Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Medycyna Pracy
|
2013
|
vol. 64
|
issue 3
439-447
EN
Presenteeism, defined as going to work despite feeling ill, is a relatively new problem. This phenomenon is discussed in several aspects: health, social or labor productivity. In his article the analysis of the literature concerning the problem of non-effective presence at work is presented, paying particular attention to the definition of presenteeism, the reasons for it is creation, as well as its relationship with sickness absence and the prevalence of such diseases as allergy, depression, migraine / headaches, arthritis or gastrointestinal disorders and work environment. Bearing in mind that presenteeism is one of the biggest financial and social burden, in the final part of this article an attempt was made to estimate economical costs generated by this phenomenon. Med Pr 2013;64(3):439–447
PL
Zjawisko nieefektywnej obecności w pracy (presenteeism), definiowane jako przyjście do pracy pomimo choroby, jest stosunkowo nowym zagadnieniem. Zjawisko to rozważane jest w wielu aspektach - zdrowotnym, społecznym czy wydajności pracy. W artykule przedstawiono analizę piśmiennictwa w zakresie problemu nieefektywnej obecności w pracy. Omówiono dostępne w literaturze definicje zjawiska, zwrócono uwagę na przyczyny jego powstawania, a także związki z absencją chorobową i występowaniem takich chorób, jak alergia, depresja, migrena / bóle głowy, zapalenie stawów czy problemy żołądkowo-jelitowe. Ponieważ nieefektywna obecność w pracy uznawana jest za jedno z największych obciążeń finansowych i społecznych, w ostatniej części pracy podjęto się próby oszacowania kosztów ekonomicznych, jakie generuje. Med. Pr. 2013;64(3):439–447
Medycyna Pracy
|
2017
|
vol. 68
|
issue 2
277-301
EN
A physical activity is a key factor contributing to the improvement and maintenance of one’s general health. Although this issue is by no means limited to the workplace, it is precisely the work environment that can provide the basis for keeping and reinforcing more health-conscious attitudes and lifestyles, including programs promoting a physical activity. The paper presents an analysis of the literature on the effectiveness of physical activity intervention at the workplace. Particular attention is paid to the impact of the physical activity programs on musculoskeletal disorders, absenteeism, work ability, physical capacity and body weight of the participants. Given a marginal extent of programs of this kind in Poland, the authors’ intention was to show the benefits resulting from implementation of and participation in such initiatives. Med Pr 2017;68(2):277–301
PL
Aktywność fizyczna jest ważnym czynnikiem mającym znaczenie w poprawie i utrzymaniu dobrego stanu zdrowia. Mimo że jest to zagadnienie istotne nie tylko dla środowiska pracy, to właśnie to środowisko stanowi dobre warunki do prowadzenia i utrwalania zachowań prozdrowotnych, w tym również programów promujących aktywność fizyczną. W artykule przedstawiono analizę piśmiennictwa dotyczącego skuteczności prowadzenia tego typu działań w miejscu pracy. Szczególną uwagę zwrócono na wpływ programów promujących aktywność fizyczną na dolegliwości mięśniowo-szkieletowe, absencję chorobową, zdolność do pracy, wydolność fizyczną oraz masę ciała uczestników. Mając na uwadze to, że w Polsce tego typu programy nadal są prowadzone na niewielką skalę, starano się pokazać korzyści wynikające z realizowania tego typu inicjatyw oraz uczestnictwa w nich. Med. Pr. 2017;68(2):277–301
Medycyna Pracy
|
2019
|
vol. 70
|
issue 4
511-521
EN
Work performed in a sitting position, despite the fact that it does not require a lot of physical effort, can be the cause of many musculoskeletal disorders (MSD), especially when performed for a long time and in the wrong position. Musculoskeletal disorders are currently a common problem in the working population. The article presents an analysis of selected literature on the occurrence of musculoskeletal disorders among computer operators. Particular attention was paid to the classification and reasons for the emergence of MSD. The latest reports on the occurrence of the disorders and the costs they generate, due to the inability to work and sick leaves, were also discussed. Med Pr. 2019;70(4):511–21
PL
