 Dulna-Rak E.

1 2023

1 2022

1 2019

2 2018

1 2017

Z celi przez kryptę do przestrzeni kobiet. Zbigniewa Majchrowskiego spojrzenie na historię sceniczną „Dziadów”

Czy Jan Kott stworzył mit? Jeszcze raz o „Hamlecie” ‘56 Romana Zawistowskiego

O Grotowskim w kontekstach

The Political Hamlet According to Jan Kott and Jerzy Grotowski

Koncepcje teatru społecznie zaangażowanego według Juliusza Osterwy

Wspomnienia o Reducie i Juliuszu Osterwie spisane przez Redutowców w latach 1947–1949