Praca w pozycji siedzącej, mimo że nie wymaga dużego wysiłku fizycznego, wykonywana przez długi czas i w niewłaściwy sposób może powodować dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego. Są one problemem powszechnym w populacji osób pracujących. W artykule przedstawiono analizę wybranego piśmiennictwa dotyczącego występowania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych u operatorów komputerowych. Szczególną uwagę zwrócono na ich klasyfikację i przyczyny. Omówiono także najnowsze doniesienia dotyczące ich występowania i kosztów, jakie generują, wpływając na niezdolność pracownika do pracy oraz jego absencję chorobową. Med. Pr. 2019;70(4):511–521
EN
Background: The study assessed the incidence and intensity of subjective symptoms indicating simulator sickness among the persons with no inclination to motion sickness, immersed in virtual reality (VR) by watching an hour long movie in the stereoscopic (three-dimensional – 3D) and non-stereoscopic (two-dimensional – 2D) versions and after an hour long training using virtual reality, called sVR. Material and Methods: The sample comprised 20 healthy young men with no inclination to motion sickness. The participants’ subjective sensations, indicating symptoms of simulator sickness were assessed using the questionnaire completed by the participants immediately, 20 min and 24 h following the test. Grandjean’s scale was used to assess fatigue and mood. Results: The symptoms were observed immediately after the exposure to sVR. Their intensity was higher than after watching the 2D and 3D movies. A significant relationship was found between the eye pain and the type of exposure (2D, 3D and sVR) (Chi²(2) = 6.225, p ≤ 0.05); the relationship between excessive perspiration and the exposure to 3D movie and sVR was also noted (Chi²(1) = 9.173, p ≤ 0.01). Some symptoms were still observed 20 min after exposure to sVR. The comparison of Grandjean’s scale results before and after the training in sVR handing showed significant differences in 11 out of 14 subscales. Before and after exposure to 3D movie, the differences were significant only for the “tired-fatigued” subscale (Z = 2.501, p ≤ 0.012) in favor of “fatigued”. Conclusions: Based on the subjective sensation of discomfort after watching 2D and 3D movies it is impossible to predict symptoms of simulator sickness after training using sVR. Med Pr 2014;65(3):361–371
PL
Wstęp: Celem pracy była ocena występowania i nasilenia subiektywnych objawów wskazujących na występowanie choroby symulatorowej u osób bez skłonności do choroby lokomocyjnej, których zanurzenie w rzeczywistości wirtualnej (virtual reality – VR) polegało na oglądaniu godzinnego fragmentu filmu w wersji stereoskopowej (three-dimensional – 3D) i niestereoskopowej (two-dimensional – 2D) oraz uczestnictwie w godzinnym szkoleniu z wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej, nazwanym sVR. Materiał i metody: W badaniach uczestniczyło 20 zdrowych młodych mężczyzn niemających skłonności do choroby lokomocyjnej. Subiektywne odczucia uczestników, wskazujące na występowanie objawów choroby symulatorowej, oceniano na podstawie kwestionariusza wypełnianego 3-krotnie po badaniu: bezpośrednio oraz 20 min i 24 godz. po nim. Do oceny zmęczenia i nastroju zastosowano skalę Grandjeana. Wyniki: Wszystkie z 8 analizowanych objawów zaobserwowano tylko bezpośrednio po sVR. Stopień ich nasilenia był większy niż po obejrzeniu filmu w obu wersjach – 2D i 3D. Stwierdzono istotny związek występowania bólu oczu z rodzajem ekspozycji 2D, 3D i sVR (Chi²(2) = 6,225; p ≤ 0,05) oraz związek wzmożonej potliwości po emisji filmu 3D i sVR (Chi²(1) = 9,173; p ≤ 0,01). Niektóre objawy obserwowano jeszcze po upływie 20 min, szczególnie po sVR. Porównanie wyników skali Grandjeana przed szkoleniem i po nim w obsłudze wirtualnego stanowiska pracy wykazało istotność różnic dla 11 spośród 14 podskal. Przed filmem w wersji 3D i po nim różnica była istotna tylko dla podskali ‘wypoczęty - zmęczony' (Z = 2,501; p ≤ 0,012) w kierunku zmęczony. Wnioski: U osób z potwierdzonym brakiem skłonności do choroby lokomocyjnej trudno na podstawie subiektywnych odczuć dyskomfortu po obejrzeniu filmu w wersji 2D i 3D przewidzieć objawy choroby symulatorowej, mogące wystąpić po szkoleniu z użyciem wirtualnego stanowiska pracy. Med. Pr. 2014;65(3):361–371
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.